Psyche
alle pijlers
Binnenkort definitief alleen wonen...
dinsdag 19 september 2017 17:22
Je schrijft:
Op kamers kon ik altijd nog langs bij mijn ouders, en dat deed ik soms op willekeurige momenten ook gewoon. Nu ik iets heb gekocht houdt dat, volstrekt logisch ook, natuurlijk op.
Ik zie dat verschil niet helemaal. Je kunt toch nog steeds gewoon langs bij je ouders, of denk je dat je nu minder vaak welkom bent? Verder zou ik er eigenlijk alleen maar de voordelen van inzien hoor. Je hebt je eigen plekje, hoeft je huis niet meer te delen!
Op kamers kon ik altijd nog langs bij mijn ouders, en dat deed ik soms op willekeurige momenten ook gewoon. Nu ik iets heb gekocht houdt dat, volstrekt logisch ook, natuurlijk op.
Ik zie dat verschil niet helemaal. Je kunt toch nog steeds gewoon langs bij je ouders, of denk je dat je nu minder vaak welkom bent? Verder zou ik er eigenlijk alleen maar de voordelen van inzien hoor. Je hebt je eigen plekje, hoeft je huis niet meer te delen!
dinsdag 19 september 2017 17:25
Ik herken mezelf hier wel gedeeltelijk in. Toen ik op mezelf ging, ongeveer een jaartje geleden, vond ik dit ook erg moeilijk. Ik was (en ben) ook heel erg gehecht aan mijn ouders en aan het bekende. Vond het dan ook verschrikkelijk toen mijn ouders wegreden nadat we mijn studio hadden ingericht. Ik woon nu inmiddels een halfjaar samen met mijn vriend in een appartement en ga eigenlijk nog steeds elke week minimaal 1 keer, bijna een hele dag, langs bij mijn ouders, dit geeft mij gewoon best veel rust. Daarnaast stuur ik bijna elke dag wel een appje naar mijn ouders of zij naar mij. Neem aan dat jou ouders dit ook niet zo erg vinden om contact te blijven houden?
Ik merk doordat ik dingen in huis heb die ik ook bij mijn ouders had, dat dit mij wel veel rust geeft. Daarnaast kun je ook gewoon elke week eens langsgaan bij je ouders of ze juist bij jou uitnodigen? Zo zie je ze toch nog redelijk veel. Of je facetimed af en toe een keer met je ouders? Ik moet zeggen dat het bij mij al een heel stuk is afgenomen doordat ik gewoon veel afleiding zocht en mijn huisje zo gezellig mogelijk ingericht heb zodat ik me hier ook zo goed mogelijk thuis voel. Kun je trouwens zelf ook geen hond nemen?
Ik merk doordat ik dingen in huis heb die ik ook bij mijn ouders had, dat dit mij wel veel rust geeft. Daarnaast kun je ook gewoon elke week eens langsgaan bij je ouders of ze juist bij jou uitnodigen? Zo zie je ze toch nog redelijk veel. Of je facetimed af en toe een keer met je ouders? Ik moet zeggen dat het bij mij al een heel stuk is afgenomen doordat ik gewoon veel afleiding zocht en mijn huisje zo gezellig mogelijk ingericht heb zodat ik me hier ook zo goed mogelijk thuis voel. Kun je trouwens zelf ook geen hond nemen?
dinsdag 19 september 2017 17:40
Mij leek het juist altijd heerlijk, dus daar heb je weinig aan. Een huisje helemaal voor mij alleen.
Probeer het positief te zien: alles inrichten zoals jij het wil, doen wat je wil, eten waar jij zin in hebt, mensen opzoeken of uitnodigen wanneer jij zin hebt. Je mag rommel maken, luieren, het maakt allemaal niet uit.
Ik zou als ik jou was de eerste tijd gewoon vaak familie (broer, zus) en vriendinnen vragen om langs te komen en zelfs te blijven slapen en ik zou spullen meenemen van thuis. En er gewoon een lekker knus huis van maken.
Probeer het positief te zien: alles inrichten zoals jij het wil, doen wat je wil, eten waar jij zin in hebt, mensen opzoeken of uitnodigen wanneer jij zin hebt. Je mag rommel maken, luieren, het maakt allemaal niet uit.
Ik zou als ik jou was de eerste tijd gewoon vaak familie (broer, zus) en vriendinnen vragen om langs te komen en zelfs te blijven slapen en ik zou spullen meenemen van thuis. En er gewoon een lekker knus huis van maken.
dinsdag 19 september 2017 17:56
Ik herken het wel TO, ik woon al meer dan 3 jaar weer alleen na 10 jaar samen.
Toen ik aan die relatie een einde maakte zag ik er ook wel tegen op, alleen in dat grote huis.
Die angst was snel over, ik merkte al snel hoe heerlijk het is om alle ruimte te hebben en te kunnen doen en laten waar je zin in hebt.
Het gaat als ik over mezelf spreek vooral erom dat ik iets nieuws van te voren vooral even spannend vind en er gewoon even aan wennen moet.
Herken je dat? Is niks mis mee hoor, het spannend vinden.
Ik woon trouwens niet meer in dat 'enge grote huis', was te groot en de wijk was ver van het centrum in een vinex- wijk, niet echt leuk voor iemand alleen.
Ik heb vorig jaar een hele leuke bovenwoning gekocht vlakbij het centrum en daar woon ik in mijn eentje met mijn katjes.
Ik ben serieus iedere dag erg blij dat ik na 8 jaar weg ben gegaan uit mijn eerste huis, ik zat daar echt niet fijn. (Roddelbuurt)
Geef jezelf tijd om te wennen, maak het gewoon gezellig, lekker spulletjes opruimen met een muziekje aan.
En dat je het even eng en gek vindt in een nieuwe woning is heel normaal.
Komt echt wel goed.
Toen ik aan die relatie een einde maakte zag ik er ook wel tegen op, alleen in dat grote huis.
Die angst was snel over, ik merkte al snel hoe heerlijk het is om alle ruimte te hebben en te kunnen doen en laten waar je zin in hebt.
Het gaat als ik over mezelf spreek vooral erom dat ik iets nieuws van te voren vooral even spannend vind en er gewoon even aan wennen moet.
Herken je dat? Is niks mis mee hoor, het spannend vinden.
Ik woon trouwens niet meer in dat 'enge grote huis', was te groot en de wijk was ver van het centrum in een vinex- wijk, niet echt leuk voor iemand alleen.
Ik heb vorig jaar een hele leuke bovenwoning gekocht vlakbij het centrum en daar woon ik in mijn eentje met mijn katjes.
Ik ben serieus iedere dag erg blij dat ik na 8 jaar weg ben gegaan uit mijn eerste huis, ik zat daar echt niet fijn. (Roddelbuurt)
Geef jezelf tijd om te wennen, maak het gewoon gezellig, lekker spulletjes opruimen met een muziekje aan.
En dat je het even eng en gek vindt in een nieuwe woning is heel normaal.
Komt echt wel goed.
anoniem_351879 wijzigde dit bericht op 19-09-2017 19:18
0.36% gewijzigd
dinsdag 19 september 2017 18:07
Wat voor wijk?Alicereturns schreef: ↑19-09-2017 17:56
Ik woon trouwens niet meer in dat 'enge grote huis', was te groot en de wijk was ver van het centrum in een Phoenix- wijk, niet echt leuk voor iemand alleen.
TO, waarom maak je het zo groot? Waarom kun je niet meer een weekendje naar je ouders als je daar zin in hebt. Schoppen ze je eruit?
dinsdag 19 september 2017 18:18
Die brandt elke vijf jaar af en wordt dan weer opgebouwd denk ik
Tjezus, wat vals
dinsdag 19 september 2017 18:24
MevrouwJack schreef: ↑19-09-2017 18:18Die brandt elke vijf jaar af en wordt dan weer opgebouwd denk ik
dinsdag 19 september 2017 18:52
MevrouwJack schreef: ↑19-09-2017 18:18Die brandt elke vijf jaar af en wordt dan weer opgebouwd denk ik
dinsdag 19 september 2017 19:21
dinsdag 19 september 2017 19:21
Huh ik denk dat ik dan iets niet goed doe in het leven. Ik ga regelmatig langs mijn ouders, aangekondigd en onaangekondigd. Soms zijn ze er niet, lees ik even de krant en vertrek ik weer. Als ze er wel zijn, plof ik even op de bank en praten we even, soms ga ik er eten. En ja, ze komen ook bij mij over de vloer.hebeenvraag schreef: ↑19-09-2017 17:09Op kamers kon ik altijd nog langs bij mijn ouders, en dat deed ik soms op willekeurige momenten ook gewoon. Nu ik iets heb gekocht houdt dat, volstrekt logisch ook, natuurlijk op.
dinsdag 19 september 2017 19:24
Je had dit natuurlijk ook gewoon sportief kunnen opvatten en mee kunnen lachenAlicereturns schreef: ↑19-09-2017 19:21Echt ontzettend jammer dat er zo flauw gereageerd wordt op het feit dat ik even een black out had. (Ik wist even de correctespelling niet meer, je suis desolee y lo siento mucho)
Best wel kinderachtig.
dinsdag 19 september 2017 19:30
Tja, sommige mensen staan te serieus in het leven. Echt ontzettend jammer.Alicereturns schreef: ↑19-09-2017 19:21Echt ontzettend jammer dat er zo flauw gereageerd wordt op het feit dat ik even een black out had. (Ik wist even de correctespelling niet meer, je suis desolee y lo siento mucho)
Best wel kinderachtig.
dinsdag 19 september 2017 19:33
Ja dat klopt..Lady_Vintage schreef: ↑19-09-2017 19:24Je had dit natuurlijk ook gewoon sportief kunnen opvatten en mee kunnen lachen
woensdag 20 september 2017 07:28
Precies dat begrijp ik ook niet.jellybelly schreef: ↑19-09-2017 17:22Je schrijft:
Op kamers kon ik altijd nog langs bij mijn ouders, en dat deed ik soms op willekeurige momenten ook gewoon. Nu ik iets heb gekocht houdt dat, volstrekt logisch ook, natuurlijk op.
Ik zie dat verschil niet helemaal. Je kunt toch nog steeds gewoon langs bij je ouders, of denk je dat je nu minder vaak welkom bent? Verder zou ik er eigenlijk alleen maar de voordelen van inzien hoor. Je hebt je eigen plekje, hoeft je huis niet meer te delen!
Bovendien: TO; misschien is het een leuke gelegenheid om je familie eens bij jou uit te nodigen? Dat zal vast ook een leuke stap zijn. Nodig ze bijvoorbeeld uit voor koffie of het eten. Waarderen ze vast (en jij ook).
