Bloggen of toch niet?

20-05-2020 20:28 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hee allemaal,

De laatste tijd merk ik dat ik diep van binnen behoefte heb om te bloggen, maar dat ook weer iets in me dat tegen spreekt.

Ik heb een vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Dit is pas net gediagnosticeerd, nadat ik al langere tijd trajecten volg in de psychiatrie. Ik slik Clomipramine sinds november in verband met een heftige depressie. Ik ben 25 jaar en helaas is dit al de 3e depressie. Ook ooit een eetstoornis gehad. Ik heb een hele weg bewandeld alvorens dit gediagnosticeerd is, naar aanleiding van steeds terugkerende problemen. Ik ga binnenkort starten met schematherapie (lang leven de lange wachtlijsten).

Ik ben geen prater. Schrijven is voor mij echt een uitlaatklep. Daarom twijfel ik over bloggen. De mening van anderen houdt me hierin tegen. Ik ben bang dat heel veel mensen dit gaan lezen terwijl mijn collega’s dit allemaal niet weten. Ik ben zeer gesloten en ben bang voor stigma. Mijn therapeut zegt steeds dat ik echt meer moet delen. Daar is duidelijk de focus op gericht. Maar in verband met mijn werk in de zorg vind ik dit eng. Mijn vrienden en familie zijn wel op de hoogte van alles overigens.
Maar, wat is er mis met een dagboek?

Ik zou echt niet gaan bloggen als ik jou was.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt je blog zo instellen dat het alleen voor mensen die jij uitnodigt te vinden is. (Dag kan iig bij wordpress)

Je bent overigens niet de enige blogger die hiermee worstelt. Misschien helpt het als je wat blogs van anderen leest en hoe zij hiermee omgaan?
Alle reacties Link kopieren
Wat wil je bereiken met het bloggen?

Wie is je publiek?

Wat is het ergste dat er kan gebeuren, en hoe realistisch is dat?
What a nuanced anxiety
Belangrijke vraag is waarom je wil bloggen.

Wil je het doen als onderdeel van je verwerking/heling? Dan wordt het misschien al snel teveel een egodocument. (Dat is een persoonlijke getuigenis). Dat is voor anderen meestal niet interessant, tenzij je een hele goede schrijver bent.

Denk je dat je lezers echt iets te bieden hebt, dan is een blog geschikt. Maar dan moet je wel goed weten voor welk publiek je schrijft en daarmee ook wat je schrijft.
Je kan nder een pseudoniem bloggen. Probeer het eens, kik of het bevalt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben geen prater. Schrijven is voor mij echt een uitlaatklep. Daarom twijfel ik over bloggen.

Mijn therapeut zegt steeds dat ik echt meer moet delen.

Bloggen is toch geen 'delen'? Dat is eenzijdig er iets uitgooien. Dan kun je nog beter op een forum (mee)schrijven (niet in blogvorm), dan kun je delen. Heen en weer dus, ipv enkel spuwen.
Echt bloggen is volgens mij al lang een beetje "uit". Heb het tig jaar geleden ook een tijdje gedaan maar na een tijd wist ik echt niet meer waar ik het over moest hebben.

De vloggers springen wel als paddestoelen uit de grond nu heb ik het idee. Maar dat moet je ook maar net willen.
Alle reacties Link kopieren
Misschien kan je goed schrijven en heb je boeiende gedachten en gevoelens die je in een aantrekkelijke vorm over kan brengen naar een breed publiek, zodanig dat men zichzelf erin herkent. Je moet er wel rekening mee houden dat er al een heel breed aanbod is en dat publiek dus zeer kieskeurig is. Het kan dus best blijken dat het gene voor jou erg belangrijk is, nauwelijks wordt gelezen waardoor je je eenzamer gaat voelen.

Als je wil schrijven moet je dat beslist doen maar maak eerst een dagboek zoals Anne Frank: als die goed is dan kan je hem voorzichtig gedeeltelijk publiceren. Doe dat veel later, op het moment dat je "uit" de problematiek van de momenten bent waarop je hebt geschreven, en laat het eerst door een goede vertrouwde vriend lezen.

Succes!
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
20-05-2020 21:39
Maar, wat is er mis met een dagboek?

Ik zou echt niet gaan bloggen als ik jou was.
Waarom niet?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Mijn therapeut zegt steeds dat ik echt meer moet delen.
Therapeuten zeggen dit vaak, en het doel is om jou in aanraking te brengen met de reacties van anderen (die vaak anders zijn dan je verwachtte) waardoor je verandert. Het is hard werken als je echt veranderen wil.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Nouschi schreef:
21-05-2020 07:21
Waarom niet?
Omdat bloggen m.i. niet het juiste middel is voor het doel. Het is (wat iemand ook al zei) eenzijdig delen, je kan nare reacties krijgen, en als je niet anoniem bent dan kan je problemen krijgen met werk (zegt TO).

Dan zou ik eerder een dagboek beginnen. Of een boek schrijven. Dat is veel makkelijker onder pseudoniem.
Eerlijk?

Aangezien er geen eisen worden gesteld aan mensen om een internetverbinding aan te vragen en mensen dus ongegeneerd en anoniem hun mening/lullige opmerkingen kunnen spuwen zou ik (gezien jouw diagnose) geen blog gaan starten.

Als je meer moet delen zou ik iemand in je netwerk, die je echt vertrouwt "gebruiken".
Alle reacties Link kopieren
Reacties kun je uitzetten.

Voor het doel wat TO heeft, namelijk het delen van haar verhaal, is het niet relevant of bloggen ‘in’ of ‘uit’ is. Overigens is dat ook afhankelijk van je niche.

TO, waarom wil je therapeut dat je meer gaat delen? Omdat het dan makkelijker wordt om je verhaal te doen? Omdat je er dan afstand van kan nemen? Dat zijn goede redenen om te gaan bloggen, dan kan het idd bijdragen aan de verwerking. Ik zie meer bloggers op die manier starten. Wel is het belangrijk dat je het echt leuk vind om te schrijven, en dat dat ook iets is wat jou kan helpen. Als schrijven je veel moeite kost, zou ik het niet doen.

Maar: niets houdt je tegen om eens rond te kijken op wordpress oid. Je kunt vaak gratis beginnen, en je kunt ook alleen meelezen bij andere bloggers.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt anoniem bloggen. Gewoon geen foto's van jezelf plaatsen en niet je volledige naam gebruiken. Het kan een fijne uitlaatklep zijn en je kunt er ook wat contacten door opdoen, door bij elkaar te reageren op de blogposts. Je kunt het altijd gewoon proberen toch?

Ik heb zelf ook geblogd een tijdje en heb nooit nare reacties gehad. Bij grote bloggers zal dat voorkomen, maar als je een klein publiek hebt valt dat volgens mij wel mee.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven