Psyche
alle pijlers
Burn out
donderdag 4 januari 2018 12:27
Hallo,
Zijn er mensen die (net als ik) te maken hebben met een burn out? Of is er toevallig nog een actief topic over burn out en alles daar omheen om aan deel te nemen? Ik kan het zo snel niet vinden.
Ik zit sinds enige dagen thuis met een burn out. Wat een slecht begin van het nieuwe jaar! Maar ook wel weer de mogelijkheid om opnieuw te beginnen. En het dit jaar eens echt goed aan te pakken! Weg met alle demonen, angsten en onzekerheden. Weg met perfectionisme en faalangst!
Ik moet alleen even weten hoe ?!?!? Dus alle tips en tricks zijn welkom.
Ik ga vanmiddag naar mijn psycholoog (daar kom ik al een tijdje) en ik ga in februari starten met een training Mindfulness (weet niet of dat zin gaat hebben)
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die in het zelfde schuitje zitten....(wat ik trouwens niet hoop, dit gun je niemand)
Groetjes van mij
Zijn er mensen die (net als ik) te maken hebben met een burn out? Of is er toevallig nog een actief topic over burn out en alles daar omheen om aan deel te nemen? Ik kan het zo snel niet vinden.
Ik zit sinds enige dagen thuis met een burn out. Wat een slecht begin van het nieuwe jaar! Maar ook wel weer de mogelijkheid om opnieuw te beginnen. En het dit jaar eens echt goed aan te pakken! Weg met alle demonen, angsten en onzekerheden. Weg met perfectionisme en faalangst!
Ik moet alleen even weten hoe ?!?!? Dus alle tips en tricks zijn welkom.
Ik ga vanmiddag naar mijn psycholoog (daar kom ik al een tijdje) en ik ga in februari starten met een training Mindfulness (weet niet of dat zin gaat hebben)
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die in het zelfde schuitje zitten....(wat ik trouwens niet hoop, dit gun je niemand)
Groetjes van mij
donderdag 4 januari 2018 12:33
donderdag 4 januari 2018 12:39
Ook ik blijk een burn-out te hebben, of nouja,
lichamelijk leek alles tip top in orde na onderzoek
dus moest het psychisch zijn.
Ik werk full-time dus ga vanaf februari 32 uur werken.
Daarnaast heb ik mijn opleiding die ik in februari zou beginnen stopgezet
en probeer ik meer tijd voor mezelf in te plannen.
Gewoon een paar stapjes achter uit nemen en even de tijd voor jezelf nemen.
Wat mindfullness betreft, ik ben er een voorstander van!
Het leert je te richten op het hier en nu, iets waar ik nu ook mee bezig ben.
Ik voel dat ik langzaam weer wat meer energie krijg, ondanks dat het werk nog stierlijk saai is -_- haha.
lichamelijk leek alles tip top in orde na onderzoek
dus moest het psychisch zijn.
Ik werk full-time dus ga vanaf februari 32 uur werken.
Daarnaast heb ik mijn opleiding die ik in februari zou beginnen stopgezet
en probeer ik meer tijd voor mezelf in te plannen.
Gewoon een paar stapjes achter uit nemen en even de tijd voor jezelf nemen.
Wat mindfullness betreft, ik ben er een voorstander van!
Het leert je te richten op het hier en nu, iets waar ik nu ook mee bezig ben.
Ik voel dat ik langzaam weer wat meer energie krijg, ondanks dat het werk nog stierlijk saai is -_- haha.
“I am rarely bored alone; I am often bored in groups and crowds."
donderdag 4 januari 2018 12:42
Dit. Als je echt een burn out hebt is bijkomen en juist al die controledrang laten gaan het beste. Het kan ook wel even duren voor je doorhebt hoe ontzettend moe je nu eigenlijk echt bent. En nog langer voordat je daarvan weer bent hersteld.
Die "waarheid en wijsheid" in reintegratieland is tegenwoordig dat je vooral zo snel mogelijk weer wat uren moet gaan werken, thuiszitten wordt gezien als slecht. Helaas heeft die wijsheid er bij mij toe geleid dat mijn burn out alleen maar langer heeft geduurd dan nodig was. Dus probeer ook daarin je grenzen goed te bewaken.
donderdag 4 januari 2018 12:51
Hier ook eentje!
Zit sinds dinsdag echt thuis..en de manager vind het beter als ik ook echt mijn tijd neem.
Ben ik mij toch slecht in mijn rust nemen..dus moeilijk.
Ik had even terug alweer aan de bel getrokken..gisteren een intake met diagnose bij het psyq gehad...daar al vanaf 31okt op moeten wachten..en nu nog 1 a 2 maanden wachten tot de behandeling start.
Voor mij is het voornamelijk weten waarom het steeds terugkomt..en dat beestje heeft een naam gekregen.
Ik heb mij er voor vandaag bij neergelegt dat naar buiten gaan alleen niet lukt..morgen zie ik wel weer.
Sterkte TO
Zit sinds dinsdag echt thuis..en de manager vind het beter als ik ook echt mijn tijd neem.
Ben ik mij toch slecht in mijn rust nemen..dus moeilijk.
Ik had even terug alweer aan de bel getrokken..gisteren een intake met diagnose bij het psyq gehad...daar al vanaf 31okt op moeten wachten..en nu nog 1 a 2 maanden wachten tot de behandeling start.
Voor mij is het voornamelijk weten waarom het steeds terugkomt..en dat beestje heeft een naam gekregen.
Ik heb mij er voor vandaag bij neergelegt dat naar buiten gaan alleen niet lukt..morgen zie ik wel weer.
Sterkte TO
donderdag 4 januari 2018 12:57
Qua topic hier p het forum is deze actief: list_message/27215352
Je kunt er verhalen van anderen lezen met een burn-out en tips en trics.
Wel heeft iedereen een burn-out dus lange stukken lezen en op iedereen reageren en echt mega actief is het daardoor niet. Iedereen is met name bezig met zijn herstel en af en toe delen we dingen.
Je kunt er verhalen van anderen lezen met een burn-out en tips en trics.
Wel heeft iedereen een burn-out dus lange stukken lezen en op iedereen reageren en echt mega actief is het daardoor niet. Iedereen is met name bezig met zijn herstel en af en toe delen we dingen.
donderdag 4 januari 2018 13:01
Gele_Suikerspin schreef: ↑04-01-2018 12:57Qua topic hier p het forum is deze actief: list_message/27215352
Je kunt er verhalen van anderen lezen met een burn-out en tips en trics.
Wel heeft iedereen een burn-out dus lange stukken lezen en op iedereen reageren en echt mega actief is het daardoor niet. Iedereen is met name bezig met zijn herstel en af en toe delen we dingen.
Wat word in de titel gezien als jong?
donderdag 4 januari 2018 13:10
Als het je lukt om te puzzelen (legpuzzels) kan dat wel heel erg ontspannend werken.
Je kunt er wel kramp van krijgen in je arm dus let op je houding, en doe het rustig aan...
Maar je kunt er ook je perfectionisme in uiten op een hele prettige manier en je hoofd leegmaken en het geeft zo veel voldoening als alle stukjes op hun plek komen.
Ik maak sinds ik een paar jaar geleden een burnout gecombineerd met depressie kreeg nog steeds legpuzzels van meestal 1000 stukjes, zonder druk natuurlijk.
Het helpt mij nu nog steeds om weer rust terug te vinden.
Je kunt er wel kramp van krijgen in je arm dus let op je houding, en doe het rustig aan...
Maar je kunt er ook je perfectionisme in uiten op een hele prettige manier en je hoofd leegmaken en het geeft zo veel voldoening als alle stukjes op hun plek komen.
Ik maak sinds ik een paar jaar geleden een burnout gecombineerd met depressie kreeg nog steeds legpuzzels van meestal 1000 stukjes, zonder druk natuurlijk.
Het helpt mij nu nog steeds om weer rust terug te vinden.
donderdag 4 januari 2018 13:10
Wow, wat een hoop reacties!
@lilalinda beginnen met niks doen? Niks doen voelt zo nutteloos. Ik heb juist het idee dat ik nu (en wel zo snel mogelijk) schoon schip moet maken....maar niks doen is misschien wel beter maar dat lijkt me zoooo moeilijk...
@FiddlyDiddlyDoo Ik heb het maandag tegen mijn werkgever gezegd. Communicatie gaat altijd via app. Hij heeft het bericht gelezen maar geen reactie gekregen. Het lijkt me ontzettend gek om een rondje te gaan fietsen (niet dat ik daar al puf voor heb) of een andere (buiten)activiteit te doen aangezien ik me ziek gemeld heb. Ik had eigenlijk gepland om dit weekend naar de sauna te gaan maar dat heb ik afgezegd. Ik moet straks naar mijn spych (wordt met stakende bussen een ramp want nu moet ik fietsen en daar heb ik geen kracht voor)
@Head controle is het laatse beetje wat ik nog dacht te hebben...Weer terug aan het werk gaan zou ik momenteel ook niet kunnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat op/met mijn werk.
@yourlocalhero Die wachttijden zijn zo verschrikkelijk....alsof je je psychische klachten een paar maanden "on hold"kan zetten. Sterkte ermee!
@Gele_Suikerspin. Bedankt voor de tip..merk idd dat zo achter de laptop al behoorlijk intensief is.
hebben jullie ook zo'n schuldgevoel naar je werkgever/partner/ kids toe?
@lilalinda beginnen met niks doen? Niks doen voelt zo nutteloos. Ik heb juist het idee dat ik nu (en wel zo snel mogelijk) schoon schip moet maken....maar niks doen is misschien wel beter maar dat lijkt me zoooo moeilijk...
@FiddlyDiddlyDoo Ik heb het maandag tegen mijn werkgever gezegd. Communicatie gaat altijd via app. Hij heeft het bericht gelezen maar geen reactie gekregen. Het lijkt me ontzettend gek om een rondje te gaan fietsen (niet dat ik daar al puf voor heb) of een andere (buiten)activiteit te doen aangezien ik me ziek gemeld heb. Ik had eigenlijk gepland om dit weekend naar de sauna te gaan maar dat heb ik afgezegd. Ik moet straks naar mijn spych (wordt met stakende bussen een ramp want nu moet ik fietsen en daar heb ik geen kracht voor)
@Head controle is het laatse beetje wat ik nog dacht te hebben...Weer terug aan het werk gaan zou ik momenteel ook niet kunnen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat op/met mijn werk.
@yourlocalhero Die wachttijden zijn zo verschrikkelijk....alsof je je psychische klachten een paar maanden "on hold"kan zetten. Sterkte ermee!
@Gele_Suikerspin. Bedankt voor de tip..merk idd dat zo achter de laptop al behoorlijk intensief is.
hebben jullie ook zo'n schuldgevoel naar je werkgever/partner/ kids toe?
donderdag 4 januari 2018 13:21
Niets "Moeten", niet van jezelf en ook niet van een ander. En het is vooral het 'moeten' van jezelf dat het moeilijkste is om af te leren, aangezien dat de grootste voedingsbodem is van je huidige ziekte.
Leren 'vervelen'. Heel moeilijk om jezelf zover te krijgen dat je in staat kunt zijn om je te vervelen. En dan ook echt dat vervelen volhouden ipv jezelf weer te verplichten om iets te doen.
Ophouden met plannen maken. Ophouden met doelen stellen. Als je een momentje energie hebt, maak een schema voor de primaire taken in het huis, streep daarna 9 van de 10 taken weg voor die dag en hou er 1 over, de rest kan echt wel wachten.
Leren 'vervelen'. Heel moeilijk om jezelf zover te krijgen dat je in staat kunt zijn om je te vervelen. En dan ook echt dat vervelen volhouden ipv jezelf weer te verplichten om iets te doen.
Ophouden met plannen maken. Ophouden met doelen stellen. Als je een momentje energie hebt, maak een schema voor de primaire taken in het huis, streep daarna 9 van de 10 taken weg voor die dag en hou er 1 over, de rest kan echt wel wachten.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 4 januari 2018 13:41
het gaat er om, dat je beseft, dat ´niks´ doen soms echt beter voor je is. Jij gelooft nog in, dat je schoon schip moet ´maken´.Stroopwafel2018 schreef: ↑04-01-2018 13:10Wow, wat een hoop reacties!
@lilalinda beginnen met niks doen? Niks doen voelt zo nutteloos. Ik heb juist het idee dat ik nu (en wel zo snel mogelijk) schoon schip moet maken....maar niks doen is misschien wel beter maar dat lijkt me zoooo moeilijk...
Maar dat doe je juist, door ´niks´te doen.
Door te beseffen, dat niet alles perfect hoeft. Door te beseffen, dat je echt AL je afspraken mag schrappen (zonder enige reden). Dat je gewoon tijd voor jezelf op mag eisen, zonder verantwoording af te leggen.
Dat je geen stappenplan hoeft te maken
Dat een burn-out geen kwestie is van de map ´Projectplan Burn-out´ uit de kast trekken, en alles komt goed
Dat je gaat Voelen waar je behoefte aan hebt, ipv beredeneren
Succes!
Het dieptepunt moet nog komen, maar daar kom je doorheen
donderdag 4 januari 2018 14:38
Precies, niks doen is juist hard werken en noodzakelijk. Iedereen moet elke dag zeker een uur niks doen. Gewoon naar buiten staren. Heel gezond.
Kun je je psych ook telefonisch spreken of kan zij naar jou komen.
Ik zou nu even niet meer over je grenzen heen gaan.
Als de sauna jou helpt, juist wel heen gaan.
Waarom zou je je schuldig voelen? De wereld draait ook wel door zonder jou. Zo onmisbaar ben je niet op je werk.
Voor jezelf zorgen is juist zorgen voor anderen. Eerst jezelf dan pas anderen. Anders gaat het mis.
Controle echt los laten. En verbaas je niet als je klachten de eerst nog erger worden. Je lijf krijgt nu pas rust en dat zul je merken.
Gewoon je er aan over geven. Niks aan te doen. Je zit nu eenmaal in deze situatie. Accepteren is de eerste stap. Er tegen vechten werkt averechts.
Je kunt de psych ook af zeggen.
Kun je je psych ook telefonisch spreken of kan zij naar jou komen.
Ik zou nu even niet meer over je grenzen heen gaan.
Als de sauna jou helpt, juist wel heen gaan.
Waarom zou je je schuldig voelen? De wereld draait ook wel door zonder jou. Zo onmisbaar ben je niet op je werk.
Voor jezelf zorgen is juist zorgen voor anderen. Eerst jezelf dan pas anderen. Anders gaat het mis.
Controle echt los laten. En verbaas je niet als je klachten de eerst nog erger worden. Je lijf krijgt nu pas rust en dat zul je merken.
Gewoon je er aan over geven. Niks aan te doen. Je zit nu eenmaal in deze situatie. Accepteren is de eerste stap. Er tegen vechten werkt averechts.
Je kunt de psych ook af zeggen.
donderdag 4 januari 2018 14:40
Het lijkt alsof je mijn verhaal opschrijft. Erg onbeschoft dat je geen reactie hebt gehad van de manager, zoiets gaat aan je vreten want je zit jezelf gek te maken in je hoofd. 'Wat nou als hij belt, wat nou als hij niet belt, kan ik wel/niet naar buiten, moet ik wel/niet thuis blijven, wordt er over me gekletst' en vul zelf maar in. Je kan er voor kiezen om nog een appje te sturen of het zo te laten, wat jou het meeste rust geeft. Dat jij psychisch ziek bent, wil niet zeggen dat je nu maar binnen moet gaan zitten. Bij een burn-out is het juist enorm belangrijk om weer leuke dingen te gaan doen en je energiebalans te herstellen. Dat gaat niet met alleen maar thuiszitten. Elke goed onderlegde psycholoog zal het hier mee eens zijn. Dus als jij naar buiten wil, of iets wil gaan doen waarvoor je je huis moet verlaten, dan mag en kan dat gewoon!Stroopwafel2018 schreef: ↑04-01-2018 13:10@FiddlyDiddlyDoo Ik heb het maandag tegen mijn werkgever gezegd. Communicatie gaat altijd via app. Hij heeft het bericht gelezen maar geen reactie gekregen. Het lijkt me ontzettend gek om een rondje te gaan fietsen (niet dat ik daar al puf voor heb) of een andere (buiten)activiteit te doen aangezien ik me ziek gemeld heb. Ik had eigenlijk gepland om dit weekend naar de sauna te gaan maar dat heb ik afgezegd. Ik moet straks naar mijn spych (wordt met stakende bussen een ramp want nu moet ik fietsen en daar heb ik geen kracht voor)
hebben jullie ook zo'n schuldgevoel naar je werkgever/partner/ kids toe?
En je laatste vraag kan ik niet helemaal antwoord op geven, want ik heb alleen een partner en geen kids. Met mijn werkgever heb ik geen medelijden, want het is een lul. Tegenover mijn partner voel ik me wel ontzettend schuldig. Ik vind het rot dat hij thuiskomt van een hele drukke dag werken en dat er niets in huis is gebeurd. Dat ik niet de sprankelende persoon ben die ik ooit ben geweest, waar hij gek op is geworden. Ik voel me schuldig als we na een uurtje weer weggaan bij de verjaardag van zijn vriend, omdat ik zoveel prikkels niet kan hebben. Maar hij houdt van me, dus hij steunt me onvoorwaardelijk. Toch blijf ik me er rot om voelen hoor. Maar als ik het andersom zou bekijken, als hij degene was met een burn-out, dan had ik hem ook niets kwalijk genomen.
Don't waste your time or time will waste you.
donderdag 4 januari 2018 14:53
Ik ook, sinds rond de kerstdagen. Toen stortte ik helemaal in. Bij mij heeft het trouwens een week geduurd voordat mijn leidinggevende contact opnam. Ik kon niet eens zelf ziek melden, dat heeft mijn man voor me gedaan. Het moest telefonisch, en ik werk(te, want via een uzb en nu dus niet meer) op een callcenter en raakte al in paniek bij het idee dat ik moest bellen. Terwijl ik daar normaal echt geen moeite mee heb. Na een paar minuten telefonisch contact met iemand hebben, wat voor telefonisch contact dan ook (al is het m'n zusje om te vragen of ze langs mag komen), ben ik al helemaal op. Sowieso, ik heb de afgelopen weken steeds tot een uur of 11 in bed gelegen, terwijl ik normaal echt een ochtendmens ben en er liefst vroeg uit kom. En na een paar uur zou ik er alweer het liefst in kruipen. Boodschappen doen lukt me eigenlijk niet, het kost teveel energie en ik raak in de supermarkt totaal het overzicht kwijt. En ja, ook ik vind het moeilijk om niets te doen, maar ik moet dus even echt van mijn eigen hoofd 
donderdag 4 januari 2018 15:33
jaw schreef: ↑04-01-2018 13:21Niets "Moeten", niet van jezelf en ook niet van een ander. En het is vooral het 'moeten' van jezelf dat het moeilijkste is om af te leren, aangezien dat de grootste voedingsbodem is van je huidige ziekte.
Leren 'vervelen'. Heel moeilijk om jezelf zover te krijgen dat je in staat kunt zijn om je te vervelen. En dan ook echt dat vervelen volhouden ipv jezelf weer te verplichten om iets te doen.
Ophouden met plannen maken. Ophouden met doelen stellen. Als je een momentje energie hebt, maak een schema voor de primaire taken in het huis, streep daarna 9 van de 10 taken weg voor die dag en hou er 1 over, de rest kan echt wel wachten.
Wijze woorden, vooral dat "moeten" van jezelf zo moeilijk af te leren is. Zelfs na 2 burn outs vind ik dat nog heel lastig. Maar wel ozo noodzakelijk.
donderdag 4 januari 2018 16:20
Ik ben toch gegaan naar de psych..wel even fijn om er over te praten....te horen dat ik niet gek ben ofzo...alleen maar gewoon heel erg moe...(nu overigens nog moeier..maar ik hoef nu niks meer te doen. Het eten laat ik maar voor wat het is.Gele_Suikerspin schreef: ↑04-01-2018 14:38Precies, niks doen is juist hard werken en noodzakelijk. Iedereen moet elke dag zeker een uur niks doen. Gewoon naar buiten staren. Heel gezond.
Kun je je psych ook telefonisch spreken of kan zij naar jou komen.
Ik zou nu even niet meer over je grenzen heen gaan.
Als de sauna jou helpt, juist wel heen gaan.
Waarom zou je je schuldig voelen? De wereld draait ook wel door zonder jou. Zo onmisbaar ben je niet op je werk.
Voor jezelf zorgen is juist zorgen voor anderen. Eerst jezelf dan pas anderen. Anders gaat het mis.
Controle echt los laten. En verbaas je niet als je klachten de eerst nog erger worden. Je lijf krijgt nu pas rust en dat zul je merken.
Gewoon je er aan over geven. Niks aan te doen. Je zit nu eenmaal in deze situatie. Accepteren is de eerste stap. Er tegen vechten werkt averechts.
Je kunt de psych ook af zeggen.
donderdag 4 januari 2018 16:22
echt he...dat schuld gevoel is misschien nog wel het ergste..idd andersom zou ik dat ook denken maar toch....Ik kan normaal gesproken makkelijk alle ballen in de lucht houden..maar nu.....verschrikkelijk...ik ga maar proberen me er aan over te geven... voor nu ff plat..morgen weer een dag. Sterkte allemaalFiddlyDiddlyDoo schreef: ↑04-01-2018 14:40Het lijkt alsof je mijn verhaal opschrijft. Erg onbeschoft dat je geen reactie hebt gehad van de manager, zoiets gaat aan je vreten want je zit jezelf gek te maken in je hoofd. 'Wat nou als hij belt, wat nou als hij niet belt, kan ik wel/niet naar buiten, moet ik wel/niet thuis blijven, wordt er over me gekletst' en vul zelf maar in. Je kan er voor kiezen om nog een appje te sturen of het zo te laten, wat jou het meeste rust geeft. Dat jij psychisch ziek bent, wil niet zeggen dat je nu maar binnen moet gaan zitten. Bij een burn-out is het juist enorm belangrijk om weer leuke dingen te gaan doen en je energiebalans te herstellen. Dat gaat niet met alleen maar thuiszitten. Elke goed onderlegde psycholoog zal het hier mee eens zijn. Dus als jij naar buiten wil, of iets wil gaan doen waarvoor je je huis moet verlaten, dan mag en kan dat gewoon!
En je laatste vraag kan ik niet helemaal antwoord op geven, want ik heb alleen een partner en geen kids. Met mijn werkgever heb ik geen medelijden, want het is een lul. Tegenover mijn partner voel ik me wel ontzettend schuldig. Ik vind het rot dat hij thuiskomt van een hele drukke dag werken en dat er niets in huis is gebeurd. Dat ik niet de sprankelende persoon ben die ik ooit ben geweest, waar hij gek op is geworden. Ik voel me schuldig als we na een uurtje weer weggaan bij de verjaardag van zijn vriend, omdat ik zoveel prikkels niet kan hebben. Maar hij houdt van me, dus hij steunt me onvoorwaardelijk. Toch blijf ik me er rot om voelen hoor. Maar als ik het andersom zou bekijken, als hij degene was met een burn-out, dan had ik hem ook niets kwalijk genomen.
zondag 7 januari 2018 17:15
Wat is het toch vreemd om te ervaren om geestelijk en lichamelijk helemaal niks aan te kunnen.
Om de supermarkt in te stappen en daar gewoon helemaal kwijt te zijn waarvoor je kwam.. Hard nadenken terwijl het zweet je uitbreekt om vervolgens zonder boodschappen weer thuis te komen.
Het lezen van een boek wat zorgt voor gigantische hoofdpijn.
Tv kijken is ook al zo vermoeiend. Het geluid zorgt voor een enorme chaos in mijn hoofd.
Een wandeling buiten wat zoveel energie kost...
Heel vervelend.. Maar vooral ook.. Hoe en wanneer gaat dit weg...![😢]()
![😢]()
Om de supermarkt in te stappen en daar gewoon helemaal kwijt te zijn waarvoor je kwam.. Hard nadenken terwijl het zweet je uitbreekt om vervolgens zonder boodschappen weer thuis te komen.
Het lezen van een boek wat zorgt voor gigantische hoofdpijn.
Tv kijken is ook al zo vermoeiend. Het geluid zorgt voor een enorme chaos in mijn hoofd.
Een wandeling buiten wat zoveel energie kost...
Heel vervelend.. Maar vooral ook.. Hoe en wanneer gaat dit weg...
zondag 7 januari 2018 17:22
Stroopwafel2018 schreef: ↑07-01-2018 17:15Wat is het toch vreemd om te ervaren om geestelijk en lichamelijk helemaal niks aan te kunnen.
Om de supermarkt in te stappen en daar gewoon helemaal kwijt te zijn waarvoor je kwam.. Hard nadenken terwijl het zweet je uitbreekt om vervolgens zonder boodschappen weer thuis te komen.
Het lezen van een boek wat zorgt voor gigantische hoofdpijn.
Tv kijken is ook al zo vermoeiend. Het geluid zorgt voor een enorme chaos in mijn hoofd.
Een wandeling buiten wat zoveel energie kost...
Heel vervelend.. Maar vooral ook.. Hoe en wanneer gaat dit weg...![😢]()
Achter de wolken schijnt de zon...ook al lijkt dat nu niet (zelf meermaals opgeklommen)
Het komt echt goed.
Maar we komen er echt echt wel weer.
Ik loop nu echt tegen muren op..ik kan niet ontspannen.
Ik weet wel wat ik bij de super nodig heb maar wil er zsm weg..
Boeken lezen lukt al jaren niet. En ik heb eigenlijk altijd de radio aan.
maandag 8 januari 2018 08:00
been there...Stroopwafel2018 schreef: ↑07-01-2018 17:15Wat is het toch vreemd om te ervaren om geestelijk en lichamelijk helemaal niks aan te kunnen.
Om de supermarkt in te stappen en daar gewoon helemaal kwijt te zijn waarvoor je kwam.. Hard nadenken terwijl het zweet je uitbreekt om vervolgens zonder boodschappen weer thuis te komen.
Het lezen van een boek wat zorgt voor gigantische hoofdpijn.
Tv kijken is ook al zo vermoeiend. Het geluid zorgt voor een enorme chaos in mijn hoofd.
Een wandeling buiten wat zoveel energie kost...
Heel vervelend.. Maar vooral ook.. Hoe en wanneer gaat dit weg...![😢]()
en het komt goed! Heel erg goed.
