Psyche
alle pijlers
Schematherapie, maar eerst stoppen met alcohol
dinsdag 16 januari 2018 21:56
Ik lees al een behoorlijke tijd mee op het forum, op zoek naar herkenning, tips en advies....
Maar ik loop tegen iets aan, waar ik zelf niet goed uit kom vandaar dat ik graag reactie zou willen hebben.
Ik zal mij eerst even in het kort voorstellen. Ik ben een vrouw van 34, ik heb een LAT relatie met mijn vriend. Ik werk 32 uur in de jeugdhulpverlening.
Vorig jaar belandde ik in een depressie/dip en ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij GGZ. In het verleden vanaf mijn 20e, tot 4 x toe een traject cognitieve therapie gehad bij de eerste lijns psycholoog.
Onlangs te horen gekregen dat de conclusie is, dat ik een persoonlijkheidsprobleem heb. Voor mij betekent dit niet heel veel meer of anders, dan een naam voor de verzameling van de klachten die ik heb. Ik probeer mij dan er ook niet achter te verschuilen. Meer dan anders voel ik motivatie om hard te werken aan mijn problemen, zodat ik gelukkiger zal worden.
Nu ben ik sinds een maand gestart met individuele therapie. Ik heb een erg fijne therapeute, ze komt warm, hartelijk en eerlijk over.
Vandaag heb ik gesproken over mijn alcohol gebruik, ik heb alle ins- & outs verteld. Dit maakte dat de therapeute heeft aangegeven dat ik moet proberen om te stoppen/ drastisch minderen met mijn gebruik, anders zou het kunnen betekenen dat ik eerst richting verslavingszorg moet.
Ik wil heel graag minderen, ook al voelt het voor mij dat alcohol de enige manier is om mij rustig en kalm te voelen, de enige manier om de leegte in mij te vullen.
Tijdens therapie gaf ik aan dat ik mij 100 % zou inzetten en er alles aan ga doen om hier mee aan de slag te gaan. Nu eenmaal thuis merk ik dat ik al allerlei excuses verzin om het stoppen en mijzelf te saboteren. Het komt er op neer dat ik heel moeilijk vind, waardoor ik enorm baal van mijzelf waardoor de drang juist groter wordt.
Vanmiddag in theorie, leek het allemaal te doen, maar nu eenmaal thuis...
Waar ik hoop, is reactie, reactie in de vorm van tips, herkenning, boeren verstand, ervaring etc.
alvast bedankt
Maar ik loop tegen iets aan, waar ik zelf niet goed uit kom vandaar dat ik graag reactie zou willen hebben.
Ik zal mij eerst even in het kort voorstellen. Ik ben een vrouw van 34, ik heb een LAT relatie met mijn vriend. Ik werk 32 uur in de jeugdhulpverlening.
Vorig jaar belandde ik in een depressie/dip en ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij GGZ. In het verleden vanaf mijn 20e, tot 4 x toe een traject cognitieve therapie gehad bij de eerste lijns psycholoog.
Onlangs te horen gekregen dat de conclusie is, dat ik een persoonlijkheidsprobleem heb. Voor mij betekent dit niet heel veel meer of anders, dan een naam voor de verzameling van de klachten die ik heb. Ik probeer mij dan er ook niet achter te verschuilen. Meer dan anders voel ik motivatie om hard te werken aan mijn problemen, zodat ik gelukkiger zal worden.
Nu ben ik sinds een maand gestart met individuele therapie. Ik heb een erg fijne therapeute, ze komt warm, hartelijk en eerlijk over.
Vandaag heb ik gesproken over mijn alcohol gebruik, ik heb alle ins- & outs verteld. Dit maakte dat de therapeute heeft aangegeven dat ik moet proberen om te stoppen/ drastisch minderen met mijn gebruik, anders zou het kunnen betekenen dat ik eerst richting verslavingszorg moet.
Ik wil heel graag minderen, ook al voelt het voor mij dat alcohol de enige manier is om mij rustig en kalm te voelen, de enige manier om de leegte in mij te vullen.
Tijdens therapie gaf ik aan dat ik mij 100 % zou inzetten en er alles aan ga doen om hier mee aan de slag te gaan. Nu eenmaal thuis merk ik dat ik al allerlei excuses verzin om het stoppen en mijzelf te saboteren. Het komt er op neer dat ik heel moeilijk vind, waardoor ik enorm baal van mijzelf waardoor de drang juist groter wordt.
Vanmiddag in theorie, leek het allemaal te doen, maar nu eenmaal thuis...
Waar ik hoop, is reactie, reactie in de vorm van tips, herkenning, boeren verstand, ervaring etc.
alvast bedankt
anoniem_63cd7bfa34a6d wijzigde dit bericht op 17-01-2018 13:58
0.90% gewijzigd
dinsdag 16 januari 2018 22:07
dinsdag 16 januari 2018 22:16
Alcoholisme is een symptoom van borderline en niet andersom.fashionvictim schreef: ↑16-01-2018 22:07Heb je al eens bedacht dat al je depressieve klachten een gevolg kunnen zijn van je verslaving?
Ik zou inzetten op verslavingszorg. Dikke kans dat als je van je verslaving af bent dat je ook van je borderline en depressie af bent.
TO, ik zou contact opnemen met verslavingszorg voor begeleiding. Als je het zelf serieus oppikt, dan kun je in overleg met je therapeut misschien wel beide trajecten naast elkaar volgen. Door jouw alcoholprobleem te erkennen heb je al een heel belangrijke stap gezet, en je bent nu goed gemotiveerd om door te pakken. Succes!
dinsdag 16 januari 2018 22:19
dinsdag 16 januari 2018 22:21
Maar TO heeft geen borderline, ze heeft een NAO verzameling persoonlijkheidsproblematiek-trekken. En ook een verslaving waarvan de psychiater kennelijk niet op de hoogte was toen die eerste diagnose gesteld werd.Nummer*Zoveel schreef: ↑16-01-2018 22:16Alcoholisme is een symptoom van borderline en niet andersom.
TO, ik zou contact opnemen met verslavingszorg voor begeleiding. Als je het zelf serieus oppikt, dan kun je in overleg met je therapeut misschien wel beide trajecten naast elkaar volgen. Door jouw alcoholprobleem te erkennen heb je al een heel belangrijke stap gezet, en je bent nu goed gemotiveerd om door te pakken. Succes!
Logisch nadenken leert dan dat die NAO trekken best wel eens gewoon de symptomen van de verslaving kunnen zijn. Van een dronken lor zijn word je namelijk ook best labiel, of agressief, of wisselvallig, of somber, of depri, of moe, etc.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 16 januari 2018 22:24
dinsdag 16 januari 2018 22:43
Volgens mij is het best simpel: je bent vol goede voornemens maar de praktijk blijkt (nu al) weerbarstiger. Dat betekent dat je hulp nodig hebt bij je gebruik. Althans, bij het minderen/stoppen. 
Ik begrijp dat je je therapie niet wil pauzeren. Ik zou dat aangeven bij je therapeut en morgen naar de huisarts gaan voor een verwijzing verslavingszorg. Wie weet hoe het toch gecombineerd kan worden.
Ik begrijp dat je je therapie niet wil pauzeren. Ik zou dat aangeven bij je therapeut en morgen naar de huisarts gaan voor een verwijzing verslavingszorg. Wie weet hoe het toch gecombineerd kan worden.
•
dinsdag 16 januari 2018 22:53
Dat je nu thuis je overweldigd voelt aan waaraan je nu moet gaan werken, is helemaal niet raar. Tuurlijk kun je in heel je lijf voelen dat je er nu voor 100% voor wil gaan, maar als je in je eentje thuis zit te piekeren hoe dan, dan is dat gevoel weer weg.
Maar je hebt waarschijnlijk ook wel door dat je je alcoholgebruik aan moet pakken. Zoals anderen al zeggen: geregeld of overmatig alcoholgebruik kan echt heel veel invloed hebben op je stemming en andere psychiatrische klachten. En dat je de beslissing hebt genomen om er iets aan te gaan doen, is hartstikke goed! Maar je hoeft niet meteen te weten hoe je dat aan moet gaan pakken. Daar mag je over nadenken, weer bespreken bij je behandelaar. En ja, misschien kan je huisarts en de verslavingszorg je helpen om een goed plan op te stellen als je er tegenaan blijft hikken omdat je niet weet hoe. Maar de beslissing om er iets aan te doen, is al een hele goede stap de juiste kant uit. Gun jezelf tijd en denk er goed over Hoe je het wil doen en vraag dus evt extra hulp.
Maar je hebt waarschijnlijk ook wel door dat je je alcoholgebruik aan moet pakken. Zoals anderen al zeggen: geregeld of overmatig alcoholgebruik kan echt heel veel invloed hebben op je stemming en andere psychiatrische klachten. En dat je de beslissing hebt genomen om er iets aan te gaan doen, is hartstikke goed! Maar je hoeft niet meteen te weten hoe je dat aan moet gaan pakken. Daar mag je over nadenken, weer bespreken bij je behandelaar. En ja, misschien kan je huisarts en de verslavingszorg je helpen om een goed plan op te stellen als je er tegenaan blijft hikken omdat je niet weet hoe. Maar de beslissing om er iets aan te doen, is al een hele goede stap de juiste kant uit. Gun jezelf tijd en denk er goed over Hoe je het wil doen en vraag dus evt extra hulp.
dinsdag 16 januari 2018 23:08
Woow zo veel reacties in korte tijd, had ik niet verwacht. Fijn! dankjulliewel.
Dat mis ik namelijk in mijn dagelijks leven; reactie. Reactie zet mij tot denken, ik denk zelf namelijk vaak erg zwart-wit. Grijs ontbreekt en dat heb ik te leren.
Mijn netwerk is erg minimaal. Steun en begrip ervaar ik helaas weinig vanuit mijn netwerk, dit zal mede te maken hebben met de manier van mijn interpretatie als in mijn persoonlijkheid, maar ook omdat ik 'gewoon' geen echte vriendinnen/vrienden heb. Mijn partner steunt mij, daar waar hij kan.
Mijn alcohol gebruik, gaat met pieken en dalen. De psychiater is op de hoogte van mijn gebruik, vanaf de start (intake/ diagnostiek)
Het kan zijn dat mijn persoonlijkheid idd is gevormd, mede door alcohol gebruik. Ik drink vanaf mijn 15e al heel veel. Maar tussendoor heb ik periodes gekend van minder tot niets drinken. Maw is het nu vooral een symptoom geworden van persoonlijkheidsstoornis.
Naja wat was er eerder het kip of het ei ....
De laatste tijd is het drinken toe genomen, de reden dat ik moet minderen/ stoppen, is omdat het mijn gevoelsleven erg vlak en afgestompt maakt. Hierdoor zal therapie idd weinig zin hebben. Mijn angst zit er vooral in, dat wanneer ik stop met drinken, de ellende juist begint. Het gevoelsleven waar ik verkeerde strategien op heb ontwikkeld. Maar dit is juist nodig voor schematherapie, anders wordt het niet inzichtelijk. (lees; monoloog met mezelf, om mezelf te overtuigen)
Tja en een goede opmerking, waarom niet eerst verslavingszorg? Ik heb stof tot nadenken, maar ik merk dat ik mijzelf vanmiddag, tegenover de hulpverlener, mij behoorlijk heb overschreeuwd, door nonchalant te zeggen, dat het mij allemaal wel lukt. En daar gaat het soms mis.....
Ik denk dat ik donderdag contact met haar opneem, en dat ik een ander plan moet maken.
Dat mis ik namelijk in mijn dagelijks leven; reactie. Reactie zet mij tot denken, ik denk zelf namelijk vaak erg zwart-wit. Grijs ontbreekt en dat heb ik te leren.
Mijn netwerk is erg minimaal. Steun en begrip ervaar ik helaas weinig vanuit mijn netwerk, dit zal mede te maken hebben met de manier van mijn interpretatie als in mijn persoonlijkheid, maar ook omdat ik 'gewoon' geen echte vriendinnen/vrienden heb. Mijn partner steunt mij, daar waar hij kan.
Mijn alcohol gebruik, gaat met pieken en dalen. De psychiater is op de hoogte van mijn gebruik, vanaf de start (intake/ diagnostiek)
Het kan zijn dat mijn persoonlijkheid idd is gevormd, mede door alcohol gebruik. Ik drink vanaf mijn 15e al heel veel. Maar tussendoor heb ik periodes gekend van minder tot niets drinken. Maw is het nu vooral een symptoom geworden van persoonlijkheidsstoornis.
Naja wat was er eerder het kip of het ei ....
De laatste tijd is het drinken toe genomen, de reden dat ik moet minderen/ stoppen, is omdat het mijn gevoelsleven erg vlak en afgestompt maakt. Hierdoor zal therapie idd weinig zin hebben. Mijn angst zit er vooral in, dat wanneer ik stop met drinken, de ellende juist begint. Het gevoelsleven waar ik verkeerde strategien op heb ontwikkeld. Maar dit is juist nodig voor schematherapie, anders wordt het niet inzichtelijk. (lees; monoloog met mezelf, om mezelf te overtuigen)
Tja en een goede opmerking, waarom niet eerst verslavingszorg? Ik heb stof tot nadenken, maar ik merk dat ik mijzelf vanmiddag, tegenover de hulpverlener, mij behoorlijk heb overschreeuwd, door nonchalant te zeggen, dat het mij allemaal wel lukt. En daar gaat het soms mis.....
Ik denk dat ik donderdag contact met haar opneem, en dat ik een ander plan moet maken.
dinsdag 16 januari 2018 23:13
dinsdag 16 januari 2018 23:20
Dappere dodo jij!
Je constateert dat je een groter probleem hebt dan je dacht en dat het je belemmert in je vooruitgang. Ik ben altijd ontzettend blij met dergelijke cliënten! Ik vermoed dat je behandelaar het alleen maar enorm stoer, dapper en sterk van je vindt als je haar belt of mailt met de vraag om toch in te steken op je drankprobleem. Mogelijk hoeft de ene behandeling de andere niet op te volgen maar kan het ook deels naast elkaar plaatsvinden? Maar neem vooral je probleem serieus en pak het aan. Ook als voorbeeld voor de jeugd op je werk. Als het je lukt de hele handel, dus ook je persoonlijkheidsstoornis, onder controle te krijgen kan je een fantastische ervaringsdeskundige en dus rolmodel zijn voor hun.
Je constateert dat je een groter probleem hebt dan je dacht en dat het je belemmert in je vooruitgang. Ik ben altijd ontzettend blij met dergelijke cliënten! Ik vermoed dat je behandelaar het alleen maar enorm stoer, dapper en sterk van je vindt als je haar belt of mailt met de vraag om toch in te steken op je drankprobleem. Mogelijk hoeft de ene behandeling de andere niet op te volgen maar kan het ook deels naast elkaar plaatsvinden? Maar neem vooral je probleem serieus en pak het aan. Ook als voorbeeld voor de jeugd op je werk. Als het je lukt de hele handel, dus ook je persoonlijkheidsstoornis, onder controle te krijgen kan je een fantastische ervaringsdeskundige en dus rolmodel zijn voor hun.
dinsdag 16 januari 2018 23:28
dinsdag 16 januari 2018 23:34
@Foodb, bedoel je herkenbaar als in, dat je het probleem zelf herkent? of vanuit gezond verstand, dat het logisch is dat het ene moment 'theoretisch' heel simpel is... en dan in de praktijk, dan blijkt het toch anders.
@konijn82, bedankt voor het compliment, en jouw visie,( vanuit waarschijnlijk het gegeven dat jezelf een hulpverlener bent? )
@konijn82, bedankt voor het compliment, en jouw visie,( vanuit waarschijnlijk het gegeven dat jezelf een hulpverlener bent? )
dinsdag 16 januari 2018 23:41
@Jippie55,
Dat wat je noemt, had ik inderdaad als tip meegkregen van mijn therapeute/behandelaar.
En het antwoord op je vraag, ik voel mij deels rot over het drinken, het bevestigd mijn gedachte dat ik in het leven faal, maar aan de andere kant zorgt het er ook voor dat ik 's avonds dat lege, eenzame, &^$& piep gevoel tot kalmte kan brengen.
Stoppen/minderen met drinken zal op kort termijn rot en naar zijn, maar op lang termijn beter.....
Dat wat je noemt, had ik inderdaad als tip meegkregen van mijn therapeute/behandelaar.
En het antwoord op je vraag, ik voel mij deels rot over het drinken, het bevestigd mijn gedachte dat ik in het leven faal, maar aan de andere kant zorgt het er ook voor dat ik 's avonds dat lege, eenzame, &^$& piep gevoel tot kalmte kan brengen.
Stoppen/minderen met drinken zal op kort termijn rot en naar zijn, maar op lang termijn beter.....
dinsdag 16 januari 2018 23:44
Herkenbaar in de zin dat ik me soms heel enthousiast mee kan laten slepen of heel positief kan denken over mijn eigen idee. Maar dat ik verlamd raak als het inhaalt dat ik het moet gaan doen en hoe dan. En dat ik in mijn wat vermijdende manier van omgaan met stress val. Maar dat vermijden doe ik niet door drinken, maar meer letterlijk vermijden.
dinsdag 16 januari 2018 23:51
Ik denk dat dat het verslavingsstemmetje is in je hoofd, dat het de leegte opvult. Terwijl het waarschijnlijk alleen maar leegte creëert omdat je faalgevoelens hebt en je ook schrijft dat het je gevoel afvlakt. Dat is heel leeg.
Je wilt er wel echt iets mee anders had je er niet zo uitgebreid over gepraat. Maar misschien had je niet verwacht dat de consequenties zo direct en rigoreus zouden zijn?
En het is heel moeilijk om meteen te stoppen met iets waarvan je denkt dat het je nog iets oplevert. Een verslaving is net als een destructieve relatie. Je weet dat het niet goed voor je is maar de schijngeborgenheid maakt dag je in die situatie wilt blijven. Want wat krijg je ervoor terug als je uit die situatie stapt?
Bedenk dat je voor jezelf de tijd kan nemen om afscheid te nemen van jouw relatie met alcohol. De stap naar erkenning heb je al gemaakt en dat is een megastap!
Je wilt er wel echt iets mee anders had je er niet zo uitgebreid over gepraat. Maar misschien had je niet verwacht dat de consequenties zo direct en rigoreus zouden zijn?
En het is heel moeilijk om meteen te stoppen met iets waarvan je denkt dat het je nog iets oplevert. Een verslaving is net als een destructieve relatie. Je weet dat het niet goed voor je is maar de schijngeborgenheid maakt dag je in die situatie wilt blijven. Want wat krijg je ervoor terug als je uit die situatie stapt?
Bedenk dat je voor jezelf de tijd kan nemen om afscheid te nemen van jouw relatie met alcohol. De stap naar erkenning heb je al gemaakt en dat is een megastap!
dinsdag 16 januari 2018 23:58
Ik ben een vakgenoot van jouw therapeutCestlavie83 schreef: ↑16-01-2018 23:34....
@konijn82, bedankt voor het compliment, en jouw visie,( vanuit waarschijnlijk het gegeven dat jezelf een hulpverlener bent? )
En ik word heel blij van cliënten die zo goed kunnen reflecteren en eerlijk durven te zijn over dit soort issues. Je lijkt me een gemotiveerd mens.
(Ik word overigens ook heel blij van cliënten die dat niet kunnen en die je het mag leren hoor. Maar dan is het ook heel fijn als je een client erbij hebt die zelf heel gemotiveerd is en eerlijk durft te zijn en om hulp durft te vragen)
woensdag 17 januari 2018 10:47
Nogmaals bedankt voor alle reacties.
Jullie raken meteen een zeer plekje aan. Waarom heb ik het verteld? En waarom heb ik gezegd dat het me wel gaat lukken, zo van ; 'ah joh, dat doe ik even'
Dat is een goeie, dat is wat er vaker gebeurd. Ik vertel zaken en weet soms niet wat ik er mee wil. Misschien wilde ik de ander 'overtuigen' hoe moeilijk ik het heb, medelijden met mezelf? ik weet het niet zo goed. Maar inderdaad had ik het antwoord op deze manier, het antwoord dat ik moet stoppen/drastisch mindereren niet verwacht.
Ik denk ik, nu ik alle reacties nog eens lees, dit juist ook 'hardop'moet bespreken met mijn behandelaar. Dit is namelijk hoe het vaker werkt.
Overschreeuw mezelf dat het me allemaal wel lukt, maar zo makkelijk lukt het me niet.
Jullie raken meteen een zeer plekje aan. Waarom heb ik het verteld? En waarom heb ik gezegd dat het me wel gaat lukken, zo van ; 'ah joh, dat doe ik even'
Dat is een goeie, dat is wat er vaker gebeurd. Ik vertel zaken en weet soms niet wat ik er mee wil. Misschien wilde ik de ander 'overtuigen' hoe moeilijk ik het heb, medelijden met mezelf? ik weet het niet zo goed. Maar inderdaad had ik het antwoord op deze manier, het antwoord dat ik moet stoppen/drastisch mindereren niet verwacht.
Ik denk ik, nu ik alle reacties nog eens lees, dit juist ook 'hardop'moet bespreken met mijn behandelaar. Dit is namelijk hoe het vaker werkt.
Overschreeuw mezelf dat het me allemaal wel lukt, maar zo makkelijk lukt het me niet.
woensdag 17 januari 2018 12:17
Inderdaad, goed bespreken met je behandelaar dit. Wat kost alcohol voor je op en hoe kun je dit anders opvangen? Als het zo makkelijk was om minder te drinken en het geen enkel conflict op had geleverd, dan had je waarschijnlijk allang verminderd immers.
En het jezelf overschreeuwen, je groter en stoerder laten zien dan je werkelijk bent, wat zit daarachter?
En het jezelf overschreeuwen, je groter en stoerder laten zien dan je werkelijk bent, wat zit daarachter?
zaterdag 20 januari 2018 10:19
Hallo Cestlavie!
Herkenbaar...willen verdoven van heftige emoties..
Heb je weleens aan anti-depressiva gedacht?
Helpt mij beter om te gaan met tegenslagen ed. (Maar nog steeds geen demper voor overspoeling van pijnlijke emoties op momenten)
Mij helpt:
Sporten en mediteren...
Dit zijn mijn lifesavers!
Je kan me altijd berichten voor vragen.
Heel veel sterkte!!
Liefs
Herkenbaar...willen verdoven van heftige emoties..
Heb je weleens aan anti-depressiva gedacht?
Helpt mij beter om te gaan met tegenslagen ed. (Maar nog steeds geen demper voor overspoeling van pijnlijke emoties op momenten)
Mij helpt:
Sporten en mediteren...
Dit zijn mijn lifesavers!
Je kan me altijd berichten voor vragen.
Heel veel sterkte!!
Liefs
