Kinderen
alle pijlers
samengesteld gezin en nog een kindje samen
zondag 12 september 2010 10:10
Hoi
Sinds enkele jaren hebben wij een samengesteld gezin met 5 kinderen. 2 van mij en 3 van mijn vriend. Mijn kinderen zijn een weekend in de twee weken bij hun vader, en die van mijn vriend in co ouderschap. Maar nu begint het bij mij te kriebelen om samen nog een kind te krijgen, mits dit zou lukken natuurlijk. In eerste instantie wilde ik dit niet omdat ik te chaotisch voor de kinderen zou vinden mijn stiefkinderen hebben bij hun moeder ook al een halfzusje en stiefbroertje. Mijn kinderen hebben ook al stiefzusjes en dan zou het zo ingewikkeld worden. Plus alle kinderen hebben "volle"broertjes en zusjes en dit kind zou alleen "half" broertjes en zusjes kijgen en blijft altijd bij ons. terwijl zijn broertjes en zusjes telkens nog naar andere ouders gaan en altijd samen zijn.
Een kind krijgen is natuurlijk altijd egoistisch je kiest hier zelf voor maar zou dit leuk voor ons nieuwe kindje zijn.
Onze kids samen roepen al tijden dat ze het leuk vinden om een broertje of zusje te krijgen. Ze zijn trouwens 13 11 9 7 en 5. Dat is het tweede nadeel is het leeftijdsverschil dan niet te groot tussen de nieuwe baby en de rest die zou trouwens nog meer worden wil zowieso nog 2 jaar wachten. Om de kinderen meer rust te geven. Wonen nu 2 jaar samen en ze zeggen dat een samengesteld gezin minstens 4 jaar nodig heeft om als "echt" gezin te kunnen beschouwen. Het gaat allemaal goed maar wil niets overhaasten er zijn er al 5 en daar moet het natuurlijk goed mee gaan. Tegen die tijd zijn wij beide 35 dus zou makkelijk kunnen. Gevoelsmatig zou ik er dan twee zodat zij ook met zijn tweeen zijn maar dat is financieel en praktisch absoluut niet mogelijk.
Ik denk er veel aan maar daardoor heb ik ook mijn twijfels of het wel verstandig is.
Ik zou graag willen weten hoe jullie er over denken, of misschien heb je er zelf ervaring mee? Of heb je zelf een nakomertje, en hoe gaat dat?
Hopelijk kunnen jullie mij helpen met mijn keuze.
Sinds enkele jaren hebben wij een samengesteld gezin met 5 kinderen. 2 van mij en 3 van mijn vriend. Mijn kinderen zijn een weekend in de twee weken bij hun vader, en die van mijn vriend in co ouderschap. Maar nu begint het bij mij te kriebelen om samen nog een kind te krijgen, mits dit zou lukken natuurlijk. In eerste instantie wilde ik dit niet omdat ik te chaotisch voor de kinderen zou vinden mijn stiefkinderen hebben bij hun moeder ook al een halfzusje en stiefbroertje. Mijn kinderen hebben ook al stiefzusjes en dan zou het zo ingewikkeld worden. Plus alle kinderen hebben "volle"broertjes en zusjes en dit kind zou alleen "half" broertjes en zusjes kijgen en blijft altijd bij ons. terwijl zijn broertjes en zusjes telkens nog naar andere ouders gaan en altijd samen zijn.
Een kind krijgen is natuurlijk altijd egoistisch je kiest hier zelf voor maar zou dit leuk voor ons nieuwe kindje zijn.
Onze kids samen roepen al tijden dat ze het leuk vinden om een broertje of zusje te krijgen. Ze zijn trouwens 13 11 9 7 en 5. Dat is het tweede nadeel is het leeftijdsverschil dan niet te groot tussen de nieuwe baby en de rest die zou trouwens nog meer worden wil zowieso nog 2 jaar wachten. Om de kinderen meer rust te geven. Wonen nu 2 jaar samen en ze zeggen dat een samengesteld gezin minstens 4 jaar nodig heeft om als "echt" gezin te kunnen beschouwen. Het gaat allemaal goed maar wil niets overhaasten er zijn er al 5 en daar moet het natuurlijk goed mee gaan. Tegen die tijd zijn wij beide 35 dus zou makkelijk kunnen. Gevoelsmatig zou ik er dan twee zodat zij ook met zijn tweeen zijn maar dat is financieel en praktisch absoluut niet mogelijk.
Ik denk er veel aan maar daardoor heb ik ook mijn twijfels of het wel verstandig is.
Ik zou graag willen weten hoe jullie er over denken, of misschien heb je er zelf ervaring mee? Of heb je zelf een nakomertje, en hoe gaat dat?
Hopelijk kunnen jullie mij helpen met mijn keuze.
zondag 12 september 2010 10:19
Ik denk dat het in de praktijk erg tegen zal vallen. Waar jullie kinderen nu enigzins zelfstandig zijn en jullie als gezin leuke dingen kunnen ondernemen, zal straks iedereen zich moeten richten naar het ritme van de baby.
Ik begrijp dat je kinderen het idee van een baby leuk vinden, maar ze zijn te jong om te begrijpen wat een impact dat voor het hele gezin heeft.
Wat zou nog een kind toevoegen aan jullie gezin? Ik begrijp het wel hoor, dat je gevoelsmatig een kind van je nieuwe vriend wilt, maar verstandelijk lijkt het me geen goede keuze.
Ik begrijp dat je kinderen het idee van een baby leuk vinden, maar ze zijn te jong om te begrijpen wat een impact dat voor het hele gezin heeft.
Wat zou nog een kind toevoegen aan jullie gezin? Ik begrijp het wel hoor, dat je gevoelsmatig een kind van je nieuwe vriend wilt, maar verstandelijk lijkt het me geen goede keuze.
The time is now
zondag 12 september 2010 10:23
Ik zou het ook niet doen... man en ik hebben er ook over nagedacht (hij heeft er 2, ik heb er 1) maar besloten om het niet te gaan proberen.
In de eerste plaats omdat we dan zelf onze vrijheid kwijt zouden zijn. We genieten nog steeds van de 'kindloze' weekenden. Kunnen vrij makkelijk eens samen een weekje of weekendje weg.
Bovendien was de gedachte: "we hebben nu 3 gezonde kinderen en dat moeten we koesteren" ook doorslaggevend.
In de eerste plaats omdat we dan zelf onze vrijheid kwijt zouden zijn. We genieten nog steeds van de 'kindloze' weekenden. Kunnen vrij makkelijk eens samen een weekje of weekendje weg.
Bovendien was de gedachte: "we hebben nu 3 gezonde kinderen en dat moeten we koesteren" ook doorslaggevend.
zondag 12 september 2010 10:23
Waarom, serieus waarom, je hebt nu zelf twee gezonde kinderen, hij heeft er 3, bij elkaar dus 5.
Hoe wil je inhemelsnaam op vakantie gaan, nu al bewijs van en straks met een baby erbij, gebroken nachten, terwijl je ook pubers in huis hebt...
Ik zeg niet dat het onmogelijk is, want hadden jullie van jezelf al 5 kinderen gehad en zouden jullie voor de 6e gaan, is dat toch anders, vooral voor jullie kinderen.
Hoe wil je inhemelsnaam op vakantie gaan, nu al bewijs van en straks met een baby erbij, gebroken nachten, terwijl je ook pubers in huis hebt...
Ik zeg niet dat het onmogelijk is, want hadden jullie van jezelf al 5 kinderen gehad en zouden jullie voor de 6e gaan, is dat toch anders, vooral voor jullie kinderen.
zondag 12 september 2010 10:24
Ik vind dit allemaal wel erg veel negatieve reacties! TO begrijpt natuurlijk best dat het grote consequenties kan hebben. Als het nu allemaal goed loopt, waarom zou het dan opeens niet meer lopen met een baby er bij?
Heb zelf ook een baby, dus weet dat een baby veel impact KAN hebben op je leven. Maar dat ligt helemaal aan hoe je daar mee omgaat. Zelf ken ik ook goede verhalen.
Heb zelf ook een baby, dus weet dat een baby veel impact KAN hebben op je leven. Maar dat ligt helemaal aan hoe je daar mee omgaat. Zelf ken ik ook goede verhalen.
zondag 12 september 2010 10:25
Leuk! Doen Gezellig juist en mijn ervaring is dat het juist het gezin bindt! Sommige mensen zijn nou eenmaal graag met veel kinderen, ik ook, en sommige begrijpen daar geen reet van.
Maar.. ik denk heel eerlijk gezegd dat als je hier zo'n posting doet dat je er eignelijk al uit bent. Leuk toch! En je bent nog jong..... misschien inderdaad over 2 jaar. Leeftijdsverschil is dan iets groter, maar dat is naar mijn mening juist harstikke leuk!
Maar.. ik denk heel eerlijk gezegd dat als je hier zo'n posting doet dat je er eignelijk al uit bent. Leuk toch! En je bent nog jong..... misschien inderdaad over 2 jaar. Leeftijdsverschil is dan iets groter, maar dat is naar mijn mening juist harstikke leuk!
zondag 12 september 2010 10:25
quote:alyden schreef op 12 september 2010 @ 10:20:
La Vie we zijn nu vier jaar bij elkaar waarvan we 2 jaar samenwonen toch niet echt kort te noemen.
Hmja, ach. Echt heel lang is het ook niet...
Ik zou het in ieder geval niet doen als ik jou was. Ik bedoel, jullie hebben al 5 kinderen nu! Hoe wil je dat gaan doen... dat wordt toch veel te veel? En dan alleen omdat je per se een kind wil van je nieuwe vriend? Waarom? Je kan toch ook zónder kind van hem houden en genieten van jullie relatie..?
Ik persoonlijk, zou er in zo'n situatie als dat van jou niet aan moeten denken, werkelijk waar. Geen haar op mijn hoofd. Ik begrijp dat 'gevoelsmatige' van je dan ook niet. Maar goed, dat ben ik.
La Vie we zijn nu vier jaar bij elkaar waarvan we 2 jaar samenwonen toch niet echt kort te noemen.
Hmja, ach. Echt heel lang is het ook niet...
Ik zou het in ieder geval niet doen als ik jou was. Ik bedoel, jullie hebben al 5 kinderen nu! Hoe wil je dat gaan doen... dat wordt toch veel te veel? En dan alleen omdat je per se een kind wil van je nieuwe vriend? Waarom? Je kan toch ook zónder kind van hem houden en genieten van jullie relatie..?
Ik persoonlijk, zou er in zo'n situatie als dat van jou niet aan moeten denken, werkelijk waar. Geen haar op mijn hoofd. Ik begrijp dat 'gevoelsmatige' van je dan ook niet. Maar goed, dat ben ik.
zondag 12 september 2010 10:28
zondag 12 september 2010 10:29
Ik denk dat de reacties van al aanwezige kinderen meer te maken hebben met de persoonlijkheid van dat kind dan met het krijgen van een nieuw kind op zich. En kinderen denken niet zo in half-broer/zus, die zien een kind als hele broer/zus. Natuurlijk maakt het ook uit hoe de ouders zich opstellen, als er genoeg aandacht voor de kinderen die er al zijn, blijft bestaan, kan het toch goed gaan.
@dangeensuus: dat heeft meer te maken met de reactie van jouw ex en zijn nieuwe partner. Niet met een nieuw kind an sich natuurlijk. Ik heb ook genoeg positieve ervaringen in mijn omgeving, ook met pubers en co-ouderschap. Die vinden het juist leuk dat er een kindje bij komt.
@dangeensuus: dat heeft meer te maken met de reactie van jouw ex en zijn nieuwe partner. Niet met een nieuw kind an sich natuurlijk. Ik heb ook genoeg positieve ervaringen in mijn omgeving, ook met pubers en co-ouderschap. Die vinden het juist leuk dat er een kindje bij komt.
zondag 12 september 2010 10:30
@Dangeensuus: dat is ook het zielige, dat de eerste kinderen opeens minder belangrijk zijn dan de nieuwe 'liefdesbaby'. Bij 'n kennisje van mij heeft haar ex zich laten steriliseren op 't moment dat ze uit elkaar gingen. (Zij was om medische redenen al gesteriliseerd) Ze wilden het beiden hun dochter niet aandoen dat er 'n 2e leg zou kunnen komen bij 'n nieuwe partner.
