Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
zondag 3 december 2017 13:10
Klopt wel vaak idd al kan er bij een goede vriendin van mij vaak wel een wandeling vanaf op één van de kerstochtenden waarna we nog een lekkere gluhwein doen met bitterballen. Zij doet ook pas vanaf laat in de middag aan kerstaperitief en eten. Wellicht omdat haar (schoon)familie ook in de buurt woont. Ik krijg t altijd spaans benauwd van die verhalen dat er met kerst gelogeerd moet worden of tenminste al vanaf de brunch samen tot laat in de avond. Zolang kan ik niet sociaal zijn.
zondag 3 december 2017 13:52
Dit lijkt me wel wat. Behalve die glühwein dan, ik lust geen alcohol. Ik heb nog nooit iets gedaan met Kerst met een vriendin omdat zij het ook altijd met familie doorbrengen. Maar een stuk wandelen, daarna wat nuttigen en dan weer beiden je eigen gang gaan zie ik wel zitten. Dan ben je toch niet héél de Kerst alleen geweest. Logeerpartijen schrikken me ook af. Bij stelletjes in mijn omgeving is de invulling met Kerst vaak: 1 dag naar haar familie en 1 dag naar zijn familie. Dat zou ik niet eens willen proberen.redbulletje schreef: ↑03-12-2017 13:10Klopt wel vaak idd al kan er bij een goede vriendin van mij vaak wel een wandeling vanaf op één van de kerstochtenden waarna we nog een lekkere gluhwein doen met bitterballen. Zij doet ook pas vanaf laat in de middag aan kerstaperitief en eten. Wellicht omdat haar (schoon)familie ook in de buurt woont. Ik krijg t altijd spaans benauwd van die verhalen dat er met kerst gelogeerd moet worden of tenminste al vanaf de brunch samen tot laat in de avond. Zolang kan ik niet sociaal zijn.
zondag 3 december 2017 15:02
zondag 3 december 2017 16:23
Ik vond Kerst juist het leukst in mijn jeugd. Eindelijk lang opblijven, dat mocht ik haast nooit. Cadeaus krijgen waarmee ik me uren kon vermaken. Dat maakte allemaal een grotere indruk dan Kerst tegenwoordig. En het huis waar ik toen woonde vond ik gewoon dé plek om het te vieren. Het huis waar mijn moeder en stiefvader wonen niet. Dat blijft voor mij een kille, saaie plek waar ik altijd snel weer weg wil. Mijn huis is er te klein voor, dan zit je constant op elkaars lip.
De laatste jaren ging ik bij hen alleen wat eten en daarna weer weg. Ik mag er komen en gaan wanneer ik wil, wel relaxt. Met Oud en Nieuw doe ik het ook anders. In plaats van om 17:00 tot na 1:00 tussen mensen te zitten (dat is in uren bijna een hele werkdag), ga ik pas om 21:00 tot het vuurwerk over is. Vind ik lang zat en dan kan ik nog thuis eten. Meestal doen ze dan koude schotel en dat is voor mij geen avondeten.
De laatste jaren ging ik bij hen alleen wat eten en daarna weer weg. Ik mag er komen en gaan wanneer ik wil, wel relaxt. Met Oud en Nieuw doe ik het ook anders. In plaats van om 17:00 tot na 1:00 tussen mensen te zitten (dat is in uren bijna een hele werkdag), ga ik pas om 21:00 tot het vuurwerk over is. Vind ik lang zat en dan kan ik nog thuis eten. Meestal doen ze dan koude schotel en dat is voor mij geen avondeten.
maandag 4 december 2017 10:05
Hallo!
Ik lees al stiekem een tijdje mee, maar nog nooit een reactie geplaatst hier.
(mede omdat dit geloof ik best wel een vaste groep is)
Ik heb de laatste tijd ongelofelijk veel last van overprikkeling(nog meer dan anders) en weet niet goed hoe ik er mee moet omgaan. Telkens gaat het een paar dagen goed, maar doe ik nét te veel en voel ik me weer een week vreselijk.
Ik merk wel dat 'praten' met anderen die kunnen begrijpen waar ik het over heb, helpt. Dus ik hoop dat dat ok is!
Ik lees al stiekem een tijdje mee, maar nog nooit een reactie geplaatst hier.
(mede omdat dit geloof ik best wel een vaste groep is)
Ik heb de laatste tijd ongelofelijk veel last van overprikkeling(nog meer dan anders) en weet niet goed hoe ik er mee moet omgaan. Telkens gaat het een paar dagen goed, maar doe ik nét te veel en voel ik me weer een week vreselijk.
Ik merk wel dat 'praten' met anderen die kunnen begrijpen waar ik het over heb, helpt. Dus ik hoop dat dat ok is!
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 4 december 2017 10:18
maandag 4 december 2017 10:25
Ik wil na mijn werk eigenlijk ook helemaal niks meer doen, alleen maar slap voor de tv hangen (of iets vergelijkbaars). Terwijl ik op mijn vrije dagen juist zo veel mogelijk er uit wil omdat ik thuis anders helemaal gek wordt van de dingen die ik van mezelf zou moeten doen, maar waar ik me niet toe kan zetten. Daarbij hou ik niet zo van nutteloosheid, dus ik wil gewoon afleiding. Maar vervolgens ben ik dan weer overprikkeld, veels te moe etc. en houd ik mijn vermoeidheid zelf in stand.
Daarbij heb ik tegenwoordig weer te veel stress van m'n werk waardoor ik minimaal 1 dag van m'n weekend verspeel met gruwelijke hoofdpijn. Of zoals nu al op dag 4 zit met een lurkende hoofdpijn...
Ik kan me niet herinneren hoe ik reageerde op de onthulling van Sinterklaas. Volgens mij vond ik het allemaal wel prima (ik was/ben soms zo heerlijk naief).
Maar ik wil ook mijn kind niet voorliegen, dus ik heb hem wel verteld over "de oude Sinterklaas" en dat we dat nu ieder jaar vieren met elkaar cadeautjes geven. Eigenlijk hoor ik zoon er niet echt over en zelf voel ik me niet geneigd er zo veel aandacht aan te besteden. Heb hem van het weekend zelfs aan moeten zetten tot het zetten van z'n schoen, maar dan is dat echt niet het eerste wat er in hem opkomt wanneer hij de volgende dag wakker wordt. Zo lang hij maar z'n cadeautjes krijgt vindt hij alles best.
Kerst was voor ons altijd een familie aangelegenheid. Lekker met z'n allen bij elkaar, kaarten en lekker eten. En dat blijven we zo'n beetje voortzetten... Wij blijven wel logeren, maar dat vind ik niet zo erg omdat er dan veel "oppas" is en ik gewoon een beetje aan kan rommelen. Wij hebben geen schoonfamilie in de buurt, dus die discussie is er gelukkig al niet.
Oud en Nieuw vind ik vreselijk. Vuurwerk schrik ik erg van. En waarom zou ik het vieren dat ik een rottig jaar achter de rug heb om weer een rottig jaar in te gaan.
Sowieso al die sociale verwachtingen die er zijn... Dat gemaakt vrolijke. Dat elkaar een gelukkig nieuw jaar wensen... Voor mij voelt het niet speciaal, gewoon de overgang van de ene op de volgende dag. Vaak wa sik ook gewoon ziek of lag ik al vroeg in bed. Tegenwoordig zitten we of de hele avond te kaarten met de familie, of zitten we thuis met lekkere hapjes te Netflixen.
Daarbij heb ik tegenwoordig weer te veel stress van m'n werk waardoor ik minimaal 1 dag van m'n weekend verspeel met gruwelijke hoofdpijn. Of zoals nu al op dag 4 zit met een lurkende hoofdpijn...
Ik kan me niet herinneren hoe ik reageerde op de onthulling van Sinterklaas. Volgens mij vond ik het allemaal wel prima (ik was/ben soms zo heerlijk naief).
Maar ik wil ook mijn kind niet voorliegen, dus ik heb hem wel verteld over "de oude Sinterklaas" en dat we dat nu ieder jaar vieren met elkaar cadeautjes geven. Eigenlijk hoor ik zoon er niet echt over en zelf voel ik me niet geneigd er zo veel aandacht aan te besteden. Heb hem van het weekend zelfs aan moeten zetten tot het zetten van z'n schoen, maar dan is dat echt niet het eerste wat er in hem opkomt wanneer hij de volgende dag wakker wordt. Zo lang hij maar z'n cadeautjes krijgt vindt hij alles best.
Kerst was voor ons altijd een familie aangelegenheid. Lekker met z'n allen bij elkaar, kaarten en lekker eten. En dat blijven we zo'n beetje voortzetten... Wij blijven wel logeren, maar dat vind ik niet zo erg omdat er dan veel "oppas" is en ik gewoon een beetje aan kan rommelen. Wij hebben geen schoonfamilie in de buurt, dus die discussie is er gelukkig al niet.
Oud en Nieuw vind ik vreselijk. Vuurwerk schrik ik erg van. En waarom zou ik het vieren dat ik een rottig jaar achter de rug heb om weer een rottig jaar in te gaan.
Sowieso al die sociale verwachtingen die er zijn... Dat gemaakt vrolijke. Dat elkaar een gelukkig nieuw jaar wensen... Voor mij voelt het niet speciaal, gewoon de overgang van de ene op de volgende dag. Vaak wa sik ook gewoon ziek of lag ik al vroeg in bed. Tegenwoordig zitten we of de hele avond te kaarten met de familie, of zitten we thuis met lekkere hapjes te Netflixen.
maandag 4 december 2017 11:39
Ik heb net mn in-take gehad voor mn baarmoeder verwijdering. En vanaf morgen ga ik naar de fysio. Heb al tijden zo'n spanning in mn nek en rug en was voor mn vakantie een keer naar n massage in een wellness geweest. Dat was heerlijk relaxt maar ja dat moet je zelf betalen, dus vandaar nu fysio. Die masseert tenslotte ook, al moet je de sfeerverlichting en de zenfactor er zelf bij verzinnen. 
maandag 4 december 2017 11:40
Ben ook nog maar kort aan t meeschrijven en ben niet echt een groepsmens, maar vind dit topic leuk om ervaringen te vergelijken.Kohaku schreef: ↑04-12-2017 10:05Hallo!
Ik lees al stiekem een tijdje mee, maar nog nooit een reactie geplaatst hier.
(mede omdat dit geloof ik best wel een vaste groep is)
Ik heb de laatste tijd ongelofelijk veel last van overprikkeling(nog meer dan anders) en weet niet goed hoe ik er mee moet omgaan. Telkens gaat het een paar dagen goed, maar doe ik nét te veel en voel ik me weer een week vreselijk.
Ik merk wel dat 'praten' met anderen die kunnen begrijpen waar ik het over heb, helpt. Dus ik hoop dat dat ok is!
maandag 4 december 2017 17:21
Thanks allemaal!
Ik moet zeggen dat ik heel erg op zie tegen Kerst en Oud en Nieuw.
Ik heb zo'n hekel aan dat vrolijke gedoe(ik ben ook depressief dus dat is sowieso al rot).
Al die familie verplichtingen.
Ik moet zeggen dat ik heel erg op zie tegen Kerst en Oud en Nieuw.
Ik heb zo'n hekel aan dat vrolijke gedoe(ik ben ook depressief dus dat is sowieso al rot).
Al die familie verplichtingen.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 4 december 2017 20:30
Hoe zijn jullie aan werk gekomen want waar ik nu zit is ook waardeloos ppffff wat een stel zeikerds soms zit bij job coach via sociale werkplaats waar ik voor geleerd heb is genoeg werk te vinden waar ik voor geleerd heb plus via uwv kan ik subsidie krijgen maar nee hoor moet maar andere dingen zoeken in ict werken veel autisten volgens mij. ik wordt echt doodmoe van die lui daar!!!!!!!!!!!!!!!
maandag 4 december 2017 20:37
maandag 4 december 2017 20:40
Ik ben na het vmbo een bbl-opleiding gaan doen(zo min mogelijk school!) en ben ergens gaan werken waar ze wel goed rekening met mij houden. Het is niet bepaald autisme vriendelijk met al de mensen/geluiden maar ik mag mezelf afzonderen zo vaak ik wil.
Dus ik weet niet zo heel veel van werk zoeken, ik had toen ook nog geen diagnose trouwens.
Dus ik weet niet zo heel veel van werk zoeken, ik had toen ook nog geen diagnose trouwens.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 4 december 2017 20:59
Ik heb al meer dan 20 jaar gewerkt en ik ben er wel klaar mee. Had jarenlang een baan met n privé kantoor maar dat bedrijf ging failliet en toen kreeg ik met de kantoortuinenhel te maken en dat ging me steeds meer tegenstaan. Zit nu in de ziektewet, ook omdat er andere dingen speelden, en ik heb mn wia aangevraagd.
maandag 4 december 2017 21:11
Werken met computers heeft me nooit getrokken. Informatica was vroeger op school een ramp. Mijn pc gebruik ik alleen om dingen op te zoeken, voor de fun en foto's. Al heb ik wel een aantal licht administratieve ervaringen in werk en dat ging best goed. Er zat een goede structuur in, maar aan de andere kant vond ik het ook saai.
Ook in mijn laatste cursus fotografie waar je ook leerde bewerken op de computer. In de vervolgcursus zou er nog meer computerwerk bij zitten. Om die reden ben ik na de basiscursus gestopt. Daarbij kreeg je ook huiswerk en dan is voor mij de lol er snel af.
hondenmens wijzigde dit bericht op 04-12-2017 21:26
21.32% gewijzigd
maandag 4 december 2017 21:12
Wat voor beroep heb je dan?Kohaku schreef: ↑04-12-2017 20:40Ik ben na het vmbo een bbl-opleiding gaan doen(zo min mogelijk school!) en ben ergens gaan werken waar ze wel goed rekening met mij houden. Het is niet bepaald autisme vriendelijk met al de mensen/geluiden maar ik mag mezelf afzonderen zo vaak ik wil.
Dus ik weet niet zo heel veel van werk zoeken, ik had toen ook nog geen diagnose trouwens.
maandag 4 december 2017 21:13
Anders
Ik bevind mij zeker in het spectrum. Ik heb dat in verschillende fases ervaren. In onwetendheid, niet wetend wat er nu mis is met mij, niet weten waarom ik zo anders was. Je wilt in je naïviteit iedereen behagen, maar dat vroeg hoe langer hoe meer van mij. Ik was dan ook zo'n beïnvloedbaar persoon. Iedereen kon mij bespelen of manipuleren. Ik zakte op een dag in elkaar. Waardoor ik dan in een nieuwe fase belandde en "hulp" ging zoeken. Na jaren kon ik mezelf dan wat meer aanvaarden. Zo ben ik dan in een nieuwe fase beland waarin ik niemand meer behaag behalve mijn dierbaren en mezelf. Het leven is vrij relaxt en ik heb weinig verwachtingen rond me heen. Maar nog wel veel onzekerheid en prikkelbare momenten die ik als de stinkende pest vermijd. Ik weet dat ik als "autist" hiermee aan "de slag moet" gaan, maar duw dat liever van me af. Ik stel me liever niet open voor de ervaring, ik ben "bang" gekwetst of beoordeeld te worden.
Ook in mijn relatie is dit levendig aanwezig. Ik vertrouw haar wel, maar het is toch moeilijk me volledig te geven omdat ik weet dat relaties alle kanten kunnen uitgaan. Je hebt wel enige controle, maar het leven heb je niet in de hand. Ik hou het graag voorspelbaar. Ik voorspel als een bezetene scenario's en doe daar dan op voorhand veelal "alles" aan om ongemakken daaruit te voorkomen. Wat veel frustraties kan veroorzaken. Als buitenstaander lijkt dit misschien allemaal heel vreemd, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere.
maandag 4 december 2017 21:50
Hooo rewind wat?! Why?! Is het vanwege dat je kanker hebt/had? U okay?redbulletje schreef: ↑04-12-2017 11:39Ik heb net mn in-take gehad voor mn baarmoeder verwijdering. En vanaf morgen ga ik naar de fysio. Heb al tijden zo'n spanning in mn nek en rug en was voor mn vakantie een keer naar n massage in een wellness geweest. Dat was heerlijk relaxt maar ja dat moet je zelf betalen, dus vandaar nu fysio. Die masseert tenslotte ook, al moet je de sfeerverlichting en de zenfactor er zelf bij verzinnen.
Je hoeft niet te antwoorden natuurlijk...
maandag 4 december 2017 21:57
Baarmoeder omdat ik dat ding allang haat maar ik tegen ziekenhuisopname aanhikte, maar nu met autisme diagnose kan ik n eenpersoonskamer bedingen dus heb t in gang gezet. Op advies van de oncoloog worden ook mn eierstokken weggehaald. Dat idd wegens risico op terugkeer kanker. Omdat ik nu toch vol in overgang zit zullen ze toch niet veel meer voor me betekenen, dus ze mogen van mij ook weg, want toch in één moeite.biobitch1984 schreef: ↑04-12-2017 21:50Hooo rewind wat?! Why?! Is het vanwege dat je kanker hebt/had? U okay?
Je hoeft niet te antwoorden natuurlijk...
dinsdag 5 december 2017 09:35
Spannend Redbull!
Hoe ik aan werk gekomen ben?
Ik ben na m'n opleiding op een traineeship terecht gekomen. En vanaf dat moment eigenlijk altijd wel werk gehad in deze branche. Gewoon door te solliciteren of via detacheringsbureaus. Daarnaast word ik ook wel eens benaderd door bureaus of bedrijven of ik geinteresseerd ben in een bepaalde functie omdat ze bijvoorbeeld mijn profiel op Linkedin hebben gezien.
Een deel van mijn werk vind ik erg leuk, maar met een deel heb ik ook echt moeite. Zodra mijn stress zich gaat opbouwen begin ik steeds meer vast te lopen, ook op de dingen die ik meestal wel leuk vind om te doen. Dus ik ben nu bezig om een jobcoach te regelen om te kijken hoe ik mijn werk weer gewoon leuk kan maken. Anders blijf ik elke keer instorten...
Hoe ik aan werk gekomen ben?
Ik ben na m'n opleiding op een traineeship terecht gekomen. En vanaf dat moment eigenlijk altijd wel werk gehad in deze branche. Gewoon door te solliciteren of via detacheringsbureaus. Daarnaast word ik ook wel eens benaderd door bureaus of bedrijven of ik geinteresseerd ben in een bepaalde functie omdat ze bijvoorbeeld mijn profiel op Linkedin hebben gezien.
Een deel van mijn werk vind ik erg leuk, maar met een deel heb ik ook echt moeite. Zodra mijn stress zich gaat opbouwen begin ik steeds meer vast te lopen, ook op de dingen die ik meestal wel leuk vind om te doen. Dus ik ben nu bezig om een jobcoach te regelen om te kijken hoe ik mijn werk weer gewoon leuk kan maken. Anders blijf ik elke keer instorten...
dinsdag 5 december 2017 09:42
Ik werk als fietsenmaker(gediplomeerd).
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
