Psyche
alle pijlers
Reisangst
donderdag 14 december 2017 16:58
Even speciaal hiervoor een account..
Ik heb angsten die eigenlijk niet 'logisch' zijn. Presenteren op school maakte me bang, terwijl iedereen altijd zei dat ik het goed kon. Hetzelfde met zingen en toneelspelen. Alles maar opgegeven door angst. Ik wilde dit niet meer en heb daarom met behulp van een fijne psycholoog veel weer opgepakt. Ik ben nu 26 en wil me er niet meer door laten leiden. Ik zit dus weer bij een toneelvereniging, ben aan het rijlessen en heb gedurfd te solliciteren naar een uitdagende baan die ik een jaar geleden heb gekregen. Het gaat dus op het moment heel goed.
Nou is er nog 1 ding dat ik zo graag wil overwinnen en dat is mijn reisangst. Ik vind het spannend om zo ver van huis te zijn dat ik niet heel snel/gemakkelijk weer terug kan. Toen ik studeerde moest ik elke dag 3 kwartier met de trein en dat ging goed. Die treinrit doe ik nu nog wekelijks met gemak. Met iemand erbij vind ik lange reizen nog wel wat spannend, maar niet echt eng. Maar nou dient zich een situatie/kans aan waarin ik komend weekend in mijn eentje naar Amsterdam zou kunnen gaan, dat is ongeveer 3 uur reizen. Een vriend uit Engeland is dan voor zaken hier in Nederland en mijn gevoel zegt dat ik hem eigenlijk heel graag wil zien en dat dit ook de kans is om gewoon te doen en van die angst af te komen. Daarnaast lijkt het me tof om daar te winkelen in m'n eentje. Maar dan zit ik ook met allerlei rotgevoelens. Wat doe ik in de trein als het toch niet helemaal lekker gaat? Wat doe ik in geval van angst. Die vriend weet ervan dus in Amsterdam zelf zal ik me best oké voelen maar onderweg vind ik oprecht eng. Mijn psycholoog zegt dat 'gewoon doen' het beste is, maar zou graag ervaringen van anderen horen.
Is hier iemand die deze angsten herkent en wat deed jij om hier overheen te komen? Er zullen vast mensen zijn die deze stap dan ineens best groot vinden, maar ik weet ook uit ervaring dat het bij mij soms even een flinke stap moet zijn om te ervaren dat er niets gebeurt. Wat denken jullie?
Ik heb angsten die eigenlijk niet 'logisch' zijn. Presenteren op school maakte me bang, terwijl iedereen altijd zei dat ik het goed kon. Hetzelfde met zingen en toneelspelen. Alles maar opgegeven door angst. Ik wilde dit niet meer en heb daarom met behulp van een fijne psycholoog veel weer opgepakt. Ik ben nu 26 en wil me er niet meer door laten leiden. Ik zit dus weer bij een toneelvereniging, ben aan het rijlessen en heb gedurfd te solliciteren naar een uitdagende baan die ik een jaar geleden heb gekregen. Het gaat dus op het moment heel goed.
Nou is er nog 1 ding dat ik zo graag wil overwinnen en dat is mijn reisangst. Ik vind het spannend om zo ver van huis te zijn dat ik niet heel snel/gemakkelijk weer terug kan. Toen ik studeerde moest ik elke dag 3 kwartier met de trein en dat ging goed. Die treinrit doe ik nu nog wekelijks met gemak. Met iemand erbij vind ik lange reizen nog wel wat spannend, maar niet echt eng. Maar nou dient zich een situatie/kans aan waarin ik komend weekend in mijn eentje naar Amsterdam zou kunnen gaan, dat is ongeveer 3 uur reizen. Een vriend uit Engeland is dan voor zaken hier in Nederland en mijn gevoel zegt dat ik hem eigenlijk heel graag wil zien en dat dit ook de kans is om gewoon te doen en van die angst af te komen. Daarnaast lijkt het me tof om daar te winkelen in m'n eentje. Maar dan zit ik ook met allerlei rotgevoelens. Wat doe ik in de trein als het toch niet helemaal lekker gaat? Wat doe ik in geval van angst. Die vriend weet ervan dus in Amsterdam zelf zal ik me best oké voelen maar onderweg vind ik oprecht eng. Mijn psycholoog zegt dat 'gewoon doen' het beste is, maar zou graag ervaringen van anderen horen.
Is hier iemand die deze angsten herkent en wat deed jij om hier overheen te komen? Er zullen vast mensen zijn die deze stap dan ineens best groot vinden, maar ik weet ook uit ervaring dat het bij mij soms even een flinke stap moet zijn om te ervaren dat er niets gebeurt. Wat denken jullie?
donderdag 14 december 2017 17:09
Jij reist dit weekend niet van plek A (je woonplaats in 3 uur naar plek B (Amsterdam)
Maar bijvoorbeeld van je woonplaats met de bus/Fiets naar het station (15 minuten)
Van het station met de trein naar een stad een stukje verder (1 uur)
Vervolgens neem je in die stad een andere trein die je weer wat dichter bij Amsterdam brengt. (1 uur)
Etc.
Door je reis voor jezelf te splitsen in kortere stukken doe je gewoon die treinreis die je al jaren doet en dat kun jij gewoon.
Zorg Daarnaast voor afleiding. Dit kan muziek, tablet, foon of boek zijn. En desnoods een vriend(in) die je als back up kan bellen als je daar behoefte aan hebt.
Jij kunt dit. Let maar op!
Maar bijvoorbeeld van je woonplaats met de bus/Fiets naar het station (15 minuten)
Van het station met de trein naar een stad een stukje verder (1 uur)
Vervolgens neem je in die stad een andere trein die je weer wat dichter bij Amsterdam brengt. (1 uur)
Etc.
Door je reis voor jezelf te splitsen in kortere stukken doe je gewoon die treinreis die je al jaren doet en dat kun jij gewoon.
Zorg Daarnaast voor afleiding. Dit kan muziek, tablet, foon of boek zijn. En desnoods een vriend(in) die je als back up kan bellen als je daar behoefte aan hebt.
Jij kunt dit. Let maar op!
donderdag 14 december 2017 17:20
Als je het ineens wil doen, moet je dat doen, dat is in mijn ogen kwa "leerervaring" waardevol.
Definieer je angst:
- bang voor mensen?
- bang voor wat mensen doen?
- bang voor gevaar (ontsporing/geweld/anderszins)?
- vertraging, falen, te laat komen etc
- geen regie (overgeleverd aan machinist, trein, materieel)
- etc.
Je weet nu precies waar je bang voor bent, hoe specifieker hoe beter.
Weet je dat niet heb je drie uur de tijd om dat te ontdekken/onderzoeken
Kijk in de ogen waar je bang voor bent. Wend je er niet van af, maar Face it.
Natuurlijke reactie op angst is wegbewegen,, weggaan van waar je bang voor bent (wat je gedefinieerd hebt). Ga het juist aan (doen), want dan zakt de angst op termijn, na eerst een stijging die een tijd duurt.
Overweeg wat je moet doen om te vluchten als je in de trein zit. JE moet wachten tot het volgende station, de trein uit, kijken welke/hoe terug, dan dat hele end weer terug. Etc. Conclusie: je kunt beter blijven zitten, net zo makkelijk.
Labeling: label het niet als pffff ik moet of anderszins negatief. Label het als een experiment, uitdaging, een weg naar jouw ontmoeting, etc.
Definieer je angst:
- bang voor mensen?
- bang voor wat mensen doen?
- bang voor gevaar (ontsporing/geweld/anderszins)?
- vertraging, falen, te laat komen etc
- geen regie (overgeleverd aan machinist, trein, materieel)
- etc.
Je weet nu precies waar je bang voor bent, hoe specifieker hoe beter.
Weet je dat niet heb je drie uur de tijd om dat te ontdekken/onderzoeken
Kijk in de ogen waar je bang voor bent. Wend je er niet van af, maar Face it.
Natuurlijke reactie op angst is wegbewegen,, weggaan van waar je bang voor bent (wat je gedefinieerd hebt). Ga het juist aan (doen), want dan zakt de angst op termijn, na eerst een stijging die een tijd duurt.
Overweeg wat je moet doen om te vluchten als je in de trein zit. JE moet wachten tot het volgende station, de trein uit, kijken welke/hoe terug, dan dat hele end weer terug. Etc. Conclusie: je kunt beter blijven zitten, net zo makkelijk.
Labeling: label het niet als pffff ik moet of anderszins negatief. Label het als een experiment, uitdaging, een weg naar jouw ontmoeting, etc.
vrijdag 15 december 2017 15:05
Hoi,
Wat ontzettend herkenbaar, ook ik heb een soort van reisangst met het openbaar vervoer.
Met de auto rij ik wel overal naar toe, ik ben zelfs naar Duitsland (vanaf hier zo'n 450 km) geweest een aantal keren.
Maar wanneer ik ergens naar toe moet met de auto waar ik de weg niet ken dan voel ik wel die angst.
Wat ik dan doe is dat ik van te voren een route ga plannen en deze doorlees tot ik het helemaal snap. Ook probeer ik voor mezelf te onthouden welke plaatsen ik onderweg tegen kom en in welke volgorde.
Bij mij heeft het er mee te maken dat ik dus om onduidelijke redenen de borden die ik onderweg tegen kom niet snap. Bijvoorbeeld een afslag voor of na een viaduct en nog meer van dat soort situaties.
Ik verdwaal nog regelmatig als ik in onbekend gebied rij, maar ik raak niet meer in paniek want er is altijd een weg naar huis terug.
In Duitsland heb wel meegemaakt dat ik een uur door een grote stad reed en maar steeds de verkeerde afslag nam.
Nu wil ik heel graag een opleiding gaan volgen, maar deze zit in Amsterdam....
Volgende week is er een open dag en ik ga met de trein. Mijn dochter van 20 gaat met mij mee om de borden uit te leggen en hoe het werkt met het kopen van een ticket enz. Hier zit bij mij ook een soort van angst om te verdwalen, in de verkeerde trein te stappen enz.
Maar ik wil zo graag de opleiding gaan doen dat ik hier maar door heen moet.
Daarbij denk ik ook dat als ik het een aantal keer gedaan heb dat het enorm gevoel van vrijheid gaat geven.
En zo probeer ik mijn drempels over te gaan en niet meer te denken in beperkingen.
Ik wens je heel veel succes!
Wat ontzettend herkenbaar, ook ik heb een soort van reisangst met het openbaar vervoer.
Met de auto rij ik wel overal naar toe, ik ben zelfs naar Duitsland (vanaf hier zo'n 450 km) geweest een aantal keren.
Maar wanneer ik ergens naar toe moet met de auto waar ik de weg niet ken dan voel ik wel die angst.
Wat ik dan doe is dat ik van te voren een route ga plannen en deze doorlees tot ik het helemaal snap. Ook probeer ik voor mezelf te onthouden welke plaatsen ik onderweg tegen kom en in welke volgorde.
Bij mij heeft het er mee te maken dat ik dus om onduidelijke redenen de borden die ik onderweg tegen kom niet snap. Bijvoorbeeld een afslag voor of na een viaduct en nog meer van dat soort situaties.
Ik verdwaal nog regelmatig als ik in onbekend gebied rij, maar ik raak niet meer in paniek want er is altijd een weg naar huis terug.
In Duitsland heb wel meegemaakt dat ik een uur door een grote stad reed en maar steeds de verkeerde afslag nam.
Nu wil ik heel graag een opleiding gaan volgen, maar deze zit in Amsterdam....
Volgende week is er een open dag en ik ga met de trein. Mijn dochter van 20 gaat met mij mee om de borden uit te leggen en hoe het werkt met het kopen van een ticket enz. Hier zit bij mij ook een soort van angst om te verdwalen, in de verkeerde trein te stappen enz.
Maar ik wil zo graag de opleiding gaan doen dat ik hier maar door heen moet.
Daarbij denk ik ook dat als ik het een aantal keer gedaan heb dat het enorm gevoel van vrijheid gaat geven.
En zo probeer ik mijn drempels over te gaan en niet meer te denken in beperkingen.
Ik wens je heel veel succes!
vrijdag 15 december 2017 16:09
Het klopt wat je psycholoog zegt; het is een kwestie van doen om over je angst heen te komen. Wanneer je het vermijdt, krijg je een soort "beloning" voor korte duur (opgelucht, je krijgt geen angst want je doet het niet). Doe je het wel, krijg je de angst wel.
Wat gebeurd er als je die angst krijgt? Weet je hoe je jezelf door bijvoorbeeld ademhalingstechniek weer rustig kunt krijgen?
Het werkt misschien ook als je weet dat je hoogste angstpiek maar van heel korte duur is, simpelweg omdat je lichaam dat niet te lang kan volhouden.
Wat gebeurd er als je die angst krijgt? Weet je hoe je jezelf door bijvoorbeeld ademhalingstechniek weer rustig kunt krijgen?
Het werkt misschien ook als je weet dat je hoogste angstpiek maar van heel korte duur is, simpelweg omdat je lichaam dat niet te lang kan volhouden.
