Psyche
alle pijlers
Vriendschappen die over gaan
woensdag 3 mei 2017 12:18
De titel zegt het al, vroeger dacht ik er niet zo over na, maar nu heb ik er wel ervaring mee. Vriendschappen die heel hecht waren, getuigen geweest op huwelijken maar dan ineens over zijn. Aan mij ligt het niet ik had ze graag gehouden, maar zij willen niet meer. Ik heb geprobeerd contact te zoeken maar misschien je het wel dan krijg je geen antwoord of heel kortaf. Ik heb ook gevraagd of er iets was, maar er was niks. Uiteindelijk heb ik besloten geen energie er meer in te steken, maar hoor dan ook niks van ze. Van een altijd beste vriendin hoor ik alleen als ik jarig ben wat, maar ook op fb iets liken doen ze ook niet meer. Ik had nooit gedacht dat deze vriendschappen over zouden zijn een paar jaar terug en dat ik er zoveel last van heb gehad en nog steeds af en toe. Al moet ik zeggen dat hun wel kids hebben en ik niet, maar dan nog je kan elkaar toch af en toe spreken dan. Vroeger ging alles vanzelf en nu moet ik er echt over nadenken waar ik mensen vindt waarmee je een klik kan hebben. Daarnaast ben ik ook best onzeker geworden hoor. Ik denk vaak ben ik wel leuk genoeg genoeg. Heeft iemand ook wel eens dingen meegemaakt met vriendschappen? Denk dat je dat dit bij het leven hoort? Of heb ik gewoon pech dat ik eens zoveel mensen verlies? Denk je dat iedereen wel onzeker is over zich zelf of je wel leuk genoeg bent vooralsnog met nieuwe mensen? Nog tips om nieuwe mensen te leren kennen, dus echt potentiële vrinden?
woensdag 3 mei 2017 12:25
Ik ben heel veel vrienden verloren en ik heb zelf ook heel veel vriendschappen laten doodbloeden. Een aantal is gebleven en ik ben ervan overtuigd dat die zullen blijven.
Het zou een slechte zaak zijn als iedereen in je leven zou blijven, want dat wil zeggen dat zowel jij als de andere persoon niet groeit als mens. Veel mensen passen in een bepaalde fase van je leven, als die fase verandert, is ook de binding weg. Dat kan van beide kanten komen.
Ik ben verder totaal niet onzeker, ik zou ook niet weten waarom. Voor de juiste mensen ben ik interessant en leuk (ik vind het een raar woord, net als "gezellig") en voor veel mensen niet. Ik vind mezelf wel erg interessant en leuk en grappig dat vind ik veel belangrijker, ik moet het uiteindelijk toch elke dag met mezelf doen.
Het zou een slechte zaak zijn als iedereen in je leven zou blijven, want dat wil zeggen dat zowel jij als de andere persoon niet groeit als mens. Veel mensen passen in een bepaalde fase van je leven, als die fase verandert, is ook de binding weg. Dat kan van beide kanten komen.
Ik ben verder totaal niet onzeker, ik zou ook niet weten waarom. Voor de juiste mensen ben ik interessant en leuk (ik vind het een raar woord, net als "gezellig") en voor veel mensen niet. Ik vind mezelf wel erg interessant en leuk en grappig dat vind ik veel belangrijker, ik moet het uiteindelijk toch elke dag met mezelf doen.
woensdag 3 mei 2017 12:33
Ik denk dat je met volwassenen worden een paar dingen moet toe laten in vriednschappen: ze worden functioneler, ze hebben niet altijd de hoogste prioriteit, je wordt slechts een subdeel van iemand zijn leven in vergelijking met eerst, er moet veel meer rek in wat betreft tijd en verwacht ivm toen je 16 was.
Dit is best logisch, mensen ontwikkelen andere interresses op later leeftijd, krijgen gezinnen, ouders die zorg nodig hebben etc.
Dit is best logisch, mensen ontwikkelen andere interresses op later leeftijd, krijgen gezinnen, ouders die zorg nodig hebben etc.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
woensdag 3 mei 2017 12:34
Het zou juist bijzonder zijn als iedereen je vriend blijft. Ik merk dat nu ik moeder ben en veel werk, de tijd die ik over heb voor vrienden een stuk minder is, dan toen ik begin 20 was.
Heel cru gezegd, maar ik heb dus keuzes moeten maken. Zelf heb ik liever vijf vrienden die me ook echt dierbaar zijn en waarbij ik altijd terecht kan, dan vijftien vrienden die ik allemaal maar 1x in het jaar kan zien en waarmee het contact oppervlakkig is.
Heel cru gezegd, maar ik heb dus keuzes moeten maken. Zelf heb ik liever vijf vrienden die me ook echt dierbaar zijn en waarbij ik altijd terecht kan, dan vijftien vrienden die ik allemaal maar 1x in het jaar kan zien en waarmee het contact oppervlakkig is.
woensdag 3 mei 2017 12:41
Ja, ik snap dat. Levens veranderen hoor en dat die vriendinnen ook nieuwe mensen ontmoeten echter ontmoet ik zelf geen nieuwe potentiële vrienden, heb zelf ook geen kinderen wel vriend. Sport wel regelmatig etc maar iedereen gaat dan snel weer weg. Als je kinderen hebt kan je nog via feestjes, school mensen ontmoeten, maar als je dat niet hebt. Zou ik het niet weten.
woensdag 3 mei 2017 12:44
Zoveel mogelijkheden! Wat vind je nou echt leuk om te doen? Dat kan van alles zijn, vissen, wandelen, borduren, schilderen, wadlopen, films kijken, taarten bakken, vliegtuigen spotten, etc.
Ga dat doen, dan kom je vanzelf gelijkgestemden tegen. Stel je open. Vertel eens iets persoonlijks over jezelf. Nodig eens iemand nieuws uit voor de koffie of op je verjaardag en daar ga je al.
Ga dat doen, dan kom je vanzelf gelijkgestemden tegen. Stel je open. Vertel eens iets persoonlijks over jezelf. Nodig eens iemand nieuws uit voor de koffie of op je verjaardag en daar ga je al.
woensdag 3 mei 2017 12:48
Ja, ik ken het van toen ik jong was
Vooral als je zelf geen relatie en/of kinderen hebt, kom je op de laatste plaats.
Je leest de reactie hierboven, als vrouwen kinderen krijgen vinden ze vriendschappen minder belangrijk, en de 'vrienden' waar ze wel tijd voor maken hebben dan vaak ook kinderen.
Ik ben er heel verdrietig van geweest maar heb destijds een email gestuurd naar deze mensen waarin ik uitlegde hoe ik me voelde en de vriendschap verbrak.
Nieuwe vrienden gemaakt en zelfs zelf, op de valreep, moeder geworden.
Ineens kreeg ik toen allemaal vriendschapsverzoeken via Hyves, van het oude clubje, toen gold ik blijkbaar weer als volwaardig.
Kortom, het is kut maar ga door met je leven, deze mensen zijn het niet waard!
Vooral als je zelf geen relatie en/of kinderen hebt, kom je op de laatste plaats.
Je leest de reactie hierboven, als vrouwen kinderen krijgen vinden ze vriendschappen minder belangrijk, en de 'vrienden' waar ze wel tijd voor maken hebben dan vaak ook kinderen.
Ik ben er heel verdrietig van geweest maar heb destijds een email gestuurd naar deze mensen waarin ik uitlegde hoe ik me voelde en de vriendschap verbrak.
Nieuwe vrienden gemaakt en zelfs zelf, op de valreep, moeder geworden.
Ineens kreeg ik toen allemaal vriendschapsverzoeken via Hyves, van het oude clubje, toen gold ik blijkbaar weer als volwaardig.
Kortom, het is kut maar ga door met je leven, deze mensen zijn het niet waard!
woensdag 3 mei 2017 13:03
Het is minder makkelijk om nieuwe vrienden te maken dan toen we nog naar school gingen of iedere week in de kroeg te vinden waren.
Maar het kan gelukkig zeker wel.
Inderdaad door nieuwe mensen te ontmoeten, doe iets wat je voorheen niet deed en je zult mensen ontmoeten die je voorheen niet ontmoette.
Maar het kan gelukkig zeker wel.
Inderdaad door nieuwe mensen te ontmoeten, doe iets wat je voorheen niet deed en je zult mensen ontmoeten die je voorheen niet ontmoette.
woensdag 3 mei 2017 13:23
Ik ben zelf man. Ik heb twee vrienden die inmiddels kinderen hebben, maar dat contact is verder niet veranderd.
Vrouwen leven de relatie meer, terwijl mannen een relatie hebben, er is dus meer ruimte voor andere zaken en mensen. Ik denk dus dat het voor vrouwen lastiger is als ze ouder worden dan voor mannen (in zijn algemeenheid natuurlijk).
Ik zie ook dat op de sportschool mannen vrij makkelijk een band met elkaar aangaan, terwijl vrouwen nauwelijks contact zoeken met elkaar. Dat maakt het ook niet makkelijker natuurlijk.
Vrouwen leven de relatie meer, terwijl mannen een relatie hebben, er is dus meer ruimte voor andere zaken en mensen. Ik denk dus dat het voor vrouwen lastiger is als ze ouder worden dan voor mannen (in zijn algemeenheid natuurlijk).
Ik zie ook dat op de sportschool mannen vrij makkelijk een band met elkaar aangaan, terwijl vrouwen nauwelijks contact zoeken met elkaar. Dat maakt het ook niet makkelijker natuurlijk.
woensdag 3 mei 2017 14:00
Ik ken het. Toen ik op de middelbare school zat, zeiden we tegen elkaar: we houden contact! En ja dat gebeurde inderdaad, het half jaar daarna. Daarna ontmoet je andere mensen en verwaterd het. Sommige heb ik nog op facebook, we feliciteren elkaar met verjaardagen, maar daarmee is het ook gezegd.
Nu ben ik 25 en ben ik in februari weer begonnen met een opleiding. Daardoor ook wat leuke mensen leren kennen, zo bouw je toch weer wat op. En via hier heb ik ook wat leuke mensen leren kennen.
Vroeger was ik echt een gesloten, onzeker iemand, maar dat is de laatste jaren wel stukken verbeterd hoor, gelukkig. Durf ook gerust op een onbekend iemand af te stappen om iets te vragen. Durfde ik echt niet toen ik 17 was.
Nu ben ik 25 en ben ik in februari weer begonnen met een opleiding. Daardoor ook wat leuke mensen leren kennen, zo bouw je toch weer wat op. En via hier heb ik ook wat leuke mensen leren kennen.
Vroeger was ik echt een gesloten, onzeker iemand, maar dat is de laatste jaren wel stukken verbeterd hoor, gelukkig. Durf ook gerust op een onbekend iemand af te stappen om iets te vragen. Durfde ik echt niet toen ik 17 was.
woensdag 3 mei 2017 14:05
quote:twistnshout schreef op 03 mei 2017 @ 12:48:
Ja, ik ken het van toen ik jong was
Vooral als je zelf geen relatie en/of kinderen hebt, kom je op de laatste plaats.
Je leest de reactie hierboven, als vrouwen kinderen krijgen vinden ze vriendschappen minder belangrijk, en de 'vrienden' waar ze wel tijd voor maken hebben dan vaak ook kinderen.
Ik ben er heel verdrietig van geweest maar heb destijds een email gestuurd naar deze mensen waarin ik uitlegde hoe ik me voelde en de vriendschap verbrak.
Nieuwe vrienden gemaakt en zelfs zelf, op de valreep, moeder geworden.
Ineens kreeg ik toen allemaal vriendschapsverzoeken via Hyves, van het oude clubje, toen gold ik blijkbaar weer als volwaardig.
Kortom, het is kut maar ga door met je leven, deze mensen zijn het niet waard!Nee hoor. De meeste van mijn vriendinnen hebben geen kinderen, dat heeft er weinig mee te maken. Ik heb alleen geen tijd meer om vijftien vriendschappen te onderhouden. Heel jammer, want voor mij is vriendschap erg belangrijk, maar dan dus liever vijf goede vrienden dan vijftien, want dan heb ik voor niemand echt tijd. Nu wel!
Ja, ik ken het van toen ik jong was
Vooral als je zelf geen relatie en/of kinderen hebt, kom je op de laatste plaats.
Je leest de reactie hierboven, als vrouwen kinderen krijgen vinden ze vriendschappen minder belangrijk, en de 'vrienden' waar ze wel tijd voor maken hebben dan vaak ook kinderen.
Ik ben er heel verdrietig van geweest maar heb destijds een email gestuurd naar deze mensen waarin ik uitlegde hoe ik me voelde en de vriendschap verbrak.
Nieuwe vrienden gemaakt en zelfs zelf, op de valreep, moeder geworden.
Ineens kreeg ik toen allemaal vriendschapsverzoeken via Hyves, van het oude clubje, toen gold ik blijkbaar weer als volwaardig.
Kortom, het is kut maar ga door met je leven, deze mensen zijn het niet waard!Nee hoor. De meeste van mijn vriendinnen hebben geen kinderen, dat heeft er weinig mee te maken. Ik heb alleen geen tijd meer om vijftien vriendschappen te onderhouden. Heel jammer, want voor mij is vriendschap erg belangrijk, maar dan dus liever vijf goede vrienden dan vijftien, want dan heb ik voor niemand echt tijd. Nu wel!
woensdag 3 mei 2017 18:27
Ik ken het ook, maar denk dat het normaal is omdat ik het zo vaak lees en hoor. Al voelde het voor mij niet zo. Met mijn oude vriendinnen had ik tot mijn 16e leuk contact. Daarna kregen ze er nieuwe vriendinnen bij die mij niet moesten. Ik werd genegeerd door die meiden en mijn vriendinnen gingen erin mee. Steeds praten over dingen en mensen waar ik niks mee had, niet of kortaf reageren op chatberichten van mij. Als ze met z'n allen iets gingen doen werd ik als enige niet mee gevraagd. Achteraf had ik er waarschijnlijk toch niks aan gevonden. Zij waren nogal van het feesten, uitgaan en ik een huismus. Op mijn 20e waren ze niet meer zo close met elkaar, maar hadden mijn vriendinnen een relatie. Daardoor hoorde en zag ik ze nog minder. En dat is nooit meer teruggekomen. Na een paar jaar helemaal geen contact met ze te hebben, voegde ik ze op Facebook toe. Ze woonden inmiddels allemaal samen en ik dacht dat het nieuwe er wel af zou zijn. Met een heb ik een paar keer gechat. Anderen hielden het na 1 keer voor gezien en reageerden niet verder. Ik dacht: Is even vragen hoe het gaat nou zoveel moeite? Al was het maar 1 of 2 keer per jaar. Ik had dat wel leuk gevonden. Maar blijkbaar is het uit het oog, uit het hart. Ik krijg wel felicitaties en af en toe likes op Facebook. Maar dat is het dan ook.
Die vriendinnen heb ik 2 jaar terug wel gesproken op de klassenreünie. Veel gekletst en gelachen. Nu hadden we natuurlijk veel gespreksstof van jaren. Maar ik vond ze toch best afstandelijk en oppervlakkig. Vroeger zegt hen niet meer zoveel, wat ik jammer vond. Ik weet nog veel tot in detail, daar stonden ze van versteld. Ze leken me niet terug leuker geworden Ik kon me er snel in berusten en dacht: die hoef ik niet meer te missen. Bovendien hebben de meesten nu een gezin en ik niet. Die zijn met hele andere dingen bezig. De goede herinneringen met ze blijf ik koesteren. En misschien als er ooit weer zo'n bijeenkomst is ga ik weer. Maar zie het gewoon als update. Ondertussen heb ik een paar leukere vriendinnen.
Die vriendinnen heb ik 2 jaar terug wel gesproken op de klassenreünie. Veel gekletst en gelachen. Nu hadden we natuurlijk veel gespreksstof van jaren. Maar ik vond ze toch best afstandelijk en oppervlakkig. Vroeger zegt hen niet meer zoveel, wat ik jammer vond. Ik weet nog veel tot in detail, daar stonden ze van versteld. Ze leken me niet terug leuker geworden Ik kon me er snel in berusten en dacht: die hoef ik niet meer te missen. Bovendien hebben de meesten nu een gezin en ik niet. Die zijn met hele andere dingen bezig. De goede herinneringen met ze blijf ik koesteren. En misschien als er ooit weer zo'n bijeenkomst is ga ik weer. Maar zie het gewoon als update. Ondertussen heb ik een paar leukere vriendinnen.
woensdag 3 mei 2017 18:57
quote:hondenmens schreef op 03 mei 2017 @ 18:27:
Die vriendinnen heb ik 2 jaar terug wel gesproken op de klassenreünie. Veel gekletst en gelachen. Nu hadden we natuurlijk veel gespreksstof van jaren. Maar ik vond ze toch best afstandelijk en oppervlakkig. Vroeger zegt hen niet meer zoveel, wat ik jammer vond. Ik weet nog veel tot in detail, daar stonden ze van versteld. Ze leken me niet terug leuker geworden Ik kon me er snel in berusten en dacht: die hoef ik niet meer te missen. Bovendien hebben de meesten nu een gezin en ik niet. Die zijn met hele andere dingen bezig. De goede herinneringen met ze blijf ik koesteren. En misschien als er ooit weer zo'n bijeenkomst is ga ik weer. Maar zie het gewoon als update. Klinkt een beetje alsof jij in het verleden bent blijven hangen, terwijl zij verder zijn gegaan met hun leven. Oude herinneringen zijn leuk, maar als het goed is maak je ook elke dag weer nieuwe.
Die vriendinnen heb ik 2 jaar terug wel gesproken op de klassenreünie. Veel gekletst en gelachen. Nu hadden we natuurlijk veel gespreksstof van jaren. Maar ik vond ze toch best afstandelijk en oppervlakkig. Vroeger zegt hen niet meer zoveel, wat ik jammer vond. Ik weet nog veel tot in detail, daar stonden ze van versteld. Ze leken me niet terug leuker geworden Ik kon me er snel in berusten en dacht: die hoef ik niet meer te missen. Bovendien hebben de meesten nu een gezin en ik niet. Die zijn met hele andere dingen bezig. De goede herinneringen met ze blijf ik koesteren. En misschien als er ooit weer zo'n bijeenkomst is ga ik weer. Maar zie het gewoon als update. Klinkt een beetje alsof jij in het verleden bent blijven hangen, terwijl zij verder zijn gegaan met hun leven. Oude herinneringen zijn leuk, maar als het goed is maak je ook elke dag weer nieuwe.
donderdag 4 mei 2017 18:22
quote:Bloemcc schreef op 03 mei 2017 @ 22:27:
Ik snap heus wel dat soms vriendschappen overgaan, maar er komen niet echt nieuwe voor terug. Dat vind ik erg moeilijk. Probeer wel nieuwe dingen om mensen te leren kennen maar t komt vaak van een kant. Dat is erg jammer.
Dit is een grote reden waarom ik zo'n hang naar vroeger had. Jaren lang kwamen er geen nieuwe vriendschappen voor terug en dat miste ik.
Nu heb ik weer een paar. Een stuk minder dan toen en ik vind de kwaliteit beter dan het aantal. Maar soms is het wel eens lastig als er bijvoorbeeld iets te doen is en je wil samen met iemand, maar ze kunnen allemaal niet.
Ik snap heus wel dat soms vriendschappen overgaan, maar er komen niet echt nieuwe voor terug. Dat vind ik erg moeilijk. Probeer wel nieuwe dingen om mensen te leren kennen maar t komt vaak van een kant. Dat is erg jammer.
Dit is een grote reden waarom ik zo'n hang naar vroeger had. Jaren lang kwamen er geen nieuwe vriendschappen voor terug en dat miste ik.
Nu heb ik weer een paar. Een stuk minder dan toen en ik vind de kwaliteit beter dan het aantal. Maar soms is het wel eens lastig als er bijvoorbeeld iets te doen is en je wil samen met iemand, maar ze kunnen allemaal niet.
zaterdag 13 mei 2017 06:54
Herkenbaar. Ik heb het ook al eerder meegemaakt, maar op dit moment gebeurd het ook weer. De vriendschap met mijn beste vriendin, die ik al vanaf mijn 5de ken, is nu ook aan het einde geloof ik.
Ben zelf ook erg onzeker, en dit soort dingen versterkt dat alleen maar. Ik ben ook niet het type die heel veel vriendinnen zou willen hebben, maar ik mis wel een echte vriendin waar je alles mee kan delen en gewoon gezellig bij op de koffie kan.
Ben begin dertig en ook geen kinderen, wel een vriend. De meiden die ik ken hebben allemaal kinderen en dat is ook wel een beetje anders.
Vind het ook makkelijk gezegd van ga op sport etc etc, maar mijn ervaring is dat je op deze leeftijd niet snel echte vriendinnen erbij krijgt. Maar goed, kan dus ook aan mij liggen, ben denk ik ook niet echt een makkelijk persoon denk ik.
Ergens ben ik ook echt een einzelgänger maar ergens mis ik het wel. Zeker nu ik merk dat mijn "beste vriendin" totaal geen energie meer in onze vriendschap steekt.
Heb dus ook nie echt tips ofzo, maar dan weet je dat je niet de enige bent.
Ben zelf ook erg onzeker, en dit soort dingen versterkt dat alleen maar. Ik ben ook niet het type die heel veel vriendinnen zou willen hebben, maar ik mis wel een echte vriendin waar je alles mee kan delen en gewoon gezellig bij op de koffie kan.
Ben begin dertig en ook geen kinderen, wel een vriend. De meiden die ik ken hebben allemaal kinderen en dat is ook wel een beetje anders.
Vind het ook makkelijk gezegd van ga op sport etc etc, maar mijn ervaring is dat je op deze leeftijd niet snel echte vriendinnen erbij krijgt. Maar goed, kan dus ook aan mij liggen, ben denk ik ook niet echt een makkelijk persoon denk ik.
Ergens ben ik ook echt een einzelgänger maar ergens mis ik het wel. Zeker nu ik merk dat mijn "beste vriendin" totaal geen energie meer in onze vriendschap steekt.
Heb dus ook nie echt tips ofzo, maar dan weet je dat je niet de enige bent.
zaterdag 13 mei 2017 08:24
Ik vind 1 of 2 hele goede vriendinnen al iets om blij van te worden.
Ik heb een hele grote groep vrienden/kennissen waarmee leuke dingen gedaan worden. Die elkaar echt liggen en waarmee je altijd een biertje kunt doen. Maar die ik niet bel als er wat erg gebeurt is en ik moet ventileren, hulp nodig hebt ect.
Ik heb 2 hele goede vriendinnen die ik meer zie en van alles mee doe en bespreek en nog 3 goede vriendinnen die tussen de 2 andere voorbeelden inhangen.
Sommige mensen zie ik elke week/ elke 2 weken en andere maar een paar keer per jaar.
Er word gewapt in groepen en kaarten verstuurd met alle feestdagen.
Maar de intensiteit van de vriendschappen en de hoeveelheden zoals vroeger is er niet meer en eerlijk gezegd vind ik dat prima. Ik heb de tijd en zin niet om elke week met Jan en allemaal te praten/visite gaan ect.
Ben blij als ik tijd voor mijn gezin heb.. of tijd alleen.
Ik heb een hele grote groep vrienden/kennissen waarmee leuke dingen gedaan worden. Die elkaar echt liggen en waarmee je altijd een biertje kunt doen. Maar die ik niet bel als er wat erg gebeurt is en ik moet ventileren, hulp nodig hebt ect.
Ik heb 2 hele goede vriendinnen die ik meer zie en van alles mee doe en bespreek en nog 3 goede vriendinnen die tussen de 2 andere voorbeelden inhangen.
Sommige mensen zie ik elke week/ elke 2 weken en andere maar een paar keer per jaar.
Er word gewapt in groepen en kaarten verstuurd met alle feestdagen.
Maar de intensiteit van de vriendschappen en de hoeveelheden zoals vroeger is er niet meer en eerlijk gezegd vind ik dat prima. Ik heb de tijd en zin niet om elke week met Jan en allemaal te praten/visite gaan ect.
Ben blij als ik tijd voor mijn gezin heb.. of tijd alleen.
zaterdag 13 mei 2017 11:05
Je ziet ook vaak dat mensen die kinderen krijgen...andere interesses krijgen en vaak ook andere moeders of vaders leren kennen , waardoor jullie vriendschap minder wordt.
Vind t erg jammer voor je.
Ik ken het gevoel.
Maar achterna lopen of blijven hopen doe ik niet meer.
Graag of niet.
Hoewel t Soms ook echt nog wel s steekt.
Vind t erg jammer voor je.
Ik ken het gevoel.
Maar achterna lopen of blijven hopen doe ik niet meer.
Graag of niet.
Hoewel t Soms ook echt nog wel s steekt.
donderdag 18 mei 2017 17:25
Pffff; kan over vriendschappen inmiddels wel heel wat boeken schrijven 
Sommige vriendschappen blijven en andere gaan op den duur helaas over.
Hier kunnen zoveel factoren aan ten grondslag liggen.
Toch is het wel iets wat me kan blijven achtervolgen; ook heb ik hierin last van onzekerheid en schuldgevoelens.
Daarentegen ben ik ergens wel blij dat ik bepaalde vriendschappen in het verleden beëindigd heb; aangezien deze steeds meer scheef groeiden en ik hierin steeds meer negatieve energie in voelde.
Sommige vriendschappen blijven en andere gaan op den duur helaas over.
Hier kunnen zoveel factoren aan ten grondslag liggen.
Toch is het wel iets wat me kan blijven achtervolgen; ook heb ik hierin last van onzekerheid en schuldgevoelens.
Daarentegen ben ik ergens wel blij dat ik bepaalde vriendschappen in het verleden beëindigd heb; aangezien deze steeds meer scheef groeiden en ik hierin steeds meer negatieve energie in voelde.
donderdag 18 mei 2017 17:35
Heel herkenbaar, ik heb vrienden verloren, dat het contact langzaam verminderde maar ook zelf weleens een vriendschap verbroken. Heb er ook weleens verdriet om gehad dat een vriendschap over was. Maar uiteindelijk heb ik ermee om leren gaan en maak ik me niet meer zo'n druk om dat soort dingen. Iedereen verandert en volgt nu eenmaal zijn eigen pad. En als je geluk hebt heb je misschien vrienden die je hele leven blijven hangen. Maar dat is denk ik eerder uitzondering dan regel
