ontwijkende persoonlijkheidsstoornis

25-04-2018 22:37 42 berichten
Hoi

Ik had vandaag een intake met een psychotherapeut en hij gaf aan te vermoeden dat ik (trekken van) een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis heb. Hij denkt dat Schematherapie een therapievorm zou kunnen zijn wat mij gaat helpen.
Iemand bekend met een ontwijkende PS? En wat heeft jou hierbij (niet) geholpen ?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb enkele jaren geleden precies dezelfde diagnose en therapie gekregen. Eerst was het vermoeden een sociale fobie waarvoor ik cognitieve gedragstherapie kreeg. Deze hielp een beetje, maar voor mn gevoel te oppervlakkig. Gaandeweg de gesprekken werd de diagnose aangepast en de therapie bijgesteld. Een verademing voor mij, ik leerde enorm veel over mijzelf, mijn verleden en patronen. Hard werken, maar ik heb er veel baat bij gehad. Nog steeds helpt het om patronen tijdig te herkennen. Natuurlijk moet je het werk zelf doen, de therapie is 'maar' het middel. En zijn er meer factoren belangrijk waaronder klik met de therapeut. Maar mijn ervaring is positief!
Dank voor je reactie arcobaleno.

Fijn dat je een positieve ervaring hebt met schematherapie.
Bij mij was eerst ook een sociale angststoornis vastgesteld en idd ook cgt gehad. Zelfde ervaring mee als jij..

Het ga je goed!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook ontwijkend (plus adhd, paranoïde en depressieve aanleg). Bij mij heeft gedragstherapie een enorm verschil gemaakt. Ik stond op het punt mijn baan kwijt te raken, en nu word ik soms zelfs een fijne collega genoemd! Ik ben er nog lang niet, maar ik zit in ieder geval in de goede richting. Ik krijg nu groepstherapie, maar hier loop ik tegen problemen aan en loop ik toch nog makkelijk in valkuilen. Ook zit er nog veel angst. Ondanks dat het echt niet leuk is, is het toch wel leerzaam.
Alle reacties Link kopieren
Ik had eerst de diagnose borderline. Ik kon mijzelf hierin niet herkennen maar ben wel schematherapie en een groep gaan volgen en daar heb ik veel aan gehad.
Na mijn verhuizing elders terecht gekomen en daar gaven ze aan zeker geen borderline te zien maar wel een ernstig vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Daar individuele gesprekken gehad die mij enorm hebben geholpen.
Nu bijna 2 jaar geleden afgesloten de therapie maar gebruik er nog vrij veel van in het dagelijks leven.

Kijk sommige dingen blijf ik lastig vinden en blijf ik vermijden maar ik durf nu veel meer en heb een iets beter zelfbeeld.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Ik heb ongeveer dezelfde diagnose (bij mij is het niet verder gespecificeerd dan cluster C, omdat ik ook trekken van een depressieve en obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis heb). Sta nu op het punt om te starten met een intensieve vorm van schematherapie (hiervoor heb ik een jaar lang vaardigheidstherapie gehad, dat heeft wel behoorlijk geholpen in de herkenning, maar lost de oorzaken helaas niet op). Wat vervelend voor je hier last van hebt. Het is een rotziekte die je enorm in de weg kan zitten in je dagelijks leven. Ik hoop dat je de hulp krijgt die je nodig krijgt :). Mocht je erover willen praten dan kan dat altijd :)
Avicularia schreef:
26-04-2018 19:34
Hier ook ontwijkend (plus adhd, paranoïde en depressieve aanleg). Bij mij heeft gedragstherapie een enorm verschil gemaakt. Ik stond op het punt mijn baan kwijt te raken, en nu word ik soms zelfs een fijne collega genoemd! Ik ben er nog lang niet, maar ik zit in ieder geval in de goede richting. Ik krijg nu groepstherapie, maar hier loop ik tegen problemen aan en loop ik toch nog makkelijk in valkuilen. Ook zit er nog veel angst. Ondanks dat het echt niet leuk is, is het toch wel leerzaam.
Wauw pittig zeg Avicularia waar jij mee moet dealen. Dapper dat je het allemaal aangaat met therapie. Heel veel succes en een knuffel van mij.
H
Vashastra schreef:
26-04-2018 23:34
Hoi,

Ik heb ongeveer dezelfde diagnose (bij mij is het niet verder gespecificeerd dan cluster C, omdat ik ook trekken van een depressieve en obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis heb). Sta nu op het punt om te starten met een intensieve vorm van schematherapie (hiervoor heb ik een jaar lang vaardigheidstherapie gehad, dat heeft wel behoorlijk geholpen in de herkenning, maar lost de oorzaken helaas niet op). Wat vervelend voor je hier last van hebt. Het is een rotziekte die je enorm in de weg kan zitten in je dagelijks leven. Ik hoop dat je de hulp krijgt die je nodig krijgt :). Mocht je erover willen praten dan kan dat altijd :)
Dank voor je reactie Vashastra. Niet niks waar je mee moet dealen. Ik hoop dat de schematherapie je veel gaat helpen. Ga je dat in de vorm van dagbehandeling doen? Mij is voorgesteld dat schematherapie met name in een groep goed zou kunnen helpen. Misschien ook iets om te overwegen (ook voor mij).
Ja het is idd klote om dit te hebben. Ben er zo klaar mee, na al die jaren worstelen. Heb ook een paar jaar AD gebruikt en dat hielp erg goed, maar vanwege bepaalde bijwerkingen wil ik daar liever niet opnieuw aan beginnen (kan altijd nog mocht therapie toch niet voldoende effect hebben). Eerst maar eens (weer) therapie..
Ik wens jou ook heel veel succes. Knuffel H
IBIopviva schreef:
26-04-2018 20:19
Ik had eerst de diagnose borderline. Ik kon mijzelf hierin niet herkennen maar ben wel schematherapie en een groep gaan volgen en daar heb ik veel aan gehad.
Na mijn verhuizing elders terecht gekomen en daar gaven ze aan zeker geen borderline te zien maar wel een ernstig vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Daar individuele gesprekken gehad die mij enorm hebben geholpen.
Nu bijna 2 jaar geleden afgesloten de therapie maar gebruik er nog vrij veel van in het dagelijks leven.

Kijk sommige dingen blijf ik lastig vinden en blijf ik vermijden maar ik durf nu veel meer en heb een iets beter zelfbeeld.
Hoi Blopviva
Dat lijkt me verwarrend, dat je eerst te horen krijgt dat je borderline hebt en vervolgens de diagnose vermijdende PS. Ik kreeg eerst de diagnose sociale angststoornis en nu dus OPS , en dat vind ik al verwarrend ;-) .
Wat fijn dat de therapie je zo geholpen heeft. Is voor mij ook hoopvol om te lezen . Want kan me soms knap moedeloos voelen na al die jaren worstelen met dit probleem.
Veel sterkte en succes verder . Knuffel! H
Ik lees mee.

Als ontwijkende hetzelfde is als vermijdende heb ik er ook mee te maken . Ik ben onlangs begonnen met therapie , heb nog een lange weg te gaan (vrees ik).

Goed om herkenning en ervaringen te lezen hier.
Hallo, mijn man heeft een ontwijkende persoonlijkheidstoornis en heeft heel veel baat bij schematherapie. Ik vind echt dat hij heel erg vooruit is gegaan! En dat op vrij korte termijn (half jaar).
Zelf heb ik weliswaar ASS, maar heb zelf ook veel last van trekken van OPS.
Dit is mij ook weleens verteld door hulpverleners.
Heb zeer grote angst voor confrontaties (zoals kritiek krijgen, conflicten, gebrouilleerd raken etc) en voel mij hierin erg onzeker en kwetsbaar.
Ga hopelijk binnenkort ook met CGT beginnen.
Ook om meer controle (regie) over mijn leven te gaan krijgen.
Julia10 schreef:
30-04-2018 16:03
Ik lees mee.

Als ontwijkende hetzelfde is als vermijdende heb ik er ook mee te maken . Ik ben onlangs begonnen met therapie , heb nog een lange weg te gaan (vrees ik).

Goed om herkenning en ervaringen te lezen hier.
Wat voor therapie ga je doen Julia? Succes en sterkte ermee!
Vixxen schreef:
01-05-2018 17:33
Hallo, mijn man heeft een ontwijkende persoonlijkheidstoornis en heeft heel veel baat bij schematherapie. Ik vind echt dat hij heel erg vooruit is gegaan! En dat op vrij korte termijn (half jaar).
Fijn, dat klinkt hoopvol!
JXL schreef:
01-05-2018 17:56
Zelf heb ik weliswaar ASS, maar heb zelf ook veel last van trekken van OPS.
Dit is mij ook weleens verteld door hulpverleners.
Heb zeer grote angst voor confrontaties (zoals kritiek krijgen, conflicten, gebrouilleerd raken etc) en voel mij hierin erg onzeker en kwetsbaar.
Ga hopelijk binnenkort ook met CGT beginnen.
Ook om meer controle (regie) over mijn leven te gaan krijgen.

Goed dat je met therapie gaat beginnen, succes !
Dank je wel, H73
H73 schreef:
02-05-2018 09:58
Wat voor therapie ga je doen Julia? Succes en sterkte ermee!
Dankjewel.
Ik heb naast de vermijdende pers. stoornis een persisterende depressie.

Ik ben bezig met een combinatietherapie , het is intensief , wekelijkse sessies . Ik ben er tot dusver bij gebaat (ben nog maar net begonnen, c.a 2 mnd ).

Psychotherapie, Emdr , schematherapie en CGT. Mijn therapeut zet in wat zij voor mij nodig acht.

Groepstherapie heb ik nog niet gehad . Weet ook niet of dat voor mij aan de orde gaat komen.

Ikzelf ben (juist door dat vermijdende) niet aangetrokken tot groepsdynamiek, maar ik kan me voorstellen dat dat wel goede oefening in sociale interactie kan geven.

En omdat ontwijkende/vermijdende vaak teruggetrokken en loners zijn kan groepswerk misschien stimulerend zijn ?

Zijn er hier mensen met ervaring daarmee ?
Ik hoor vaak goede verhalen over groepstherapie Julia10. Juist in een groep kom je jezelf erg tegen / krijg je een spiegel voor gehouden. Je kunt oefenen met 'nieuw gedrag'. Ik heb ook te horen gekregen dat groeps schematherapie erg effectief kan zijn. Maar ik ga nu waarschijnlijk eerst starten met individuele therapie.
H73;
Dat zou voor mij ook erg goed zijn.
Heb zelf ook erg veel last van vermijdend gedrag en ben hier erg angstig en onzeker over.
Heb de indruk dat ik te weinig in verbinding sta met wat ik daadwerkelijk voel en dat ik teveel mezelf ook maskeer en blijf pleasen.
Wil wat dat betreft opener en eerlijker gaan worden.
Ben er wel klaar mee om mezelf te 'verloochenen'.
Confrontaties vind ik echter zeer moeilijk en dit kan mij erg ontregelen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Mijn psycholoog vermoed ook en ontwijkende persoonlijkheidsstoornis en we zijn net begonnen met schema-therapie.
'Leuk' om hier ervaringen van anderen te lezen...

Ik heb veel last van het verstoppen/ontwijken van mijn emoties waardoor ik vaak het gevoel heb dat ik over me heen laat lopen, teveel een pleaser ben en waar ik ook tegenaan loop is dat als situaties (hoe groot of hoe klein ook) emotioneel of persoonlijk worden ik snel begin te huilen (waardoor ik die situaties dus vermijd...)
Herkennen jullie dit ook?

Mijn vorige psycholoog dacht overigens ook aan een sociale angststoornis, maar de huidige diagnose snap ik zelf ietsjes beter (alhoewel ik de term stiekem eigenlijk wel heftig vind)
Zeermeermin84;
Dit is voor mij ook zeer herkenbaar.
Ook ik heb lange tijd mijn emoties en gevoelens genegeerd en voortdurend mezelf maar gemaskeerd (om maar geen conflicten oid te krijgen).
Tevens was ik ook altijd veel aan het pleasen.
Erg frustrerend en hier ben ik ook wel behoorlijk klaar mee.
Wil je in ieder geval heel veel succes wensen ook met de schema-therapie.
Alle reacties Link kopieren
Dank je JXL
JXL schreef:
05-05-2018 13:33
[...]
Ook ik heb lange tijd mijn emoties en gevoelens genegeerd en voortdurend mezelf maar gemaskeerd (om maar geen conflicten oid te krijgen).
Tevens was ik ook altijd veel aan het pleasen.
Erg frustrerend en hier ben ik ook wel behoorlijk klaar mee.
{...}
Ook erg vermoeiend.
Slaap de laatste tijd erg slecht. Komt denk ik mede ook de therapie omdat ik nu aan het graven ben naar waar dit allemaal vandaan komt zeg maar (en lig daar dan dus 's nachts wakker van) en ook omdat ik nieuw werk heb en dat best wennen is en spannend is.
Bn er soms behoorlijk klaar mee zeg maar ;-)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel benieuwd waar jullie zoal tegen aan lopen?

Ik ga zelf conflicten/moeilijkheden uit de weg (What's in a name ;-))waardoor ik uiteindelijk niet lekker in m'n vel zit of gestrest raak over het gevoel heb dat mensen over me heen lopen.
Ook kan ik erg slecht met m'n emoties omgaan, vooral de 'negatieve' zoals boosheid, schuld, teleurstelling etc.
Herkenbaar?
hoi Zeemeermin84,

Zeer herkenbaar.
Loop ik ook best vaak tegenaan.

Moet morgenmiddag nog werken en nou loopt er altijd een persoon rond die nadrukkelijk contact met mij zoekt en stelt mij steeds indringende, persoonlijke en aparte vragen.
Ik had hem een aantal weken niet gezien, maar kwam hem op de fiets tegen vanmiddag (toen ik van mijn werk kwam).
Dat vond ik best wel even lastig.
Ben bang dat hij mij morgen weer allemaal vragen gaat stellen en dat ik dan dichtklap.
Ik weet dat ik het bij mijzelf moet houden en zou kunnen reageren met 'Ik wil daar verder niet op ingaan' en/of 'Waarom stel je deze vraag?'
Dat lijkt me veel beter.
Of gewoon als hij vraagt waar ik al die weken was, dat ik kort en bondig antwoord 'Was met vakantie'.
Hoi Zeemeermin84,

Ik herken het ook. Ik vind het moeilijk om me kwetsbaar op te stellen als dat in relatie staat tot het contact met de ander (ik kan me wel kwetsbaar opstellen in de zin van vertellen dat ik me rot voel oid, maar vind het heel moeilijk om het aan te geven als de ander mij heeft gekwetst of beledigd ofzo). Conflicten ga ik ook uit de weg. Ik geef mijn grenzen ook (te) weinig aan, ben weinig assertief. Daardoor loop ik soms vast. Dan trek ik me terug en dat is juist ook niet goed. Want dan ga ik me eenzaam voelen en krijg ik gedachtes als: Ik ben niet belangrijk, niemand geeft om mij.... etc.
Ik probeer nu in heeeele kleine stapjes dit soort dingen aan te geven bij mensen die belangrijk voor me zijn en dichtbij me staan. Heb het nu een paar keer gedaan. Maar vind het doodeng. Angst dat mensen me zullen verlaten als ik voor mezelf opkom speelt hierbij een grote rol denk ik.
En verder ben ik in veel sociale situaties onzeker (en daardoor) gespannen. Dat komt dan weer door mijn negatieve zelfbeeld ( gedachten als: ik ben niet leuk, niet slim, niet goed genoeg, ik kan het niet... etc).

Hoe gaat het met je schematherapie Zeemeermin 84? En JXL , ben jij al met therapie begonnen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven