Psyche
alle pijlers
Autisme en wel/geen depressie
dinsdag 20 februari 2018 19:49
Hee 
Ik loop inmiddels al jaren in de GGZ bij verschillende therapeuten ivm oa sociale angsten en een doodwens (het is een lang verhaal). Er werd eerder gedurende 5 jaar door 3 opeenvolgende therapeuten steeds gedacht dat dit vanuit een depressie en persoonlijkheidsproblematiek kwam.
Vorig jaar ben ik opgenomen en toen is autisme vastgesteld. Volgens mijn huidige behandelaar komen al mijn klachten vanuit mijn autisme, ook de doodswens. Hij stopt nu de antidepressiva en wil ook geen andere meer proberen. Ik vind het zo moeilijk om te begrijpen dat ik me alleen vanuit mijn autisme zo kan voelen. Ik kom amper nog buiten, hang de hele dag wat op de bank, slaap slecht, slechte eetlust etc.
Is dit iets dat anderen herkennen vanuit "alleen" autisme? Ik weet dat jullie geen diagnoses kunnen/mogen stellen, ik ben vooral op zoek naar ervaringen. Ik heb morgen weer een gesprek en wil het toch weer eens opnieuw aankaarten. Ik heb wel veel vertrouwen in hun expertise maar blijkbaar ook weer niet genoeg vertrouwen...? Heeft iemand tips hoe ik dit gesprek kan aanpakken?
Ik loop inmiddels al jaren in de GGZ bij verschillende therapeuten ivm oa sociale angsten en een doodwens (het is een lang verhaal). Er werd eerder gedurende 5 jaar door 3 opeenvolgende therapeuten steeds gedacht dat dit vanuit een depressie en persoonlijkheidsproblematiek kwam. Vorig jaar ben ik opgenomen en toen is autisme vastgesteld. Volgens mijn huidige behandelaar komen al mijn klachten vanuit mijn autisme, ook de doodswens. Hij stopt nu de antidepressiva en wil ook geen andere meer proberen. Ik vind het zo moeilijk om te begrijpen dat ik me alleen vanuit mijn autisme zo kan voelen. Ik kom amper nog buiten, hang de hele dag wat op de bank, slaap slecht, slechte eetlust etc.
Is dit iets dat anderen herkennen vanuit "alleen" autisme? Ik weet dat jullie geen diagnoses kunnen/mogen stellen, ik ben vooral op zoek naar ervaringen. Ik heb morgen weer een gesprek en wil het toch weer eens opnieuw aankaarten. Ik heb wel veel vertrouwen in hun expertise maar blijkbaar ook weer niet genoeg vertrouwen...? Heeft iemand tips hoe ik dit gesprek kan aanpakken?
dinsdag 20 februari 2018 19:51
Los daarvan, voelde je je beter met antidepressiva?
Dit zijn alleszins officieel de criteria voor een depressie vast te stellen, misschien dat dat je wat inzicht geeft:
https://hulpgids.nl/informatie/ziektebe ... rnis-dsm-5
Dit zijn alleszins officieel de criteria voor een depressie vast te stellen, misschien dat dat je wat inzicht geeft:
https://hulpgids.nl/informatie/ziektebe ... rnis-dsm-5
chentolove wijzigde dit bericht op 20-02-2018 19:52
69.55% gewijzigd
dinsdag 20 februari 2018 19:56
Voor mij geld dat ik al heel wat diagnoses heb gehad.
Voor mijn herstel is het niet van belang geweest wat ze er allemaal opgeplakt hebben.
GGZ is goed in eindeloos analyseren en onderzoeken.
Wat mij betreft moeten ze daar acuut mee kappen.
Tip: vraag een prognose. Aan de hand van dat antwoord weet je of de hulpverlening die je krijgt serieus te nemen is en kun je verder in stappen die genomen worden in het kader van je herstel en niet in het kader van wat er allemaal aan problemen met je aan de hand is.
Voor mijn herstel is het niet van belang geweest wat ze er allemaal opgeplakt hebben.
GGZ is goed in eindeloos analyseren en onderzoeken.
Wat mij betreft moeten ze daar acuut mee kappen.
Tip: vraag een prognose. Aan de hand van dat antwoord weet je of de hulpverlening die je krijgt serieus te nemen is en kun je verder in stappen die genomen worden in het kader van je herstel en niet in het kader van wat er allemaal aan problemen met je aan de hand is.
dinsdag 20 februari 2018 19:56
Ik voelde me niet beter met de 3 antidepressiva die ik nu achter elkaar gehad heb. Dus ik snap wel dat hij ze stopt.chentolove schreef: ↑20-02-2018 19:51Los daarvan, voelde je je beter met antidepressiva?
Dit zijn alleszins officieel de criteria voor een depressie vast te stellen, misschien dat dat je wat inzicht geeft:
https://hulpgids.nl/informatie/ziektebe ... rnis-dsm-5
Ergens hoopte ik dat het een depressie was. Ik weet dat dat ook heel erg is, maar er is tenminste nog hoop op genezing. Bij autisme is het toch meer een kwestie van mee leren leven...
dinsdag 20 februari 2018 20:01
Ik geloof er wel in dat je evengoed bij autisme handvaten kunt krijgen om wel degelijk positieve vooruitgang te hebbenhertje89 schreef: ↑20-02-2018 19:56Ik voelde me niet beter met de 3 antidepressiva die ik nu achter elkaar gehad heb. Dus ik snap wel dat hij ze stopt.
Ergens hoopte ik dat het een depressie was. Ik weet dat dat ook heel erg is, maar er is tenminste nog hoop op genezing. Bij autisme is het toch meer een kwestie van mee leren leven...
(los van het feit of het een depressie/autisme is als oorzaak, dat weet ik niet)
Ik bedoel eigenlijk het volgende: iemand met 1 hand zal altijd maar 1 hand hebben MAAR kan wel super goed worden met een prothese / haar onderarm goed leren gebruiken. Kom op meid, geef niet op
Ik zou dus zeker goed informeren naar wat zij als punten ziet: medicatie zou je volgend haar niet helpen, wat dan wél? Misschien is er wel een heel goede optie die je inderdaad meer helpt dan de AD!
chentolove wijzigde dit bericht op 20-02-2018 20:03
16.66% gewijzigd
dinsdag 20 februari 2018 20:01
Ik ben al jaren af en aan onder behandeling voor ADD icm een dysthyme stoornis en nu wordt er bij mij ook ASS geopperd. Maar niet onderzocht aangezien ik momenteel ook gewoon depressief ben. Ik wil zelf graag stoppen met de AD omdat ik niet het idee heb dat het wat doet, maar mijn behandelaar is er op tegen. Het kan best dat je klachten komen omdat je jezelf overvraagd door je niet aan te passen aan de ASS, maar je kan lijkt mij ook met ASS nog steeds depressief zijn.
Zo te lezen voel je je nu met AD ook beroerd. Kan je morgen in het gesprek navragen wat de mogelijkheden zijn voor ondersteunende medicatie en waarom AD geen optie meer is?
Kijk anders even op het autisme topic, de laatste of een na laatste pagina gaat o.a. over medicatie.
Zo te lezen voel je je nu met AD ook beroerd. Kan je morgen in het gesprek navragen wat de mogelijkheden zijn voor ondersteunende medicatie en waarom AD geen optie meer is?
Kijk anders even op het autisme topic, de laatste of een na laatste pagina gaat o.a. over medicatie.
dinsdag 20 februari 2018 20:06
3 is nog niet zo heel veel hoor, ken genoeg mensen zonder ASS die 8 tot 10 soorten hebben moeten proberen tot er 1 aansloeg. Heb er zelf ook meerdere gehad.hertje89 schreef: ↑20-02-2018 19:56Ik voelde me niet beter met de 3 antidepressiva die ik nu achter elkaar gehad heb. Dus ik snap wel dat hij ze stopt.
Ergens hoopte ik dat het een depressie was. Ik weet dat dat ook heel erg is, maar er is tenminste nog hoop op genezing. Bij autisme is het toch meer een kwestie van mee leren leven...
dinsdag 20 februari 2018 20:12
Ja, door ass kun je angsten ontwikkelen, of depressieve klachten. Google bijvoorbeeld eens op 'autistic burn-out'.
Overigens is er met ass prima te leren leven. Ik snap heel goed dat je baalt dat er geen pilletje of therapietje is wat het probleem oplost, daar baal ik soms zelf ook enorm van (ik heb ook ass). Maar er is prima mee te leren leven. Ik leef er ook prima mee
Overigens is er met ass prima te leren leven. Ik snap heel goed dat je baalt dat er geen pilletje of therapietje is wat het probleem oplost, daar baal ik soms zelf ook enorm van (ik heb ook ass). Maar er is prima mee te leren leven. Ik leef er ook prima mee
dinsdag 20 februari 2018 20:14
Heel herkenbaar verhaal, zou bijna van mij kunnen zijn.
Maar of de depressie alleen door je autisme komt is lastig te zeggen, andere factoren spelen natuurlijk ook een rol.
Wat ik wel weet is dat depressies bij mensen met autisme veel vaker voorkomen. Ben je trouwens een vrouw? Bij vrouwen is het stellen van de diagnose autisme sowieso lastiger, maar ook de impact van het hebben van autisme vaak groter dan bij mannen. O.a omdat vrouwen veel meer geneigd zijn zich aan te passen en dat kost enorm veel energie. Misschien kan je wat meer lezen over autisme bij vrouwen (als je een vrouw bent). Heb je al psycho educatie gehad? Dit kan ook helpen om je autisme beter te begrijpen en hoe het in verband staat met je andere klachten.
Maar of de depressie alleen door je autisme komt is lastig te zeggen, andere factoren spelen natuurlijk ook een rol.
Wat ik wel weet is dat depressies bij mensen met autisme veel vaker voorkomen. Ben je trouwens een vrouw? Bij vrouwen is het stellen van de diagnose autisme sowieso lastiger, maar ook de impact van het hebben van autisme vaak groter dan bij mannen. O.a omdat vrouwen veel meer geneigd zijn zich aan te passen en dat kost enorm veel energie. Misschien kan je wat meer lezen over autisme bij vrouwen (als je een vrouw bent). Heb je al psycho educatie gehad? Dit kan ook helpen om je autisme beter te begrijpen en hoe het in verband staat met je andere klachten.
dinsdag 20 februari 2018 20:17
Wanneer je beter weet wat autisme voor jou betekend en hoe hoe het zich bij jou uit, kan je daaraan werken. Dit kan als resultaat hebben dat je niet meer depressief bent, daar geloof ik wel in. Maar ik denk wel dat een depressie of angststoornis altijd wel op de loer ligt en jezelf dus goed in de gaten moet houden (ook in periodes dat het eventueel beter gaat)
dinsdag 20 februari 2018 20:36
dinsdag 20 februari 2018 20:37
Dat weet ik. Daarom snap ik ook niet dat hij na 3 gewoon stopt met proberen en me niet-depressief verklaart.
dinsdag 20 februari 2018 20:47
dinsdag 20 februari 2018 20:51
Zonnebloem1996 schreef: ↑20-02-2018 20:17Wanneer je beter weet wat autisme voor jou betekend en hoe hoe het zich bij jou uit, kan je daaraan werken. Dit kan als resultaat hebben dat je niet meer depressief bent, daar geloof ik wel in. Maar ik denk wel dat een depressie of angststoornis altijd wel op de loer ligt en jezelf dus goed in de gaten moet houden (ook in periodes dat het eventueel beter gaat)
Dit is ook mijn ervaring.
Ik heb altijd gedacht dat ik 'depressieve aanleg' had. Enkele jaren geleden diagnose autisme en later ADD.
Sinds ik weet wat ik heb, waarom ik altijd tegen dezelfde dingen aanliep, hoe ik beter met mezelf kan omgaan,... zijn de depressieve episodes veel minder, minder heftig en minder langdurig.
Ik heb nog altijd een heel goed oog voor wat er fout gaat i.c.m. perfectionistische natuur maakt mij dat vaak een ontevreden mens 'nooit goed genoeg' maar ik ben wel gelukkig nu.
Het heeft een paar jaar geduurd, maar ik kan echt wel zeggen dat de diagnose + het gericht aan mezelf werken veel meer hebben gedaan dan alle periode AD slikken in de 20 jaar daarvoor.
Wel vind ik nog altijd dat het concept leven zwaar overrated is.
Ik ben daar heel rationeel in.
Ik ben bang om pijn te lijden en ik heb mijn verantwoordelijkheid tov mijn kinderen, maar los daarvan vind ik niet dat leven an sich heilig is.
Ik heb dus geen doodswens maar ook geen expliciete levenswens en ik vind een mensenleven niet per definitie meer waarde hebben dan dat van de eerste de beste amoebe.
