De vriendin van onze dochter grrr....

12-05-2020 22:09 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi

Onze dochter van 6 noemt X haar beste vriendin van school. Ze hebben dezelfde interesses, gaan gelijk op. Kortom ze delen veel. Dat is leuk om te zien.

Vanmiddag is die vriendin komen spelen bij dochter. Mijn moeder paste op.
Nu hoor ik van man dat dochter erg moest huilen in bed. Ze hadden geknutseld op haar kamer en X had alle glitters opgemaakt. Nu vertelde dochter ook dat X boos wordt op haar als zij haar zin niet krijgt. Of dat X op het plein dan samen met enkele jongens gaat plagen op het moment dat dochter zegt dat ze het niet leuk vind.
Mijn moeder heeft niks doorgehad. Zij zei nog: ik heb er geen kind aan gehad.

Maar achteraf horen we dus dat dochter aantal keren grens heeft aangegeven maar dat X toch doorgaat.
Mjn man is behoorlijk nuchter maar gaf nu aan dat hij de indruk heeft dat X behoorlijk manipulatief is. Dochter vertelde hem dat wanneer zij aangeeft niet meer mee te willen spelen, X boos gaat gillen en past stopt als dochter doet wat zij wil. Dochter schikt in maar baalt achteraf enorm.

Nu vind ik dit erg lastig.
Ik heb een nare tijd gehad op school. Ik probeer daardoor niet te gevoelig te reageren maar ik wil het ook serieus nemen.
Mijn dochter was erg verdrietig. We hebben haar voor nu op het hart gedrukt dat als het niet werkt als zij er iets van zegt ze maar naar ouder/juf/oppas moet gaan. Dochter gaf aan dat ze dan bang is voor X dat die dan boos wordt..

Ik wil dit komende week met de juf even bespreken. Wat zij hiervan ziet. Hoe zij dit ziet en inschat etc.
Man en ik hebben ook de optie besproken om eventueel te eisen dat dochter na zomer, in groep 3, niet bij X wordt ingedeeld. Want: of het lukt haar om meer en meer tegen X op te boxen. Of ze heeft er veel hinder en last van en lukt haar niet voldoende.

X speelt niet zoveel met andere kinderen. Wil alleen maar met onze dochter spelen. En ik ben bang dat X onze dochter straks meetrekt. Onze dochter is erg lief en zacht. Ze is conflictvermijdend en gevoelig.

Man zei al: stuur onze dochter op karate. Daar is ze absoluut het typ niet voor. Die durft dan echt niet een ander een klap te verkopen. Dat is niet haar aard. Al zie ik wel dat we dochter kunnen proberen te bekrachtigen door haar assertiever te maken.

Wat te doen??
Alle reacties Link kopieren
Ik lees even mee.
Alle reacties Link kopieren
Ze moet voor zichzelf leren opkomen, dit gaat ze niet leren als je haar uit de situatie haalt. Misschien zit er in haar volgende klas wel weer een X. Of haal je haar telkens uit de situatie en komt ze op de middelbare bij een X in de klas en weet ze niet hoe ze hiermee om moet gaan. Je hebt van die trainingen die je dochter weerbaarder kunnen maken, ik zou hier eens naar kijken.
Alle reacties Link kopieren
Ouders die iets eisen zouden van mij de rambam kunnen krijgen.

Maak je kind weerbaar ipv obstakels weghalen. Goed idee van je man, karate of weerbaarheids training.

En gewoon niet meer met dat meisje spelen buiten school.
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren
Eerste kind?

Let it goooo, let it gooooo. Echt. Dit zeg ik als moeder van drie en als leerkracht. Je dochter zal nog veel vaker in het leven tegen situaties aan gaan lopen waarbij jij je wenkbrauwen fronst. En zo leren ze. Leren ze hun weg te vinden in het leven.

Wat jij kunt doen is praten, begeleiden, uitleggen. En je dochter laten 'ploeteren'. En als het echt te erg wordt, soms een beetje rust inbouwen door net even andere plannen te hebben op de dag dat x wil spelen. Of een andere vriendschap stimuleren. En weer praten, uitleggen en emoties benoemen.

En weerkbaarheidscursussen en karate...ja die zijn er. Die zijn heus handig. Maar daar hoef je echt niet je kind naar toe te sturen als ze 6 is en niet voor zichzelf kan opkomen. Dat gaat ze leren door ni deze situatie met x te zitten, door haar gevoelens te leren kennen en door opties en mogelijkheden met haar te bespreken. Dat hoef je niet 'uit te besteden' dat kun je prima als ouders zelf.

X gaat trouwens ook nog heel veel leren.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap wat je zegt knopper. En zal heus vaker zo tegen komen. Maar ik baal dat het nu is. Als ze wat ouder was geweest was ze al wat groter, weerbaarder en kon ik haar beter ondersteunen.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je gevoel.
Alleen vind het wel erg overdreven om op school te gaan vragen of ze niet bij elkaar in de groep mogen.
Wat is het volgende? Ga je weer in gesprek met de juf als er een ander kindje dit gaat doen in haar nieuwe klas?
Dat gaat toch niet werken..


Je dochter zal met behulp van jullie voor zichzelf moeten leren opkomen. Als het kindje bij jullie speelt, kun je ook vragen aan dat meisje dat je dochter dit heel vervelend vindt en waarom ze dit doet.
Maar dat vind ik ook het enigste wat je als ouder kán doen.
Als het echt op pesten uit gaat lopen dan ben ik een voorstander om dit bekend te maken bij de juf en het spelen te verbieden.

Zover is het nu niet en ik zou oppassen om niet de mama-redt-haar-kindje-bij-alles uit te hangen.
Want daar heeft je dochter helemáál niets aan!!
Alle reacties Link kopieren
shala91 schreef:
12-05-2020 22:13
Ik lees even mee.
Heb jij ook een dergelijke situatie??? Wil je er iets over vertellen??
Alle reacties Link kopieren
Wow, en al deze conclusies trek je op basis van 1 verhaal van je dochter (aan je man) waar je geen enkel bewijs voor hebt?
Alle reacties Link kopieren
Dit hoort bij kindervriendschappen. Leert haar om haar grenzen te bewaken. Maar dat is natuurlijk soms nog lastig. Zoon heeft ooit zo een vriendje gehad. Heel trouw in zijn vriendschappen en zal dus niet zo snel boos worden. Ik hield het wat meer in de gaten. We hadden ook een codewoord voor als er iets gebeurde wat hij niet leuk vond en het niet zelf op kon lossen. Dan hielp ik hem. Al snel kwam hij er gelukkig achter dat het geen fijne vriendschap was.
Alle reacties Link kopieren
Zarah schreef:
12-05-2020 22:22
Wow, en al deze conclusies trek je op basis van 1 verhaal van je dochter (aan je man) waar je geen enkel bewijs voor hebt?
Nee hoor. Heb gehoord van juf dat ze eerder erg moest huilen omdat er 4 kinderen achter haar aan renden. Waaronder X. Dochter heeft meermaals stop gezegt maar ze bleven doorgaan.

Kortom er zijn meerdere signalen. Maar vandaag was ze er het meest boos over
Alle reacties Link kopieren
Maar X is de beste vriendin van je dochter schrijf je, dus ik neem aan dat ze al langer met elkaar omgaan en vaker al dan niet op school met elkaar gespeeld hebben. Dit is de eerste keer dat je dochter negatief over X praat. Over het algemeen hebben ze het dus hartstikke leuk samen, alleen vanmiddag was het dus even niet zo leuk. Op die leeftijd zijn kinderen het ene moment beste vriendinnen, hebben ze het volgende moment ruzie en zijn ze een dag later weer beste vriendinnen. Ik vind echt dat je enorm overdreven reageert.
Alle reacties Link kopieren
Volgende keer als het vriendinnetje komt dan last je de meisjes beneden spelen.

Als meisje dan bazig doet dan zeg je dat ze samen moeten overleggen.
Alle reacties Link kopieren
Leer je dochter om voor haar eigen belang op te komen,
Lief en zacht kun je ook nog zijn zonder conflicten te vermijden.
Ze kan dat, met jullie hulp, best aanleren.
Daar heeft ze veel meer aan, dan haar uit moeilijke situaties weg halen. Op zo'n manier wordt ze afhankelijk gemaakt van de hulp van anderen, daar heeft ze uiteindelijk niks aan.
Je kind is 6. Mag het even zelf uitzoeken hoe sociale omgang werkt? Er zullen nog talloze vriendjes en vriendinnetje komen en gaan.

Bedenk wat je je kind kan meegeven om de volgende glitter-gate te voorkomen of te helpen inzien dat iets niet ok is.

Voor de rest: laat het los en laat de juf met rust.
Alle reacties Link kopieren
Ik verwacht niet dat school dit oplost. Die zijn allang blij als 2 kinderen met elkaar kunnen spelen.

Het klinkt alsof die X wat bazig is, en dat ze niet goed genoeg tegen de rest op kan ; danwel dat jouw dochter het makkelijkst toegeeft.
Dat is geen heel gezonde vriendschap, natuurlijk.

Het hoort wel echt bij de leeftijd, vind ik. Kinderen zijn bezig te ontdekken hoe ze met anderen kunnen omgaan en die X denkt dat ze iets gevonden heeft dat werkt.

Ik zou het zelf niet via de juf spelen maar direct met de eigen dochter praten. Vragen. Wat vind je leuk aan X? Wat gebeurt er als jij niet toegeeft? Doen anderen dat ook? Vind je dat leuk? Eerlijk?
Als je 'stop' roept wat doet ze dan? En wat vind je er van, dat iemand doorgaat als iemand 'stop' roept?

Dus vragen op het niveau van een 6-jarige: Gaat ze over jouw grenzen heen?

Niet direct met oplossingen strooien (karate). Begin eerst eens met het besef dat je zelf grenzen hebt en dat anderen daar overheen kunnen gaan. Daarna pas het idee dat je daar van alles aan kunt doen.
Dat lijkt mij allemaal waardevoller dan dat jij of de juf dit eventjes gladstrijkt.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
12-05-2020 22:27
Nee hoor. Heb gehoord van juf dat ze eerder erg moest huilen omdat er 4 kinderen achter haar aan renden. Waaronder X. Dochter heeft meermaals stop gezegt maar ze bleven doorgaan.

Kortom er zijn meerdere signalen. Maar vandaag was ze er het meest boos over
this is called 'life'.

Morgen is het x, volgende week een van de andere 4. Echt, probeer er niet zo bovenop te zitten en projecteer je eigen angsten over basisschool tijd niet op je kind. Benoem wat je ziet gebeuren of hebt gehoord van de juf met je kind, praat erover, laat haar haarzelf leren kennen, benoem wat ze zou kunnen doen. Echt, dit gaat tot haar 21e nog heel erg vaak gebeuren. Ook het boos en verdrietig zijn. En ja, ook het boos en verdrietig zijn van mama hierdoor gaat nog heel erg vaak gebeuren. En dat is rot, heel rot. Hoe vaak ik niet iets wil oplossen, of zeggen, je moet het zus of zo doen, of verhaal halen bij iemand. Maar daar hebben ze niks aan. Zij moeten het leren. Zij moeten levenservaring opdoen. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
12-05-2020 22:27
Nee hoor. Heb gehoord van juf dat ze eerder erg moest huilen omdat er 4 kinderen achter haar aan renden. Waaronder X. Dochter heeft meermaals stop gezegt maar ze bleven doorgaan.

Kortom er zijn meerdere signalen. Maar vandaag was ze er het meest boos over
this is called 'life'.

Morgen is het x, volgende week een van de andere 4. Echt, probeer er niet zo bovenop te zitten en projecteer je eigen angsten over basisschool tijd niet op je kind. Benoem wat je ziet gebeuren of hebt gehoord van de juf met je kind, praat erover, laat haar haarzelf leren kennen, benoem wat ze zou kunnen doen. Echt, dit gaat tot haar 21e nog heel erg vaak gebeuren. Ook het boos en verdrietig zijn. En ja, ook het boos en verdrietig zijn van mama hierdoor gaat nog heel erg vaak gebeuren. En dat is rot, heel rot. Hoe vaak ik niet iets wil oplossen, of zeggen, je moet het zus of zo doen, of verhaal halen bij iemand. Maar daar hebben ze niks aan. Zij moeten het leren. Zij moeten levenservaring opdoen. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Zoals hierboven al staat, neem het met een korrel. Als X alle glitters opmaakt, moet je daar zelf ook geen probleem van maken, dan wordt alles wel heel zwaar voor je dochter. Wat een non problemen joh.
En ik vermoed dat de moeder van X haar dochter ook heel lief en gevoelig vind, dat vind (bijna) iedere moeder tegenwoordig van haar kind.
Laat haar haar gang gaan met kinderen zoals X en grijp alleen in als het echt noodzakelijk is en anders niet. Ze leren hiervan, echt.
Laat maar.
anoniem_148677 wijzigde dit bericht op 13-05-2020 10:21
95.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
mabelle schreef:
12-05-2020 22:22
Heb jij ook een dergelijke situatie??? Wil je er iets over vertellen??
Mijn dochter is vijf (bijna zes) en is de levende definitie van 'deurmat' in haar "vriendinnengroepje". Ze vragen haar er bijvoorbeeld bij om buiten te spelen en besluiten dan zonder haar te betrekken om bij een van de anderen binnen te spelen. Ik merk dat ik het niet zo goed kan uitleggen maar ze komt in ieder geval niet voor zichzelf op. Deze acht afgelopen weken heeft ze met één vriendinnetje gespeeld en toen bloeide ze helemaal op. Één dag school en haar hele opgebouwde zelfvertrouwen is door de plee...
Alle reacties Link kopieren
shala91 schreef:
12-05-2020 22:47
Mijn dochter is vijf (bijna zes) en is de levende definitie van 'deurmat' in haar "vriendinnengroepje". Ze vragen haar er bijvoorbeeld bij om buiten te spelen en besluiten dan zonder haar te betrekken om bij een van de anderen binnen te spelen. Ik merk dat ik het niet zo goed kan uitleggen maar ze komt in ieder geval niet voor zichzelf op. Deze acht afgelopen weken heeft ze met één vriendinnetje gespeeld en toen bloeide ze helemaal op. Één dag school en haar hele opgebouwde zelfvertrouwen is door de plee...
aan jou de taak om haar in te laten zien dat ze de afgelopen weken zo opgebloeid is en zo fijn in haar vel zat. En ze nu een heel ander gevoel heeft. En wat ze zou kunnen doen om niet zo thuis te komen. Snap wel dat t heel rot is om te zien.
Alle reacties Link kopieren
Oef, niet zo fijn dat is begrijpelijk

Realiseer dat er veel uitgaat van hé feit dat ze dit met jullie deelt en dat jullie er neutraal op reageren... jullie begrip voor haar verdriet. Hoe kan het volgende keer anders? Haar inbreng serieus nemen etc. Als je haar daarin ook het vertrouwen geeft dat het haar wel lukt om het volgende keer anders te doen...zo niet een tweede of derde keer. Dan overwint ze dit zelf
Er zijn meerdere signalen? Je bedoelt die ene keer op het schoolplein en de play date van vanmiddag die niet lekker liep?
Maak je het niet veel groter dan het is? En dan nu al met man bespreken dat het ook een optie is om te vragen of je dochter wellicht in een andere klas kan volgend jaar?
Joh, dan kan je kind toch elke maand wel van groep naar groep hoppen.

Ik vind het heel verkrampt overkomen. Als de vriendschap tussen die twee nu even niet lekker loopt, dan kan je er ook voor kiezen om een stapje terug te doen. Even wat afstand van elkaar. Geen drama van maken. Wat meer focussen op andere vriendjes en vriendinnetjes.

Ook zou ik het verhaal van dochter niet klakkeloos geloven. We zitten in een hele moeilijke tijd op het moment. Hier thuis loopt ook een zesjarige die met vlagen gewoon even niet weet hoe hij met de frustraties van het moment om moet gaan en het dan uit in overdreven negatieve verhalen over vriendjes die onaardig hebben gedaan tegen hem. Hij geeft soms een te negatieve draai aan situaties. Gelukkig heb ik er nu 2x met m’n neus op gestaan in de speeltuin en gezien dat zo’n verhaal veel genuanceerder ligt. Kind kan dan gewoon even geen kant uit met z’n emoties en zoekt een uitlaatklep. Ik hoor van vrij veel moeders dat zij dat bij hun kroost ook zien momenteel. Ik troost zoon op zo’n moment maar probeer toch ook de angel eruit te halen. Beetje bijsturen, focus verleggen op andere vriendinnetjes en niet te groot maken. Dat werkt volgens mij het beste.
Alle reacties Link kopieren
Jonesboro schreef:
12-05-2020 22:49
aan jou de taak om haar in te laten zien dat ze de afgelopen weken zo opgebloeid is en zo fijn in haar vel zat. En ze nu een heel ander gevoel heeft. En wat ze zou kunnen doen om niet zo thuis te komen. Snap wel dat t heel rot is om te zien.
Een van de vriendinnetjes is erg overheersend. En het helpt ook niet dat er door de andere ouders steeds dingen gezegd worden als "neem een voorbeeld aan Shalamini, die is altijd lief/nooit boos/luistert altijd/etc"

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven