Onprettig voelen op vrijwilligersplek

08-06-2017 13:41 235 berichten
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 24-02-2018 15:04
99.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat doe je precies voor vrijwilligerswerk?
Vervelend. Maar je bent er vrijwillig. Dus niets belet je om weg te gaan en iets anders te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Waar bestaat dat onaardige gedrag uit? Op bijna elke werkplek heb je wel mensen waar je het minder goed mee kunt vinden, je collega's hoeven je vrienden ook niet te zijn. Haal je verder wel voldoening uit je werk en is het contact met je andere collega's wel leuk? Want dat kan balans brengen in je gevoel als je ook kijkt naar wat wel leuk is en waar je wel voldoening uit haalt in plaats van alleen te kijken naar wat moeilijk voor je is. Wat waren jouw verwachtingen?
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
Alle reacties Link kopieren
Lekker ander vrijwilligerswerk zoeken. Geen energie steken in dingen waar je geen energie van terug krijgt.
Ik ben ook wel eens te lang blijven hangen op een vrijwilligersplek omdat ik dacht dat ik het niet te snel op kon geven.
dat werk was gewoon niet zo geschikt voor mij. Intussen ander werk gevonden en voorlopig is dat prima, maar gaat de inhoud van het werk bijvoorbeeld veranderen in iets wat ik niet leuk vind, dan zoek ik weer wat anders
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het goed is om het bespreekbaar te maken. Blijkbaar is er meer in de hand, gezien je OP waarin je zegt dat het voor jou een hele grote stap is. Bij het clubje horen moet ook niet je doel zijn, misschien kennen die mensen elkaar al heel erg lang, maar je moet natuurlijk in de uitvoering van je werk wel hetzelfde behandeld worden en als je iets fout doet, moeten ze dat zeggen in plaats van je af te snauwen. Als je het bespreekt kun je er zelf ook van leren lijkt mij, vooral omdat er meer aan de hand lijkt te zijn, ook voor een volgende werkplek. Aan de andere kant kan het ook zo zijn dat je het je in beeldt.
Ik heb het een keer met mijn secretaresse gehad, ik was bij de KNO-arts geweest met een rare bult in mijn keel en die vond verder onderzoek noodzakelijk. Ik ben van nature nooit chagerijnig, heb een vrij gelijkmatig humeur, dus het valt bij mij gelijk op als ik anders doe. Ik was dus een beetje van mijn apropos toen ik op mijn werk aan kwam. Heeft ze echt aan iedereen gevraagd of ze wisten waarom ik boos op haar was, terwijl het helemaal niks met haar te maken had. Had ze maar gewoon aan mij gevraagd: "Goh is er wat aan de hand met je? Je doet zo anders". Dan had ik het uit kunnen leggen.
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 16-02-2018 07:05
99.86% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
lastig om dit van een afstand te beoordelen.

het kan zijn dat je echt anders gezien en behandeld wordt. maak dit dan bespreekbaar. bespreek dit met je leidinggevende, misschien kan je een andere functie krijgen, een ander dagdeel of andere werkzaamheden.

het kan ook zijn dat je te veel invult voor anderen. dat het lijkt dat anderen het makkelijker hebben. dat je te graag je best doet, bang bent om fouten te maken en daardoor gefocust bent op opmerkingen die dit bevestigen. waardoor het lijkt dat mensen minder aardig tegen je zijn.

de periode dat je ingewerkt wordt, krijg je misschien wat meer opmerkingen dat het allemaal net anders moet, logisch want je bent er nog maar net. het is ook een leerproces.

grote kans dat wanneer jij je plek gevonden hebt en daar goed in wordt dat de verstandhouding ook beter wordt. de andere mensen werken er waarschijnlijk allemaal al langer en weten wat beter wat er verwacht wordt.

ik zou dit gewoon bespreekbaar maken met je leidinggevende. vraag of betere feedback, en vraag ook om betere begeleiding bij de zaken die niet zo goed gaan.

Succes, want je kunt het echt.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
En wat is het ergste als ze je ontslaan?
Dat je thuis weer opgelucht kunt ademhalen omdat je niet meer hoeft?
Geldproblemen zal je er niet door krijgen
Dus praat er wel met iemand over, daar op deze manier blijven hangen, doet je meer slecht dan goed.
Als het er om gaat om wat sociale contacten te hebben, is een maatjesproject misschien iets voor je. Je maakt eerst kennis en je wordt pas maatje als het van 2 kanten klikt, lekker overzichtelijk.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 16-02-2018 07:05
99.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Gratis werken en afgekat worden op zo'n manier dat het ook buitenstaanders opvalt én een sociale fobie hebben, ik zou eieren voor mijn geld kiezen en wegblijven en iets anders zoeken.
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 16-02-2018 07:05
99.84% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat zal jij trots zijn op jezelf als je zover bent dat je voor jezelf opkomt door ofwel met de leidinggevende een gesprek te hebben , ofwel daar te vertellen dat je stopt met werken wegens die dingen die plaats vinden. (en misschien kan dat allemaal in een keer: Leiding vertellen wat er gebeurt en dat je daarom stopt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Meid, je hebt kennelijk zoveel vooruitgang geboekt dat je het nu aankan om buiten de deur iets te doen.
Dat laat je je toch niet afpakken door een stelletje krengen?
Ze trappen je zo naar beneden dat je straks ook geen ander werk meer aankan.
Gewoon zeggen dat je niet meer komt, en rustig op zoek gaan naar iets anders.
De redenen van dit gedrag zijn helemaal niet belangrijk in dit geval. Je wordt er doodongelukkig van. Dàt is belangrijk.
Weg daar!
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
Ik zou gewoon een andere plek zoeken, op deze manier kan je niet genieten van je werk. Het zal alleen maar een hoop stress en spanningen geven. Je zal hier niet gelukkig van worden.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij op vrijwilligerswerk heb ik wel een contract getekend (inclusief opzegtermijn, maar ja wat kunnen ze doen als ik me daar niet aan hou? Voorlopig doe ik dat wel; dus, maar als ze me echt gaan behandelen alsof ik er niet toe doe, dan doet dat contract voor mij er ook niet toe.
En als ze je ontslaan is dat niet een bevestiging dat je niets kan, maar dat je daar niet op je plek zit, dat je gewoon het goede werk nog niet gevonden hebt.
Ik heb ook een tijd in een ruilwinkel gestaan, werd er helemaal gek van de leiding en het werk. Toen ik er weg ging dacht ik niet dat ik niets kon maar dat het niet bij mij paste.
Net zoals een secretaressebaantje waar ik moest notuleren. Nou dat kan ik dus echt niet, duidelijk bewezen. Maar ik kan heel goed leven zonder dat nog een keer te doen.
Nu heb ik een ander administratief baantje, en dat gaat prima, en een rommelmarkt, en die is maar een paar keer per jaar. Mar gezellige groep en ik sta bij een stand die me interesseert.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
@delite_ mee eens
Alle reacties Link kopieren
Ik zou opzoek gaan naar ander vrijwilligerswerk waarbij je meer waardering krijgt. Het is zonde om je rot te voelen door collega's die onaardig doen.
Alle reacties Link kopieren
Je snapt niet waarom er onaardig tegen je gedaan wordt
ga je waarschijnlijk nooit snappen ook, zelfs al vertellen ze het aan je.
Misschien zijn de vaste krachten bang dat al hun werk gaat overgenomen worden door vrijwilligers zodat zij op straat komen te staan
Misschien hebben ze "gewoon' een zondebok nodig.
Besteed je energie niet aan dat soort dingen uitspitten, het gaat je waarschijnlijk toch niet helpen
Besteed je tijd aan het vinden van wat leukers.
En waarom zou je gevoel het fout hebben, en zelfs dan: het is jouw gevoel, luister ernaar
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2,5 jaar gewerkt als overblijf juf (ook vrijwillig) Daar werd ik voor gevraagd door het hoofd van de overblijf (F). Ze konden wel iemand gebruiken. Ik was al een half jaar vrijwillig werkzaam op die school bij het helpen werkstukken en spreekbeurten maken. Toen ik gevraagd werd voor dat overblijven, heb ik verteld over mijn Autisme en waar ik tegenaan loop. Mijn job-coach was bij dat gesprek. Autisme gaf niet, ze wilden het toch met me proberen. Oke, dat klonk goed. De eerste 2 jaar gingen ook goed. Maar in het laatste half jaar begon F. steeds meer kritiek op me te krijgen. Ze legde dingen niet altijd duidelijk genoeg meer uit voor mij en dan vooral veranderingen. Als ik het dan fout deed, werd ze kwaad. Als ik extra uitleg vroeg, zei ze dat ze moe werd van mij. Ze zei dat ik niet zo onzeker moest zijn, waarop ik zei dat dat kwam door haar reacties. En door mijn Autisme. Nee dat vond ze geen excuus. "Want iedereen kan wel zeggen dat hij/zij iets heeft". Ineens had ze er geen begrip meer voor. Het werd een welles-nietes gesprek tot ze zei het zat te worden. Er viel niet met haar te praten. Ze had ook vaak kritiek op mijn privéleven. Zo liep ik te langzaam met mijn hondjes volgens haar. Als ik mijn bril niet op had, deed ze na hoe ik dan keek. Ze zei ook dat mijn moeder te lief voor me was en ik een schop onder mijn kont nodig had. Ik ging er op den duur echt met tegenzin naartoe. Toen heb ik het niet zo netjes beëindigd. In de Kerstvakantie, een paar dagen voor de school weer begon heb ik telefonisch gezegd dat ik ermee wil stoppen. Per direct. Ze was verbaasd en vroeg waarom. Ik noemde alles wat ze gezegd had en dat ontkende ze. Want dat was absoluut niet waar. Het kwam erop neer dat ik blij moest zijn dat zij me die kans gegeven had. Maar als ik niet meer wilde kon ze me niet verplichten. "Oke, doei!" en ze hing op. Ik vond het jammer dat het zo moest gaan, want ik vond het werk leuk. Alleen kon ik niet meer met dat ene mens door 1 deur. Haar negeren kon niet, want zij was het hoofd.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Nijn, wanneer jij niet voor je opkomt, wie zal dit dan wel voor je doen?

Waarom in die passieve stand blijven staan. Je kan deze baan echt aan, en je kan ook echt voor jezelf opkomen en misstanden aangeven.

Dit hoeft echt niet op hoge poten en met veel kabaal. Het kan ook in een vriendelijk gesprek of mailtje.

Realiseer je goed, dat al die negativiteit NIET persoonlijk zijn, Mensen zijn vaak boos op de situatie of de organisatie, niet op jou persoonlijk. Probeer dit van je af te laten glijden.

Communicatie gaat helaas tegenwoordig wat harder en sneller. Wanneer je een tijdje thuis hebt gezeten, is dit dus flink wennen.

Maar je kunt het!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 16-02-2018 07:04
99.91% gewijzigd
.
anoniem_334913 wijzigde dit bericht op 16-02-2018 07:04
99.88% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat die taart niet helpt eerlijk gezegd. Zij zijn nu eenmaal zo en zo gauw de taart op is gaan ze verder waar ze gebleven waren.
Doe jezelf een lol, bak die taart voor jezelf om te vieren dat je daar weggaat. Er zijn echt wel plaatsen waar ze wel blij zijn met jou als vrijwilliger.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
het ligt aan hen, niet aan jou. Helaas tref je soms mensen in een groep die zo anders in het leven staan dat ze elkaars (nare) gedrag alleen maar versterken.
Dat incident met die punaises, dat kan echt niet.
Ik zou ontslag nemen en een leuke werkomgeving zoeken. Ik zou niet met zulke kortzichtige mensen willen werken.
Maar ik snap dat je hierdoor van slag bent. Sterkte :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven