Last van perfectionisme

20-02-2018 18:44 13 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Ik ben altijd een vrij perfectionistisch persoon geweest, maar ik heb het idee dat het de laatste tijd steeds erger wordt. Het is niet eens perfectionisme wat betreft studiecijfers of sport ofzo, maar meer naar m'n 'persoonlijkheid'. Als ik bijvoorbeeld iets heb gezegd waarvan ik vind dat het onhandig was (hoeft helemaal niet zo te zijn), kan ik daar zo over blijven doormalen en dan vind ik het lastig dat los te laten en gewoon vrolijk te zijn.
Ook kan ik me overbodig zorgen maken over iets wat mis kan gaan, ook al zijn er helemaal geen aanwijzingen dat het mis zal gaan.
Het maakt me de laatste tijd nogal zwaarmoedig en zorgt ervoor dat ik constant aan het analyseren ben.
Herkent iemand dit, of zijn er tips?
Alle reacties Link kopieren
De grondslag van perfectionisme is vaak onzekerheid. Want wat kan er gebeuren als het mis gaat? Dan zou je wel eens niet weten wat je moet doen en hoe je moet reageren, op alles voorbereid zijn dus alsof je het dan wel zou weten. Het geeft in ieder geval het gevoel dat je het voor zover mogelijk beheerst of kan controleren. Maar dat is een illusie, heb vertrouwen dat het je wel lukt. Die keren dat dat niet het geval is en het zo in je hoofd zit... leer er van maar neem het jezelf niet zo kwalijk. Alsof je jezelf in de steek hebt gelaten of omdat je beter van jezelf verwacht had. De meeste mensen reageren niet nu eenmaal niet perfect waarom zou dat bij jou wel het geval moeten zijn. Leer er mee omgaan en te accepteren dat je fouten mag maken en dat mensen ondanks dat van je zullen blijven houden. Heb je dat geluk niet, ook dan vind je je weg wel.
Alle reacties Link kopieren
amy2010 schreef:
20-02-2018 18:55
De grondslag van perfectionisme is vaak onzekerheid. Want wat kan er gebeuren als het mis gaat? Dan zou je wel eens niet weten wat je moet doen en hoe je moet reageren, op alles voorbereid zijn dus alsof je het dan wel zou weten. Het geeft in ieder geval het gevoel dat je het voor zover mogelijk beheerst of kan controleren. Maar dat is een illusie, heb vertrouwen dat het je wel lukt. Die keren dat dat niet het geval is en het zo in je hoofd zit... leer er van maar neem het jezelf niet zo kwalijk. Alsof je jezelf in de steek hebt gelaten of omdat je beter van jezelf verwacht had. De meeste mensen reageren niet nu eenmaal niet perfect waarom zou dat bij jou wel het geval moeten zijn. Leer er mee omgaan en te accepteren dat je fouten mag maken en dat mensen ondanks dat van je zullen blijven houden. Heb je dat geluk niet, ook dan vind je je weg wel.
Dank je wel voor je reactie. Het is inderdaad ook echt een vertrouwenskwestie, 9 van de 10 keer denk ik achteraf "waarom heb ik me hier zo druk om gemaakt, dat ga ik de volgende keer niet meer doen." En dan gebeurt dan natuurlijk vaak weer wel, maar ik ben mezelf wel erg aan het trainen dit af te leren.
Alle reacties Link kopieren
Waar komt het vandaan? Heb je altijd voorbereid moeten zijn voor fysiek/sociaa-emotioneel 'gevaar'? Hier hoef je niet persé antwoord op te geven (op dit forum bedoel ik), het gaat er om dat het je wat rust geeft wanneer je weet waar het vandaan komt.
Stel dat het vroeger bij iemand thuis onveilig was, dat men vaak bekritiseerd werd en het nooit goed deed. Dan kan je het gevoel krijgen dat je altijd voorbereid moet zijn op kritiek en je weerwoord klaar moet hebben en dat je altijd maar perfect moet zijn om kritiek te voorkomen. MAAR die situatie kan nu veranderd zijn en nu hoeft dat allemaal niet meer. Toch doe je het dan nog steeds omdat het een soort van automatisme is geworden. Als je dan weet dat het iets van toen is en niet meer van nu dan kan je het makkelijker loslaten.
Natuurlijk kan de reden bij jou anders zijn. Dit is slechts een voorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Ruby95 schreef:
20-02-2018 18:44
Hallo allemaal,

Ik ben altijd een vrij perfectionistisch persoon geweest, maar ik heb het idee dat het de laatste tijd steeds erger wordt. Het is niet eens perfectionisme wat betreft studiecijfers of sport ofzo, maar meer naar m'n 'persoonlijkheid'. Als ik bijvoorbeeld iets heb gezegd waarvan ik vind dat het onhandig was (hoeft helemaal niet zo te zijn), kan ik daar zo over blijven doormalen en dan vind ik het lastig dat los te laten en gewoon vrolijk te zijn.
Ook kan ik me overbodig zorgen maken over iets wat mis kan gaan, ook al zijn er helemaal geen aanwijzingen dat het mis zal gaan.
Het maakt me de laatste tijd nogal zwaarmoedig en zorgt ervoor dat ik constant aan het analyseren ben.
Herkent iemand dit, of zijn er tips?
Totale herkenning ja. Doodmoe word je ervan.
Ik ben nu bezig met een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
Tvp. Heb dit ook
Alle reacties Link kopieren
Hey! Wat zorgt ervoor dat je erdoor gaat doormalen? Wat is hetgeen exact dat je moeilijk vind los te laten? Hoe ziet de gedachtegang in je hoofd eruit nadat je iets onhandigs hebt gezegd?
Herkenbaar maar ik heb gelukkig wel stappen kunnen maken. Acceptatie helpt en ervaring ook. Sommige situaties komen vaker terug en hoe vaker het goed gegaan is, hoe minder ik me zorgen maak erover. Dit gaat dan over verkeerde opmerkingen of dingen die ik zie als een fout die later niet zo erg bleken te zijn. Het malen is minder geworden sinds ik 's nachts letterlijk opschrijf wat mijn oplossing zal zijn. Ik ga ook mijn bed uit en als dat niet werkt ga ik op de bank/logeerbed slapen. Dit helpt ook tegen het piekeren.

Verder accepteer ik ook dat ik ben wie ik ben. Ik zou tijd en energie kunnen winnen door niet alles tot in de puntjes voor te bereiden maar ik weet dat als ik dat niet doe, ik pieker en stress heb dus er is dan toch geen winst.

Ik blijf moeite hebben met nieuwe situaties maar hoe ouder je wordt hoe minder vaak dat voorkomt. De eerste keer dat ik bijvoorbeeld ging vliegen was ik achteraf doodop van de stress. Nu vind ik het nog steeds niet relaxt maar ik zorg gewoon dat ik zeer ruim van tevoren op het vliegveld ben. Hierdoor loopt de stress niet zo hoog op omdat ik weet dat er nog tijd genoeg zal zijn voor plan B/C/D. Ik verzin nog wel steeds plan B/C/D.

Ik zorg ook voor genoeg slaap. Slaapgebrek zorgt voor piekeren waardoor ik weer slechter slaap. Als ik merk dat ik ergens mee zit dan ga ik niet in bed liggen zonder afleiding maar ga ik muziek/audioboek luisteren of een serie kijken. Dan val ik tijdens deze actie in slaap en kan ik niet piekeren.
Alle reacties Link kopieren
Ghettonoom schreef:
20-02-2018 20:34
Hey! Wat zorgt ervoor dat je erdoor gaat doormalen? Wat is hetgeen exact dat je moeilijk vind los te laten? Hoe ziet de gedachtegang in je hoofd eruit nadat je iets onhandigs hebt gezegd?
Ik denk vooral wanneer ik bijvoorbeeld vind dat ik niet correct ben geweest naar iemand anders, en dan denk dat diegene mij dat meer kwalijk neemt dan eigenlijk altijd het geval is. Dit kan ook gaan om een dom misverstand wat totaal nergens over gaat haha, het gaat (gelukkig) bijna nooit over echt serieuze zaken maar daarom is het ook minder logisch dat ik me er zo druk om maak.
Alle reacties Link kopieren
binkie schreef:
20-02-2018 20:05
Totale herkenning ja. Doodmoe word je ervan.
Ik ben nu bezig met een psycholoog.

Ja lastig he
heb je het idee dat je wat aan die psycholoog hebt? goed dat je daarmee bezig bent
Alle reacties Link kopieren
Ik herken zeker wat je schrijft. Altijd perfectionistische trekken gehad in de zin van hogere lat voor mezelf dan voor de ander en heel streng bij relatief kleine fouten. Ook bij vlagen meer last van gehad en dat zal ik ongetwijfeld in de toekomst weer meemaken. Ik heb veel gehad aan een traject bij een psycholoog op basis van schematherapie. Daarin heb ik geleerd om modi ('stemmen') in mezelf te herkennen. Ik zag in dat mijn kritische oudermodus (is je eigen criticus maar vaak gevoed door normen van je ouders, maar kan ook een docent, oma etc zijn) heel sterk aanwezig was. Zo sterk dat mijn blije kind modus maar ook boos kind geen ruimte kregen. Met andere woorden, mijn eigen gevoelens en verlangens hadden geen sterke basis ten opzichte van die extern gevoede criticus. Dit heeft mij veel inzicht gegeven en inmiddels ben ik in staat op tijd die patronen te zien en regelmatig te doorbreken. Ik ben echt milder voor mezelf geworden en voel me veel sterker! Ik hoop dat stukjes uit mijn verhaal je kunnen helpen om te zoeken wat bij jou aan de orde is en de juiste stappen voor jezelf te gaan zetten.
Alle reacties Link kopieren
Ruby95 schreef:
20-02-2018 21:29
Ik denk vooral wanneer ik bijvoorbeeld vind dat ik niet correct ben geweest naar iemand anders, en dan denk dat diegene mij dat meer kwalijk neemt dan eigenlijk altijd het geval is. Dit kan ook gaan om een dom misverstand wat totaal nergens over gaat haha, het gaat (gelukkig) bijna nooit over echt serieuze zaken maar daarom is het ook minder logisch dat ik me er zo druk om maak.
Ja precies. Maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat het niet jou verantwoordelijkheid hoeft te zijn voor iemands capaciteteiten van intepretatie en kans aannemen dat de ander het niet zo bedoelt had en zelf het initiatief neemt om je vragen te stellen wanneer ze verbaasd raken aan een of andere uitspraak van jou toch? Dat je gevoel op dat moment dan sterker is dan je verstand en dat je dus telkens dwars ligt?

Zou het helpen om bij zo'n situatie te denken dat het goed is voor die specifieke persoon als die persoon iets verkeerds heeft opgevat, niet zoals jij het bedoelt had? Dan krijgt die persoon bijvoorbeeld een mogelijkheid zichzelf erin te leren kennen en hoe die daarmee omgaat en al. Miscommunicatie zal er altijd zijn, dat is ook eenmaal een onderdeel van het construct van verbale taal denk ik. Laat die persoon die beperkingen van communicatie zelf ontdekken en erachter komen dat mensen miscommuniceren en dus leren om niet alles letterlijk op te nemen en zelf het initiatief aanleren om vragen te stellen en dus hun eigen communicatie verbeteren.

Daarnaast denk ik altijd dat perfectonistisch zijn verre weg van perfectionisme ligt. Kijk hoeveel perfectionisme iemands gevoel negatief kan maken en er soms slecht van kunt slapem en enorme stress oplevert, lijkt me niet perfoctionistisch als er weinig ruimte voor rust is :p

Mag ik hiernaast nog vragen of je tevreden bent met de sociale contacten die je hebt?

Als je het ergens niet mee eens bent met wat ik schreef dan hoor ik dat graag! :)
Alle reacties Link kopieren
Ghettonoom schreef:
21-02-2018 00:29
Ja precies. Maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat het niet jou verantwoordelijkheid hoeft te zijn voor iemands capaciteteiten van intepretatie en kans aannemen dat de ander het niet zo bedoelt had en zelf het initiatief neemt om je vragen te stellen wanneer ze verbaasd raken aan een of andere uitspraak van jou toch? Dat je gevoel op dat moment dan sterker is dan je verstand en dat je dus telkens dwars ligt?

Zou het helpen om bij zo'n situatie te denken dat het goed is voor die specifieke persoon als die persoon iets verkeerds heeft opgevat, niet zoals jij het bedoelt had? Dan krijgt die persoon bijvoorbeeld een mogelijkheid zichzelf erin te leren kennen en hoe die daarmee omgaat en al. Miscommunicatie zal er altijd zijn, dat is ook eenmaal een onderdeel van het construct van verbale taal denk ik. Laat die persoon die beperkingen van communicatie zelf ontdekken en erachter komen dat mensen miscommuniceren en dus leren om niet alles letterlijk op te nemen en zelf het initiatief aanleren om vragen te stellen en dus hun eigen communicatie verbeteren.

Daarnaast denk ik altijd dat perfectonistisch zijn verre weg van perfectionisme ligt. Kijk hoeveel perfectionisme iemands gevoel negatief kan maken en er soms slecht van kunt slapem en enorme stress oplevert, lijkt me niet perfoctionistisch als er weinig ruimte voor rust is :p

Mag ik hiernaast nog vragen of je tevreden bent met de sociale contacten die je hebt?

Als je het ergens niet mee eens bent met wat ik schreef dan hoor ik dat graag! :)
Dank je wel voor je reactie :) die twee dingen liggen inderdaad ver van elkaar af haha
Ik ben zeker wel tevreden met de sociale contacten die ik heb, maar op de een of andere manier ben ik ergens bang om ze kwijt te raken
misschien omdat ik vroeger op school niet zo op m'n plek zat en moeilijk vond contact te krijgen met mensen
Nu is dat veel beter gelukkig en heb een stel hele goeie en lieve vriendinnen
Het zit met name in mezelf, ik moet er beter mee om leren gaan en relativeren
en niet alle verantwoordelijkheid inderdaad alleen bij mezelf leggen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven