Peuter sterke voorkeur voor mij (hoogzwanger)

12-09-2019 08:24 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Onze peuter (2.5) wordt binnen nu en 2 weken grote broer. Ondanks dat hij nog niet veel praat heb ik het idee dat hij best wel besef heeft wat er ongeveer gaat gebeuren. Ik besteed er niet overdreven veel aandacht aan maar benoem het soms wel als we bijv op kraamvisite zijn, samen de box in elkaar zetten enz.

Nu merk ik dat zijn voorkeur voor mij tov vriend steeds groter word. Mijn vriend speelt hartstikke leuk met hem, we staan hetzelfde in de opvoeding en brengt hem ook gewoon om de dag naar bed. De tijd die hij met mij doorbrengt is ietsje meer dan met vriend maar geen heel groot verschil, we werken beiden (normaal gezien dan, heb nu verlof maar peuter gaat gewoon naar gastouder op vaste dagen).

Nu het probleem;
Op dit moment begint peuter zijn vader steeds meer af te wijzen. Hij wil bijv met mij met de bal spelen en als we beginnen en mn vriend komt in de buurt is het al 'papa nee' met zo'n afwijzend vingertje erbij :facepalm: of peuter zegt al uit zichzelf dat papa niet bij hem mag komen zitten aan de eettafel.
Dit gebeurt bijv ook vaak met naar bed brengen, dat hij helemaal dramatisch gaat doen omdat het papa's beurt is om hem naar bed te brengen. We zetten dit overigens wel altijd door en als ie eenmaal met papa boven is gaat het prima en hoor ik hem gewoon schateren van het lachen boven.

Mijn vriend kan soms wat afwijzend terug reageren als peuter zich zo gedraagt en zegt soms dat hij boos is omdat peuter niet lief tegen hem doet (overigens zonder stem te verheffen, meer 'speels' maargoed hij laat wel zijn afwijzing terug blijken). Ik betwijfel of dit slim is, omdat ik ergens het idee heb dat peuter zich zo gedraagt omdat hij weet dat er iets staat te gebeuren. Maar dit weet ik natuurlijk niet zeker.

Zijn er mensen die soortgelijke situaties hebben gehad met hun peuter en een idee hebben hoe hier goed mee om te gaan (zowel voor vriend als mij)?
Dit hebben bijna alle kinderen. Soms een korte periode, maar het kan ook best lang duren is mijn ervaring. Je vriend moet vooral niet boos reageren, maar het gedrag gewoon negeren. Het is echt heel normaal.
Alle reacties Link kopieren
Het is echt een normale periode. Je vriend hoeft zich geen zorgen te maken. Je kind zal op een gegeven moment ook zo tegen jou gaan doen en meer naar je vriend trekken. Fases. Heel normaal.
Gaat wel weer over. Negeren; een peuter is nog helemaal niet in staat om te begrijpen dat zoiets voor papa niet leuk is om te horen. Laat je vriend zich niet verlagen tot peuterniveau maar de volwassene blijven die begrijpt dat dit wel weer overtrekt.
Leuk zo'n volwassene die beledigd gaat zitten doen over normaal peuter gedrag.
Peuter deed hier ook zo naar zijn vader. Het is wat pijnlijk voor degene die afgewezen wordt, maar het komt vaker voor. Laat z'n vader dat maar weten.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een peuter van 2,5 en die begint te gillen en te huilen zodra papa binnenkomt om hem bijv. van het kdv te halen. Je zou bijna denken dat zijn vader hem iets aan doet.. s Avonds op de bank kruipt hij wel gewoon lekker tegen papa aan en wordt er veel geknuffeld.
Erg vervelend en frustrerend, maar het gaat vanzelf over. Op het kdv zit ook een kindje die het eerst zo bij haar vader had, en nu zit ze in de fase dat ze zo op haar moeder reageert. Bereid je daar dus ook maar alvast op voor.

Ik zou idd wel tegen je vriend zeggen dat hij maar even moet slikken, maar verder zijn mond moet houden over dat het niet lief zou zijn.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar en het is inderdaad een fase. Mijn peuterdochter was 2,5 toen ze een zusje kreeg. De laatste weken van mijn zwangerschap wilde ze alleen maar mama. Dus ik moest haar ook met die dikke buik naar bed brengen, haar vader accepteerde ze niet. Toen de baby werd geboren was ik vaak aan het voeden, dus toen moest ze het echt met papa doen. En toen draaide het om. Ik was nergens goed meer voor, ik kreeg niet eens meer een kus voor het slapen gaan. Inmiddels zijn we drie maanden verder en is het weer een mama's-kindje.

Het is een fase, gaat vanzelf over. Maar het lijkt me niet handig dat je vriend dit zo benoemt naar peuter toe, die snapt dat echt niet en doet het niet bewust.
Alle reacties Link kopieren
Dit herken ik zeker ook van mijn kinderen. Het is een fase, passend bij de leeftijd. En dat er grote veranderingen staan te gebeuren, heeft ook een peuter feilloos door. Hier gebeurde het trouwens niet alleen met de vader maar af en toe ook met andere familieleden, daar moesten ze dan echt even niets van hebben zonder dat daar een te benoemen oorzaak voor was. Sneu voor de persoon in kwestie maar niks om je iets van aan te trekken.
Geniet nog even van deze bijzondere laatste momenten als gezin van 3!
Alle reacties Link kopieren
Mijn peuter van bijna 2,5 doet dit momenteel ook. Alles is momenteel mama en moet mama doen. Papa wordt hier ook regelmatig afgewezen. Wij zeggen dan: oke dan niet en door. Besteden er verder geen aandacht aan, komt vast vanzelf wel weer goed.
Dochter is 2,5 jaar en heeft dit nu ook maar dan andersom. Zij wil, zodra papa thuis is, dat papa alles doet. Ze kan er zelfs dan bij zeggen dat mama het niet mag doen omdat ik niet lief ben. Het is frustrerend als je de meeste tijd voor dochter zorgt, maar je moet hier niet te zwaar aan trekken.
Laat je niet raken en negeer het gedrag. Soms lastig, ik weet het, maar het is gewoon een fase. Ze zijn nog te jong om te snappen wat het met een ander doet.
Dus gewoon negeren en doorzetten wat je plan is.
Hier wil dochter vaak dat papa haar onder de douche doet, maar hij werkt veel ‘s avonds. We zorgen dat hier een belans in is. Soms kan het wel en soms niet. Dan moet dochter het toch echt gewoon met mij doen. Meestal gaat dit later gewoon prima, zonder al teveel drama.
Alle reacties Link kopieren
Het gedrag van je peuter is heel normaal. Wat je vriend doet
Mijn vriend kan soms wat afwijzend terug reageren als peuter zich zo gedraagt en zegt soms dat hij boos is omdat peuter niet lief tegen hem doet (overigens zonder stem te verheffen, meer 'speels' maargoed hij laat wel zijn afwijzing terug blijken).
vind ik persoonlijk opvallender. Het is niet leuk als je kind je afwijst (been there...) maar als volwassene hetzelfde terugdoen lijkt me niet bevorderlijk voor de relatie.
Alle reacties Link kopieren
Doet dochter van net twee veel tegen mij, als papa eenmaal thuis is, moet hij alles doen en kan er zelfs geen kusje meer vanaf voor mama. Lekker laten gaan, is een fase, trekt wel weer bij.

Het benoemen is niet slim en voelt niet veilig: kindjes willen niets liever dan dat je ze lief vindt en als je zegt dat je ze niet lief vindt trekken ze alleen maar verder van je weg, naar de persoon die ze wèl lief vindt. De actie en reactie snappen ze nog niet op die leeftijd. Niet meer doen.
Alle reacties Link kopieren
Hahaha oohhh dat heeft die van mij ook.. nog geen anderhalf.
Echt een papa's kindje. Prima
Maar als het mijn beurt is, doe ik het ook.
Het gaat met vlagen. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat ze letterlijk opspringt als papa thuis komt.. is logisch aangezien ik haar elke dag haal en breng mbt opvang.

Gewoon laten gaan, komt wel weer goed. Geef er geen negatieve aandacht aan :)
Een baksteen is nooit alleen
Alle reacties Link kopieren
Ik lees even mee - ik word door mijn dochter soms afgewezen terwijl mijn man de held is naast een van de dames op het KDV.
Ergens best logisch omdat mijn man veel meer contact momenten met haar heeft, maar toch steekt het soms. Dus geen tips van mij, maar een TVP.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Even een vraagje aan de ervaringsdeskundigen hier: geven jullie toe aan het gedrag van de peuter? Voorbeeld: mijn dochter van bijna 2 heeft liever dat "Daddy" haar uit het autostoeltje haalt. Als ik ook maar in de buurt kom (en Daddy is er ook) zegt ze ook: "Daddy, please". En soms probeer ik haar dan toch gewoon mee te nemen en begint ze te huilen (hetgeen meteen stopt als Daddy haar oppakt) - zucht.
Als we een op een zijn spelen deze issues niet en is ze helemaal ok met mij, maar soms dus wel zodra papa er ook is. Zouden jullie toe geven...? Wat is wijsheid? Heb nl. geen behoefte om het met een peuter op de spits te drijven en al helemaal niet als het een fase is... :)
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
PS. Wil jouw topic niet kapen hoor Apenkopie... :-$
baggal wijzigde dit bericht op 12-09-2019 13:06
0.97% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat het er meestal om wie haar naar bed moet brengen en dan laat ik haar beslissen. Tenzij het echt niet anders kan, maar dan bereid ik haar vaak een uur van tevoren al voor: "Papa gaat je straks naar bed brengen"
Kleine dingen als uit een autostoeltje tillen zijn hier geen strijd. Maar als je al weet dat ze wil dat haar vader het doet zou ik het hem voortaan gewoon laten doen als dat een optie is. Dan heb je de strijd niet, maar 'verwen' je haar ook niet door haar haar zin te geven.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Fiona, dat vind ik wel een goede suggestie inderdaad, want het is precies zo dat ik enerzijds niet wil toegeven, maar aan de andere kant ook vind dat ik als moeder niet overal een strijd van moet maken (en haar met dikke tranen uit dat autostoeltje moet tillen).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
fiona2018 schreef:
12-09-2019 12:51
Hier gaat het er meestal om wie haar naar bed moet brengen en dan laat ik haar beslissen. Tenzij het echt niet anders kan, maar dan bereid ik haar vaak een uur van tevoren al voor: "Papa gaat je straks naar bed brengen"
Kleine dingen als uit een autostoeltje tillen zijn hier geen strijd. Maar als je al weet dat ze wil dat haar vader het doet zou ik het hem voortaan gewoon laten doen als dat een optie is. Dan heb je de strijd niet, maar 'verwen' je haar ook niet door haar haar zin te geven.
Wij deden met naar bed brengen precies het omgekeerde, eigenlijk; we hadden een heel strak ritme waarin we dat om en om deden, zodat onze peuter precies wist waar hij aan toe was. Na een tijdje hield hij het beter bij dan wij, en kon hij ons vertellen wie er aan de beurt was, en dat vond hij prettig.
Alle reacties Link kopieren
Bij ons zou dat al niet werken Eze, omdat mijn man heel onregelmatig avonden werkt. Er is dus nooit ver van tevoren te voorspellen of hij thuis is. Door dochter de keuze te geven gaat ze vaak zonder strijd slapen. Terwijl als de ander haar in bed doet, het zo een half uur langer kan duren omdat ze eigenlijk mama/papa had gewild. Maar ik kan me voorstellen dat het fijn werkt als je peuter een ritme en duidelijkheid nodig heeft.
Alle reacties Link kopieren
Baggal schreef:
12-09-2019 12:41
Even een vraagje aan de ervaringsdeskundigen hier: geven jullie toe aan het gedrag van de peuter? Voorbeeld: mijn dochter van bijna 2 heeft liever dat "Daddy" haar uit het autostoeltje haalt. Als ik ook maar in de buurt kom (en Daddy is er ook) zegt ze ook: "Daddy, please". En soms probeer ik haar dan toch gewoon mee te nemen en begint ze te huilen (hetgeen meteen stopt als Daddy haar oppakt) - zucht.
Als we een op een zijn spelen deze issues niet en is ze helemaal ok met mij, maar soms dus wel zodra papa er ook is. Zouden jullie toe geven...? Wat is wijsheid? Heb nl. geen behoefte om het met een peuter op de spits te drijven en al helemaal niet als het een fase is... :)
Ik ben ook meestal degene die afgewezen word door onze oudste zoon. Dit speelt al 2 jaar dus niet echt sprake van een korte fase. Wij geven er niet aan toe, als ik je uit de auto haal dan doe ik dat. We laten hem ook wel kiezen (ga je met mij mee boodschappen doen of met papa thuisblijven). Maar verder trek ik me er weinig van aan. Ik ga gewoon naast hem zitten aan tafel als hij liever naast mijn vriend wil. We hebben namelijk nog een kind die ook wel eens naast of met zijn vader wil.
En ja dat levert dan scènes op, maar uiteindelijk vindt hij het dan best oké met me.
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is ook vaak laat thuis, dan weet ze dat ik haar naar bed breng en dat is helemaal goed. Net als met luiers verschonen, in en uit de auto etc. Per maand is hij ook een paar dagen in een andere stad voor studie en slaapt daar dan ook, dat vertellen we ook van te voren en dan kan ik haar gewoon uit bed halen etc. En als ik s nachts vertel dat papa heel diep slaapt als ze een nare droom heeft of een volle luier vindt ze het ook goed.

Gaat hier om de momenten dat ze de keus heeft tussen papa en mama en om inderdaad geen strijd te hebben die ze kan “winnen”, wetende dat dit een fase is, pakt hij het gewoon op. Dus als we met zijn drietjes met de auto zijn, zet hij haar in en uit het auto stoeltje. Als hij s avonds op tijd thuis is dan brengt hij haar naar bed. Etc etc. Ook lekker voor mij hoor, ik moet al genoeg in Mn eentje doen ;)

En tja dat ze een echt vaderskindje is zal ze altijd wel houden al trekken meisjes vaak op een bepaalde leeftijd ineens heel erg naar de moeder. Zelfde als met jongetjes die vaak echte moederskindjes zijn en dan ineens de vader interessanter vinden als ze wat ouder zijn.
Even slikken voor iedereen, maar hoort erbij. En ze hebben het zelf niet eens door dat ze het doen.

En als ze bij mij echt bang wakker wordt s nachts of gevallen is, roept ze toch eerst om mama. :love:
Overigens is het wel superirritant, daar al mijn kinderen een enorm lange mamafase hebben. Pas nu het pubers zijn, trekken ze af en toe naar hun vader toe, omdat ik stom ben.

Met contactmomenten had het trouwens niet te maken, want bij de oudste was mijn vriend het eerste jaar meer met haar thuis. En hij is ook gewoon een leuke vader.

Ik vond (en vind) het wel heel frustrerend (voor mezelf, want altijd gezeur als ik er niet was, maar vooral voor mijn vriend, die echt jaren lang afgewezen is).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven