Kinderen
alle pijlers
Mijn zoon (7) is overleden
vrijdag 22 februari 2019 17:18
Lieve lezers,
Mijn grootste liefde is 2 weken geleden overleden. Hij was ernstig ziek en is maar 7 jaar geworden. De eerste dagen voelden als een opluchting. Hij was eindelijk vrij van lijden. Maar nu zit er een dolk in mijn hart die er niet meer uit gaat. Wat een pijn.
Zijn er hier mensen die hetzelfde hebben meegemaakt?
Liefs
Mijn grootste liefde is 2 weken geleden overleden. Hij was ernstig ziek en is maar 7 jaar geworden. De eerste dagen voelden als een opluchting. Hij was eindelijk vrij van lijden. Maar nu zit er een dolk in mijn hart die er niet meer uit gaat. Wat een pijn.
Zijn er hier mensen die hetzelfde hebben meegemaakt?
Liefs
vrijdag 22 februari 2019 17:22
Oeh, da's heftig. Het meest heftige dat een ouder mee kan maken.
Gecondoleerd.
Ik denk dat de dolk nooit meer echt verdwijnt, maar in de loop der jaren minder scherp wordt.
Ik wens je geen sterkte toe, want dat zorgt ervoor dat je op een gegeven moment op een breekpunt terecht komt, maar wens je wel vrede toe.
Gecondoleerd.
Ik denk dat de dolk nooit meer echt verdwijnt, maar in de loop der jaren minder scherp wordt.
Ik wens je geen sterkte toe, want dat zorgt ervoor dat je op een gegeven moment op een breekpunt terecht komt, maar wens je wel vrede toe.
vrijdag 22 februari 2019 17:26
vrijdag 22 februari 2019 17:27
Dat is voor nu en de komende tijd, maar weet dat er ook een moment komt dat je weer verder wil met je leven, dat kan lang duren, maar dat moment komt. Ik hoop dat het dan niet in je blijft schrijnen en je vrede kunt vinden met je ongelooflijk grote verlies.croissantje schreef: ↑22-02-2019 17:24Dank jullie wel.
Ik wil ook helemaal niet dat de dolk verdwijnt. Ik wil de pijn ook voelen... als je begrijpt wat ik bedoel.
Hij was het zó waard om zoveel pijn om te hebben.
vrijdag 22 februari 2019 17:29
vrijdag 22 februari 2019 17:29
Ik geloof dat ik wel begrijp waarom je die pijn wil voelen.croissantje schreef: ↑22-02-2019 17:24Dank jullie wel.
Ik wil ook helemaal niet dat de dolk verdwijnt. Ik wil de pijn ook voelen... als je begrijpt wat ik bedoel.
Hij was het zó waard om zoveel pijn om te hebben.
Vreselijk om je kleine grote liefde te verliezen.
vrijdag 22 februari 2019 17:30
Ik sta niet snel met een mond vol tanden, maar weet nu echt niet wat te zeggen. Wat zou het heerlijk zijn als ik nu woorden wist, die je konden troosten, maar alle woorden zijn leeg... Ik durf me niet eens in te beelden hoe groot de pijn moet zijn die je nu voelt. Kan je alleen laten weten dat ik met je meeleef. 
vrijdag 22 februari 2019 17:31
Sterkte! Wat een verdriet!
Ik heb geen ervaring gelukkig met kinderen.
Wel mijn echtgenoot een half jaar geleden.
Die opluchting in het begin had ik ook, en dat verandert in de maanden er na.
Ik zit in een besloten facebookgroep van Sterke weduwen, en misschien bestaat er ook zoiets voor ouders van gestorven kinderen.
In zo’n groep is veel herkenning en troost.
Ik heb geen ervaring gelukkig met kinderen.
Wel mijn echtgenoot een half jaar geleden.
Die opluchting in het begin had ik ook, en dat verandert in de maanden er na.
Ik zit in een besloten facebookgroep van Sterke weduwen, en misschien bestaat er ook zoiets voor ouders van gestorven kinderen.
In zo’n groep is veel herkenning en troost.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
