Kinderen
alle pijlers
Dochter van 2 half met hypoglycaemie.
dinsdag 29 mei 2007 16:12
Hoi,
Ik zal me eerst eens even voorstellen.
Ik ben Muke, ben getrouwt met een vrachtwagen cauffeur, en heb 2 kinderen.
Een zoon van 4 half, en een dochter van 2 half.
Mijn dochter heeft hypoglycaemie, vorig jaar in september hebben we het ontdekt, toen was ze anderhalf.
Om 9 uur s'morgens trof ik haar levenloos aan in haar bedje, toen ik haar op wou pakken hong ze helemaal slap in mijn armen, ze was helemaal nat van het zweet. Ze had haar ogen open maar ze keek me niet aan, ze keek dwars door me heen.....
Toen gingen de alarmbellen rinkelen, ik heb meteen de huisarts gebeld en we moesten er direct heen, daaraangekomen dacht de ha aan een hersenvliesontsteking en dus ging ze meteen de ambulance bellen. Toen ze dat gedaan had, de kinderarts gebeld en die zei toen, prik haar eens op suiker....Dat was 2,4 veel te laag natuurlijk, toen de ambulance broeders in de dokterspraktijk binnen kwamen, werd ze meteen aan het infuus gelegd en meegenomen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan, en bloed geprikt, ook kreeg ze een catheter, normaal gesproken is ze een pittige tante, om het maar even zachtjes uit te drukken. Maar toen bleef ze doodstil liggen met haar ogen open.
S'middags om 2 uur kwam ze pas weer bij positieven...Dat waren de ergste paar uur van mijn leven, telkens spookte er door mijn hoofd.......wat als ik haar had laten liggen in bedje.....
Dan was het waarschijnlijk niet zo goed afgelopen.
Mirthe (zo heet ze) heeft tot en met zondag in het ziekenhuis gelegen, de suikerwaarden waren gewoon goed. De kinderats heeft haar op de bellers lijst gezet zodat we rechtstreeks met hem contact op konden nemen, mocht ze weer een hypo krijgen...We hebben tot december moeten wachten op de uitslag, en er is helemaal niks uitgekomen.
Dus volgens de kinderarts mankeerde haar niks, dus werd ze ook van de bellers lijst gehaald, omda er kinderen zijn die het veel harder nodig hebben.....
Tussen september en december heeft ze geen hypo meer gehad, tot kerstmis, toen kreeg ze buikgriep, en toen begon het allemaal weer...
Nu is het nog steeds zo dat als ze zich niet lekker voelt, of ziek is ze niet wil eten. Met als gevolg dat de suikerwaardes in haar bloed weer te laag zakken.
Eigenlijk is mijn vraag, is er iemand die ook een kindje heeft met hypoglycaemie, en wat doe jij ermee???
Ik heb geprobeerd om het een beetje uit te leggen, maar ik ben geen dokter (helaas) en ik weet nog lang niet genoeg van deze ziekte.
Ik hoop dat ik vele reacties kan verwachten hier... want ik word helemaal gek van het onzekere...
Ik zal me eerst eens even voorstellen.
Ik ben Muke, ben getrouwt met een vrachtwagen cauffeur, en heb 2 kinderen.
Een zoon van 4 half, en een dochter van 2 half.
Mijn dochter heeft hypoglycaemie, vorig jaar in september hebben we het ontdekt, toen was ze anderhalf.
Om 9 uur s'morgens trof ik haar levenloos aan in haar bedje, toen ik haar op wou pakken hong ze helemaal slap in mijn armen, ze was helemaal nat van het zweet. Ze had haar ogen open maar ze keek me niet aan, ze keek dwars door me heen.....
Toen gingen de alarmbellen rinkelen, ik heb meteen de huisarts gebeld en we moesten er direct heen, daaraangekomen dacht de ha aan een hersenvliesontsteking en dus ging ze meteen de ambulance bellen. Toen ze dat gedaan had, de kinderarts gebeld en die zei toen, prik haar eens op suiker....Dat was 2,4 veel te laag natuurlijk, toen de ambulance broeders in de dokterspraktijk binnen kwamen, werd ze meteen aan het infuus gelegd en meegenomen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan, en bloed geprikt, ook kreeg ze een catheter, normaal gesproken is ze een pittige tante, om het maar even zachtjes uit te drukken. Maar toen bleef ze doodstil liggen met haar ogen open.
S'middags om 2 uur kwam ze pas weer bij positieven...Dat waren de ergste paar uur van mijn leven, telkens spookte er door mijn hoofd.......wat als ik haar had laten liggen in bedje.....
Dan was het waarschijnlijk niet zo goed afgelopen.
Mirthe (zo heet ze) heeft tot en met zondag in het ziekenhuis gelegen, de suikerwaarden waren gewoon goed. De kinderats heeft haar op de bellers lijst gezet zodat we rechtstreeks met hem contact op konden nemen, mocht ze weer een hypo krijgen...We hebben tot december moeten wachten op de uitslag, en er is helemaal niks uitgekomen.
Dus volgens de kinderarts mankeerde haar niks, dus werd ze ook van de bellers lijst gehaald, omda er kinderen zijn die het veel harder nodig hebben.....
Tussen september en december heeft ze geen hypo meer gehad, tot kerstmis, toen kreeg ze buikgriep, en toen begon het allemaal weer...
Nu is het nog steeds zo dat als ze zich niet lekker voelt, of ziek is ze niet wil eten. Met als gevolg dat de suikerwaardes in haar bloed weer te laag zakken.
Eigenlijk is mijn vraag, is er iemand die ook een kindje heeft met hypoglycaemie, en wat doe jij ermee???
Ik heb geprobeerd om het een beetje uit te leggen, maar ik ben geen dokter (helaas) en ik weet nog lang niet genoeg van deze ziekte.
Ik hoop dat ik vele reacties kan verwachten hier... want ik word helemaal gek van het onzekere...
dinsdag 29 mei 2007 20:10
Hoi Muke,
wat verschrikkelijk schrikken voor je zeg. Afschuwelijk om je kindje zo aan te treffen. Ze is ws. nog te klein om zelf aan te geven dat ze een aanval voelt aan komen. Zie jij het niet aankomen?
Ik ben zelf nl. een hypo-patiënt, maar ik heb het nog nooit zo erg gehad als jij omschrijft van jouw dochter. Ik voel het zelf meestal op tijd aan komen en soms ga ik ook nog wel eens over mijn grenzen heen. Het begint met een hongergevoel, duizeligheid, trillen, extreme moeheid en mijn humeur daalt naar het vreselijk dieptepunt. Mijn vriend heeft vaak nog eerder door dan ikzelf dat mijn suiker te laag is :$. Je moet even eten, zegt ie dan :D.
Ik moet elke 1,5 uur eten en drinken, de hele dag door. Anders red ik het niet.
Zie jij een mogelijkheid om je dochter regelmatiger van eten te voorzien? Ook als ze ziek is?
En staat ze nog onder controle bij artsen? Dat lijkt me wel goed.
Heel veel succes met Myrthe !
wat verschrikkelijk schrikken voor je zeg. Afschuwelijk om je kindje zo aan te treffen. Ze is ws. nog te klein om zelf aan te geven dat ze een aanval voelt aan komen. Zie jij het niet aankomen?
Ik ben zelf nl. een hypo-patiënt, maar ik heb het nog nooit zo erg gehad als jij omschrijft van jouw dochter. Ik voel het zelf meestal op tijd aan komen en soms ga ik ook nog wel eens over mijn grenzen heen. Het begint met een hongergevoel, duizeligheid, trillen, extreme moeheid en mijn humeur daalt naar het vreselijk dieptepunt. Mijn vriend heeft vaak nog eerder door dan ikzelf dat mijn suiker te laag is :$. Je moet even eten, zegt ie dan :D.
Ik moet elke 1,5 uur eten en drinken, de hele dag door. Anders red ik het niet.
Zie jij een mogelijkheid om je dochter regelmatiger van eten te voorzien? Ook als ze ziek is?
En staat ze nog onder controle bij artsen? Dat lijkt me wel goed.
Heel veel succes met Myrthe !
What matters most is how you see yourself
dinsdag 29 mei 2007 20:27
Hoi Jane,
Allereerst bedankt voor je reactie. Mirthe is idd helaas nog te klein om aan te geven als ze een aanval aan voelt komen, 2 weken geleden had ze s'morgens een krentenbol gegeten, om 8 uur. Om 10 uur kreeg ze een banaan, en tussen de middag wou ze niet eten, toen heb ik haar geprikt en ze had toen 4,6. We hebben het advies van de dokter gekregen om haar nog wat te eten te geven als haar bloedsuiker lager is dan 5,0. Is het lager dan mogen we haar niet zo naar bed brengen, maar dan moet ze n og iets eten. Een tijdje hebben we met mayzena moeten werken omdat dat de suiker langer vast houdt volgens de kinderarts, maar ik vind dit echt niet kunnen. Ik wil de oorzaak van het probleem vinden, en niet steeds met noodoplossingen werken.
Hebben ze bij jou een oorzaak voor het probleem gevonden?
En hoe lang heb jij dit al?
Ik hoor het graag van je...
dinsdag 29 mei 2007 21:49
Hoi Muke,
ik heb de oorzaak nooit laten onderzoeken. Mijn vader en mijn zus (en haar dochtertje) hebben het ook. Ik weet eigenlijk niet beter dan dat ik het heb. Ik zorg dat ik altijd eten bij me heb. Op het werk loop ik overal met een zak boterhammen en fruit rond en als ik weg ga, stop ik vaak een liga ofzo in mijn jaszak voor 't geval dat. Ook heb ik altijd een pakje Dextro Energie bij me, dat helpt in korte tijd.
Als jouw dochter niet wil eten tussen de middag is dat een probleem. Ze heeft het echt nodig. Het zou kunnen dat ze dan al over haar behoeftegrens is. Als ik te lang wacht, heb ik ook geen trek meer, maar ik weet dat ik tòch moet eten. Kun je haar eerder (om half 12 ofzo) iets kleins te eten geven? Desnoods een snoepje ofzo, als ze maar koolhydraten of suiker binnen krijgt.
Succes !
ik heb de oorzaak nooit laten onderzoeken. Mijn vader en mijn zus (en haar dochtertje) hebben het ook. Ik weet eigenlijk niet beter dan dat ik het heb. Ik zorg dat ik altijd eten bij me heb. Op het werk loop ik overal met een zak boterhammen en fruit rond en als ik weg ga, stop ik vaak een liga ofzo in mijn jaszak voor 't geval dat. Ook heb ik altijd een pakje Dextro Energie bij me, dat helpt in korte tijd.
Als jouw dochter niet wil eten tussen de middag is dat een probleem. Ze heeft het echt nodig. Het zou kunnen dat ze dan al over haar behoeftegrens is. Als ik te lang wacht, heb ik ook geen trek meer, maar ik weet dat ik tòch moet eten. Kun je haar eerder (om half 12 ofzo) iets kleins te eten geven? Desnoods een snoepje ofzo, als ze maar koolhydraten of suiker binnen krijgt.
Succes !
What matters most is how you see yourself
woensdag 30 mei 2007 15:22
Jane,
Dus je hebt het nooit laten onderzoeken? Maar ja bij jou staat het als een paal boven water dat je het hebt! Je zegt dat jouw vader en zus en diens dochter het ook hebben? Kan ik er van uitgaan dat het erfelijk is dan?
Mijn man heeft ook een paar keer een hypo gehad, zweten trillen, naar gevoel, alleen durft hij niet naar de dokter te gaan want hij is bang dat ie dan niet meer vrachtwagen mag rijden, want je weet nooit wanneer je een hypo krijgt en dat zou wel eens voor gevaarlijke situaties kunnen zorgen....
Hoe gaat het met de dochter van je zus, als ik vragen mag? En hoe oud is ze?
Nu heb ik wel weer even genoeg gevraagd hihi. Alvast bedankt.
woensdag 30 mei 2007 16:46
Hoi,
Mijn vriendin heeft last van hypoglycemie.
En net wat qwerty zegt, geen suiker laten eten!
Oke, even eerst iets over hypo's.
Insuline verlaagd het glucosegehalte in het bloed. Als je te weinig insuline aanmaakt, dan heb je diabetes. Je hebt dan teveel glucose in je bloed. Je moet dan insuline inspuiten om de bloedsuikerwaardes te laten zakken.
Als je teveel insuline aanmaakt, dan heb je te weinig glucose in je bloed. Dan heb je dus hypoglycemie.
Je moet dus zorgen dat de bloedsuikerwaardes constant blijven.
Koolhydraten is de brandstof van je lichaam. Dit wordt omgezet in glucose. Hoe witter de koolhydraat hoe sneller de glucose in je bloed komt (dus wit brood wordt heel snel omgezet in glucose en volkoren brood niet, dat duurt een tijdje)
Ten eerste is het het beste als je naar een dietiste gaat. Het beste naar mijns inziens is een orthomoleculair dietist, maar dat moet je zelf weten natuurlijk.
Ten tweede wat je nu al kan doen, is je dochter kleine maaltijden aanbieden, met kortere tussenpozen.
Dus begin met een volkoren cracker met vleeswaren ofzo.
Geen zoetigheid, geen limonades, geen snoepjes.
Wel appels (maar geen bananen, die bestaan alleen maar uit glucose) maar niet teveel.
Geen aardappels, geen witte rijst, wel zilvervliesrijst. (zie je het patroon, hoe meer bewerkt des te slechter het is)
Och meid, vind het zo naar voor jullie. Helemaal op deze leeftijd. Wat eigenlijk geen issue moet worden, wordt het nu wel.
Ben zelf allergisch voor heel veel voedingsmiddelen en ik mag eingelijk ook geen suiker maar kan er heel moeilijk vanaf blijven. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat dit heel moeilijk zal zijn/
Doe je best meer kan je niet doen.
Ga ook kijken bij de reformwinkel. Daar hebben ze bv koekjes gezoet met appelsap. Die zijn beter dan de supermarkt koekjes. Vraag hun om advies, dat vinden ze echt geweldig. Ze helpen heel goed. Probeer zoveel mogelijk te lezen over hypo.
er is ook een site waar je vragen kan stellen, zal hem even zoeken voor je!
Heel veel succes met je dochter!
woensdag 30 mei 2007 16:49
woensdag 30 mei 2007 16:54
woensdag 30 mei 2007 18:25
Hoi allemaal,
Hartelijk bedankt voor de reacties. Echt tof.
Allereerst wil ik zeggen dat ik al een tijdje geleden met mijn dochter naar de dietiste ben geweest, volgens haar was er niks mis met de eetgewoontes van mijn dochter, alleen ik moet haar wat vaker per dag kleine maaltijden geven, om de tijd wat te overbruggen. Ook heeft ze mij doorgestuurt naar een kinesioloog, daar had ik hele hoge verwachtingen van, maar het viel echt een beetje tegen. Ze heeft me wel goede adviezen geegeven over wat ik haar met een gerust hart kan laten eten en wat niet. Met suikervrije snoepjes, en versnaperingen waren we al bezig, dus daar hoefde niks aan veranderd te worden.
Ik was in de veronderstelling dat de kineseoloog me kon vertellen waar precies de fout zit in haar stofwisseling, tenminste dat had de dietiste me verteld, nou niet dus ( en dat voor 160 euro per uur)
Nu moet ze 11 juni, naar het ziekenhuis dan krijgt ze buisjes in de oren, en daar moet ze nuchter voor blijven vanaf 24.00 uur tot ????? Ze wordt tussen 8.00 uur en half 9 geholpen, en wanneer ik haar dan weer wat naar binnen weet te praten?? Want als ze zich niet lekker voelt eet ze niet....(ik ben 2 en ik zeg NEE). Maar ze is in ieder geval op de goeie plek wat dat aangaat.
Maar, ik ga de kids EEN SUIKERVRIJ snoepje geven :P en dan is het bedtijd.
Doei, bedankt en groetjes van Muke......
Hartelijk bedankt voor de reacties. Echt tof.
Allereerst wil ik zeggen dat ik al een tijdje geleden met mijn dochter naar de dietiste ben geweest, volgens haar was er niks mis met de eetgewoontes van mijn dochter, alleen ik moet haar wat vaker per dag kleine maaltijden geven, om de tijd wat te overbruggen. Ook heeft ze mij doorgestuurt naar een kinesioloog, daar had ik hele hoge verwachtingen van, maar het viel echt een beetje tegen. Ze heeft me wel goede adviezen geegeven over wat ik haar met een gerust hart kan laten eten en wat niet. Met suikervrije snoepjes, en versnaperingen waren we al bezig, dus daar hoefde niks aan veranderd te worden.
Ik was in de veronderstelling dat de kineseoloog me kon vertellen waar precies de fout zit in haar stofwisseling, tenminste dat had de dietiste me verteld, nou niet dus ( en dat voor 160 euro per uur)
Nu moet ze 11 juni, naar het ziekenhuis dan krijgt ze buisjes in de oren, en daar moet ze nuchter voor blijven vanaf 24.00 uur tot ????? Ze wordt tussen 8.00 uur en half 9 geholpen, en wanneer ik haar dan weer wat naar binnen weet te praten?? Want als ze zich niet lekker voelt eet ze niet....(ik ben 2 en ik zeg NEE). Maar ze is in ieder geval op de goeie plek wat dat aangaat.
Maar, ik ga de kids EEN SUIKERVRIJ snoepje geven :P en dan is het bedtijd.
Doei, bedankt en groetjes van Muke......
vrijdag 1 juni 2007 21:56
Hoi Muke,
heel veel sterkte met je dochter. Ook gezien het feit dat ze geopereerd moet worden. Lastig hoor.
Ik wil nog wel even reageren op je suikervrije snoepjes (ik weet niet welke je geeft en welke zoetstof erin zit?) Het geven van suikervervangers is meestal geen betere oplossing. Ook bij de meeste suikervervangers gaat de alvleesklier insuline aanmaken, waardoor de bloedsuikerspiegel uiteindelijk weer daalt. Dit geldt voor vruchtensuikers, glucose en sorbitol. En dus ook voor light-producten.
Overigens merk ik dat zelf ook. Bij suikerbehoefte kan ik net zo goed light-drinken nemen als gesuikerd drinken. Het effect is hetzelfde.
Je kunt er meer over vinden op internet. En raadpleeg evt. een arts.
Groeten, Jane
heel veel sterkte met je dochter. Ook gezien het feit dat ze geopereerd moet worden. Lastig hoor.
Ik wil nog wel even reageren op je suikervrije snoepjes (ik weet niet welke je geeft en welke zoetstof erin zit?) Het geven van suikervervangers is meestal geen betere oplossing. Ook bij de meeste suikervervangers gaat de alvleesklier insuline aanmaken, waardoor de bloedsuikerspiegel uiteindelijk weer daalt. Dit geldt voor vruchtensuikers, glucose en sorbitol. En dus ook voor light-producten.
Overigens merk ik dat zelf ook. Bij suikerbehoefte kan ik net zo goed light-drinken nemen als gesuikerd drinken. Het effect is hetzelfde.
Je kunt er meer over vinden op internet. En raadpleeg evt. een arts.
Groeten, Jane
What matters most is how you see yourself
zaterdag 2 juni 2007 22:36
Hoi Allemaal,
Bedankt voor jullie reacties, ik kon het topic niet meer vinden (stom stom).
Ik zal er wel overheen gekeken hebben :$.
Om even terug te komen op de suikervrije snoepjes, ik koop bij de hema altijd jip en janneke snoepjes, en koekjes, die zijn gezoet met natuurlijke suikers en kleurstoffen, en bovendien betaalbaar en aantrekkelijk voor kinders.
Het eten gaat gelukkig weer een stuk beter, ze heeft een tijd gehad dat ze echt niet wou eten, en ik dus maar constant uitleggen, dat het moest omdat ze anders ziek wordt. Volgens mij begint het kwartje nu te vallen, ze eet weer behoorlijk goed. Behalve s'morgens is het wat lastiger, maar dan heb ik altijd nog ontbijtkoek achter de hand...
Bedankt voor het uppen he!!!
Groetjes Muke.
Bedankt voor jullie reacties, ik kon het topic niet meer vinden (stom stom).
Ik zal er wel overheen gekeken hebben :$.
Om even terug te komen op de suikervrije snoepjes, ik koop bij de hema altijd jip en janneke snoepjes, en koekjes, die zijn gezoet met natuurlijke suikers en kleurstoffen, en bovendien betaalbaar en aantrekkelijk voor kinders.
Het eten gaat gelukkig weer een stuk beter, ze heeft een tijd gehad dat ze echt niet wou eten, en ik dus maar constant uitleggen, dat het moest omdat ze anders ziek wordt. Volgens mij begint het kwartje nu te vallen, ze eet weer behoorlijk goed. Behalve s'morgens is het wat lastiger, maar dan heb ik altijd nog ontbijtkoek achter de hand...
Bedankt voor het uppen he!!!
Groetjes Muke.
zondag 3 juni 2007 10:36
qwentru zei ..............
Ik heb zelf geen echte hypoglycemie, maar wel ervaring met piekende en dalende bloedsuikers. Wat ik heb gemerkt, is dat ik mijn bloedsuikers goed onder controle kan houden door mijn eetgewoonten aan te passen.
Wat bij mij absoluut níet werkt, is suiker eten. Sterker nog: van suiker en van snelle koolhydraten (zoals aardappels en aardappelzetmeel) raakt mijn bloedsuiker helemaal van slag. Dat is echt een garantie voor een hypo.
Behálve... als ik bijvoorbeeld voldoende vet eet bij de suiker / aardappels. In dat geval "dempt" het vet de werking van de snelle koolhydraten en krijg ik er geen hypo van.
Dit is ook precies wat mijn vriendin heeft en doet. Het is idd. lastig maar je moet voldoende eten en goed rekening houden met wat er gegeten wordt.
De oorzaak is bij mijn vriendin ook nooit gevonden, het is voor haar ook een kwestie van het leren leven met.
Maar meis wat schrikken als je de kleine meid zo aantreft. Ik hoop echt dat jullie een goede manier vinden om hier mee om te gaan en dat het handelbaar wordt voor de kleine meid.
knufffffffffffff
Ik heb zelf geen echte hypoglycemie, maar wel ervaring met piekende en dalende bloedsuikers. Wat ik heb gemerkt, is dat ik mijn bloedsuikers goed onder controle kan houden door mijn eetgewoonten aan te passen.
Wat bij mij absoluut níet werkt, is suiker eten. Sterker nog: van suiker en van snelle koolhydraten (zoals aardappels en aardappelzetmeel) raakt mijn bloedsuiker helemaal van slag. Dat is echt een garantie voor een hypo.
Behálve... als ik bijvoorbeeld voldoende vet eet bij de suiker / aardappels. In dat geval "dempt" het vet de werking van de snelle koolhydraten en krijg ik er geen hypo van.
Dit is ook precies wat mijn vriendin heeft en doet. Het is idd. lastig maar je moet voldoende eten en goed rekening houden met wat er gegeten wordt.
De oorzaak is bij mijn vriendin ook nooit gevonden, het is voor haar ook een kwestie van het leren leven met.
Maar meis wat schrikken als je de kleine meid zo aantreft. Ik hoop echt dat jullie een goede manier vinden om hier mee om te gaan en dat het handelbaar wordt voor de kleine meid.
knufffffffffffff
zondag 3 juni 2007 11:03
Zozo, dus je man gaat niet naar de dokter omdat het te confronterend is? Omdat hij het lastig zou vinden dat hij niet meer zou mogen rijden misschien? En dat dat voor anderen op de weg weleens voor gevaarlijke situaties zou kunnen zorgen dat vergeten jullie voor het gemak maar even?
Ik ben blij dat ik weinig op de weg zit.
Heb je enig idee wat een vrachtwagen kan aanrichten? Heb je weleens een personenauto gezien die door een vrachtwagen geraakt is? Je zou erin zitten met je hele gezin....zou je man dat op zijn geweten willen hebben?
zondag 3 juni 2007 15:03
Even reageren op dit (felle berichtje) van Whopper.
Mijn man zit de hele dag op de weg, van s'morgens vroeg tot sávonds laat, dus het is waar dat je niet alleen voor jezelf maar ook voor je medeweggebruikers verantwoordelijk bent, daar geef ik je groot gelijk in.
Maar de andere kant is: Mijn man is volwassen, hij heeft een paar keer een hypo gehad, maar hij voelt zoiets aankomen, en kan er op dat moment zelf voor zorgen dat de hypo snel weer over is. Het is gemakkelijk om over iemand te oordelen, en zeker op een forum lekker anoniem. Sta er maar eens bij stil dat niet iedereen de keuze heeft qwa beroep om maar even te switchen.
Een ander voorbeeld is, een tijdje geleden is een chauffeur gestoken door een wesp, in de vrachtwagencabine, die man was zwaar allergisch en raakte in shok, met als resultaat een vreselijk ongeluk met alle gevolgen vandien, trek hier je conclusie maar uit Whopper.
In plaats van iemand een schuldgevoel aan te praten!!!
Daarbij wil ik nog even toevoegen, dat ik het topic heb geopend om te kijken of er nog meer mensen zijn met deze (ziekte) en wat ze ermee doen. En niet om me aan te laten vallen door mensen die helemaal niet weten waar ze het over hebben.
zondag 3 juni 2007 16:34
Ik heb zelf deze ziekte en weet dus waar ik over praat.
Ik trek inderdaad mijn conclusies, ik ben niet anoniem op het forum; iedereen weet wie ik ben en hoe ik ben.
En dat ik fel ben; tja. Ik heb het een en ander gezien in het leven.
Ik durf dus nog steeds te zeggen dat ik het sneu vind dat jou man, die naar je zelf zegt volwassen is, toch niet naar een dokter gaat omdat ie het zelf allemaal denkt te weten.
En geloof mij; een aanval voel je echt niet altijd aankomen! De regels om wel of niet op een vrachtwagen te mogen rijden zijn er niet voor niets!
Ik trek inderdaad mijn conclusies, ik ben niet anoniem op het forum; iedereen weet wie ik ben en hoe ik ben.
En dat ik fel ben; tja. Ik heb het een en ander gezien in het leven.
Ik durf dus nog steeds te zeggen dat ik het sneu vind dat jou man, die naar je zelf zegt volwassen is, toch niet naar een dokter gaat omdat ie het zelf allemaal denkt te weten.
En geloof mij; een aanval voel je echt niet altijd aankomen! De regels om wel of niet op een vrachtwagen te mogen rijden zijn er niet voor niets!
zondag 3 juni 2007 17:02
hoi kom even inbreken
ik snap wopper helemaal....ik heb een vrachtwagen zomaar spontaan op mij af zien komen omdat (nou ja je kent de smoesjes wel)....hoe dan ook ik denk niet dat wopper dit bedoelde om een schuldgevoel aan te praten maar een gevoel van bewustheid....
Sorry hoor maar ook al ben je volwassen...eigenwijs zijn is 1 ding maar onverstandig met je vrachtwagen omgaan een ander.
Ik ben met een rotvaart de berm ingevlogen met alle gevolgen van dien. Gelukkig geen vrachtwagen over mij heen gekregen (dus dood) maar wel een levenslange trauma voor alles wat hiermee te maken heeft......dankzij die volwassen vrachtwagenchauffeur........
Ik snap dat je dit misschien vel vind van een ander, maar ik snap de reactie wel...we zijn allemaal mensen waarvan iemand anders veel van houdt en ik vind dat als je een ziekte hebt (welke dan ook) dat een gevaar voor een ander kan zijn als je op de weg zit. Dan moet je daar je conclussie uitrekken. En zeker maatregelen nemen.
Een hypo kan je aanvoelen komen, mijn vriendin voelt dat ook en heeft altijd iets bij zich waarmee ze het direct op peil brengt. Ze zet dan zeker de auto voor een half uur of langer aan de kant, want zij wil zeker weten dat het weer lukt.
Natuurlijk kan je in slaap vallen of een infarct krijgen of een wespensteek..maar dit is niet met voorbedachte raden (wetend dat je iets onder leden hebt) achter het stuur gaan zitten. Maatregelen nemen is belangrijk.....
Denk ook dat het zo bedoelt is.
Natuurlijk wil jij gewoon steun en antwoorden op je vraag. Maar door je reactie kan je ook reactie terug verwachten en idd...gaat er bij mij ook een vraagteken op als ik jou verhaal over je man zo lees....van Hoe doet hij dit? Hoe regelt hij dit? is het wel verantwoordelijk? Waarom niet even naar de dokter? Dan weet hij toch ook dat hij fout bezig is?? etc.
ik snap wopper helemaal....ik heb een vrachtwagen zomaar spontaan op mij af zien komen omdat (nou ja je kent de smoesjes wel)....hoe dan ook ik denk niet dat wopper dit bedoelde om een schuldgevoel aan te praten maar een gevoel van bewustheid....
Sorry hoor maar ook al ben je volwassen...eigenwijs zijn is 1 ding maar onverstandig met je vrachtwagen omgaan een ander.
Ik ben met een rotvaart de berm ingevlogen met alle gevolgen van dien. Gelukkig geen vrachtwagen over mij heen gekregen (dus dood) maar wel een levenslange trauma voor alles wat hiermee te maken heeft......dankzij die volwassen vrachtwagenchauffeur........
Ik snap dat je dit misschien vel vind van een ander, maar ik snap de reactie wel...we zijn allemaal mensen waarvan iemand anders veel van houdt en ik vind dat als je een ziekte hebt (welke dan ook) dat een gevaar voor een ander kan zijn als je op de weg zit. Dan moet je daar je conclussie uitrekken. En zeker maatregelen nemen.
Een hypo kan je aanvoelen komen, mijn vriendin voelt dat ook en heeft altijd iets bij zich waarmee ze het direct op peil brengt. Ze zet dan zeker de auto voor een half uur of langer aan de kant, want zij wil zeker weten dat het weer lukt.
Natuurlijk kan je in slaap vallen of een infarct krijgen of een wespensteek..maar dit is niet met voorbedachte raden (wetend dat je iets onder leden hebt) achter het stuur gaan zitten. Maatregelen nemen is belangrijk.....
Denk ook dat het zo bedoelt is.
Natuurlijk wil jij gewoon steun en antwoorden op je vraag. Maar door je reactie kan je ook reactie terug verwachten en idd...gaat er bij mij ook een vraagteken op als ik jou verhaal over je man zo lees....van Hoe doet hij dit? Hoe regelt hij dit? is het wel verantwoordelijk? Waarom niet even naar de dokter? Dan weet hij toch ook dat hij fout bezig is?? etc.
zondag 3 juni 2007 17:17
Ik ben het eens met Wopper. Hier ruim voldoende ervaring met diabetes en hypoglycamie. Heb zelf altijd lage suikers en moet dus altijd op tijd eten. Broer is inmiddels overleden aan de gevolgen van diabetes. Meerdere familieleden hebben hier in meerdere of mindere mate last van. Ik wéét dus waar ik over praat. Zoals je man nu doet, kop in het zand en vooral niet naar de dokter, is gewoon gevaarlijk. Ja, sommigen voelen het wel aankomen, maar dat kan ook ineens veranderen. Zo´n risico nemen, omdat je niet naar de dokter wilt is gewoon spelen met het leven van anderen. En omscholen is niet altijd makkelijk, maar in het geval van je man (ervan uitgaande dat hij zou moeten stoppen met vrachtwagen rijden) is dat zeker wel mogelijk. Er zijn genoeg regelingen voor en zonder inkomen kom je dan niet meteen te zitten. Maar de risico´s voor anderen en in het verkeer even buiten beschouwing gelaten, wat te denken van zijn eigen gezondheid? Hij weet niet wat de oorzaak is, hoe ernstig het bij hem is, wat voor gevolgen het heeft op de lange termijn etc. Ik zou hem dus ten stelligste willen adviseren om wel naar de dokter toe te gaan. Al is het alleen maar voor zijn eigen gezondheid.
zondag 3 juni 2007 20:34
Kijk en dit is nu ook precies wat ik bedoel.... mijn man voelt een hypo ook aankomen, tenminste die paar wat ie gehad heeft wel.
Als het gebeurt heeft ie altijd dextro bij de hand, de vrachtwagen gaat aan de kant en eet ie dextro"s, zodra ie weer het gevoel heeft dat het weer kan rijdt ie pas weer weg. Zelfs al duurt het een half uur. Hij eet na de dextro's trouwens wel een boterham, want een dextro is maar een tijdelijke oplossing. Maar ja dat zullen jullie dan ook wel weten.
Een hypo krijgen is ook niet met voorbedachte rade, nogmaals mijn man heeft denk ik 4 keer een hypo gehad en de laatste keer is zeker meer dan een jaar geleden
