Psyche
alle pijlers
Jaloezie op vriendschap die je beste vriendin heeft.
maandag 11 december 2017 23:59
Het is voor mij niet zo herkenbaar, omdat ik van mezelf herken dat je met verschillende mensen verschillende vriendschappen kunt hebben.
Met een paar vriendinnen kan ik bijvoorbeeld goed over het leven praten en wijntjes drinken, met paar anderen kan ik altijd gezellig uitgaan en met weer een ander deel ik een hobby en kan ik daarover ouwehoeren.
Daarom ben ik nooit jaloers, mijn vrienden/vriendinnen weten waarvoor ze bij mij moeten zijn en met anderen delen ze weer de dingen waarmee ik niet zo veel heb.
Wat mij waardevol maakt voor hen en hen voor mij. Dus hoef ik eigenlijk nooit bang te zijn om ze te verliezen.
Hier dus geen ervaring met jaloezie, maar misschien wel een tip.
Met een paar vriendinnen kan ik bijvoorbeeld goed over het leven praten en wijntjes drinken, met paar anderen kan ik altijd gezellig uitgaan en met weer een ander deel ik een hobby en kan ik daarover ouwehoeren.
Daarom ben ik nooit jaloers, mijn vrienden/vriendinnen weten waarvoor ze bij mij moeten zijn en met anderen delen ze weer de dingen waarmee ik niet zo veel heb.
Wat mij waardevol maakt voor hen en hen voor mij. Dus hoef ik eigenlijk nooit bang te zijn om ze te verliezen.
Hier dus geen ervaring met jaloezie, maar misschien wel een tip.
dinsdag 12 december 2017 00:05
Ik weet niet hoe oud je bent, maar dat allerbeste vriendin en hartsvriendin verandert op een gegeven moment wel hoor. Ik heb zeer hechte vriendinnen die terug gaan tot de middelbare school, maar iedereen heeft er nieuwe vriendinnen bij gemaakt en bij fases doe je wel eens meer met de een dan met de ander.
Levens veranderen en je bent nou eenmaal niet meer non-stop samen zoals je dat op de middelbare school of tijdens je studententijd was.
Met sommige vrienden ga je meer uit, met anderen ga je liever uit eten, met weer anderen ga je hardlopen. Ik zou je aanraden om zelf ook wat meer te verbreden en wat meer met andere vriendinnen op te trekken. Niemand vindt het leuk om geclaimd te worden, dat voelt heel beklemmend.
Dit hoeft geen gevaar te betekenen voor jullie vriendschap. Jullie kennen elkaar heel goed en dat maakt je close, dat verdwijnt niet zomaar. Dus probeer je te richten op wanneer jullie het leuk hebben en laat de momenten dat je er niet bij bent los. Je kunt niet overal bij zijn.
Levens veranderen en je bent nou eenmaal niet meer non-stop samen zoals je dat op de middelbare school of tijdens je studententijd was.
Met sommige vrienden ga je meer uit, met anderen ga je liever uit eten, met weer anderen ga je hardlopen. Ik zou je aanraden om zelf ook wat meer te verbreden en wat meer met andere vriendinnen op te trekken. Niemand vindt het leuk om geclaimd te worden, dat voelt heel beklemmend.
Dit hoeft geen gevaar te betekenen voor jullie vriendschap. Jullie kennen elkaar heel goed en dat maakt je close, dat verdwijnt niet zomaar. Dus probeer je te richten op wanneer jullie het leuk hebben en laat de momenten dat je er niet bij bent los. Je kunt niet overal bij zijn.
dinsdag 12 december 2017 00:12
Dit ja..LizBakker schreef: ↑12-12-2017 00:05Ik weet niet hoe oud je bent, maar dat allerbeste vriendin en hartsvriendin verandert op een gegeven moment wel hoor. Ik heb zeer hechte vriendinnen die terug gaan tot de middelbare school, maar iedereen heeft er nieuwe vriendinnen bij gemaakt en bij fases doe je wel eens meer met de een dan met de ander.
Levens veranderen en je bent nou eenmaal niet meer non-stop samen zoals je dat op de middelbare school of tijdens je studententijd was.
Met sommige vrienden ga je meer uit, met anderen ga je liever uit eten, met weer anderen ga je hardlopen. Ik zou je aanraden om zelf ook wat meer te verbreden en wat meer met andere vriendinnen op te trekken. Niemand vindt het leuk om geclaimd te worden, dat voelt heel beklemmend.
Dit hoeft geen gevaar te betekenen voor jullie vriendschap. Jullie kennen elkaar heel goed en dat maakt je close, dat verdwijnt niet zomaar. Dus probeer je te richten op wanneer jullie het leuk hebben en laat de momenten dat je er niet bij bent los. Je kunt niet overal bij zijn.
plus dat de kwantiteit niets hoeft te zeggen over de kwaliteit. mijn beste vriendinnen zie ik maar 1 of 2 keer in het jaar vanwege afstand. met vriendinnen die in de buurt wonen heb ik uiteraard veel meer contact, en hoe blij ik met hen ben, ze kunnen nooit mijn beste vriendinnen vervangen.
dinsdag 12 december 2017 00:24
Ja, dat heb ik ook met sommige vrienden. Ik heb ook een aantal jaar in het buitenland gewoond en daar een paar hele hechte vriendschappen opgebouwd. Die spreek ik echt niet wekelijks, maar dat blijft hecht.Coco87 schreef: ↑12-12-2017 00:12Dit ja..
plus dat de kwantiteit niets hoeft te zeggen over de kwaliteit. mijn beste vriendinnen zie ik maar 1 of 2 keer in het jaar vanwege afstand. met vriendinnen die in de buurt wonen heb ik uiteraard veel meer contact, en hoe blij ik met hen ben, ze kunnen nooit mijn beste vriendinnen vervangen.
Ik heb ook veel vrienden en vriendinnen met wie ik minder diep ga, maar die gewoon gezellig zijn om mee naar concerten en festivals te gaan. Altijd lachen, maar daarvan weet ik echt niet van allemaal wat er precies in hun leven speelt. Zulke vrienden/vriendinnen kun je ook hebben. Niet iedereen houdt van festivals, dus dat doe ik niet met al mijn vriendinnen.
dinsdag 12 december 2017 08:45
Ik denk dat het vooral egopijn is die je vreest als ze een ander op jouw podium laat staan. Die egopijn ontstaat door jouw verbeelding. Je pijnigt jezelf door allerlei beelden en fantasieën, zegt tegen jezelf: "Dat doet zeer! Dat komt omdat ze vrij is te doen wat ze wil; als ik haar kon controleren dan hoefde ik deze pijn niet te ondergaan". Maar je verbeelding zorgt ervoor dat je deze voorstellingen toch steeds blijft zien omdat ze jouw goede zelfgevoel zo bedreigen. Waarna je nóg meer grip probeert te krijgen. Dit is in principe eindeloos.
Afleiding werkt m.i. het beste. Als je zelf een leven hebt kan het je minder schelen wat een ander doet. Dan ervaar je ook in de praktijk dat normaliter niemand zo vol van jou is als jij van die ander kan zijn.
Afleiding werkt m.i. het beste. Als je zelf een leven hebt kan het je minder schelen wat een ander doet. Dan ervaar je ook in de praktijk dat normaliter niemand zo vol van jou is als jij van die ander kan zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 12 december 2017 23:54
woensdag 13 december 2017 01:58
Goed dat je het zelf in ziet en dit wil aanpakken. Want jaloezie kan vriendschappen stuk maken. Bij mij is dit onlangs gebeurd met een collega. Twee jaar gingen we leuk met elkaar om. Ook uitjes doen. Tot we ruzie kregen via de mail.
Ik had toen pas lotgenotencontact (over adoptie) met een vrouw op Facebook, die toevallig de pester van mijn vriendin was geweest. Dit wist ik niet tot ik vriendin over dat contact vertelde. Ze zei dat ik ermee moest stoppen, want dat riep nare herinneringen op. Ook was ze bang dat het onze vriendschap zou schaden. Ik zei haar angst wel te begrijpen, maar dat dat lotgenotencontact ook belangrijk voor me is. En dat ik met die vrouw over hele andere dingen praat dan met vriendin. Dat was niet genoeg. Hoe dan ook, ik had toch contact met haar pester en daardoor was ze erg gekwetst. Ze stelde me voor de keus. Of dat contact doorzetten of einde vriendschap. Ik koos niks, al ziet zij dat wel zo. Zij denkt dat ik die pester boven haar verkies. Maar ik sta buiten die pestsituatie en dit is haar probleem. Ze ging de ruzie ook in haar werk betrekken. Een paar mensen aan haar kant proberen te krijgen. Ze bleef maar doorzeuren in die mails. Elke poging tot uitleg van mij viel verkeerd. Ik ben met de baas gaan praten en liet de mails lezen. Ze heeft een gesprek gehad en sindsdien laat ze me met rust. Maar ons contact is ook bijna helemaal weg. Terwijl we wel op dezelfde afdeling werken.
In diezelfde mail was ze ook gefrustreerd toen ik een keer zonder haar was gaan zwemmen. Ik wilde die keer naar een ander bad dan waar we normaal gingen. Daar was een jubileum en dat wilde ik niet missen. Ze zei zelf daar niet heen te willen, dus ging ik alleen. Dat vond ze ook niet goed. Want nu zat ze thuis met 30 graden. Ze laat haar geluk nogal van anderen afhangen. En zo ging het voor mij als verplichting voelen. Ik kreeg het idee dat ze mijn enige vriendin wilde zijn.
Ik had toen pas lotgenotencontact (over adoptie) met een vrouw op Facebook, die toevallig de pester van mijn vriendin was geweest. Dit wist ik niet tot ik vriendin over dat contact vertelde. Ze zei dat ik ermee moest stoppen, want dat riep nare herinneringen op. Ook was ze bang dat het onze vriendschap zou schaden. Ik zei haar angst wel te begrijpen, maar dat dat lotgenotencontact ook belangrijk voor me is. En dat ik met die vrouw over hele andere dingen praat dan met vriendin. Dat was niet genoeg. Hoe dan ook, ik had toch contact met haar pester en daardoor was ze erg gekwetst. Ze stelde me voor de keus. Of dat contact doorzetten of einde vriendschap. Ik koos niks, al ziet zij dat wel zo. Zij denkt dat ik die pester boven haar verkies. Maar ik sta buiten die pestsituatie en dit is haar probleem. Ze ging de ruzie ook in haar werk betrekken. Een paar mensen aan haar kant proberen te krijgen. Ze bleef maar doorzeuren in die mails. Elke poging tot uitleg van mij viel verkeerd. Ik ben met de baas gaan praten en liet de mails lezen. Ze heeft een gesprek gehad en sindsdien laat ze me met rust. Maar ons contact is ook bijna helemaal weg. Terwijl we wel op dezelfde afdeling werken.
In diezelfde mail was ze ook gefrustreerd toen ik een keer zonder haar was gaan zwemmen. Ik wilde die keer naar een ander bad dan waar we normaal gingen. Daar was een jubileum en dat wilde ik niet missen. Ze zei zelf daar niet heen te willen, dus ging ik alleen. Dat vond ze ook niet goed. Want nu zat ze thuis met 30 graden. Ze laat haar geluk nogal van anderen afhangen. En zo ging het voor mij als verplichting voelen. Ik kreeg het idee dat ze mijn enige vriendin wilde zijn.
