Psyche
alle pijlers
Doelloos...
maandag 19 maart 2018 21:52
Hallo Lezer(s),
ik weet niet precies waarom ik dit schrijf; wil ik tips? de ervaringen van anderen? voel ik me beter als ik lees dat dit 'normaal is'? I don't know...wellicht een combinatie van bovenstaande.
Mijn verhaal(tje) is als volgt:
Ik ben eind twintig, heb een baan in de richting waarin ik ben afgestudeerd (vast contract), een relatie, prima huis, geen geldzorgen. Je zou zeggen...dikke..vette..prima. Maar ik verveel me kapot, vind alles saai en irriteer me aan andere mensen. Van de ene kant denk ik: 'ik zou niet weten welke baan ik anders zou willen dan de baan die ik nu heb' (oftewel een andere baan wordt niet 'leuker' dan de baan die ik nu heb). Ik houd van mijn partner (onze relatie is prima; ik wil niet zonder deze persoon), mijn huis is groot genoeg en ik heb geld genoeg (geen rijke stinkerd maar ik kan in principe kopen wat ik wil). Maar toch ben ik niet gelukkig. Iedere dag is hetzelfde..... je stapt de auto in, je gaat naar de werk, je luister naar je irritante collega's die al vijf jaar (letterlijk) over dezelfde onderwerpen praten als altijd. Dezelfde problemen worden 'opgelost' met dezelfde methodes die steeds maar niet blijken te werken (is het überhaupt de bedoeling dat er een oplossing komt?). Dan ga je naar huis, eten, tv kijken en klaar en dat dan weer opnieuw en opnieuw en opnieuw (...) en ik werk pas 5 jaar....like ik moet nog 50 jaar voordat ik met pensioen kan (niet dat dat een doel is). Oftewel ik zou niet zo 1,2,3 weten wat ik zou moeten veranderen aan mijn huidige situatie waardoor ik 'opeens' happy word.
Het is denk ik ook....in mijn tienerjaren had ik allemaal 'dromen' en dan komen ze 'uit' en dan blijkt alles toch niet zo heel special te zijn...
en van de andere kant denk ik ook, ik heb geen ziektes (zover ik weet), geen geldzorgen etc (of andere zaken) waardoor je misschien wat minder blij bent..dus wat zeik ik nou? maar toch....i'm Sad
ik weet niet precies waarom ik dit schrijf; wil ik tips? de ervaringen van anderen? voel ik me beter als ik lees dat dit 'normaal is'? I don't know...wellicht een combinatie van bovenstaande.
Mijn verhaal(tje) is als volgt:
Ik ben eind twintig, heb een baan in de richting waarin ik ben afgestudeerd (vast contract), een relatie, prima huis, geen geldzorgen. Je zou zeggen...dikke..vette..prima. Maar ik verveel me kapot, vind alles saai en irriteer me aan andere mensen. Van de ene kant denk ik: 'ik zou niet weten welke baan ik anders zou willen dan de baan die ik nu heb' (oftewel een andere baan wordt niet 'leuker' dan de baan die ik nu heb). Ik houd van mijn partner (onze relatie is prima; ik wil niet zonder deze persoon), mijn huis is groot genoeg en ik heb geld genoeg (geen rijke stinkerd maar ik kan in principe kopen wat ik wil). Maar toch ben ik niet gelukkig. Iedere dag is hetzelfde..... je stapt de auto in, je gaat naar de werk, je luister naar je irritante collega's die al vijf jaar (letterlijk) over dezelfde onderwerpen praten als altijd. Dezelfde problemen worden 'opgelost' met dezelfde methodes die steeds maar niet blijken te werken (is het überhaupt de bedoeling dat er een oplossing komt?). Dan ga je naar huis, eten, tv kijken en klaar en dat dan weer opnieuw en opnieuw en opnieuw (...) en ik werk pas 5 jaar....like ik moet nog 50 jaar voordat ik met pensioen kan (niet dat dat een doel is). Oftewel ik zou niet zo 1,2,3 weten wat ik zou moeten veranderen aan mijn huidige situatie waardoor ik 'opeens' happy word.
Het is denk ik ook....in mijn tienerjaren had ik allemaal 'dromen' en dan komen ze 'uit' en dan blijkt alles toch niet zo heel special te zijn...
en van de andere kant denk ik ook, ik heb geen ziektes (zover ik weet), geen geldzorgen etc (of andere zaken) waardoor je misschien wat minder blij bent..dus wat zeik ik nou? maar toch....i'm Sad
maandag 19 maart 2018 22:00
Een rustig en stabiel leven is goud waard en dat heb je nu dus dat is mooi. Nu kan je gaan bekijken of er geen hobbies zijn die je meer uitdaging geven en waar je echt enthousiast van kan worden. Wellicht dat je daar ooit nog eens wat mee kan verdienen. Misschien is er tijd voor vrijwilligerswerk wat je misschien meer voldoening geeft. Ik denk wel dat je niet op de juiste werkplek/functie meer zit. Om de zoveel tijd is het goed om jezelf wat uit te dagen, te kijken hoe je jezelf verder kan ontwikkelen. Het gevoel dat je verder komt en je met nieuwe onderwerpen kan bezighouden of met nieuwe activiteiten waar nieuwe vaardigheden nodig zijn Je ijkt nu in een sleur te zitten.
maandag 19 maart 2018 22:01
Oh ja super herkenbaar!! Ik had dat ook. Toen dacht ik misschien is de oplossing een kind.
Toen hij nog een baby was genoot ik intens van mijn verlof en dacht echt, was ik maar jaren geleden minder gaan werken.
Maar nu.. kan juist weer terug verlangen naar de weekend en die je echt nog voor jezelf hebt. Kun je daar wel van genieten?
Toen hij nog een baby was genoot ik intens van mijn verlof en dacht echt, was ik maar jaren geleden minder gaan werken.
Maar nu.. kan juist weer terug verlangen naar de weekend en die je echt nog voor jezelf hebt. Kun je daar wel van genieten?
maandag 19 maart 2018 22:06
Ja hoor. Al 18 jaar dezelfde baan, 18 jaar dezelfde woning, zelfde auto, ik werk drie dagen en verder mijn leven perfect voor elkaar.
Maar ik ben verder voornamelijk niet unhappy en ik heb een aantal dingen die ik heel leuk vind en daar stel ik doelen in, daar word ik als mens beter van, dat vind ik veel belangrijker dan dat gewauwel op het werk. Dat ga je bij elke baan krijgen.
Bezit van de zaak is het einde van het vermaak zeg maar.
Als je verder alles voor elkaar hebt dan heb je alle tijd om uit te zoeken wat je als persoon echt leuk vindt, dat komt echt niet veel voor, wat dat betreft ben je gezegend. Vervelen heeft altijd een negatieve klank, maar ik verveel me erg graag. Dat geeft me het gevoel van vrijheid en dan realiseer ik me hoe goed ik het heb dat ik die luxe heb. Het is maar hoe je dingen ervaart denk ik.
Maar ik ben verder voornamelijk niet unhappy en ik heb een aantal dingen die ik heel leuk vind en daar stel ik doelen in, daar word ik als mens beter van, dat vind ik veel belangrijker dan dat gewauwel op het werk. Dat ga je bij elke baan krijgen.
Bezit van de zaak is het einde van het vermaak zeg maar.
Als je verder alles voor elkaar hebt dan heb je alle tijd om uit te zoeken wat je als persoon echt leuk vindt, dat komt echt niet veel voor, wat dat betreft ben je gezegend. Vervelen heeft altijd een negatieve klank, maar ik verveel me erg graag. Dat geeft me het gevoel van vrijheid en dan realiseer ik me hoe goed ik het heb dat ik die luxe heb. Het is maar hoe je dingen ervaart denk ik.
maandag 19 maart 2018 22:14
Oh god...quiterlife crisis? Bestaat dat ook al? Zal morgen eens googlen
anoniem_365365 wijzigde dit bericht op 19-03-2018 22:25
1.81% gewijzigd
maandag 19 maart 2018 22:15
Exact.spell68 schreef: ↑19-03-2018 22:06...
Als je verder alles voor elkaar hebt dan heb je alle tijd om uit te zoeken wat je als persoon echt leuk vindt, dat komt echt niet veel voor, wat dat betreft ben je gezegend. Vervelen heeft altijd een negatieve klank, maar ik verveel me erg graag. Dat geeft me het gevoel van vrijheid en dan realiseer ik me hoe goed ik het heb dat ik die luxe heb. Het is maar hoe je dingen ervaart denk ik.
Als je echt niet kunt omgaan met de routine en rust, gooi dan wat zaken omver. Koop een woonst om te renoveren, zeg je job op en wordt zelfstandige, ... Je verveling zal verdwijnen en over enkele jaren kun je dan de balans maken
maandag 19 maart 2018 22:18
Ohjee, dat is wel een drastische oplossingtaxi87 schreef: ↑19-03-2018 22:01Oh ja super herkenbaar!! Ik had dat ook. Toen dacht ik misschien is de oplossing een kind.
Toen hij nog een baby was genoot ik intens van mijn verlof en dacht echt, was ik maar jaren geleden minder gaan werken.
Maar nu.. kan juist weer terug verlangen naar de weekend en die je echt nog voor jezelf hebt. Kun je daar wel van genieten?
Ja weekend vind ik geweldig! (nu kom ik zeker heel lui over)....ben ik misschien ook wel. Al vind ik de core business van mijn werk wel oké-ish om te doen.
anoniem_365365 wijzigde dit bericht op 19-03-2018 22:26
0.08% gewijzigd
maandag 19 maart 2018 22:21
amy2010 schreef: ↑19-03-2018 22:00Een rustig en stabiel leven is goud waard en dat heb je nu dus dat is mooi. Nu kan je gaan bekijken of er geen hobbies zijn die je meer uitdaging geven en waar je echt enthousiast van kan worden. Wellicht dat je daar ooit nog eens wat mee kan verdienen. Misschien is er tijd voor vrijwilligerswerk wat je misschien meer voldoening geeft. Ik denk wel dat je niet op de juiste werkplek/functie meer zit. Om de zoveel tijd is het goed om jezelf wat uit te dagen, te kijken hoe je jezelf verder kan ontwikkelen. Het gevoel dat je verder komt en je met nieuwe onderwerpen kan bezighouden of met nieuwe activiteiten waar nieuwe vaardigheden nodig zijn Je ijkt nu in een sleur te zitten.
Ik weet niet of een andere baan me verder helpt....de sector waarin ik werk is nogal stroef/overal min of meer hetzelfde. Vrijwilligerswerk daarentegen kan ik wel eens over nadenken. Thanks!
maandag 19 maart 2018 22:24
Deels herkenbaar. Bij mij ligt het niet zozeer bij mijn werk (ik werk vaak alleen, zie collega's zelden) maar aan een soort doelloos gevoel op de dagen thuis. Ik heb 2 kinderen en ik merk dat ik mij erg moet aanpassen sinds ik moeder ben van 2. Ik kan niet meer doen wat ik wil, waar ik echt goed van oplaad. Als ik wil winkelen dan hebben soms de kinderen geen zin en dat bepaald wel mijn dag (als voorbeeld even). Daarnaast het vele huishouden wat door huisdieren en de kinderen echt dweilen met de kraan open is
En ik exht noet gelukkig van wordt. Amper tijd echt voor mezelf, echt alleen wat ik op zn tijd wel nodig blijk te hebben.
Soms laat ik bewust het moeten in het huishouden wat los en ga ik iets creatiefs doen met de kinderen. Dat doorbreekt de dag wat en voelt minder doelloos. Mits ze zin hebben en sfeer gezellig blijft....
Ik besef ook dat ik minder moet verwachten en lat niet hoog mag leggen. Het gevoel beklemt me evengoed wat soms, vooral op zaterdagen (gaan we weer schoonmaken, moet er alweer wat boodschappen gedaan worden, willen de kinderen alweer eten, etc.).
Zondag is de dag voor ons gezin samen (zoveel mogelijk), dan kan ik wel genieten en wat meer loslaten, dan meer relaxter gevoel. En dan volgt de maandag..... weer kinderen naar school en ik werken afijn alles weer van voren af aan.
Wat vind je zelf leuk om te doen?
Waar kijk je echt naar uit?
Welke activiteiten onderneem je met je vriend samen? (En geniet je daar wel van?)
Je werk klinkt niet als een uitdaging. Andere functies mogelijk misschien?
Sterkte. Het voelt misschien als een luxeprobleem maar het is soms goed stil te staan over wat jij nu echt zelf wil. Welke kant wil je op en hoe.
En ik exht noet gelukkig van wordt. Amper tijd echt voor mezelf, echt alleen wat ik op zn tijd wel nodig blijk te hebben.
Soms laat ik bewust het moeten in het huishouden wat los en ga ik iets creatiefs doen met de kinderen. Dat doorbreekt de dag wat en voelt minder doelloos. Mits ze zin hebben en sfeer gezellig blijft....
Ik besef ook dat ik minder moet verwachten en lat niet hoog mag leggen. Het gevoel beklemt me evengoed wat soms, vooral op zaterdagen (gaan we weer schoonmaken, moet er alweer wat boodschappen gedaan worden, willen de kinderen alweer eten, etc.).
Zondag is de dag voor ons gezin samen (zoveel mogelijk), dan kan ik wel genieten en wat meer loslaten, dan meer relaxter gevoel. En dan volgt de maandag..... weer kinderen naar school en ik werken afijn alles weer van voren af aan.
Wat vind je zelf leuk om te doen?
Waar kijk je echt naar uit?
Welke activiteiten onderneem je met je vriend samen? (En geniet je daar wel van?)
Je werk klinkt niet als een uitdaging. Andere functies mogelijk misschien?
Sterkte. Het voelt misschien als een luxeprobleem maar het is soms goed stil te staan over wat jij nu echt zelf wil. Welke kant wil je op en hoe.
maandag 19 maart 2018 22:34
Misschien kan je een loopbaanadvies gesprek aanvragen. Gewoon een beetje oriënteren en kijken welke mogelijkheden er zijn voor jou. Soms is dat al genoeg om dat beklemmende gevoel weg te nemen.
Heb je een leuke vriendenkring om dingen mee te ondernemen? Een leuke hobby om uit te oefenen, een nieuwe sport proberen?
En als geld geen probleem is, neem een half jaar vrij/onbetaald verlof om te reizen. Als je niet goed weet wat je dan moet doen, ga vrijwilligers werk doen, zo kom je onder de locals en dat is echt fantastisch.
Heb je een leuke vriendenkring om dingen mee te ondernemen? Een leuke hobby om uit te oefenen, een nieuwe sport proberen?
En als geld geen probleem is, neem een half jaar vrij/onbetaald verlof om te reizen. Als je niet goed weet wat je dan moet doen, ga vrijwilligers werk doen, zo kom je onder de locals en dat is echt fantastisch.
maandag 19 maart 2018 22:38
Lees je ook een beetje in want hetgeen jij ervaart is niet nieuw, Veel mensen ervaren luxe en verveling als een last omdat hierin ook een confrontatie ligt met de doelloosheid van ons bestaan. Daarnaast zorgt volgens sommigen het ontbreken van "lijden" tevens voor een afname van het geluksgevoel. Hier is aardig wat over geschreven binnen de filosofie en psychologie.
maandag 19 maart 2018 23:09
Is dit nu later?
https://m.youtube.com/watch?v=ugZUtCVkIaU
https://m.youtube.com/watch?v=ugZUtCVkIaU
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 19 maart 2018 23:16
Ik herken dit af en toe wel. Elke dag omgeveer hetzelfde, je maakt niks spannends of nieuws mee. Ik voel me dan langere tijd ook heel vlak en vind niks meer heel erg leuk. Ik heb een mindfulness cursus gedaan en daarvan ook geleerd om te proberen meer van de kleine dingen te genieten en dan met volle aandacht. Vaak leven we op de automatische piloot en daardoor staan we minder stil bij bijv: hoe lekker ons eten was of hoe fijn de zon scheen. Dit klinkt misschien een beetje zweverig, maar ik denk dat het uiteindelijk voor iedereen belangrijk is: genieten van wat je hebt en bij de kleine geluksmomentjes op een dag stilstaan.
dinsdag 20 maart 2018 06:10
dinsdag 20 maart 2018 11:25
Dat lijden heeft mijn leven gevoelsmatig wel een stuk leuker gemaakt. Ik doe heel zwaar krachttraining en ik stem mijn (hoeveelheid) voedsel af op wat ik doe. En om de zes weken staat er bijv friet op het programma (wat we vaak niets eens pakken), maar het geeft het gevoel dat je ergens echt je best voor moet doen en de anticipatie en de lol die we er om hebben, geeft vaak al een goed gevoel. En wat vaker nee zeggen tegen mezelf draagt daar ook aan bij trouwens.Valdemar_II schreef: ↑19-03-2018 22:38Lees je ook een beetje in want hetgeen jij ervaart is niet nieuw, Veel mensen ervaren luxe en verveling als een last omdat hierin ook een confrontatie ligt met de doelloosheid van ons bestaan. Daarnaast zorgt volgens sommigen het ontbreken van "lijden" tevens voor een afname van het geluksgevoel. Hier is aardig wat over geschreven binnen de filosofie en psychologie.
