Autisme, Wie ook? Deel 2

05-08-2016 13:28 3004 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier kunnen we verder schrijven over ons leven met autisme en alle leuke en minder leuke dingen die daarbij komen kijken.



Hier vind je deel 1: kattenenrozen in "Autisme,wie ook?"
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde nog toevoegen dat ik met mijn moeder nog wel een goede band heb. Die is nog sterker geworden toen ze ziek werd. Inmiddels is ze al een paar jaar schoon. Ik hoop dat zij het langst leeft van mijn ouders.
Hondenmens dat is fijn dat die band met je moeder sterker is geworden.

Dat hoop ik ook nog eens te kunnen gaan zeggen bij mijn moeder.



Dank je voor het openen van een nieuw topic Solo.
Alle reacties Link kopieren
quote:hondenmens schreef op 05 augustus 2016 @ 13:34:

Ik wilde nog toevoegen dat ik met mijn moeder nog wel een goede band heb. Die is nog sterker geworden toen ze ziek werd. Inmiddels is ze al een paar jaar schoon. Ik hoop dat zij het langst leeft van mijn ouders.



Ik.las net je laatste post. Je zegt dat hij de eerste stap moet nemen. Maar dat heeft hij toch gedaan? 1x door je wat te sturen en daarna nog een keer expliciet op facebook? Welke stap moet hij nog meer zetten?

Dit afgezien van de vraag of het verstandig is om banden aan te halen met een ongezond controlerende persoon.
.
Ha, een nieuw topic!
Alle reacties Link kopieren
quote:impala schreef op 05 augustus 2016 @ 14:03:

[...]





Ik.las net je laatste post. Je zegt dat hij de eerste stap moet nemen. Maar dat heeft hij toch gedaan? 1x door je wat te sturen en daarna nog een keer expliciet op facebook? Welke stap moet hij nog meer zetten?

Dit afgezien van de vraag of het verstandig is om banden aan te halen met een ongezond controlerende persoon.



Hij zou bv. kunnen vragen of ik zin heb om langs te komen die of die dag. Hij had het toen over om een keer samen met onze honden over het strand te lopen. Vind ik een leuke activiteit. Toen moest ik er nog over nadenken, zei ik. Na een jaar is hij er niet meer op teruggekomen. Zelf dat doen vind ik moeilijk, ik wil eerst weten of hij werkelijk om me geeft.

Mijn moeder denkt dat het hem alleen om geld te doen is. Toen het geld van mijn opgroeipolis vrij kwam had de bank dat per ongeluk op zijn rekening gestort. Hij had het zelf niet teruggestort naar mij, kwamen we na maanden achter. Mijn oom heeft het terug gehaald met een dreigbrief. Hij werkte toen ook bij een bank. Terwijl pa weet dat ik een laag inkomen heb en het goed kan gebruiken. Mijn vertrouwen in hem is flink beschadigd.
Hondenmens,

kan me goed voorstellen dat je voorzichtig bent met contact herstellen en eerst wilt weten hoe graag hij dat wil en met welke bedoelingen.

Wat een stomme actie van hem om je geld niet terug te sturen meteen.
Alle reacties Link kopieren
duende12: Ik ben echt blij voor je dat je niet hoeft te gaan werken. Nu kun je gewoon verder zoals je gewend was. Is jouw indicatie ook 5 jaar geldig?
Hondenmens, ik weet niet goed wat te zeggen. Daarom een voor jou!
quote:hondenmens schreef op 05 augustus 2016 @ 16:37:

duende12: Ik ben echt blij voor je dat je niet hoeft te gaan werken. Nu kun je gewoon verder zoals je gewend was. Is jouw indicatie ook 5 jaar geldig?Ik heb geen idee, daar heb ik niets over gehoord. Dit ging puur om het wel of niet hebben van arbeidsvermogen. De medische uitleg waarom ze tot die conclusie zijn gekomen gaf me echt een goed gevoel, ze hebben me 'gezien' en gehoord!
@Biobitch: nog even met die mail, dat heb ik ook steeds. Soms denk je het zuiver zakelijk te houden, maar dan blijk je grof of bot en als ik het dan luchtiger probeer aan te pakken lijkt het voor mij bijna infantiel. Ondertussen houd ik het strik zakelijk en tracht ik de twijfels te dempen door mezelf te herinneren aan het het beperkte geheugen van mensen.

Professioneel wordt het nog wat lastiger gemaakt omdat het mij ontbeert aan dat schijnbaar natuurlijke ontzag voor gezag - het lukt mij niet om respect op te brengen voor een titel of functie - dus soms reageren ze niet op de toon maar op het doorbreken van de hiërarchie.



@ Duende12: leuk voor jou dat je terug duidelijkheid hebt. Mochten ze nou besloten hebben dat je wel arbeidsvermogen hebt, wordt je dan terug in het ijle gesmeten, of is er dan een degelijke omkadering om iemand terug in het circuit te brengen? Kan me best voorstellen dat dit aardig wat stress meebracht.
quote:Valdemar_II schreef op 05 augustus 2016 @ 17:07:

@Biobitch: nog even met die mail, dat heb ik ook steeds. Soms denk je het zuiver zakelijk te houden, maar dan blijk je grof of bot en als ik het dan luchtiger probeer aan te pakken lijkt het voor mij bijna infantiel. Ondertussen houd ik het strik zakelijk en tracht ik de twijfels te dempen door mezelf te herinneren aan het het beperkte geheugen van mensen.

Professioneel wordt het nog wat lastiger gemaakt omdat het mij ontbeert aan dat schijnbaar natuurlijke ontzag voor gezag - het lukt mij niet om respect op te brengen voor een titel of functie - dus soms reageren ze niet op de toon maar op het doorbreken van de hiërarchie.



@ Duende12: leuk voor jou dat je terug duidelijkheid hebt. Mochten ze nou besloten hebben dat je wel arbeidsvermogen hebt, wordt je dan terug in het ijle gesmeten, of is er dan een degelijke omkadering om iemand terug in het circuit te brengen? Kan me best voorstellen dat dit aardig wat stress meebracht.Dan zouden ze een passende baan voor me zoeken. Geen idee verder en daar hoef ik me ook niet meer druk om te maken. Het blijft zoals het is, heerlijk. Mezelf niet meer hoeven te bewijzen, niet meer de enorme druk te voelen om toch te presteren en het gevoel te hebben dat ik faal als het niet lukt. Ik mag heerlijk mezelf zijn!
Duende ben blij voor je, is dat niet wat we allemaal willen, gewoon jezelf mogen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie begripvolle reacties. En fijn om herkenning over niet begrepen worden te lezen. Al vind ik jullie verhalen ook triest.
quote:Mother_Earth schreef op 05 augustus 2016 @ 17:14:

Duende ben blij voor je, is dat niet wat we allemaal willen, gewoon jezelf mogen zijn.Dank je en ja, dat denk ik ook.
Alle reacties Link kopieren
quote:duende12 schreef op 05 augustus 2016 @ 17:11:

[...]



Dan zouden ze een passende baan voor me zoeken. Geen idee verder en daar hoef ik me ook niet meer druk om te maken. Het blijft zoals het is, heerlijk. Mezelf niet meer hoeven te bewijzen, niet meer de enorme druk te voelen om toch te presteren en het gevoel te hebben dat ik faal als het niet lukt. Ik mag heerlijk mezelf zijn!



Geweldig! Bij mij blijft het voorlopig ook hetzelfde, 4 halve dagen per week werken. Als het ooit niet meer gaat, val ik volledig terug op mijn Wajong. Het geeft een stuk zekerheid, dat ik dan niet zonder geld kom te zitten.



Ik vond trouwens een stukje op Internet over school en werken dat ik even wilde delen:



Komen wij nou als de meest intelligente wezens op deze aarde om na 4 jaar van onze ouders te worden gescheiden om vervolgens de mooiste jaren van je leven door te brengen in een klaslokaal waar een onbekend persoon je vertelt wat goed en fout is, wanneer je naar de wc kan, wanneer je mag eten, wanneer je naar huis kan. Vervolgens na jaren zwoegen sta je daar met een diploma in je handen, in de illusie 'vrij' te zijn. Plots zit je dan dagelijks 8 uur op een kantoortje met hersendode zombie's genaamd collega's waar je mee moet op zien te schieten. Alsof dat niet genoeg is dien je te doen alsof je het werk geweldig vind.
quote:hondenmens schreef op 05 augustus 2016 @ 17:46:

[...]





Geweldig! Bij mij blijft het voorlopig ook hetzelfde, 4 halve dagen per week werken. Als het ooit niet meer gaat, val ik volledig terug op mijn Wajong. Het geeft een stuk zekerheid, dat ik dan niet zonder geld kom te zitten.



Ik vond trouwens een stukje op Internet over school en werken dat ik even wilde delen:



Komen wij nou als de meest intelligente wezens op deze aarde om na 4 jaar van onze ouders te worden gescheiden om vervolgens de mooiste jaren van je leven door te brengen in een klaslokaal waar een onbekend persoon je vertelt wat goed en fout is, wanneer je naar de wc kan, wanneer je mag eten, wanneer je naar huis kan. Vervolgens na jaren zwoegen sta je daar met een diploma in je handen, in de illusie 'vrij' te zijn. Plots zit je dan dagelijks 8 uur op een kantoortje met hersendode zombie's genaamd collega's waar je mee moet op zien te schieten. Alsof dat niet genoeg is dien je te doen alsof je het werk geweldig vind.
Alle reacties Link kopieren
quote:hondenmens schreef op 05 augustus 2016 @ 16:08:

[...]





Hij had het toen over om een keer samen met onze honden over het strand te lopen. Vind ik een leuke activiteit. Toen moest ik er nog over nadenken, zei ik. Na een jaar is hij er niet meer op teruggekomen. Zelf dat doen vind ik moeilijk, ik wil eerst weten of hij werkelijk om me geeft.Ik snap dat je op je hoede bent, gezien het gedoe met dat geld. Maar op mij komt het nu over alsof jullie allebei op elkaar aan het wachten zijn. Jij omdat je nog meer bewijs wil dat hij echt om je geeft en hij omdat hij al een voorstel heeft gedaan en zich misschien niet teveel wil opdringen. Zou dat kunnen?
.
Even snel een tvp'tje voordat ik weer aan het werk ga
Momenteel heb ik vakantie van mijn werk. Ik ga niet weg, blijf lekker thuis. Alleen heb ik het gevoel dat ik nog drukker ben dan wanneer ik werk. Of dat nou met ritme te maken heeft? Als ik meer dan 2 dingen heb gepland op een dag vliegt het me al aan nu (en dat kunnen best kleine dingen zijn als een boodschap doen o.i.d.). Je zou toch denken dat een vakantie juist is om tot rust te komen....ik krijg er eigenlijk alleen maar meer onrust door alhoewel ik het echt heel lekker vind om even niet naar mijn werk te hoeven.
Lea, ik denk dat het inderdaad heeft te maken met ritme en structuur en hoe jij je vakantie indeelt.

Zelf doe ik liever van alles op 1 dag en dan weten dat ik een paar dagen helemaal niets hoef, de deur niet uit in ieder geval, dat scheelt al veel vind ik.

Ik plan het zelfs zo in dat als de kinderen er niet zijn een week dat ik die week ook geen verplichtingen heb, boodschappen al in huis en zelf de keuze heb of ik iets wil gaan doen of niet.

Even weer opladen noem ik dat altijd
Alle reacties Link kopieren
Ik ga weer meelezen in het nieuwe topic :-D
Alle reacties Link kopieren
quote:Soggie schreef op 05 augustus 2016 @ 20:40:

[...]





Ik snap dat je op je hoede bent, gezien het gedoe met dat geld. Maar op mij komt het nu over alsof jullie allebei op elkaar aan het wachten zijn. Jij omdat je nog meer bewijs wil dat hij echt om je geeft en hij omdat hij al een voorstel heeft gedaan en zich misschien niet teveel wil opdringen. Zou dat kunnen?



Ik weet niet wat hij denkt, maar houd de mogelijkheid open. Als het komt, kan ik niet voorspellen hoe het gaat lopen. Maar stel het bevalt niet, hoe kom ik er dan weer vanaf? Ik heb er met naasten over gepraat. Die denken dat als ik groen licht geef hij onverwachts op de stoep kan staan. Ik zei dat ik dan ga zeggen dat ik alleen op afspraak wil. Ze denken dat je zoiets niet gauw tegen je vader gaat zeggen. En hij is niet alleen. Dat vreemde mens, waar ik niks mee heb, krijg je er dan ook bij.

Toen zijn lievelingsnicht ongeneeslijk ziek was, wilde hij haar nog een laatste keer zien. Echt contact was al een paar jaar terug. Zij wilde alleen hem zien, niet haar. Dat accepteerde hij niet. Hij zei dat ze of samen kwamen of niet. Toen hoefde zij hem helemaal niet meer te zien. Terwijl hij haar vader die ook aan diezelfde ziekte stierf, zo goed geholpen had.
Pff vreselijk van die mensen die ineens niks meer kunnen/willen zonder hun partner. Ik denk dat ik daar zelf zo allergisch voor ben omdat het mij nooitelukt is een leuke partner te vinden. Degene met wie ik samenwoonde had niet zoveel behoefte aan familiecontact en alles wat erna kwam was zo raar die hadden zelfs geen behoefte aan contact met mij... Waar heb je dan een relatie voor.. Denk ik dan
Alle reacties Link kopieren
quote:biobitch1984 schreef op 07 augustus 2016 @ 12:43:

Pff vreselijk van die mensen die ineens niks meer kunnen/willen zonder hun partner. Ik denk dat ik daar zelf zo allergisch voor ben omdat het mij nooitelukt is een leuke partner te vinden. Degene met wie ik samenwoonde had niet zoveel behoefte aan familiecontact en alles wat erna kwam was zo raar die hadden zelfs geen behoefte aan contact met mij... Waar heb je dan een relatie voor.. Denk ik dan



Inderdaad. Zo ben ik een hoop vriendinnen kwijtgeraakt. Toen ze eenmaal vaste verkering hadden ze geen belangstelling meer voor me. Ik snap dat ze in het begin van de relatie minder oog voor je hebben. Allemaal nieuw en spannend. Maar jaren daarna nog niet uit zichzelf een berichtje kunnen doen van: Hoe is het?. Dat vind toch een kleine moeite. Met 1 oud-klasgenote ben ik nog eens gaan zwemmen een paar jaar terug. Best gezellig, maar ze zat steeds maar over HEM bezig. Het is helaas bij die ene keer gebleven. Ze wilde ook nog een paar keer met mij naar een braderie. Leuk, dacht ik. Meiden onder elkaar zoals vroeger. Tot hij ook ineens mee wilde met zijn vrienden. Ik ben niet meegegaan, had zo geen zin om het 5e wiel te zijn. Hij is ook nog eens blowverslaafd. Nee, dank je.

Heb jij trouwens behoefte aan een relatie?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven