De druk om kinderen te krijgen

10-07-2019 17:32 83 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hee iedereen,

Ik ben eind twintig en ik voel al in mijn omgeving (met name mijn ouders) dat er al een lichtelijk druk op mij gelegd wordt om kinderen te krijgen en een familie te starten. Ik heb nog geen eens een vriend en vanwege recente gebeurtenissen weet ik ook nog niet of ik echt hetero ben. Ik wil wel kinderen uiteindelijk denk ik.
Ik vroeg mij af zijn er meer vrouwen van eind twintig/begin dertig die het zelfde voelen van hun omgeving? En hoe ga je daar mee om? Want ik weet mijzelf nog geen eens een houding te geven als mensen erover beginnen.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
11-07-2019 16:59
Misschien, maar ik denk dat mensen (ouders, schoonouders, collega's) doorgaans ook wel negatiever zijn over de keuzes van vrouwen dan over de keuzes van mannen.

Mannen worden doorgaans meer geprezen of in de watten gelegd, dingen worden vergoelijkt of geweldig gevonden.

Is misschien waar dat vrouwen dingen vaak te persoonlijk opvatten maar ik ben er ook van overtuigd dat de maatschappij vanaf het moment dat kinderen nog een klein meisje of jongetje zijn, men meer kan hebben van de jongetjes en hen later ook begripvoller zal behandelen in hun keuzes.
Misschien vat ik het ook persoonlijk op, maar hoe moet ik het dan opvatten. Het lijkt wel of iedereen mij veroordeelt of teleurgesteld is dat ik geen kinderen heb. Ik denk dat dit ook meer een ding is voor vrouwen omdat wij maar grofweg 25 jaar hebben om kinderen te krijgen. Terwijl mannen nog tot hun 80ste vader kunnen worden
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ongeveer even oud als jij maar ervaar dit totaal niet. Mijn vriend en ik zijn 10 jaar samen maar niemand begint ooit over kinderen krijgen met ons. Ik heb nooit kinderen gewild en mijn vriend wil ze ook al heel lang niet meer. Iedereen weet dat dus niemand begint er ooit over. Wel eens een vriendin die vraagt 'wil je nog steeds geen kinderen?' Maar dat is meer uit interesse. Daarnaast heeft niemand van mijn vriendinnen nog kinderen, ik vind 27 ook vrij jong. Mijn vader heeft wel een keer gezegd dat hij het jammer vindt nooit kleinkinderen te hebben, maar volgens mij zit hij er verder niet heel erg mee.

Ik denk dat je je dingen in je hoofd haalt die er niet zijn. 27 is echt nog heel jong en je hebt niet eens een vriend. Waarom zou je omgeving teleurgesteld in je zijn??? Zeg gewoon dat je nog lang niet aan kinderen toe bent als iemand er iets over zegt, je hebt niet eens een relatie. Eerst de ware vinden en dan ga ik pas nadenken over kinderen of iets dergelijks.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Alle reacties Link kopieren
Gewoon zeggen dat je nog maagd bent.
Alle reacties Link kopieren
semmy1986 schreef:
10-07-2019 20:31
Als iemand er wat over zegt of vraagt. Vraag je hoeveel er op hun bankrekening staat zeggen ze gaat je niks aan lach lief.
De beste tip die ik ooit gekregen heb.

Goeie!
WinterLenteZomerZon schreef:
10-07-2019 19:12
Ze willen graag dat ik aan mijn huisje, boompje, beestje begin en ze vinden dat ik nu wel die leeftijd krijgt om er aan te beginnen en ik zie in mijn omgeving dat dit ook gebeurt als het om mijn vriendinnen gaat. En ja het klopt veel van hun vrienden zijn al opa en oma. Dus het valt wel op dat ze nog geen kleinkinderen hebben.
En ik trek het mij wel een beetje aan want het voelt net of ik iets fout doe.
Wat ze vinden, mogen ze naar de politie brengen.
Westerpaviljoen schreef:
12-07-2019 11:00
Gewoon zeggen dat je nog maagd bent.
Of dat je geen kinderen kan krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Je moet gewoon een beetje assertiever worden in hoe je dit soort opmerkingen pareert.

Wat jij doet is in elk geval de foute aanpak: Je gaat er inhoudelijk op in; man nodig, boompje nog niet groot genoeg, beestje nog niet gekocht. Daarmee geef je impliciet aan dat zij gelijk hebben en maar dat er alleen nog iets aan de omstandigheden ontbreekt.
Je geeft door deze aanpak toe dat jij fout bent, en het voorspelbare antwoord is: Krijg je zaakjes op orde!

Je kunt ook aangeven dat je geïrriteerd raakt door dit soort opmerkingen. Niet verstandig, teveel confrontatie.

Beter kun je de opmerking aanpakken. Óf je houdt een verhaal over de ecologische voetafdruk. Daarmee zeg je dus: Nee, je opmerking is onjuist want het is helemaal geen goed idee om kinderen te krijgen.
Of je geeft een draai aan zo'n opmerking waarmee je hem niet serieus neemt.
WinterLenteZomerZon schreef:
10-07-2019 17:39
Mijn vader zegt dan uit het niets dat 27 de ideale leeftijd is voor een vrouw om een kind te baren.
Jij: "Werkelijk? Is daar wetenschappelijk onderzoek naar verricht? Waar staat dat dan? "
of: "Dus ik hoef maar één jaartje te wachten en dan hoef ik dit nooit meer te horen. Want dan is de ideale leeftijd voorbij!"
En mijn moeder zegt als ik met haar afspreek dat kleinkinderen zo leuk zijn.
Ze heeft toch vriendinnen met kleinkinderen? Fijn zeg! Geniet er van.
Oh, van haarzelf? Nou, als zij dat wil moet ze er zelf maar voor zorgen. Adopteer maar iets ofzo. Jij bent er niet voor om haar wensen te vervullen.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Het zijn je ouders, die kun je toch gewoon vertellen dat je hun opmerkingen als erg vervelend ervaart? Dat je je onder druk gezet voelt en ze je het gevoel geven dat ze vinden dat je het niet goed doet?

Word hier alsjeblieft niet onzeker van, zij hebben zich gewoon nergens mee te bemoeien.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
11-07-2019 09:16
Kaart het echt bij je ouders aan. Misschien hebben ze helemaal niet door dat dit bij jou zo'n druk legt.
Dit heb ik ook meerdere malen aan moeten geven, voort het doordrong hoe het op mij overkwam. Want ze bedoelden het dus niet verkeerd of zo. Maar het leek ze gewoon leuk. :facepalm:
Misschien is dat ook wel een goede. Mensen denken misschien dat jij er hetzelfde over denkt als zij; en dat hun opmerkingen dus een bevestiging voor jou zijn.

Misschien eens aangeven dat het omgekeerde het geval is: Het voelt afkeurend, veroordelend en dwingend. Is dat wat ze bedoelen? Of dachten ze jou juist steun te geven?
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Soms bedoelen mensen dingen ook gewoon zoals ze ze zeggen. Het lijkt ze leuk om kleinkinderen te hebben. Dat kan. Dat betekent nog niet meteen dat ze bedoelen dat jij die nú onmiddellijk moet gaan produceren. Of iemand vindt het jammer als hij/zij geen opa/oma wordt. Dat mag natuurlijk ook. Niet als klacht, maar dat kan een mens jammer vinden natuurlijk. Die vriendin is wellicht zelf heel erg bezig met zwanger worden. Als het ook speelt voor jou zelf (ofwel omdat je het zelf eigenlijk ook zou willen, ofwel omdat je er erg mee bezig bent of je het wilt), dan vat je het wel eens persoonlijker op dan nodig.
Echt, voordat je allerlei passief agressieve reacties gaat geven, zou ik toch op zijn minst eenmaal aangeven dat je dit onprettig vindt en waarom.

Natuurlijk zijn er ouders die oprecht druk proberen uit te oefenen. Als het duidelijk uitspreken niet helpt, dan kun je altijd nog de botte bijl methode gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders zijn ook nogsteeds teleurgesteld dat ze door mij geen opa en oma worden.. Alle ooms en tantes zijn opa en oma, dat wakkert wat aan natuurlijk.
De hoop is nu doorgeschoven naar mijn broer en zijn vriendin. .

Maar mijn moeder laat al jaren doorschemeren dat een kind van mij het allermooiste was geweest..

Tranen met tuiten toen ik ze vertelde dat mijn man zich had laten steriliseren.

Negeren negeren.
NYC schreef:
11-07-2019 16:59
Misschien, maar ik denk dat mensen (ouders, schoonouders, collega's) doorgaans ook wel negatiever zijn over de keuzes van vrouwen dan over de keuzes van mannen.

Mannen worden doorgaans meer geprezen of in de watten gelegd, dingen worden vergoelijkt of geweldig gevonden.

Is misschien waar dat vrouwen dingen vaak te persoonlijk opvatten maar ik ben er ook van overtuigd dat de maatschappij vanaf het moment dat kinderen nog een klein meisje of jongetje zijn, men meer kan hebben van de jongetjes en hen later ook begripvoller zal behandelen in hun keuzes.
Ik heb het over je eigen ouders. Verwachten paps en mams eerder kinderen van hun dochter dan van hun zoon? Dat zou me heel erg verbazen. Zoon mag lanterfanten terwijl van dochter expliciet verwacht wordt dat ze voor kleinkinderen gaat zorgen? Nee, ik zie dat echt niet.

Vrouwen zijn gewoon een stuk onzekerder over het krijgen van kinderen en interpreteren daardoor elke op of aanmerking over kinderen als druk.
Alle reacties Link kopieren
Tarya83 schreef:
12-07-2019 20:05
Mijn ouders zijn ook nogsteeds teleurgesteld dat ze door mij geen opa en oma worden.. Alle ooms en tantes zijn opa en oma, dat wakkert wat aan natuurlijk.
De hoop is nu doorgeschoven naar mijn broer en zijn vriendin. .

Maar mijn moeder laat al jaren doorschemeren dat een kind van mij het allermooiste was geweest..

Tranen met tuiten toen ik ze vertelde dat mijn man zich had laten steriliseren.

Negeren negeren.
Nou, leuk voor je broer zeg...
Alle reacties Link kopieren
kadanz schreef:
12-07-2019 20:14
Vrouwen zijn gewoon een stuk onzekerder over het krijgen van kinderen en interpreteren daardoor elke op of aanmerking over kinderen als druk.
Vrouwen zijn onzekerder op álle vlakken, maar worden ze zo niet opgevoed en zo gemaakt? Er wordt toch meer van ze geeist, en toch ook wel meer druk op ze gelegd. Vooral als het om kinderen gaat. Mannen krijgen niet die (verholen) verwijten als ze te kennen geven geen kinderen te willen.
Alle reacties Link kopieren
Tarya83 schreef:
12-07-2019 20:05


Tranen met tuiten toen ik ze vertelde dat mijn man zich had laten steriliseren.

Negeren negeren.
Ze mag verdriet hebben, een omawens kan heel sterk zijn, zo lang jij het maar niet op jezelf betrekt. Ze mag dromen wat ze wil, maar je kunt niet van een ander verlangen dat ze je oma maken.
iones schreef:
13-07-2019 13:32
Vrouwen zijn onzekerder op álle vlakken, maar worden ze zo niet opgevoed en zo gemaakt? Er wordt toch meer van ze geeist, en toch ook wel meer druk op ze gelegd. Vooral als het om kinderen gaat. Mannen krijgen niet die (verholen) verwijten als ze te kennen geven geen kinderen te willen.
Misschien heeft het met de timing te maken dat het zo lijkt?
Het is begrijpelijk dat een vrouw rond haar dertigste vragen krijgt over kinderen. Maar vergis je niet, ook een man krijgt die vragen, zij het op een later tijdstip. Een veertiger zonder kinderen roept evenveel 'vragen' op als een kinderloze vrouw. Aan hem vragen we ook wanneer hij eindelijk gaat settelen. Wanneer hij eindelijk serieus wordt. Hoe lang hij nog de playboy uit wil hangen. Of er iets mis met hem is.

Of wat je heel vaak hoort bij gebonden mannen: je kunt haar niet zo lang laten wachten. Dát is ook druk.
Alle reacties Link kopieren
kadanz schreef:
13-07-2019 15:16
Misschien heeft het met de timing te maken dat het zo lijkt?
Het is begrijpelijk dat een vrouw rond haar dertigste vragen krijgt over kinderen. Maar vergis je niet, ook een man krijgt die vragen, zij het op een later tijdstip. Een veertiger zonder kinderen roept evenveel 'vragen' op als een kinderloze vrouw. Aan hem vragen we ook wanneer hij eindelijk gaat settelen. Wanneer hij eindelijk serieus wordt. Hoe lang hij nog de playboy uit wil hangen. Of er iets mis met hem is.

Of wat je heel vaak hoort bij gebonden mannen: je kunt haar niet zo lang laten wachten. Dát is ook druk.
Oke, dat wist ik niet. Dat valt me overigens weer mee.

Overigens denk ik wel dat mannen zoveel zelfvertrouwen hebben van nature dat ze dat beter van zichzelf af kunnen laten glijden. Vrouwen trekken zich te veel aan van wat anderen zeggen en dat maakt ze vind ik toch meer kuddedier dan mannen. En nee, dat is geen compliment van mij richting vrouwen maar het is zoals het is.
Ik herken het wel, maar het is maar net hoe jij ermee omgaat. Eind van m'n middelbare kreeg ik steeds de vraag wat ik ging studeren. Eind van m'n studie steeds wanneer ik klaar ben. En nu steeds wanneer ik ga samenwonen en of ik kinderen wil. Ik zie het gewoon als interesse, maar niet als iets wat ik perse moet. Veel mensen in jouw levensfase zijn er wel mee bezig. Ik ken ook genoeg mensen die aangeven geen kinderen te willen en dan is t gesprek ook klaar.
Een vraag betekent niet dat jij iets moet.
Alle reacties Link kopieren
Niks van aantrekken TO!
Ik vind het altijd uiterst vreemd als ouders vinden dat ze “recht” hebben op kleinkinderen. Het is jouw leven, en je bent hier niet om je ouders van kleinkinderen te voorzien.

Kinderen krijgen is al lang geen vanzelfsprekendheid meer hoor. Ik heb ze niet en veel vriendinnen ook niet. Vroeger moest je kinderen want het was als vrouw zo ongeveer je enige levens invulling. Bovendien kreeg men ze automatisch omdat voorbehoedsmiddelen amper gebruikt werden,
Tegenwoordig heb je gewoon keuzes en met een heerlijk leven zonder kinderen is niks mis
:yes:
WinterLenteZomerZon, je hebt de "Lees ook" gehaald.
Alle reacties Link kopieren
Of wat je heel vaak hoort bij gebonden mannen: je kunt haar niet zo lang laten wachten. Dát is ook druk.

Nee dat kan zeker niet, want haar enige wens in haar leven is kinderen baren. Dat moet je toch snappen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
viva-amber schreef:
10-07-2019 17:45
Hoe belangrijk is de mening van anderen voor je?
Dit inderdaad.
TO, ik ben inmiddels 37 en ik heb nooit kinderen gewild. Nooit gezeur erover gehad van mijn ouders maar wel heel veel onbegrip van anderen.
Mijn advies: ga je er tegenover niemand over verantwoorden want dan blijf je aan de gang en het is erg vermoeiend om 100.000 x iets uit te moeten leggen.
Wat betreft je ouders, hoe dachten ze dat je überhaupt zwanger zou kunnen worden zonder partner? Vraag het ze zou ik zeggen, hoe ze dat voor zich zagen ;-)
Je kunt ook gewoon rustig tegen ze zeggen dat je je opgejut voelt, dat het jouw leven is en dat je over een aantal zaken nog niet eens weet wat je wilt.
Het zijn je ouders, je kunt echt wel tegen ze zeggen hoe je je voelt, lijkt mij althans. (Maar goed ik ken ze niet..)
Alle reacties Link kopieren
Wat ik tegenwoordig antwoord wanneer mensen me vragen of ik kinderen heb, is: "nee, ik heb nooit een kinderwens gehad". Hebben ze antwoord én reden in één simpel zinnetje, en voorkom je die oersaaie gesprekken over waarom geen of waarom wel kinderen.
don't watch the movie, read the book
Alle reacties Link kopieren
In het geval van to wil ze wel kinderen. Dus adviezen dat ze moet zeggen dat niet te willen kloppen niet.

Daarnaast is het niet onverstandig voor TO om zich te beseffen dat ze niet eeuwig kan wachten. En dat als je geen last minute baby wilt met iemand die je te kort kent het tijd is om hiermee bezig te gaan. Je bent geen puber meer. De meeste vrouwen weten op die leeftijd echt wel of ze nu lesbisch zijn (zoets voel je gewoon). Tijd voor een meer volwassen leven TO. Kijk naar je omgeving en zorg dat je geen sneue achteeblijver gaat worden.
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
22-07-2019 09:11
In het geval van to wil ze wel kinderen. Dus adviezen dat ze moet zeggen dat niet te willen kloppen niet.

Daarnaast is het niet onverstandig voor TO om zich te beseffen dat ze niet eeuwig kan wachten. En dat als je geen last minute baby wilt met iemand die je te kort kent het tijd is om hiermee bezig te gaan. Je bent geen puber meer. De meeste vrouwen weten op die leeftijd echt wel of ze nu lesbisch zijn (zoets voel je gewoon). Tijd voor een meer volwassen leven TO. Kijk naar je omgeving en zorg dat je geen sneue achteeblijver gaat worden.
Ik vind mijn geen sneu achterblijver. Ik vind alleen de druk om kinderen te krijgen zo vervelend en het voelt alsof ik mijn eigen leven niet kan leiden. En ik wil graag weten hoe ik hier mee om moet gaan? Daarnaast, ik ben volwassen: Ik woon op mijzelf en heb een baan en betaal mijn eigen rekeningen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven