Psyche
alle pijlers
Dochter doet aan automutilatie
woensdag 3 mei 2017 15:45
Ik heb heel lang getwijfeld om mijn verhaal hier te doen. Mijn eerste topic en dan direct zo'n zwaar onderwerp.
2 maanden geleden zijn we er achter gekomen dat onze dochter haar zelf beschadigd
Dit is op school ontdekt en via de mentor bij ons terecht gekomen
Onze dochter is nu net 13, heeft overgewicht waar ze graag van af wil. Ze is heel gevoelig en maakt zich altijd druk om de meest kleine dingen.
Ze heeft weinig vrienden en zit echt niet lekker in haar vel.
Ze heeft een intake gehad voor therapie. Nu moeten we afwachten wanneer ze daar kan starten.
Maar jee... Wat is het moeilijk en wat doet het pijn als je je kind zo ziet. En eng...Afgelopen weekend vertelde ze over " the blue whale challenge ". Hier had ze over gehoord en werd er bang van. Het is een challenge waarbij je in 50 dagen toewerkt naar zelfdoding.
Gelukkig is ze er zelf bang voor maar het neemt mijn angst niet echt weg.
Ze wil gelukkig geholpen worden. Weet ook dat het best even kan duren
Liefst zeg ik gewoon..
Nooit meer doen.. Maar zo werkt het helaas niet.
Ik wil haar zo graag helpen. Maar eigenlijk kunnen we niet meer dan luisteren en er voor haar zijn.
Dank voor het lezen....
2 maanden geleden zijn we er achter gekomen dat onze dochter haar zelf beschadigd
Dit is op school ontdekt en via de mentor bij ons terecht gekomen
Onze dochter is nu net 13, heeft overgewicht waar ze graag van af wil. Ze is heel gevoelig en maakt zich altijd druk om de meest kleine dingen.
Ze heeft weinig vrienden en zit echt niet lekker in haar vel.
Ze heeft een intake gehad voor therapie. Nu moeten we afwachten wanneer ze daar kan starten.
Maar jee... Wat is het moeilijk en wat doet het pijn als je je kind zo ziet. En eng...Afgelopen weekend vertelde ze over " the blue whale challenge ". Hier had ze over gehoord en werd er bang van. Het is een challenge waarbij je in 50 dagen toewerkt naar zelfdoding.
Gelukkig is ze er zelf bang voor maar het neemt mijn angst niet echt weg.
Ze wil gelukkig geholpen worden. Weet ook dat het best even kan duren
Liefst zeg ik gewoon..
Nooit meer doen.. Maar zo werkt het helaas niet.
Ik wil haar zo graag helpen. Maar eigenlijk kunnen we niet meer dan luisteren en er voor haar zijn.
Dank voor het lezen....
woensdag 3 mei 2017 15:48
Ik heb weleens wat gelezen over het "butterfly project", ik weet niet of je het kent? Het komt erop neer dat elke keer als je je wil snijden, in plaats van dat je je snijdt, je een vlinder op je arm tekent. Hier staat er meer over: http://butterfly-project.tumblr.com/
Misschien kan dat je dochter helpen?
Misschien kan dat je dochter helpen?
woensdag 3 mei 2017 15:48
quote:Fee-de-Goede schreef op 03 mei 2017 @ 15:47:
Je kan haar naar de HA slepen en goede hulp vragen.
Hoezo kan je niets meer doen dan luisteren. Ik begreep dat ze al een intakegesprek heeft gehad voor therapie?
Je kan haar naar de HA slepen en goede hulp vragen.
Hoezo kan je niets meer doen dan luisteren. Ik begreep dat ze al een intakegesprek heeft gehad voor therapie?
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
woensdag 3 mei 2017 15:59
Heel veel sterkte. Elke keer dat ze zichzelf snijdt doet ze jou zeer. En hoewel je haar dit moet laten weten, kun je daar ook weer niet teveel nadruk op leggen, omdat ze zich dan weer schuldig voelt naar jou toe en vanwege dat rotgevoel weer kan gaan snijden.
Elke keer dat je haar kamer binnen stapt, ben je bang voor wat je er aan zal treffen.
"Gewoon niet meer snijden" is ook een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn dochter beschreef het als een verslaving.
Houdt in de gaten waarmee ze snijdt, dat de mesjes niet te scherp zijn. Zorg voor verbandmiddelen en kijk of het niet ontsteekt.
Ik hoop dat ze bij haar therapie ook hulp voor jullie, haar ouders, hebben. Het is niet niets, tenslotte.
Elke keer dat je haar kamer binnen stapt, ben je bang voor wat je er aan zal treffen.
"Gewoon niet meer snijden" is ook een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn dochter beschreef het als een verslaving.
Houdt in de gaten waarmee ze snijdt, dat de mesjes niet te scherp zijn. Zorg voor verbandmiddelen en kijk of het niet ontsteekt.
Ik hoop dat ze bij haar therapie ook hulp voor jullie, haar ouders, hebben. Het is niet niets, tenslotte.
Later is nu
woensdag 3 mei 2017 16:03
Hulp is inderdaad al ingeroepen ze staat nu op de wachtlijst. Wachtlijsten zijn nooit leuk,nu helemaal niet.
Niet meer snijden, Fee De Goede, hoe stel je je dat voor? Het schijnt nogal verslavend te zijn , er zo mee stoppen lukt vaak niet, aangezien ze zelf niet eens wil snijden zou dat het simpelste zijn. Maar zo werkt het niet
Ik zal eens gaan lezen over dat butterfly project.
Niet meer snijden, Fee De Goede, hoe stel je je dat voor? Het schijnt nogal verslavend te zijn , er zo mee stoppen lukt vaak niet, aangezien ze zelf niet eens wil snijden zou dat het simpelste zijn. Maar zo werkt het niet
Ik zal eens gaan lezen over dat butterfly project.
woensdag 3 mei 2017 16:07
In je instellingen moet je bij je gegevens aanvinken dat je pb's wilt ontvangen. Als je dan op mijn naam klikt dan zie je de optie stuur pb.
Het is inderdaad een verslaving. Het schijnt dat je lichaam wen stofje aanmaakt op het moment wat vergelijkbaar is met een drugs. Het is belangrijk om dat cirkeltje te verbreken.
Het is inderdaad een verslaving. Het schijnt dat je lichaam wen stofje aanmaakt op het moment wat vergelijkbaar is met een drugs. Het is belangrijk om dat cirkeltje te verbreken.
woensdag 3 mei 2017 16:18
@Dreamer. Dat wat je opnoemt doen we allemaal al. Inclusief verbanddozen door het huis verspreid.
Toen we het pas gehoord hadden was mijn eerste reactie om alle scherpe dingen weg te halen. Is niet de manier natuurlijk, omdat als je wilt snijden, je altijd wel iets vindt wat je kunt gebruiken
Ze heeft een lijst gekregen met alternatieve handelingen waar ze iets uit kan zoeken voor haarzelf.
En ja,haar kamer opkomen is idd nu een hele opgave. Wat tref je nu weer aan?
Gelukkig gaat het nu alweer een paar dagen goed maar je weet gewoon dat ze het weer gaat doen.
Toen we het pas gehoord hadden was mijn eerste reactie om alle scherpe dingen weg te halen. Is niet de manier natuurlijk, omdat als je wilt snijden, je altijd wel iets vindt wat je kunt gebruiken
Ze heeft een lijst gekregen met alternatieve handelingen waar ze iets uit kan zoeken voor haarzelf.
En ja,haar kamer opkomen is idd nu een hele opgave. Wat tref je nu weer aan?
Gelukkig gaat het nu alweer een paar dagen goed maar je weet gewoon dat ze het weer gaat doen.
woensdag 3 mei 2017 16:20
Wat naar voor jullie allemaal en wat goed dat je haar serieus neemt. Denk je dat het voor haar een opluchting is dat jullie het weten? Of geeft dat haar juist meer stress? Steun haar waar je kan, toen ik (ook op die leeftijd) mezelf soms pijn deed was het vooral uit onmacht en eenzaamheid en toen ik het met iemand kon delen hielp dat echt. Hopelijk is dat voor jouw dochter ook zo!
Verder kan therapie echt een uitkomst zijn, ja. Vertel haar dat ze het ook mag aangeven als ze de klik niet voelt met deze hulpverlener en dat er altijd meer mogelijkheden zijn, het is belangrijk dat ze zich goed voelt bij diegene en dat ze zichzelf kan zijn. Sterkte!
Verder kan therapie echt een uitkomst zijn, ja. Vertel haar dat ze het ook mag aangeven als ze de klik niet voelt met deze hulpverlener en dat er altijd meer mogelijkheden zijn, het is belangrijk dat ze zich goed voelt bij diegene en dat ze zichzelf kan zijn. Sterkte!
woensdag 3 mei 2017 16:50
quote:Fee-de-Goede schreef op 03 mei 2017 @ 15:47:
Hoezo kan je niets meer doen dan luisteren.
Ze krijgt hulp en tot die tijd hou je haar in de gaten. Niet meer snijden. Actief praten met haar. Vraag hulp bij het helpen van je dochter asap.
Zo werkt dat niet. Je kan messen verstoppen, maar dan koopt ze nieuwe, je kan haar verbieden haar kamer op slot te doen, maar dan doet ze het op de wc of desnoods op school. Je kan haar controleren en dan zie je dat het gebeurt, maar dan gebeurt het nog steeds. Verbieden helpt niks. Zelfs nog, het zorgt ervoor dat je helemaal de controle erover verliest omdat ze er dan helemaal niet meer over kan praten.
Mijn ouders zijn boos geworden, hebben het slot van mijn deur gehaald, hebben alle messen verstopt, hebben me gecontroleerd, alles. Maar het hielp geen flikker. Ik voelde me alleen maar ontzettend onbegrepen en ik vond mijn ouders hypocriet omdat ze het zo sneaky deden, maar nooit met me práátte. Als TO wil dat dochter praat, ga het dan niet verbieden! Dat was het punt waarop ik stopte met praten.
Hoezo kan je niets meer doen dan luisteren.
Ze krijgt hulp en tot die tijd hou je haar in de gaten. Niet meer snijden. Actief praten met haar. Vraag hulp bij het helpen van je dochter asap.
Zo werkt dat niet. Je kan messen verstoppen, maar dan koopt ze nieuwe, je kan haar verbieden haar kamer op slot te doen, maar dan doet ze het op de wc of desnoods op school. Je kan haar controleren en dan zie je dat het gebeurt, maar dan gebeurt het nog steeds. Verbieden helpt niks. Zelfs nog, het zorgt ervoor dat je helemaal de controle erover verliest omdat ze er dan helemaal niet meer over kan praten.
Mijn ouders zijn boos geworden, hebben het slot van mijn deur gehaald, hebben alle messen verstopt, hebben me gecontroleerd, alles. Maar het hielp geen flikker. Ik voelde me alleen maar ontzettend onbegrepen en ik vond mijn ouders hypocriet omdat ze het zo sneaky deden, maar nooit met me práátte. Als TO wil dat dochter praat, ga het dan niet verbieden! Dat was het punt waarop ik stopte met praten.
woensdag 3 mei 2017 16:55
Op youtube en instagram heb je een blogger Kenza, https://www.instagram.com/stronglikeafighter/. Heb dit zelf een paar weken geleden naar mijn nichtje gestuurd die ook aan automutilatie doet. Deze blogger doet het vanwege seksueel misbruik maar vind wel dat de strijd heel goed verwoord en proberen meiden elkaar te ondersteunen tegen het gevecht tegen een toch wel soort verslaving. Misschien zijn de filmpjes iets om te bekijken.
woensdag 3 mei 2017 17:09
Oh ja, en voor advies kunnen zowel zij als jij terecht bij www.zelfbeschadiging.nl Je kunt ze mailen, bellen of je aanmelden op het forum.
woensdag 3 mei 2017 17:15
Vertrouwd ze jou en je man?
Zou je met haar in gesprek kunnen gaan en aangeven haar graag te willen helpen?
Een vorm zou kunnen zijn om een afspraak te maken dat als ze de drang voelt naar jullie toekomt en samen naar een alternatief zoeken.
Of haar helpen door scherpe spullen niet onder handbereik te laten voor haar. Misschien is het keukenkastje wel te dichtbij en te makkelijk voor haar. Niet om haar te betuttelen en te beperken, maar alleen als ze het zelf ook wilt en je haar op die manier steunt.
En verder zorg dat je contact houdt, dat ze vertrouwelijk verblijft naar je toe, misschien eens extra iets leuks samen doen?
Wel super dat ze open is naar je toe!
Succes!
Zou je met haar in gesprek kunnen gaan en aangeven haar graag te willen helpen?
Een vorm zou kunnen zijn om een afspraak te maken dat als ze de drang voelt naar jullie toekomt en samen naar een alternatief zoeken.
Of haar helpen door scherpe spullen niet onder handbereik te laten voor haar. Misschien is het keukenkastje wel te dichtbij en te makkelijk voor haar. Niet om haar te betuttelen en te beperken, maar alleen als ze het zelf ook wilt en je haar op die manier steunt.
En verder zorg dat je contact houdt, dat ze vertrouwelijk verblijft naar je toe, misschien eens extra iets leuks samen doen?
Wel super dat ze open is naar je toe!
Succes!
woensdag 3 mei 2017 17:27
TO, wat heftig voor jullie allemaal! Wat goed dat je haar serieus neemt en dat je haar het gevoel geeft dat ze bij je terecht kan. Ook al los je het probleem daar niet mee op, het is goud waard dat ze zich veilig genoeg voelt om er met jou/jullie over te praten. Dat ze zelf hulp wil is ook goed; hulp accepteren is moeilijk voor koppige en onzekere pubers.
Een dikke knuffel, ik hoop dat het snel beter gaat.
Een dikke knuffel, ik hoop dat het snel beter gaat.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
