Leven na depressie, hoe zet ik mezelf aan tot meer actie?

16-10-2017 09:36 106 berichten
In mijn tienerjaren en als jongvolwassene heb ik verschillende depressies gehad. Ook heb ik een sociale angststoornis gehad. Gelukkig ben ik daar dankzij goede hulp en hard werken overheen gekomen. Inmiddels leef ik al 10 jaar zonder depressies en onderneem ik dingen waar ik met andere mensen te maken heb. Daar ben ik ook wel trots op.

Maar ik haal nog steeds heel weinig uit het leven. Ik heb allerlei dromen en doelen, maar op de één of andere manier lukt het me niet om daarvoor in actie te komen. Mijn dagen zien er eigenlijk nog heel erg hetzelfde uit als toen ik depressief was, alleen met een betere stemming en ik eet beter. Ik heb een eigen bedrijf wat soms heel goed loopt en soms is het erg rustig, zoals de laatste tijd. Netwerken heeft nog niet veel opgeleverd, ik denk dat ik soms een beetje vreemd of gemaakt overkom, omdat een praatje over koetjes en kalfjes nog steeds niet vanzelf gaat.

Ik zoek tips. Hoe zet je jezelf aan tot actie? Hoe zorg je bijvoorbeeld dat je je huis schoonmaakt of aan een cursus werkt? Of dat je gaat sporten? Hoe bouw je gewoontes op? Zou het helpen als ik weet hoe het komt dat ik zo, tja, lui ben of is het een kwestie van jezelf een schop onder de kont geven (hoe dan)?
Je kan bij de HA hulp vragen van een GGZ praktijkondersteunder of een aangesloten SPVer.
Dat valt onder ketenzorg en kost je dus niks, ook geen eigen risico.

Zij kunnen je helpen met het maken van een dagbesteding toegespits op jou en je energie nu.

Dus een schema samen met jou maken. Eentje die rust en actie goed uitbalanceert en waarmee je langzaam je acties ophoogt.
Je kan ondertussen alles waar je tegenaan loopt bespreken.
Heb je dat een beetje op de rit kan je ook je toekomstplannen bekijken en het zelfde daarmee doen met hun hulp. Stappenplan en controle erop samen met zoiemand.

Is echt heel fijn en zo geregeld. En je hebt dan steun en een stok achter de deur.
Iedereen kan hier nu tips gaan geven maar ik denk echt ( en weet uit ervaring) dat dit je echt gaat helpen.
Dat klinkt wel goed eigenlijk. Tegelijkertijd voelt het ook een beetje overdreven. Ik schaam me er best een beetje voor. Alles zou nu goed moeten gaan, waarom blijf ik zo hangen in dat niksen... Maar ik had al afgesproken met mezelf om alles te proberen aan tips, dus ik ga zo de HA bellen.
Ik heb hetzelfde hoor, schijnt erbij te horen. Het duurt bij mij altijd vreselijk lang eer ik aan de dag begin en vaak weet ik niet eens wat ik met de dag aanmoet.
Misschien is het een plan om elkaar te motiveren om iets met het leven te doen, daar lijkt me dit topic wel goed voor. Kan me voorstellen dat er meerdere zijn die met dit probleem kampen.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij werkt het alleen als ik iets doe wat ik leuk vind.
Huishouden vind ik niet leuk, dus dat doe ik zo min mogelijk.
Sinds kort studeer ik (weer) en dat vind ik zo leuk dat ik me daar zonder enige moeite toe kan zetten.
Ik geloof zelf niet in het 'schop-onder-de-kont', althans niet op de lange termijn. Voor een keertje kan het prima.

Kortom: kijk wat je echt wilt.

Bij mij is trouwens 'nergens toe kunnen komen' een teken van depressie.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
kleine stappen en de lat niet te hoog leggen, aka haalbare doelen stellen voor jezelf

neem je bijvoorbeeld voor dat je iets opruimt, misschien niet meteen je hele huis voor ogen hebben maar gewoon je bureau, of de inhoud van een kast, de dingen die op de trap blijven liggen
doe er eentje van voor het twaalf uur is.
Beloon jezelf door iets leuks te doen met een tijdsindicatie, dus een half uurtje een spelletje spelen, drie kwartier of 1 aflevering van je favo serie kijken, of een kwartiertje instagrammen... zoiets. Lukt het je om nog een doel te halen dan doe je dat.
Maar hou het klein en overzichtelijk. Dus niet meteen aan je hele zolder beginnen ofzo.
Lorem Ipsum
Leuk, maar ik geloof niet zo in een beloningssysteem, ik verwen mezelf toch wel als ik daar behoefte aan heb. Ik mag ook alles van mezelf en voel me nooit ergens schuldig over, dus dat gaat hem voor mij niet worden.
Alle reacties Link kopieren
sommige mensen zijn hopeloos, misschien valt TO nog te redden :P
Lorem Ipsum
Tja, als je hopeloos bent omdat je jezelf niet in de maling kan nemen, dan ben ik dat liever dan dat ik gered moet worden.
Alle reacties Link kopieren
Gewoontes kweken doe je door iets een tijd te doen. Dus het begint met een doel, een concreet plan, en een paar weken discipline, en dan kan het een gewoonte worden.

Ik zou dan zeggen: kies één ding en maak een plan hoe je dat kan incorpereren in je leven. Want welke aanpak je ook kiest, je kunt er niet omheen dat je het op gegeven moment moet doen. Geef jezelf ook beperkte tijd voor het maken van een plan, anders kun je jezelf verlammen met de gedachte dat je nog niet kunt beginnen omdat niet alles perfect is voorbereid.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren
Ik heb helaas weinig bij te dragen aan dit topic omdat ik me herken in je verhaal en zelf de gouden tip ook nog niet gevonden heb, maar ik ga dit topic wel gretig volgen.
'Cause the sweetest kiss I ever got is the one I've never tasted.
Alle reacties Link kopieren
x
tobbert wijzigde dit bericht op 24-05-2018 22:04
0.00% gewijzigd
Snowkitty schreef:
16-10-2017 10:16
Dat klinkt wel goed eigenlijk. Tegelijkertijd voelt het ook een beetje overdreven. Ik schaam me er best een beetje voor. Alles zou nu goed moeten gaan, waarom blijf ik zo hangen in dat niksen... Maar ik had al afgesproken met mezelf om alles te proberen aan tips, dus ik ga zo de HA bellen.
Gewoon doen. Daar zijn ze voor. En vind je het niks maak je geen 2e afspraak.
Ergens fijn te weten dat ik niet de enige ben. Misschien zijn het dan ook verkeerde verwachtingen van mij. Dat je eens je beter bent, het leven weer vrij en blij verdergaat.

@Solomio, ook leuke dingen doe ik niet. Ik heb heel veel moeite met iets te blijven doen wat ik wel leuk vind, maar wat wel een beetje commitment vraagt. Stom voorbeeld, ik heb zo'n heel mooi handletteringboek en ik wil dat heel graag leren, maar ik blijf dan toch eerder voor de tv hangen.
Misschien is het voor jou wel zo dat het wijst op depressie, maar bij mij zie ik toch grote verschillen tussen nu en hoe ik dan was. Ik onderneem wel dingen. Alleen zijn dat dan meestal eenmalige dingen en blijft in het dagelijks leven dat grote niksen een grote rol spelen.

@Turquasi, een beloningssysteem bedenken vind ik heel leuk. Daarna komt er niks van.
Ik voel me trouwens wel snel schuldig. Daarom geniet ik ook niet altijd optimaal van dingen die eigenlijk leuk zouden moeten zijn.

@Tyche, plannen maken kan ik wel, het uitvoeren blijft vaak liggen. Ik vind het zo stom van mezelf. Wat een gezeur, denk ik dan. En dan begint het gesprekje in m'n hoofd, dat ik me niet zo moet aanstellen, dat ik 'gewoon' moet beginnen, ... helaas helpt dat niet.

@Cateautje, niet weten wat je met de dag aanmoet. Ja, dat. Ik vind het leuk idee om elkaar te motiveren, maar hoe zie je dit dan?

Ik heb overigens de HA een paar keer gebeld, maar het nr is steeds in gesprek.
@Cateautje, niet weten wat je met de dag aanmoet. Ja, dat. Ik vind het leuk idee om elkaar te motiveren, maar hoe zie je dit dan?



In ieder geval elkaar een schop onder de kont geven om aan de dag te beginnen en als dat gedaan is met elkaar af te spreken wat we gaan doen die dag. Het kan zijn dat jij een goed plan hebt voor jezelf maar dat je dat niet op kunt brengen, dan kunnen we elkaar motiveren om het wel te gaan doen en misschien is het wel zo'n goed plan dat anderen het ook gaan doen.
We kunnen afspreken dat we elkaar achteraf weer spreken en vertellen wat ervan gekomen is en hoe het is bevallen.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar met een flinke schop onder mijn kont en een aai over mijn bol kan ik de noord Koreanen overwinnen.


Gooi alsjeblieft dat schuldgevoel uit het raam, je hebt aan niemand verantwoording af te leggen, dus stop daarmee!!!
@Fee, morgenmiddag afspraak met de praktijkondersteuner! Er was iemand uitgevallen, dus meteen aan de slag.

@Tobbert, dingen die moeten of eigenlijk vooral dingen die voor anderen moeten, die gebeuren inderdaad wel.
Heb je geen nieuwe dromen of doelen? Ik vind heel veel dingen leuk. Dat helpt ook niet echt met de focus. ;-)

@Cateautje, dat klinkt zeker als een goed idee. Maar wordt het dan niet snel heel specifiek of herkenbaar?
Hoe krijg ik het schuldgevoel het raam uit? Tips? :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het schuldgevoel ook wel, maar dan met name doordat dingen er niet van kwamen omdat het gewoon teveel of te moeilijk was. Als je geen hele lastige dingen bedenkt voor jezelf om te doen dan is de drempel ook wat lager.
Dat handlettering boek klinkt leuk, hoeveel verwacht je van jezelf? Dat je twee pagina's doorneemt of een heel hoofdstuk?

Voor een vrije dag bedenk ik de avond van te voren een plan, ik mag uitslapen tot 9 uur hooguit 9:30, daarna wat huishoudelijks in gang zetten. Iets leuks doen en opstarten, iets huishoudelijks doen, iets leuks doen, iets huishoudelijks en dan de deur uit zien te komen. Soms lukt het om twaalf uur, soms pas om twee uur maar ach. Dan weer iets kleins huishoudelijks en een leuker dingetje, klein klusje en dan lekker eten maken. Zoiets. Een voorbeeldje; (misschien haal ik het straks weg want mogelijk te herkenbaar)

als ik dan in bed lig te piekeren over wat ik nog allemaal had moeten doen dan leid ik mezelf af met wat ik allemaal wel gedaan heb die dag. Volgende week weer een vrije dag, als alles goed gaat tenminste haha.
turquasi wijzigde dit bericht op 16-10-2017 15:09
47.15% gewijzigd
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
Snowkitty schreef:
16-10-2017 11:29
Ergens fijn te weten dat ik niet de enige ben. Misschien zijn het dan ook verkeerde verwachtingen van mij. Dat je eens je beter bent, het leven weer vrij en blij verdergaat.

@Solomio, ook leuke dingen doe ik niet. Ik heb heel veel moeite met iets te blijven doen wat ik wel leuk vind, maar wat wel een beetje commitment vraagt. Stom voorbeeld, ik heb zo'n heel mooi handletteringboek en ik wil dat heel graag leren, maar ik blijf dan toch eerder voor de tv hangen.
Misschien is het voor jou wel zo dat het wijst op depressie, maar bij mij zie ik toch grote verschillen tussen nu en hoe ik dan was. Ik onderneem wel dingen. Alleen zijn dat dan meestal eenmalige dingen en blijft in het dagelijks leven dat grote niksen een grote rol spelen.
Naast die studie, die ongeveer 2 uur per dag kost, heb ik ook dat grote niksen. Maar dat heb ik ook nodig, ik kan te veel moeten achter elkaar niet aan.
Ik kijk tv, chat een beetje, forum een beetje, drink af en toe koffie met een vriendin enz. enz.

En ik vind dat prima.

Mss hoort het ook een beetje bij je leeftijd, dat je erachter komt dat de meeste dromen voor altijd dromen zullen blijven?
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
@Cateautje, dat klinkt zeker als een goed idee. Maar wordt het dan niet snel heel specifiek of herkenbaar?
Hoe krijg ik het schuldgevoel het raam uit? Tips? :biggrin:


We leven met ruim 17 miljoen mensen in dit land en er is een percentage dat op exact dezelfde manier de dag doorbrengt, dus nee, het wordt niet specifiek of herkenbaar. En wat dan nog, denk je echt dat je buren op het internet zitten te spitten om erachter te komen wat jij allemaal uitspookt? Rare faba. :proud:

Hoe je het schuldgevoel het raam uit krijgt? Door gewoon lief te zijn voor jezelf en het jezelf niet zo moeilijk te maken.
Nou moet ik erbij vertellen dat de fenomenen schuldgevoel, trots op wat ik heb gedaan, dingen al dan niet mogen van mezelf niet in mijn woordenboek voorkomen. Ik zie het niet zitten om mezelf als een soort politieagent in het gareel te houden terwijl ik helemaal niets doe om me druk over te maken.
Als jij iets wel of niet wil, dan zij het zo en daar kan je dan gewoon je schouders over ophalen. Het is jouw leven en het is aan jou om het daarmee zo leuk mogelijk te maken zonder dat je jezelf lastigvalt met onzinnigheden als schuldgevoel.
@Turquasi, ik denk vaak dat ik eigenlijk eerst nog iets anders moet doen en dan kan ik wel bezig met dat handlettering of iets anders. Eerst even die was wegwerken of eerst even eten of eerst even wat anders, en dan blijf ik daar een beetje in haken. En ik ben ook heel veel tijd bezig met wachten tot ik ergens tijd voor heb. Hoe stom dat ook klinkt. Overdag kunnen mensen mij vragen voor werk en dan wil ik wel bereikbaar zijn. En ik wil dan niet net ergens mee bezig zijn. Dus ik wacht tot na kantooruren. Maar dan is het tijd dat m'n vriend bijna thuiskomt, en dan kan ik net zo goed nog even wachten tot hij thuis is of nog snel even die was ophangen of beginnen aan het eten koken. En dan is het avond en is het wel zo gezellig om even samen te zitten. En zo is er weer een dag voorbij. En in bed lig ik dan te denken: morgen, mórgen ga ik echt aan de slag met ...

Ik ben echt benieuwd of die praktijkondersteuner iets met me kan. :-D Ik vind het behoorlijk stom allemaal. Ik zit gewoon mezelf in de weg.

Plannen bedenken is het probleem niet. Realistische plannen gaan ook prima. Voor vandaag heb ik maar 3 dingen die ik wilde doen. De was doen (die is nu klaar en ga ik zo ophangen, eerst even... nou ja, dit bericht schrijven en wat werk afmaken en dan niet 'nog even' op nieuwssites kijken of zoiets!), en bedenken wat we 's avonds gaan eten deze week en een uitgebreider weekmenu voor mezelf maken. Dat zijn toch niet zulke grote plannen? Zelfs heel klein. Ik moet op zich nog veel meer dingen, maar dat zie ik dan wel als ik deze 3 gedaan heb.

@Solomio, ik ben de eerste die blij is met een saai en voorspelbaar leven. Mijn dromen en doelen zijn vrij bescheiden. Ik heb het niet over de beste worden of dingen waar je heel veel geld voor nodig hebt, maar gewoon een beetje het gevoel hebben dat je lekker bezig bent.

@Cateautje, wat is rare faba? :) Ik denk dat als ik specifiek ben over doelen, dat dat vrijwel direct herleidbaar is naar mij en aangezien ik in een bepaald ander topic hier meeschrijf, vind ik dat niet zo'n prettig idee.
Ik ga oefenen met wat je zegt over het schuldgevoel. Willen wat je wil en klaar en niet meegaan in al die veroordelende gedachten erover.
Rare faba is Latijns voor zeldzame boon. :proud:
Alle reacties Link kopieren
dat dinges wat je in gedachten hebt wat je wil doen, valt dat in fases te knippen.... zodat je iets kunt doen ervan terwijl je wacht ?
ik bedoel een weekmenu maken is toch te doen?

- MAANDAG je schrijft je lievelingseten op een blaadje
- DINSDAG het lievelingseten van je vriend eronder,
- WOENSDAG iets makkelijks verzinnen dat jullie beiden prima vinden en waar eventueel wat mee valt te variëren (soep met brood bijv. of zelfgemaakte/belegde pizza)
-DONDERDAG iets vegetarisch met pasta
-VRIJDAG iets als kip met rijst
- ZATERDAG iets met (zoete) aardappeltjes en worstjes of runderlapjes
- ZONDAG vis en veel gestoomde groente

fase 1, iets vergelijkbaars opschrijven als hierboven met lekker veel ruimte eromheen (ideeen fase) in een groot schrift bijvoorbeeld
fase 2, overleggen met vriend, extra ideeën of wijzigingen erbij kladderen
fase 3, één voor één de boodschappenlijstjes erbij noteren
fase 4, plaatjes zoeken van de recepten, eventuele nog extra ingrediënten en variaties opschrijven
fase 5, bereidingswijze per gerecht beknopt opschrijven, tien minuutjes hier en daar
fase 6, alles samenvoegen en mooi versieren met handlettering, op prominente plek hangen
Lorem Ipsum
@Cateautje, wat is rare faba? :) Ik denk dat als ik specifiek ben over doelen, dat dat vrijwel direct herleidbaar is naar mij en aangezien ik in een bepaald ander topic hier meeschrijf, vind ik dat niet zo'n prettig idee.
Ik ga oefenen met wat je zegt over het schuldgevoel. Willen wat je wil en klaar en niet meegaan in al die veroordelende gedachten erover.


Soms moet je gewoon de kracht in jezelf oproepen om te zeggen dat je niet zo moet zeiken en dan je schouders ophalen, letterlijk, want wat is er toch zo belangrijk dat je je leven, al is het maar voor even, vergalt om niets. Het is de bedoeling dat je minstens tevreden bent met je leven en als het even kan het allemaal ook nog leuk vindt en dat gaat niet als je jezelf lastigvalt met zaken die een domper op je goede gevoel gooien, dus heb maling aan alles en leef, zonder jezelf waar dan ook voor te verontschuldigen. Je bent er, dat betekent dat je het recht hebt om er te zijn. :)
Alle reacties Link kopieren
Vragen om aan jezelf te stellen:

- Waarom wil je deze dingen doen? Komt dat voort uit iets positiefs (het lijkt je leuk, waardevol) of iets negatiefs (je hebt het gevoel dat je moet, dat je anders niet goed genoeg bent). Oftewel wil je die dingen doen of moet je die dingen doen?
- Waar ben je mee bezig (in je hoofd, praktisch) op het moment dat je eigenlijk ding X wilde doen? Zijn dat echt obstakels om te beginnen of maak je het jezelf moeilijk?

Ik denk dat uitstelgedrag in zekere mate voor iedereen herkenbaar is. Ik vind schoonmaken stom en niet zo belangrijk, dus ik doe het minder vaak dan zou 'moeten'. Sporten vind ik belangrijk en meestal leuk, dus dat helpt me ook over de drempel als ik geen zin heb. Het is maar net waar je prioriteiten liggen. Hoe meer je die vanuit jezelf kunt volgen in plaats van omdat het wordt opgelegd (door anderen of door de stem in je achterhoofd), hoe meer je het gevoel hebt vrij te zijn.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren
Maak concrete en niet al te grote plannetjes voor wat je wilt doen.
Je noemt bijvoorbeeld: huis schoonmaken.
Dat klinkt als veel tegelijk; iets waarvan ik me kan voorstellen dat je er tegenop ziet en waarvan je ook niet weet waar te beginnen.

Maar je kunt dit in kleinere en concretere activiteiten hakken.
Bijvoorbeeld: vanochtend benedenvredieping stofzuigen.
Maak een concrete planning, met dingen die uitvoerbaar zijn.

En daarna inderdaad jezelf dat "schopje onder je k*nt" geven.
Niet letterlijk; daar moet je behoorlijk lenig voor zijn ;-)
Maar in je hoofd:
Zeg tegen jezelf: Op de bank blijven zitten heeft geen zin. Ik wil van dat doelloze gevoel af en ik wil ook een schone vloer. Ik ga nu de stofzuiger pakken en aan de slag. Dan heb ik straks een schone vloer en ook een goed gevoel dat ik iets concreets en nuttigs gedaan heb.
Als ik op de bank blijf zitten, word ik alleen maar lamlendiger en de vloer blijft vies.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven