Psyche
alle pijlers
Constant bevestiging nodig
dinsdag 20 maart 2018 21:13
Hallo iedereen,
Ik ben 21 en ik heb al 5 jaar een relatie met een super lieve man (28). We wonen samen en het werkt goed tussen ons. Ik betrap mezelf er alleen constant op dat ik altijd aandacht wil van andere mannen. Ik ben nog nooit vreemdgegaan en ben dat ook zeker niet van plan, maar ik heb altijd wel een oogje op iemand anders die ik vaak zie. Ik ben verslaafd aan het flirten. Ik heb constant de bevestiging nodig dat ik leuk of lief genoeg ben. Als die bevestiging er niet is word ik heel onzeker en verdrietig en ik vind het zo erg dat ik daar zo afhankelijk van ben. Mijn vriend geeft me heel veel aandacht en bevestiging maar dat is dus blijkbaar nog niet genoeg voor mij. Ik walg van mezelf terwijl ik dit schrijf en ik wil er écht vanaf.
Herkent iemand dit? Alstublieft geen gemene reacties.
Ik ben 21 en ik heb al 5 jaar een relatie met een super lieve man (28). We wonen samen en het werkt goed tussen ons. Ik betrap mezelf er alleen constant op dat ik altijd aandacht wil van andere mannen. Ik ben nog nooit vreemdgegaan en ben dat ook zeker niet van plan, maar ik heb altijd wel een oogje op iemand anders die ik vaak zie. Ik ben verslaafd aan het flirten. Ik heb constant de bevestiging nodig dat ik leuk of lief genoeg ben. Als die bevestiging er niet is word ik heel onzeker en verdrietig en ik vind het zo erg dat ik daar zo afhankelijk van ben. Mijn vriend geeft me heel veel aandacht en bevestiging maar dat is dus blijkbaar nog niet genoeg voor mij. Ik walg van mezelf terwijl ik dit schrijf en ik wil er écht vanaf.
Herkent iemand dit? Alstublieft geen gemene reacties.
anoniem_347231 wijzigde dit bericht op 20-03-2018 21:21
0.49% gewijzigd
dinsdag 20 maart 2018 21:32
Ik weet het niet zo goed. Heb nogal een bewogen jeugd gehad, vader is op jonge leeftijd weggegaan en ben als enig kind opgegroeid bij moeder met alcoholverslaving + psychische problemen. Ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft.. Wil echt niet alles wat fout loopt in mijn leven op mijn ouders steken.
dinsdag 20 maart 2018 21:40
dinsdag 20 maart 2018 21:48
Ik kan me voorstellen dat jij als kind je door beide ouders niet gezien voelde en dacht dat je er alleen voor stond. Zwaar!
Misschien voel je daarom een inhaalslag: zie mij! Vertel me hoe leuk ik ben! Dat ik er écht mag zijn en ertoe doe!
Die koppeling: gewaardeerd en gezien worden maakt dat ik me goed voel, maar zien ze me niet (voldoende) dan word ik onzeker en verdrietig.
Misschien is jouw proces de zware kindertijd te verwerken en daarna te leren autonomer te zijn: niemand heeft vandaag verteld hoe lief en mooi ik ben, en tóch ben ik goed zoals ik ben.
Misschien voel je daarom een inhaalslag: zie mij! Vertel me hoe leuk ik ben! Dat ik er écht mag zijn en ertoe doe!
Die koppeling: gewaardeerd en gezien worden maakt dat ik me goed voel, maar zien ze me niet (voldoende) dan word ik onzeker en verdrietig.
Misschien is jouw proces de zware kindertijd te verwerken en daarna te leren autonomer te zijn: niemand heeft vandaag verteld hoe lief en mooi ik ben, en tóch ben ik goed zoals ik ben.
dinsdag 20 maart 2018 21:54
Wat Simitci zegt: maak een afspraak bij je huisarts. Als je het moeilijk vindt om je verhaal te doen, schrijf een spiekbriefje met daarop pijnpunten en dingen waar je tegenaan loopt. Mocht je dichtklappen dan kun je de huisarts dit briefje overhandigen.
Waarschijnlijk zal je huisarts je vertellen dat je een afspraak kunt maken met de praktijkondersteuner. Met die persoon heb je een paar gesprekken zodat in kaart wordt gebracht welke therapeut of therapievorm voor jou geschikt is. Van daaruit gaat het balletje verder rollen.
Goed dat je zelf ook al aan therapie dacht! Veel sterkte.
Waarschijnlijk zal je huisarts je vertellen dat je een afspraak kunt maken met de praktijkondersteuner. Met die persoon heb je een paar gesprekken zodat in kaart wordt gebracht welke therapeut of therapievorm voor jou geschikt is. Van daaruit gaat het balletje verder rollen.
Goed dat je zelf ook al aan therapie dacht! Veel sterkte.
dinsdag 20 maart 2018 21:56
Misschien is je vriend wel een lieve man, maar is het niet je ideale partner.
Wie weet is het tijd om te kijken of je vriend wel bij je past.
Als je al op deze leeftijd zolang een relatie hebt, dan zou ik het gevoel hebben iets te hebben gemist.
Ik vind je behoefte aan aandacht erg normaal. Wellícht ben je veel te jong begonnen aan een serieuze relatie.
Wie weet is het tijd om te kijken of je vriend wel bij je past.
Als je al op deze leeftijd zolang een relatie hebt, dan zou ik het gevoel hebben iets te hebben gemist.
Ik vind je behoefte aan aandacht erg normaal. Wellícht ben je veel te jong begonnen aan een serieuze relatie.
dinsdag 20 maart 2018 22:47
dinsdag 20 maart 2018 23:06
Kan het zijn dat die voortdurende hang naar bevestiging zoeken te maken heeft met de veiligheid die je hebt gemist?Kuro schreef: ↑20-03-2018 21:32Ik weet het niet zo goed. Heb nogal een bewogen jeugd gehad, vader is op jonge leeftijd weggegaan en ben als enig kind opgegroeid bij moeder met alcoholverslaving + psychische problemen. Ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft.. Wil echt niet alles wat fout loopt in mijn leven op mijn ouders steken.
Je ouders zijn normaal gesproken een zekerheid (zouden dat moeten zijn). Wanneer je later een relatie krijgt, wens je onvoorwaardelijke liefde. Als je die niet, of in mindere mate hebt gehad, word je onzeker. Dat is een rotgevoel en om dat weg te krijgen zoek je bevestiging. Juist die bevestiging is voor jou die zekerheid waar je zo naar verlangt.
TO, dit gevoel krijg ik bij jouw OP, maar ik ben natuurlijk geen psycholoog. Jouw verhaal grijpt me wel aan. Wat heftig dat je hebt moeten meemaken, zeg. Hier zou ik zeker hulp bij zoeken; iemand met wie het klikt en bij wie je je hele verhaal kunt doen en jou verder kan helpen hoe je ermee om kunt gaan.
Sterkte
woensdag 21 maart 2018 06:17
Ik zal op zoek gaan naar een goede therapeut. Het zal niet eenvoudig zijn denk ik, alles weer naar boven halen. Maar ik weet ergens ook wel dat mijn situatie niet zonder gevolgen is en dat het sowieso beter is, na alles wat ik gezien en gehoord heb, om er met iemand over te praten. Ik begin ook nu pas te beseffen hoe niet-normaal de hele situatie is/was. Dat begreep ik vroeger niet, ik dacht altijd dat het gewoon aan mij lag. Ik heb nog een heel lange weg te gaan dus. Heel erg bedankt voor de reacties, heel lief dat jullie de tijd wilden nemen om te reageren. X
woensdag 21 maart 2018 15:16
Schematherapie of Gestallt therapie zou jou kunnen helpen .Kuro schreef: ↑21-03-2018 06:17Ik zal op zoek gaan naar een goede therapeut. Het zal niet eenvoudig zijn denk ik, alles weer naar boven halen. Maar ik weet ergens ook wel dat mijn situatie niet zonder gevolgen is en dat het sowieso beter is, na alles wat ik gezien en gehoord heb, om er met iemand over te praten. Ik begin ook nu pas te beseffen hoe niet-normaal de hele situatie is/was. Dat begreep ik vroeger niet, ik dacht altijd dat het gewoon aan mij lag. Ik heb nog een heel lange weg te gaan dus. Heel erg bedankt voor de reacties, heel lief dat jullie de tijd wilden nemen om te reageren. X
Je gaat dan werken aan de patronen die mis zijn gegroeid (door je jeugd).
Je onzekerheid en behoefte aan erg veel zelfbevestiging bijvoorbeeld , is iets wat het gevolg kan zijn van jouw jeugd.
Het is goed dat je je er nu van bewust bent en er iets aan wil doen.
Hiervoor ga je eerst naar je huisarts voor een doorverwijzing naar een geschikte therapeut .
Sterkte
