Hoe weet je of je een kind (of meerdere) wilt?

24-03-2020 22:52 115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb altijd gedacht dat ik geen kinderen wilde. Niet omdat ik ze niet leuk vind, maar ik voel gewoon niet de drang tot voortplanting en de ratrace die daarop volgt. Een werkend leven naast een gezinsleven lijkt me ook echt afschuwelijk, laat staan dat je nooit meer een tel voor jezelf hebt in de eerste tropenjaren.
Aan de andere kant ben ik gefascineerd door de kracht van de natuur waarin altijd maar 1 ding centraal staat: juist ja, de voortplanting. Als vrouw lijkt ook alles ervoor gemaakt te zijn om een kind te krijgen: de maandelijkse menstruatie is een constante herinnering hieraan.
Ik vraag me dus soms af wanneer (of hoe) je nou zeker weet of je kinderen wilt?
Zelf ervaar ik geen rammelende eierstokken, maar ben ik bijvoorbeeld wel benieuwd hoe het zou zijn om zwanger te zijn, een kind te voelen in je buik en hoe die onvoorwaardelijke liefde voor een kind voelt? Aan de andere kant vliegt het me aan als ik denk aan de verantwoordelijkheid en zorg die daarbij komt kijken. Kun je ooit je kind echt loslaten bijvoorbeeld? Ik ben iemand die veel verlies heeft meegemaakt en de angst dit weer te moeten meemaken is dus aanwezig. Maar om uit angst te verliezen dingen niet meer aan te gaan, is in mijn ogen ook niet de manier.

Ik lees graag jullie ervaringen/meningen.
De een heeft gillende eierstokken en de ander denkt ‘ach laten we het eens proberen’ en beide is prima.

Dat een kind een diepgekoesterde wens moet zijn en een project op zich is gewoon een ziekte van deze tijd. Feitelijk is het gewoon biologie en willen soorten zich doorgaans voortplanten.

Ik wist altijd dat ik kinderen wilde, vooral omdat ik het ook gewoon niet zou willen missen, weten hoe dat is.
Alle reacties Link kopieren
Ik wist ook altijd dat ik kinderen wilde. Heb er nog geen, maar kijk er echt al ontzettend naar uit. Denk ook regelmatig hoe leuk het zou zien om aan iedereen te kunnen vertellen dat je zwanger bent en daarna bevallen. Ik vind baby's dan ook enorm schattig. (oudere kinderen ook hoor!)
Alle reacties Link kopieren
Dat weet je allemaal niet van te voren.

Alles wat je bedenkt, voelt, vindt vóór je een kind krijgt, is anders daarna. En dat is niet uit te leggen aan iemand die dat nog niet heeft meegemaakt.

Het is ook slecht te voorspellen hoe je er op reageert als je leven op die manier verandert. Angstige mensen kunnen juist stabieler worden, stabiele mensen angstiger. (Psychische/psychiatrische stoornissen even buiten beschouwing gelaten)

Je weet het pas als je het meemaakt.
Alle reacties Link kopieren
patchouli_ schreef:
24-03-2020 23:02
Dat weet je allemaal niet van te voren.

Alles wat je bedenkt, voelt, vindt vóór je een kind krijgt, is anders daarna. En dat is niet uit te leggen aan iemand die dat nog niet heeft meegemaakt.

Het is ook slecht te voorspellen hoe je er op reageert als je leven op die manier verandert. Angstige mensen kunnen juist stabieler worden, stabiele mensen angstiger. (Psychische/psychiatrische stoornissen even buiten beschouwing gelaten)

Je weet het pas als je het meemaakt.
Het dubbelgedrukte onderstreepte is iets wat klopt denk ik. Althans, het merendeel van mijn vriendinnen die kinderen heeft gekregen is qua persoonlijkheid onherkenbaar geworden. En dat is voor mij, als kinderloze, idd niet te begrijpen.
Alle reacties Link kopieren
er zijn ook genoeg vrouwen die in depressie landen erna omdat ze niet de zogezegde onvoorwaardelijke liefde voelen,..ook iets om bij stil te staan...
Delila- schreef:
24-03-2020 23:09
Het dubbelgedrukte onderstreepte is iets wat klopt denk ik. Althans, het merendeel van mijn vriendinnen die kinderen heeft gekregen is qua persoonlijkheid onherkenbaar geworden. En dat is voor mij, als kinderloze, idd niet te begrijpen.
Dat vind ik echt kolder. Mensen blijven vaak juist zoals ze zijn in versterkte vorm. Dat gezeur van kinderlozen die vinden dat mensen met kinderen ‘veranderen’. Je hele leven staat op z’n kop dus je prioriteiten veranderen. Maar je persoonlijkheid niet.

Daarbij maken de meeste mensen tussen de pak em beet 25 en 35 nogal een verandering door qua persoonlijkheid. Dat komt niet door kinderen lijkt me, maar gewoon doordat je een volwassen leven met banen en hypotheken en verantwoordelijkheden krijgt ipv in de kroeg hangen en elk weekend een ander liefje.
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
24-03-2020 23:18
Dat vind ik echt kolder. Mensen blijven vaak juist zoals ze zijn in versterkte vorm. Dat gezeur van kinderlozen die vinden dat mensen met kinderen ‘veranderen’. Je hele leven staat op z’n kop dus je prioriteiten veranderen. Maar je persoonlijkheid niet.

Daarbij maken de meeste mensen tussen de pak em beet 25 en 35 nogal een verandering door qua persoonlijkheid. Dat komt niet door kinderen lijkt me, maar gewoon doordat je een volwassen leven met banen en hypotheken en verantwoordelijkheden krijgt ipv in de kroeg hangen en elk weekend een ander liefje.
En hoppa :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
24-03-2020 23:18
Dat vind ik echt kolder. Mensen blijven vaak juist zoals ze zijn in versterkte vorm. Dat gezeur van kinderlozen die vinden dat mensen met kinderen ‘veranderen’. Je hele leven staat op z’n kop dus je prioriteiten veranderen. Maar je persoonlijkheid niet.

Daarbij maken de meeste mensen tussen de pak em beet 25 en 35 nogal een verandering door qua persoonlijkheid. Dat komt niet door kinderen lijkt me, maar gewoon doordat je een volwassen leven met banen en hypotheken en verantwoordelijkheden krijgt ipv in de kroeg hangen en elk weekend een ander liefje.
dus wat zeg je dat elke alleenstaande elke dag in de kroeg hangt en om de zoveel tijd van lief veranderd
icequeen2000 schreef:
24-03-2020 23:21
dus wat zeg je dat elke alleenstaande elke dag in de kroeg hangt en om de zoveel tijd van lief veranderd
Sorry? Wat staat hier?
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
24-03-2020 23:18
Dat vind ik echt kolder. Mensen blijven vaak juist zoals ze zijn in versterkte vorm. Dat gezeur van kinderlozen die vinden dat mensen met kinderen ‘veranderen’. Je hele leven staat op z’n kop dus je prioriteiten veranderen. Maar je persoonlijkheid niet.

Daarbij maken de meeste mensen tussen de pak em beet 25 en 35 nogal een verandering door qua persoonlijkheid. Dat komt niet door kinderen lijkt me, maar gewoon doordat je een volwassen leven met banen en hypotheken en verantwoordelijkheden krijgt ipv in de kroeg hangen en elk weekend een ander liefje.
ook kortzichtig is dat je denkt dat iemand die kinderen krijgt ineens opeens volwassen wordt, natuurlijk dat meer en meer kinderen in pleegzorg eindigen omdat de ouders zo volwassen zijn geworden na de bevalling telt niet natuurlijk
anoniem_392670 wijzigde dit bericht op 24-03-2020 23:23
0.23% gewijzigd
Hoe weet je het?

Trial and error.


Altijd fijn ook hoor dat ik als kinderloze als in-de-kroeg-hangende-zuipschuit-en-elke-week-een-andere-vent-hebbende wordt gezien.

Zal het mijn man - bijna 15 jaar samen, sinds mijn 21 - zo dadelijk even vertellen :-D.
.
Alle reacties Link kopieren
Delila- schreef:
24-03-2020 23:09
Het dubbelgedrukte onderstreepte is iets wat klopt denk ik. Althans, het merendeel van mijn vriendinnen die kinderen heeft gekregen is qua persoonlijkheid onherkenbaar geworden. En dat is voor mij, als kinderloze, idd niet te begrijpen.
Heb zelf ook (nog) geen kinderen, maar dit herken ik totaal niet in mijn omgeving waarin toch heel veel leeftijdsgenoten kinderen hebben gekregen. Persoonlijkheid is gewoon hetzelfde gebleven, ze hebben alleen minder tijd om te gaan zuipen en/of zonder kinderen af te spreken. Zit dat je soms dwars?
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren
Om alvast even in te haken op de verandering van persoonlijkheid:
ik ben het wel eens met Delila- eerlijk gezegd.
Heb zelf al meer dan 10 jaar een hyootheek en in de kroeg hangen of scharrelen is nooit mijn ding geweest. Maar ieder zijn ding, mij maakt het niet uit.
Wel valt het me op dat veel mensen die kinderen krijgen daar dan ineens heel laagdunkend over doen in de trant van 'alle kinderlozen leven er maar wat op los en kennen geen verantwoordelijkheid'.
Dat begrijp ik nooit zo goed.
anoniem_169698 wijzigde dit bericht op 24-03-2020 23:26
2.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
24-03-2020 23:18
Dat vind ik echt kolder. Mensen blijven vaak juist zoals ze zijn in versterkte vorm. Dat gezeur van kinderlozen die vinden dat mensen met kinderen ‘veranderen’. Je hele leven staat op z’n kop dus je prioriteiten veranderen. Maar je persoonlijkheid niet.

Daarbij maken de meeste mensen tussen de pak em beet 25 en 35 nogal een verandering door qua persoonlijkheid. Dat komt niet door kinderen lijkt me, maar gewoon doordat je een volwassen leven met banen en hypotheken en verantwoordelijkheden krijgt ipv in de kroeg hangen en elk weekend een ander liefje.
jullie met kinderen zijn anders blijkbaar heel kortzichtig ze.
denken jullie echt dat elke alleenstaande alleen maar in de kroeg hangt en om de zoveel tijd een ander lief heeft????
waar ben jij opgegroeid??? voorbeeld van uw jeugd overgenomen ofzo??
newsflash! niet alle kinderloze zijn zo!!
Alle reacties Link kopieren
Delila- schreef:
24-03-2020 23:09
Het dubbelgedrukte onderstreepte is iets wat klopt denk ik. Althans, het merendeel van mijn vriendinnen die kinderen heeft gekregen is qua persoonlijkheid onherkenbaar geworden. En dat is voor mij, als kinderloze, idd niet te begrijpen.
Ik denk dat je niet qua persoonlijkheid verandert. Er komt een kant van je persoonlijkheid boven die er eerder niet was. Voor de ouders zelf is dat verrijking, voor hun vrienden die dat niet mee maken, niet goed te volgen.

Ik vergelijk het wel wel eens met leren rekenen.
Toen je tot 100 had leren tellen, kon je je niet voorstellen hoe het het was om tot 1000 te kunnen tellen.
Toen je tot 1000 had leren tellen, kon je je niet meer voorstellen hoe het ook al weer was om maar tot 100 te kunnen tellen.
Alle reacties Link kopieren
kopstoot schreef:
24-03-2020 23:24
Om alvast even in te haken op de verandering van persoonlijkheid:
ik ben het wel eens met Delila- eerlijk gezegd.
Heb zelf al meer dan 10 jaar een hyootheek en in de kroeg hangen of scharrelen is nooit mijn ding geweest. Maar ieder zijn ding, mij maakt het niet uit.
Wel valt het me op dat veel mensen die kinderen krijgen daar dan ineens heel laagdunkend over doen in de trant van 'alle kinderlozen leven er maar wat op los en kennen geen verantwoordelijkheid in hun ogen'.
Ik begrijp dat nooit zo goed.
dat is typisch, die met kinderen denken ineens dat ze de wijsheid in pacht hebben omdat ze weten hoe ze moeten poepen.
maar tegenwoordig laat de opvoeding van hun kinderen vaak te wensen over omdat ze verwachten dat dat de opdracht van de leerkracht is.

laat me het zo zeggen, Th∅rdis, is het? poepen en uw eigen voortplanten is geen geheim wijsheidsmiddel ze....
anoniem_392670 wijzigde dit bericht op 24-03-2020 23:28
1.98% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
kopstoot schreef:
24-03-2020 23:24
Om alvast even in te haken op de verandering van persoonlijkheid:
ik ben het wel eens met Delila- eerlijk gezegd.
Heb zelf al meer dan 10 jaar een hyootheek en in de kroeg hangen of scharrelen is nooit mijn ding geweest. Maar ieder zijn ding, mij maakt het niet uit.
Wel valt het me op dat veel mensen die kinderen krijgen daar dan ineens heel laagdunkend over doen in de trant van 'alle kinderlozen leven er maar wat op los en kennen geen verantwoordelijkheid'.
Dat begrijp ik nooit zo goed.
Dit heb ik letterlijk nog nooit gehoord
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
icequeen2000 schreef:
24-03-2020 23:25
jullie met kinderen zijn anders blijkbaar heel kortzichtig ze.
denken jullie echt dat elke alleenstaande alleen maar in de kroeg hangt en om de zoveel tijd een ander lief heeft????
waar ben jij opgegroeid??? voorbeeld van uw jeugd overgenomen ofzo??
newsflash! niet alle kinderloze zijn zo!!
Wie zijn die ‘ze’ nu waar je het steeds over hebt? Typ gewoon Nederlands. Dat praat makkelijker. Ik zei alleen dat je leven op je 20e anders is dan op je 35e, niets over alleenstaanden
Alle reacties Link kopieren
x
kopstoot schreef:
24-03-2020 23:24
Om alvast even in te haken op de verandering van persoonlijkheid:
ik ben het wel eens met Delila- eerlijk gezegd.
Heb zelf al meer dan 10 jaar een hyootheek en in de kroeg hangen of scharrelen is nooit mijn ding geweest. Maar ieder zijn ding, mij maakt het niet uit.
Wel valt het me op dat veel mensen die kinderen krijgen daar dan ineens heel laagdunkend over doen in de trant van 'alle kinderlozen leven er maar wat op los en kennen geen verantwoordelijkheid'.
Dat begrijp ik nooit zo goed.
Ik ben de enige van mijn vriendinnen met kind. Of nou ja, 1 heeft er nu net 1. Ik zeg niet dat kinderlozen geen verantwoordelijkheid kennen, ik zei dat je op je 35e met of zonder kinderen een heel ander leven hebt dan op je 25e. En dat je persoonlijkheid dus niet verandert van kinderen van van volwassen worden
Th∅rdis schreef:
24-03-2020 23:29
Wie zijn die ‘ze’ nu waar je het steeds over hebt? Typ gewoon Nederlands. Dat praat makkelijker. Ik zei alleen dat je leven op je 20e anders is dan op je 35e, niets over alleenstaanden
Herlees je post van 23u18 nog eens. En nog eens. En nog eens.
Tot je begrijpt wat er uit je toetsenbord is gekomen.

Ik ga hem niet quoten, want hij is te hard inhakkend op kinderlozen voor woorden.


En dan heb je nog de luck dat ik een bewust kinderloze ben.
En geen kinderloze de kinderloos is omdat na 10 jaar bleek dat ze geen kinderen kan krijgen.
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 24-03-2020 23:33
23.48% gewijzigd
Mijn leven is iig niet héél anders dan dat van kinderloze vriendinnen. Die zijn iets flexibeler misschien.
Alle reacties Link kopieren
patchouli_ schreef:
24-03-2020 23:26
Ik denk dat je niet qua persoonlijkheid verandert. Er komt een kant van je persoonlijkheid boven die er eerder niet was. Voor de ouders zelf is dat verrijking, voor hun vrienden die dat niet mee maken, niet goed te volgen.

Ik vergelijk het wel wel eens met leren rekenen.
Toen je tot 100 had leren tellen, kon je je niet voorstellen hoe het het was om tot 1000 te kunnen tellen.
Toen je tot 1000 had leren tellen, kon je je niet meer voorstellen hoe het ook al weer was om maar tot 100 te kunnen tellen.
Mooi uitgelegd.
Toch is het een verandering in persoonlijkheid als er een kant naar boven komt die er eerder niet was. En sterker nog, die kant overheerst al het andere.
Ik heb ook meer dan eens meegemaakt dat ik echt met stomheid geslagen was na een gesprek met een kennis/vriendin/familielid die bijvoorbeeld vond dat alles in het teken moet staan (of moet wijken) omwille van hun kind(eren).
Marnamai schreef:
24-03-2020 23:31
Herlees je post van 23u18 nog eens. En nog eens. En nog eens.
Tot je begrijpt wat er uit je toetsenbord is gekomen.

Ik ga hem niet quoten, want hij is te hard inhakkend op kinderlozen voor woorden.
Dan lees je niet goed. Ik gaf aan dat je, met of zonder kinderen, nogal veranderd tussen je 25e en 35e en dat het dus raar is om te stellen dat dat door kinderen krijgen komt.

Op je 20e hang je elk weekend in de kroeg enz, op je 35e doe je dat niet meer op die manier, of je nu kinderen hebt of niet

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven