Kinderen
alle pijlers
Een tweede
maandag 17 juni 2019 15:57
De overgang van 1 kind naar 2 kinderen vond ik makkelijker dan van 0 naar 1 kind.
Zwaar vond ik niet. Leeftijdsverschil is ook van belang. Als nummer 1 al naar school gaat is dat anders dan dat nummer 1 nog een klein peutertje is.
Bij mij zit er bijna 3 jaar tussen 1 en 2. Nummer 2 en 3 schelen dan weer 6 jaar. Het eerste verschil was gepland het tweede is min of meer zo gelopen.
Zwaar vond ik niet. Leeftijdsverschil is ook van belang. Als nummer 1 al naar school gaat is dat anders dan dat nummer 1 nog een klein peutertje is.
Bij mij zit er bijna 3 jaar tussen 1 en 2. Nummer 2 en 3 schelen dan weer 6 jaar. Het eerste verschil was gepland het tweede is min of meer zo gelopen.
The mind, once stretched by a new idea, never returns to its original dimensions
maandag 17 juni 2019 15:58
Nou ik denk wel dat ik een tweede wil, ja dart weet ik wel, alleen ik maak me opeens veel zorgen over de vraag: trek ik dat wel? Of trekken we dat wel? (Want zoon schijnt heel makkelijk te zijn bijvoorbeeld, wat als de tweede dat nou niet is).
maandag 17 juni 2019 16:06
Ik lees ook even mee want ik zit met precies dezelfde twijfel. De eerste is inmiddels 1,5 en ik twijfel enorm. Ik denk dat ik gevoelsmatig op termijn wel een tweede wil maar tegelijkertijd, jeetje, hoe verdeel je je tijd en aandacht? En houd je nog wel iets van tijd voor jezelf over? Dat is met 1 kind al zo beperkt.
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
maandag 17 juni 2019 16:08
Ja en nee.
Ze reageren ook nog op elkaar en dat maakt het zowel moeilijker als makkelijker.
Makkelijker als ze elkaar bezig houden of leuk spelen.
Moeilijker als ze elkaar dwars zitten.
Netto zou ik gaan voor makkelijker, want het komt vaker voor dat ze lief met elkaar zijn en een leuke dimensie toevoegen.
Ze reageren ook nog op elkaar en dat maakt het zowel moeilijker als makkelijker.
Makkelijker als ze elkaar bezig houden of leuk spelen.
Moeilijker als ze elkaar dwars zitten.
Netto zou ik gaan voor makkelijker, want het komt vaker voor dat ze lief met elkaar zijn en een leuke dimensie toevoegen.
maandag 17 juni 2019 16:11
En is het eerste jaar dan nog juist zwaar of niet?3thee schreef: ↑17-06-2019 16:08Ja en nee.
Ze reageren ook nog op elkaar en dat maakt het zowel moeilijker als makkelijker.
Makkelijker als ze elkaar bezig houden of leuk spelen.
Moeilijker als ze elkaar dwars zitten.
Netto zou ik gaan voor makkelijker, want het komt vaker voor dat ze lief met elkaar zijn en een leuke dimensie toevoegen.
maandag 17 juni 2019 16:13
Wauw, is dat werkelijk een reden om geen 2e kind te krijgen.... het kind kan wel eens niet makkelijk zijn als baby.Westerpaviljoen schreef: ↑17-06-2019 15:58Nou ik denk wel dat ik een tweede wil, ja dart weet ik wel, alleen ik maak me opeens veel zorgen over de vraag: trek ik dat wel? Of trekken we dat wel? (Want zoon schijnt heel makkelijk te zijn bijvoorbeeld, wat als de tweede dat nou niet is).
Nou succes met die ene puber dan over een jaar of 12..
maandag 17 juni 2019 16:15
maandag 17 juni 2019 16:18
Natuurlijk maak je je zorgen; kan ik van die tweede net zoveel houden als van die eerste, want die is zo leuk/lief etcetera.
Wat als de oudste jaloers wordt, wat als de tweede een huilbaby is, tja kan allemaal. Komt ook wel weer goed hoor.
Het is ook vooral leuk.
Wat als de oudste jaloers wordt, wat als de tweede een huilbaby is, tja kan allemaal. Komt ook wel weer goed hoor.
Het is ook vooral leuk.
The mind, once stretched by a new idea, never returns to its original dimensions
maandag 17 juni 2019 16:19
Een tweede was hier super makkelijk, hoewel dat eventjes heeft geduurd. Ze schelen twee jaar en pas nadat de jongste ongeveer twee was hadden ze wat aan elkaar. Heerlijk samen spelen, nooit gebrek aan een speelkameraadje in de weekenden of op vakantie, heerlijk stel.
Van ouders die maar een kind hebben begrijp ik dat je met een kind veel meer bin moet zetten op het vermaken van je kind. Twee is dus als je het mij vraagt veel makkelijker, mits het leeftijdsverschil niet te groot is.
Van ouders die maar een kind hebben begrijp ik dat je met een kind veel meer bin moet zetten op het vermaken van je kind. Twee is dus als je het mij vraagt veel makkelijker, mits het leeftijdsverschil niet te groot is.
maandag 17 juni 2019 16:25
Niks sarcastisch aan hoor, serieus bedoeld. Kinderen geven zorgen en dan moet je je afvragen of je dit aan kan. Ik begrijp niet zo goed dat je je druk maakt om die beperkte periode of een baby wel of niet makkelijk is.Westerpaviljoen schreef: ↑17-06-2019 16:15Ik zit gewoon even met zorgen in mijn hoofd. Je sarcastische reactie helpt dan niet zo veel.
Ik zou me eerder zorgen mk of je kind gezond is, blijft, gelukkig wordt, je aan financieel aan kan etc. Dat zijn voor mij redenen om wel of niet aan (evt meerdere) kinderen te beginnen.
Niet of je een makkelijke of moeilijke baby of peuter krijgt.
maandag 17 juni 2019 16:26
Kan ik me niet meer herinneren, dus zal wel niet. Hij sliep niet door, dat was het enige.
Oudste was bijna 3 toen de tweede kwam en kon zich prima vermaken en sommige dingen zelf doen.
De combi was niet moeilijk. De tweede had weinig keus: we gaan NU naar de psz om oudste weg te brengen, dus voeden komt daarna, of daar... Enz.
maandag 17 juni 2019 16:28
Wat een onnodig aanvallende reactie zeg. Waarom zou het feit dat je het met 1 kind zwaar vind geen goede reden zijn om geen tweede kind te krijgen?
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
maandag 17 juni 2019 16:28
Herkenbaar.
Ik vind het ook lastig. Onze dreumes is bijna 15 maanden en we willen beide meer kinderen als het ons gegund is, maar onze dochter is zo makkelijk dat we een beetje bang zijn dat de tweede een drama wordt. En 1 kindje breng je natuurlijk ook makkelijker naar een oppas enzo.
En daarbij ook weer dubbel zoveel zorgen. Eerst tijdens de zwangerschap en dan voor de rest van je leven. Het is niet zomaar wat.
Ik vind het ook lastig. Onze dreumes is bijna 15 maanden en we willen beide meer kinderen als het ons gegund is, maar onze dochter is zo makkelijk dat we een beetje bang zijn dat de tweede een drama wordt. En 1 kindje breng je natuurlijk ook makkelijker naar een oppas enzo.
En daarbij ook weer dubbel zoveel zorgen. Eerst tijdens de zwangerschap en dan voor de rest van je leven. Het is niet zomaar wat.
maandag 17 juni 2019 16:33
Heb jij meer zorgen dan plezier dan?_melon schreef: ↑17-06-2019 16:28Herkenbaar.
Ik vind het ook lastig. Onze dreumes is bijna 15 maanden en we willen beide meer kinderen als het ons gegund is, maar onze dochter is zo makkelijk dat we een beetje bang zijn dat de tweede een drama wordt. En 1 kindje breng je natuurlijk ook makkelijker naar een oppas enzo.
En daarbij ook weer dubbel zoveel zorgen. Eerst tijdens de zwangerschap en dan voor de rest van je leven. Het is niet zomaar wat.
Ik heb eigenlijk bijna nooit zorgen om de kinderen.
maandag 17 juni 2019 16:39
Nee gelukkig niet meer zorgen dan plezier, maar als ik dan mijn vriendin zie zitten met haar kindje met kanker dan denk ik; Ja jezus, dat kan iedereen overkomen. Hoe meer kinderen je hebt, hoe groter de kans op zorgen.
Een kind is wel voor altijd en we zijn er al 1 verloren tijdens een zwangerschap dus ik vind het zwanger zijn en gezond zijn niet allemaal meer zo vanzelfsprekend.
En op sommige momenten ben ik me daar heel bewust van. Het gewicht van de wereld ligt echt niet op m'n schouders, maar dit soort dingen schieten wel door m'n hoofd als ik nadenk over m'n kinderwens.
maandag 17 juni 2019 17:26
maandag 17 juni 2019 17:37
De overgang van 0 naar 1 vond ik veel heftiger, bij de tweede weet je wat het is en draait er al veel om kind 1, dat maakt met kind 2 dan niet zo veel verschil.
Kind 1 was als baby erg bewerkelijk, daarna werd ze veel makkelijker. We hadden ons dus weer schrap gezet, maar kind 2 was veel makkelijker als baby.
Ik heb een aantal vrienden waarbij kind 1 erg makkelijk was en kind 2 niet, dat viel wel flink tegen.
Kind 1 was als baby erg bewerkelijk, daarna werd ze veel makkelijker. We hadden ons dus weer schrap gezet, maar kind 2 was veel makkelijker als baby.
Ik heb een aantal vrienden waarbij kind 1 erg makkelijk was en kind 2 niet, dat viel wel flink tegen.
maandag 17 juni 2019 17:49
Nee een 2de kind is totaal niet zwaar en een 3de ook niet. Mijn 2de was een huilbaby en ja dat waren een paar lastige maanden maar dat vergeet je ook zo weer. Mijn kinderen zijn nu 4,3,2 jaar en juist het minimale leeftijdsverschil is zo leuk. Ze hebben altijd speelkameraadjes en hun interesses liggen niet ver uit elkaar. En het hele luier en flesjes en krampjes gedoe heb ik dus allemaal in 1 keer gedaan. En nee zwaar heb ik nooit gevonden, alleen sommige momenten waren een beetje lastig. Sowieso vind ik het een beetje bijzonder dat zoveel ouders het zo vreselijk zwaar vinden dan vraag ik mijzelf af of ze niet gewoon drama maken over alles zodat het vanzelf wel zwaar wordt.
En wat iemand zei dat ze zich nooit zorgen maakt over haar kinderen geloof ik niet. Ik maak me elke dag wel zorgen, of oudste het wel leuk heeft op school, of middelste zijn verkoudheid weer uitloopt op een longontsteking, over dat jongste de afgelopen dagen zo weinig heeft gegeten en ga zo maar door.
En wat iemand zei dat ze zich nooit zorgen maakt over haar kinderen geloof ik niet. Ik maak me elke dag wel zorgen, of oudste het wel leuk heeft op school, of middelste zijn verkoudheid weer uitloopt op een longontsteking, over dat jongste de afgelopen dagen zo weinig heeft gegeten en ga zo maar door.
maandag 17 juni 2019 18:06
En de trouwens de dingen die ik soms lastig of irritant vind zijn ook geen ernstige dingen hoor.
Vandaag bijvoorbeeld, oudste zit op school en de andere 2 lekker in het zwembadje in de tuin te spelen maar dan toch weer aankleden en weer naar het schoolplein en een uur later oudste weer terug brengen en 2 uur later hem weer ophalen. Maar dat hou je natuurlijk altijd wel met meerdere kinderen.
En als er 1 ziek is kan je er de donder op zeggen dat binnen een week iedereen ziek is.
Je kan nooit voor maar 1 kind een kleinigheidje kopen maar gelijk voor allemaal. En ja tuurlijk kan je ook wel voor 1 kind wat kopen maar dat vind ik sneu voor de anderen.
En verder ben ik gewoon heel erg dankbaar voor mijn kinderen. Mijn 3de was een week oud toen mijn man te horen kreeg dat hij kanker stadium 4 had, man was doodziek en heeft uiteindelijk bijna 6 maanden in het ziekenhuis gelegen. In die periode wou ik het liefst hele dagen in bed blijven maar dankzij mijn kinderen moest ik er wel uit en moest ik proberen om er een leuke dag van te maken. Als ik in die periode hun niet had dan was ik denk ik heel erg depressief geworden.
Vandaag bijvoorbeeld, oudste zit op school en de andere 2 lekker in het zwembadje in de tuin te spelen maar dan toch weer aankleden en weer naar het schoolplein en een uur later oudste weer terug brengen en 2 uur later hem weer ophalen. Maar dat hou je natuurlijk altijd wel met meerdere kinderen.
En als er 1 ziek is kan je er de donder op zeggen dat binnen een week iedereen ziek is.
Je kan nooit voor maar 1 kind een kleinigheidje kopen maar gelijk voor allemaal. En ja tuurlijk kan je ook wel voor 1 kind wat kopen maar dat vind ik sneu voor de anderen.
En verder ben ik gewoon heel erg dankbaar voor mijn kinderen. Mijn 3de was een week oud toen mijn man te horen kreeg dat hij kanker stadium 4 had, man was doodziek en heeft uiteindelijk bijna 6 maanden in het ziekenhuis gelegen. In die periode wou ik het liefst hele dagen in bed blijven maar dankzij mijn kinderen moest ik er wel uit en moest ik proberen om er een leuke dag van te maken. Als ik in die periode hun niet had dan was ik denk ik heel erg depressief geworden.
