Psyche
alle pijlers
overspannen
woensdag 14 juni 2017 22:01
Hallo,
Ik zal mijn situatie zo beknopt mogelijk proberen uit te leggen.
Ik ben studente, maar ben al enkele jaren chronisch vermoeid (maar geen diagnose, ook geen cvs, want ze vinden dat ik daarvoor "te goed recupereer'). Mijn gezondheidsproblemen bezorgen mij in sommige periodes veel stress en spanning. Ook is het zo dat ik ervaar dat ik in zo'n periodes veel gevoeliger word voor stress, een vicieuze cirkel dus. Een paar jaar na mijn vermoeidheid, ben ik in periodes last beginnen te hebben van paniekaanvallen (mijn eerste paniekaanval is er geweest nadat ik van bij de specialist kwam die sprak van cvs, waardoor ik mijn toekomst in het water zag vallen).
Maar nu is het wel helemaal er over... Ik heb een stressvolle periode achter de rug, waarbij ik zowel lichamelijk als geestelijk over mijn limiet ben gegaan. Het is alsof ik nu pas de klap hier van krijg...
Ik span mijn spieren aan, sper mijn ogen wijd open en trek mijn mondhoeken enorm naar beneden... Ik doe dit wel als niemand het ziet, want anders verklaren ze mij misschien voor zot. Ik kan mij hierbij ook soms heel somber voelen (misschien omdat ik mij hopeloos voel?)
Wat denken jullie hier van? Is dit puur overspannen zijn, en is dit nog op te lossen? Of lijkt dit er helemaal over?
Ik zal mijn situatie zo beknopt mogelijk proberen uit te leggen.
Ik ben studente, maar ben al enkele jaren chronisch vermoeid (maar geen diagnose, ook geen cvs, want ze vinden dat ik daarvoor "te goed recupereer'). Mijn gezondheidsproblemen bezorgen mij in sommige periodes veel stress en spanning. Ook is het zo dat ik ervaar dat ik in zo'n periodes veel gevoeliger word voor stress, een vicieuze cirkel dus. Een paar jaar na mijn vermoeidheid, ben ik in periodes last beginnen te hebben van paniekaanvallen (mijn eerste paniekaanval is er geweest nadat ik van bij de specialist kwam die sprak van cvs, waardoor ik mijn toekomst in het water zag vallen).
Maar nu is het wel helemaal er over... Ik heb een stressvolle periode achter de rug, waarbij ik zowel lichamelijk als geestelijk over mijn limiet ben gegaan. Het is alsof ik nu pas de klap hier van krijg...
Ik span mijn spieren aan, sper mijn ogen wijd open en trek mijn mondhoeken enorm naar beneden... Ik doe dit wel als niemand het ziet, want anders verklaren ze mij misschien voor zot. Ik kan mij hierbij ook soms heel somber voelen (misschien omdat ik mij hopeloos voel?)
Wat denken jullie hier van? Is dit puur overspannen zijn, en is dit nog op te lossen? Of lijkt dit er helemaal over?
woensdag 14 juni 2017 22:51
Waarom span je je spieren aan, sper je je ogen wijd open en trek je je mondhoeken naar beneden? Je doet het expres als niemand het ziet, dus het klinkt niet echt als een onbewuste actie of zo. Gewoon niet doen dus, lijkt me.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
donderdag 22 juni 2017 16:57
Ik denk dat je door de stress onbewust je spieren spant. Ik doe dat bij mijn voorhoofd. Als ik me er bewust van word, ontspan ik mijn voorhoofd.
Ik denk dat jij dat met je gezicht doet, alleen jij spant je gezicht aan. Je maakt je gezicht los van de stand waarin het onbewust vastzit.
Ok klinkt op papier heel vaag, hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd.
Ik denk dat jij dat met je gezicht doet, alleen jij spant je gezicht aan. Je maakt je gezicht los van de stand waarin het onbewust vastzit.
Ok klinkt op papier heel vaag, hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd.
donderdag 22 juni 2017 20:24
Klinkt als teveel stress in je lijf, niet zozeer overspannen. Ga eens een tijdje (drie maanden ofzo) elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed en weer op. Streng zijn voor jezelf dus. Beweeg elke dag een uurtje, eet twee stuks fruit en voldoende groente, laat alcohol en ongezond eten staan (en roken als je dat doet). Begin aan yoga en meditatie, evt. in een klasje. Ga leuke dingen doen, lekker eruit met vriendinnen. Vermijd de bank.
Als je dat drie maandjes volhoudt is je stress vast weg. 't Is bijna zomer, geniet ervan!
Als je dat drie maandjes volhoudt is je stress vast weg. 't Is bijna zomer, geniet ervan!
vrijdag 22 september 2017 15:22
Dankuwel iedereen,
Ik zie jullie reactie nu pas.
Ik snap jullie reactie wel van doe het dan toch gewoon niet,maar het is sterker dan mezelf... het is moeilijk te begrijpen als je het zelf niet hebt denk ik.
Inderdaad een te veel aan stress, overprikkeling, ...
Nog steeds af en toe last van..pff
Alsof al mijn spanning er van uit deze weg eens uit moet
Ik zie jullie reactie nu pas.
Ik snap jullie reactie wel van doe het dan toch gewoon niet,maar het is sterker dan mezelf... het is moeilijk te begrijpen als je het zelf niet hebt denk ik.
Inderdaad een te veel aan stress, overprikkeling, ...
Nog steeds af en toe last van..pff
Alsof al mijn spanning er van uit deze weg eens uit moet
