Autisme wie ook? Deel 3

29-11-2017 22:29 3027 berichten
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901

Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
Alle reacties Link kopieren
MrsLady schreef:
31-07-2018 21:10
Wat bedoel je met aandachtsprobleem?
Zie boven. Dat je soms geen aandacht meer kan geven aan dingen die je wel aandacht zou moeten of willen geven. Of dat iets juist teveel van je aandacht gaat opslokken, moeilijk los kunnen laten. Het goed doseren van je aandacht dus.
.
impala schreef:
31-07-2018 21:10
Ik zou eerder zeggen, dat je het begrijpt wil nog niet zeggen dat je er adequaat mee om kunt gaan. Dat is nu juist het probleem met ass. Je kan niet tegen je kind zeggen dat ie een middag stil moet zijn en geen aandacht krijgt omdat mama overprikkeld is en rust nodig heeft. Dus raak je zelf nóg meer overprikkeld. En dat is wel recept voor ellende. Voor jou en voor je kind.
Dat is zo. Maar ik weet niet of dat voor iedereen met ASS geldt.

Ik ben mijn hele jeugd heel vaak verkeerd begrepen. De trem NLD bestond toen nog niet. Veel van mijn gedrag werd afgedaan als lui, geen zin ipv niet kunnen. Dat was erg frustrerend. Nu is dat wat makkelijker geworden, omdat de term nu bestaat en men erop getest kan worden.

Het enige wat ik kan zeggen is: Neem de beslissing wat betreft kinderen krijgen zo weloverwogen mogelijk.
impala schreef:
31-07-2018 21:10
Ik zou eerder zeggen, dat je het begrijpt wil nog niet zeggen dat je er adequaat mee om kunt gaan. Dat is nu juist het probleem met ass. Je kan niet tegen je kind zeggen dat ie een middag stil moet zijn en geen aandacht krijgt omdat mama overprikkeld is en rust nodig heeft. Dus raak je zelf nóg meer overprikkeld. En dat is wel recept voor ellende. Voor jou en voor je kind.
Ah, snap uit deze post wat je daarmee bedoelt. Maar je staat er als ouder over het algemeen niet alleen voor. Of ik bewust alleenstaande moeder zou worden is weer een andere vraag voor me. Maar ik denk dat je het met een partner gewoon goed moet voorbespreken van tevoren. Mocht je echt overprikkeld zijn kan hij het dan even overnemen en op een ander moment neem jij dan een groot deel van de zorg op je omdat hij bijvoorbeeld naar zijn hobby wil. Als je nu al constant overprikkeld bent zonder kinderen dan zou ik het nog eens overwegen inderdaad. Vandaar dat ik ook bewust noemde dat ik er over nadenk als ik dan nog steeds al zo lang stabiel ben aangezien ik dan wel er vanuit ga dat dat niet snel meer gaat veranderen.
Overigens is het bij mijn ouders ook zo gegaan omdat mijn moeder chronisch ziek is geworden toen ik een kleuter was. Ik weet dus ook niet beter dat mijn moeder op sommige momenten niet voor me kon zorgen en ik bij mijn vader terecht kon. Ik heb daar geen trauma aan over gehouden en een uitstekende band met mijn moeder. Dat was dan weliswaar door lichamelijke problemen, maar zou niet weten waarom dat voor psychische problemen anders zou moeten gelden. Als je jezelf maar kent en weet wat je valkuilen en grenzen zijn.
Alle reacties Link kopieren
MrsLady schreef:
31-07-2018 21:20
Ah, snap uit deze post wat je daarmee bedoelt. Maar je staat er als ouder over het algemeen niet alleen voor. Of ik bewust alleenstaande moeder zou worden is weer een andere vraag voor me. Maar ik denk dat je het met een partner gewoon goed moet voorbespreken van tevoren. Mocht je echt overprikkeld zijn kan hij het dan even overnemen en op een ander moment neem jij dan een groot deel van de zorg op je omdat hij bijvoorbeeld naar zijn hobby wil. Als je nu al constant overprikkeld bent zonder kinderen dan zou ik het nog eens overwegen inderdaad. Vandaar dat ik ook bewust noemde dat ik er over nadenk als ik dan nog steeds al zo lang stabiel ben aangezien ik dan wel er vanuit ga dat dat niet snel meer gaat veranderen.
Dat zei ik ook al eerder, dat een stabiele partner eea kan opvangen. Maar dat dat wel een zware belasting is/kan worden voor die partner.
En je weet ook niet altijd van te voren wanneer je overprikkeld raakt. Dat kan ook zijn als partner naar zijn werk of hobby is. J
Je weet ook niet van te voren hoe erg het hebben van een kind voor méér overprikkeling gaat zorgen dan je eerder had. Dát dat gebeurt is echter wel te voorspellen.
.
Relaties sneuvelen dus je kunt er niet op rekenen dat je altijd je kind kwijt kunt bij de partner.
Overigens kan je overprikkeling en andere autismekenmerken erger worden door externe factoren zoals bijv rouw, scheiding, werkstress en vast ook stress die bij het opvoeden van een kind komt kijken.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
31-07-2018 21:53
Relaties sneuvelen dus je kunt er niet op rekenen dat je altijd je kind kwijt kunt bij de partner.
Overigens kan je overprikkeling en andere autismekenmerken erger worden door externe factoren zoals bijv rouw, scheiding, werkstress en vast ook stress die bij het opvoeden van een kind komt kijken.
Een kind zorgt zéker voor meer overprikkeling. Ook eens met de rest.
.
Als ik een kind zou moeten opvoeden, zou ik mezelf na een korte periode compleet overspannen op laten nemen.
redbulletje schreef:
31-07-2018 21:53
Relaties sneuvelen dus je kunt er niet op rekenen dat je altijd je kind kwijt kunt bij de partner.
Overigens kan je overprikkeling en andere autismekenmerken erger worden door externe factoren zoals bijv rouw, scheiding, werkstress en vast ook stress die bij het opvoeden van een kind komt kijken.
Als je met iemand bewust ervoor kiest om te proberen om kinderen te krijgen dan ga je er niet in met de insteek dat die relatie gaat sneuvelen. Daarnaast heb je dan dus ook waarschijnlijk een aantal dagen je kinderen niet. En ja... Je partner kan ook komen te overlijden, maar je kunt lastig met alles rekening houden. Je kunt ook een kind met een andere handicap dan autisme krijgen waardoor het zwaarder wordt of wat dan ook. Als ik me bij alles in mijn leven moet afvragen wat er allemaal wel niet eventueel kan gebeuren kan ik beter ergens in een geluiddichte ruimte gaan zitten en daar nooit meer uitkomen om mij tegen alles te beschermen.

Daarnaast hoef je geen last van overprikkeling te hebben om aan de kenmerken van een autismespectrumstoornis te voldoen. Ik heb (gelukkig voor mij) niet zoveel last meer van overprikkeling en weet daarin op zich ook wel goed mijn grenzen. Gezien mijn leven inhoudelijk heel erg lijkt op dat van mijn leeftijdsgenoten zou ik niet weten waarom ik op het gebied van krijgen van kinderen wel een uitzondering zou moeten zijn.
impala schreef:
31-07-2018 21:43
Dat zei ik ook al eerder, dat een stabiele partner eea kan opvangen. Maar dat dat wel een zware belasting is/kan worden voor die partner.
En je weet ook niet altijd van te voren wanneer je overprikkeld raakt. Dat kan ook zijn als partner naar zijn werk of hobby is. J
Je weet ook niet van te voren hoe erg het hebben van een kind voor méér overprikkeling gaat zorgen dan je eerder had. Dát dat gebeurt is echter wel te voorspellen.
Dat is echt per persoon verschillend. Ik weet heel goed van welke zaken ik overprikkeld raak en ook hoe ik in een vroegtijdig stadium de overprikkeling kan opmerken. Nog los van dat ik er in mijn ogen sowieso veel minder last van heb dan andere mensen met autisme. Niemand weet hoe het exact is om kinderen te hebben en iedereen moet daar in leren. Ik vind autisme echt niet per definitie een reden om geen kinderen te krijgen. Ik vind dat het net als bij mensen zonder autisme een weloverwogen keuze moet zijn waarbij je rekening houdt met je sterke en zwakke kanten.
Alle reacties Link kopieren
MrsLady schreef:
31-07-2018 22:03
Dat is echt per persoon verschillend. Ik weet heel goed van welke zaken ik overprikkeld raak en ook hoe ik in een vroegtijdig stadium de overprikkeling kan opmerken. Nog los van dat ik er in mijn ogen sowieso veel minder last van heb dan andere mensen met autisme. Niemand weet hoe het exact is om kinderen te hebben en iedereen moet daar in leren. Ik vind autisme echt niet per definitie een reden om geen kinderen te krijgen. Ik vind dat het net als bij mensen zonder autisme een weloverwogen keuze moet zijn waarbij je rekening houdt met je sterke en zwakke kanten.
Je weet niet hoe je gaat reageren. Hormonen gaan ook meespelen. Je weet ook niet wat voor kind je krijgt. Je weet wel dát je meer last van overprikkeling gaat krijgen, alleen niet precies in welke mate.

Je kan de gok nemen ja, dat het meevalt. Maar ik vind dat je niet moet gokken met de belangen van een kind op het spel.

Naast overprikkeling zijn er meer ass symptomen die je in de weg kunnen gaan zitten trouwens. Zoals mbt empathie en inlevingsvermogen, starheid, moeilijkheden met loslaten en switchen van je aandacht, het organiseren van praktische zaken, het bijhouden van het huishouden, communiceren (met de leraren van je kind bijvoorbeeld) . Ik noem maar wat.
impala wijzigde dit bericht op 31-07-2018 22:20
15.26% gewijzigd
.
Ik ken een gezin waarvan iedereen autistisch is. De moeder heeft ook nog het FAS-syndroom. Ze hebben 2 kinderen waarvan er eentje een kindje heeft en jeugdzorg is daarbij erg betrokken. Iedereen in dat gezin woont begeleid. Echt heftig om te zien.

Waarschijnlijk heeft mijn moeder ook autisme, al is dit nooit bij haar vastgesteld. Ze wilt dit ook niet verder laten onderzoeken want ze vind zelf dat ze niet ziek is, al is wel eerder vastgesteld dat ze een psychische ziekte heeft.
Hormonen zijn een bitch idd. Dankzij de pil kon ik hormonaal nog wat in balans houden, maar nu met de overgang is t hommeles. Laat staan als die hormonen helemaal vrij spel hebben tijdens het zwangeren.
impala schreef:
31-07-2018 22:11
Je weet niet hoe je gaat reageren. Hormonen gaan ook meespelen. Je weet ook niet wat voor kind je krijgt. Je weet wel dát je meer last van overprikkeling gaat krijgen, alleen niet precies in welke mate.

Je kan de gok nemen ja, dat het meevalt. Maar ik vind dat je niet moet gokken met de belangen van een kind op het spel.

Naast overprikkeling zijn er meer ass symptomen die je in de weg kunnen gaan zitten trouwens. Zoals mbt empathie en inlevingsvermogen, starheid, moeilijkheden met loslaten en switchen van je aandacht, het organiseren van praktische zaken, het bijhouden van het huishouden, communiceren (met de leraren van je kind bijvoorbeeld) . Ik noem maar wat.
Ik weet niet of je jouw eigen autisme nu op mij projecteert, maar je zegt een aantal dingen wel heel stellig terwijl je volgens mij zelf ook geen kinderen hebt en er maar vanuit gaat dat iedereen met autisme moeite heeft met het krijgen van kinderen. Ik ken meerdere vrouwen met autisme die kinderen hebben waarbij het bij allemaal prima met de kinderen gaat (aantal kinderen zijn ook al volwassen en zeggen niks gemist te hebben) en waarbij ook de vrouwen zeggen dat het zwaar was, maar wel te doen. Ik denk dat bijna alle moeders zeggen dat er periodes zijn geweest dat het heel zwaar was. Waar baseer je op dat iemand per definitie meer last gaat krijgen van overprikkeling? Als je al last hebt van overprikkeling (want geen verplicht criteria voor autisme) dan is het nog voor iedereen anders waardoor die overprikkeld wordt en kan het goed zijn dat het van kinderen niet is.

Daarnaast ben je ook met autisme sociaal leerbaar. Zeker als het al vroeg is vastgesteld. Ik werk als kinder- en jeugdpsycholoog. Als ik geen empathie zou kunnen tonen en geen inlevingsvermogen had gehad dan had ik mijn stages nooit gehaald en dan had ik nu ook geen werk gehad en zo'n goede beoordelingen gekregen. Zou wat zijn als je als psycholoog kunt werken zonder empathie en inlevingsvermogen. Communiceren met leerkrachten moet ik in mijn werk ook, switchen van aandacht of ineens een dag die heel anders gaat door wat voor redenen ook. En toch werk ik 5 dagen per week en red ik dat. Bijhouden van huishouden heb ik iets meer moeite mee, maar hey... gelukkig kun je daar iemand voor inhuren.

Naar mijn mening heb je erg veel aannames die niet per se voor iedereen met autisme (meer) hoeven te gelden. Net zoals dat echt niet iedereen met autisme ongelukkig wordt van het hebben van kinderen of kinderen geen veilige en prettige jeugd kunnen bieden. Vind deze zin: "Maar ik vind dat je niet moet gokken met de belangen van een kind op het spel." dan ook bijna kwetsend. Het is voor iedere ouder in die zin toch een gok hoe het gaat zijn om kinderen te hebben, wat voor invloed dat heeft op hun relatie enz. Dat hoor je van zoveel ouders daarna terug dat ze zich daarin hadden vergist. Waarom nemen die dan een kleinere gok dan iemand met autisme? Autisme is zo breed en zegt niets over of je wel of niet voor kinderen kunt zorgen. Het is een opsomming van gedragskenmerken en net zoals bij ieder ander moet je voor jezelf op een rijtje zetten of je met jouw gedragskenmerken denkt een kind een prettige en veilige jeugd te kunnen geven.
Alle reacties Link kopieren
Ik noemde een aantal symptomen van ass die belemmerend werken. Je kunt eruit pikken wat op jou van toepassing is. En ik ben er vast nog een paar vergeten. Nee, op mij is ook niet alles van toepassing. Maar genoeg om geen kinderen te willen. Ik heb mijn redenen al genoemd.

Als jij nergens last van hebt, heb je ook geen diagnose lijkt me.
Ik hoorde jou zeggen dat je nu stabiel genoeg bent en alles kan handelen. Ik wil duidelijk maken dat je er niet vanuit moet gaan dat alles bij hetzelfde blijft als je moeder wordt. Een kind zet je leven compleet op zijn kop. Je zult veel meer aan je hoofd krijgen. En dat heeft onvermijdelijk consequenties voor hoeveel last jij hebt van je ass.
Ja voor gewone ouders is het ook een gok. Maar jij hebt nu eenmaal een slechtere uitgangspositie. Dus jij moet nóg beter nadenken voor je aan kinderen begint.
Zoals ik je lees, wil je dat niet onder ogen zien. Want je vergelijkt jouw gok met die van mensen zonder stoornis.
.
Impala en RB, ik snap heel goed wat jullie zeggen en bedoelen. Ik sta er echt dubbel in. Vanuit mijn oogpunt gezien vind ik het onverstandig om met mijn beperking een kind te krijgen. Ik kan de drukte niet aan, de constante zorg die je hebt, overprikkeling, minder vrijheid en dan zijn nog zoveel redenen. Daarbij wil ik het ook niet doorgeven, want ik wil niet dat mijn kind waarschijnlijk opgezadeld wordt met een beperking. Dat zijn mijn redenen. En die komen heel sterk overeen met die van jullie.
Maar dat wil niet zeggen dat iedereen met ASS geen kinderen moet krijgen. Ik denk echt dat er mensen met ASS zijn die dat gewoon wel kunnen. Want waarom zouden alleen mensen zonder ASS kinderen mogen krijgen? En daarbij zijn er genoeg gezinnen zonder ASS waarbij het fout gaat.

Goed nadenken voordat je aan een kind begint zou iedereen moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
Coconuts12 schreef:
01-08-2018 07:46
Impala en RB, ik snap heel goed wat jullie zeggen en bedoelen. Ik sta er echt dubbel in. Vanuit mijn oogpunt gezien vind ik het onverstandig om met mijn beperking een kind te krijgen. Ik kan de drukte niet aan, de constante zorg die je hebt, overprikkeling, minder vrijheid en dan zijn nog zoveel redenen. Daarbij wil ik het ook niet doorgeven, want ik wil niet dat mijn kind waarschijnlijk opgezadeld wordt met een beperking. Dat zijn mijn redenen. En die komen heel sterk overeen met die van jullie.
Maar dat wil niet zeggen dat iedereen met ASS geen kinderen moet krijgen. Ik denk echt dat er mensen met ASS zijn die dat gewoon wel kunnen. Want waarom zouden alleen mensen zonder ASS kinderen mogen krijgen? En daarbij zijn er genoeg gezinnen zwonder ASS waarbij het fout gaat.

Goed nadenken voordat je aan een kind begint zou iedereen moeten doen.
Dat is natuurlijk geen argument. Maar dat begrijp je zelf ook wel neem ik aan?

Ik vind het ook wat drastisch om te zeggen dat een ass-er absoluut geen kinderen moet krijgen. Maar je moet er wel nog harder en beter over nadenken dan gewone mensen. En zolang je niet beseft dat je wel degelijk meer risicos neemt, ook mbt je eigen stabiliteit, heb je dat m.i. nog niet voldoende gedaan.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat we toe zijn aan een deel 4.

psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_messages/417545

Hier is deel 4.
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Ik was even gestopt met meelezen hier, nu de laatste pagina gelezen.
Het mag duidelijk zijn dat ik vind dat je met ASS prima kinderen kunt opvoeden.
Kinderen kunnen het prima hanteren hoor, als je zegt dat je even rust nodig hebt en dat ze na een uurtje weer aan de beurt zijn.
En zolang ze nog zo klein zijn dat ze dat nog niet aankunnen slapen ze nog vrij veel en heb je dan je rustmomenten.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
impala schreef:
31-07-2018 21:10
Ik zou eerder zeggen, dat je het begrijpt wil nog niet zeggen dat je er adequaat mee om kunt gaan. Dat is nu juist het probleem met ass. Je kan niet tegen je kind zeggen dat ie een middag stil moet zijn en geen aandacht krijgt omdat mama overprikkeld is en rust nodig heeft. Dus raak je zelf nóg meer overprikkeld. En dat is wel recept voor ellende. Voor jou en voor je kind.
Dit kan je juist prima tegen een kind zeggen, hoewel een hele middag wel lang is.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Wellicht heb ik dan toch geen ASS.
Alle reacties Link kopieren
Deel 4: psyche/autisme-wie-ook-deel-4/list_mess ... #p28829875
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
vrouwjagersma schreef:
01-08-2018 08:30
Wellicht heb ik dan toch geen ASS.
Of je doet je kinderen enorm tekort. :roll:
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Solomio schreef:
01-08-2018 08:34
Of je doet je kinderen enorm tekort. :roll:
Ik weet het serieus niet, maar ik begin steeds meer te denken dat ik toch afwijk als ik lees hoe mensen hier reageren. Gelukkig maar, voor mijn gebroed.
Ik hoef dus niet mee naar het nieuwe topic :proud:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven