Vriend

18-06-2018 18:43 11 berichten
..........
.......................
......
.........
..
.
...
moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-06-2018 15:23
Reden: OP verwijderd, maatregelen zijn genomen.
97.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Blijf praten.
Push hem niet, dat doet hij zelf wel.
Benoem wat wel goed gaat.
Neem hem mee naar buiten als hij wil.
Hij moet zo te lezen flink met zichzelf aan de slag dmv therapie. Dit kun jij niet voor hem oplossen en bovendien hou je zijn negatieve aandachttrekkerij in stand door er op te reageren en het trekt jou ook naar beneden.
Alle reacties Link kopieren
Door je te realiseren dat je niet zijn moeder noch zijn therapeut bent.

Hou contact met hem, stuur hem af en toe een berichtje, bel hem eens op, spreek een keer af. En vraag waar hij behoefte aan heeft. En wanneer hij zich wat beter voelt dan ga je leuke dingen doen.

Aan medelijden heeft hij niets. En vaak de mensen die "zo goed geholpen hebben tijdens de zware periode" worden aan de kant gezet wanneer het weer goed gaat. Want dan wil je niet herinnert worden aan die slechte tijd. En dat word je geassocieerd met moeilijk en zwaar en depressief.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
hamerhaai schreef:
18-06-2018 19:03
Door je te realiseren dat je niet zijn moeder noch zijn therapeut bent.

Hou contact met hem, stuur hem af en toe een berichtje, bel hem eens op, spreek een keer af. En vraag waar hij behoefte aan heeft. En wanneer hij zich wat beter voelt dan ga je leuke dingen doen.

Aan medelijden heeft hij niets. En vaak de mensen die "zo goed geholpen hebben tijdens de zware periode" worden aan de kant gezet wanneer het weer goed gaat. Want dan wil je niet herinnert worden aan die slechte tijd. En dat word je geassocieerd met moeilijk en zwaar en depressief.
Dankjewel voor je reactie
anoniem_639a21e1e0991 wijzigde dit bericht op 21-06-2018 12:43
43.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
sofjie schreef:
18-06-2018 19:16
Dankjewel voor je reactie :)

Het punt is dat hij zich heel erg eenzaam en buitengesloten voelt door iedereen en door mij. Hij spoorde mij ook altijd aan om te vertellen waar ik mee zat (Hij vond dat op een of andere manier heel erg fijn), maar op begeven moment voelde het voor mij niet meer goed, en ben ik voor mijn problemen overgestapt op professionele hulp i.p. v hem mijn psycholoog te laten spelen. Op een of andere manier was hij gekwetst dat ik dingen niet meer aan hem vertelde op die manier ... Toen hij merkte dat ik afstand nam (Omdat zijn opdringerige dwingende gedrag me te veel werd ) ging hij me ENORM veel geven, zowel cadeaus als complimenten. Dat werkte natuurlijk weer averechts.
Ik dwaal een beetje af, sorry. Ik probeer het gewoon zo duidelijk mogelijk te vertellen.

Het lijkt er in iedergeval op dat hij bij iedereen juist veel medelijden zoekt... En dat hij dat ook graag wilt...
Ik denk dat hij het ook erg vind dat mensen er niet voor hem zijn, terwijl hij er altijd wel voor mensen was...
Ik wil er ook oprecht voor hem zijn, ik realiseer me alleen dat ik ook aan mezelf moet denken.
Ik probeer de juiste balans te zoeken.

Gebruikt hij ook anti-depressiva?
Misschien een idee.Lat hem overleggen hierover met huisarts.
miedo schreef:
18-06-2018 19:21
Gebruikt hij ook anti-depressiva?
Misschien een idee.Lat hem overleggen hierover met huisarts.
anoniem_639a21e1e0991 wijzigde dit bericht op 21-06-2018 12:43
13.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je flink negatief over hem praat.
Ik denk dat het best zo zou kunnen zijn dat hij dit bemerkt en dat daardoor deze situatie ontstaat. Hij voelt dat hij jou verliest, probeert er van alles aan te doen dat dit niet gebeurd, lukt niet, en hij raakt gefrustreerd. En jij ook, want jij voelt je voor het blok gezet door zijn pogingen om jou te behouden. En zo blijft dit gaan.

Ik zou proberen eens open met hem te praten. Zoals wat je hier doet. Geen 'maar wat als' en 'maar ik heb medelijden met hem'. Gewoon recht toe recht aan. Letterlijk vertellen wat op je hart ligt zonder na te denken 'wat hij/anderen/jij zouden moeten vinden'.

Succes.
Bros before hoes
Alle reacties Link kopieren
Veronderstel dat ik depressief zou zijn en een vriend zou persé willen dat ik met hem zou praten en ik zou denken dat hij niet de juiste persoon daarvoor was dan kan ik het beter ook niet doen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
retrostar schreef:
18-06-2018 20:25
Veronderstel dat ik depressief zou zijn en een vriend zou persé willen dat ik met hem zou praten en ik zou denken dat hij niet de juiste persoon daarvoor was dan kan ik het beter ook niet doen.
Het was een heel fijn en prettig persoon om mee te praten...
Het was meer dat ik er zelf een slecht gevoel bij kreeg dat ik het aan een van mijn vrienden vertelde. Ik zou geen dingen vertellen aan een persoon die ik niet vertrouw. Later kwam het dwingende pas en merkte ik dat hij perse wilde dat ik het vertelde.
StefBros schreef:
18-06-2018 20:09
Ik vind dat je flink negatief over hem praat.
Ik denk dat het best zo zou kunnen zijn dat hij dit bemerkt en dat daardoor deze situatie ontstaat. Hij voelt dat hij jou verliest, probeert er van alles aan te doen dat dit niet gebeurd, lukt niet, en hij raakt gefrustreerd. En jij ook, want jij voelt je voor het blok gezet door zijn pogingen om jou te behouden. En zo blijft dit gaan.

Ik zou proberen eens open met hem te praten. Zoals wat je hier doet. Geen 'maar wat als' en 'maar ik heb medelijden met hem'. Gewoon recht toe recht aan. Letterlijk vertellen wat op je hart ligt zonder na te denken 'wat hij/anderen/jij zouden moeten vinden'.

Succes.


Ja, zoiets merkte ik zelf ook. Ik wil niet negatief over hem praten, maar hij heeft zoveel dingen gedaan die ik niet prettig gevonden heb. Hij merkte dat ik bot deed, probeerde meer, etc. En zo ontstond het cirkeltje.
Ik probeer al minder negatief te doen naar hem toe, ik weet immers dat hij het ook niet zo bedoelt.
bedankt voor de reactie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven