Afvallen na een Burn-out

14-07-2018 22:00 10 berichten
Alle reacties Link kopieren
De afgelopen anderhalf jaar heeft een flinke burn-out me aardig van de straat gehouden. Ik ben er nog niet, maar wel eindelijk het gevoel dat ik op de goede weg ben. En vertrouwen dat het laatste stukje herstel ook wel gaat komen.

Mijn vraag gaat over het volgende.

Ik ben nooit de dunste geweest, maar kon m'n gewicht wel enigszins binnen de perken houden. Na alledrie de zwangerschappen blerf er telkens een paar kg te veel plakken en zo liep mijn gewicht langzaamaan steeds verder op.
Twee jaar geleden lukte het opeens om de knop om te zetten en viel ik zo'n 15 kg af in een half jaar tijd. ( Naar 72 kg bij 1.70m). Eenmaal afgevallen lukte hardlopen ook weer en ik voelde me sinds jaren weer best happy met mijn lijf, op een blubberbuik na....

Die burn-out gooide vervolgens roet in het eten. Vanwege een extreem hoge bloeddruk en hartkloppingen was ik genoodzaakt om medicatie te slikken. In combinatie met véél bankzitten en weinig beweging, zorgde elke maand burn-out voor een kilootje erbij. Reken maar uit..... mijn gewicht heeft inmiddels de 90 kg bereikt, ik voel me absoluut niet fijn in mijn lijf. Sporten lukt nog niet zo. Het opbouwen op het werk en thuis kost me tot op heden zodanig veel energie dat er niets meer over is voor lichaamsbeweging. Zit ook een stuk 'angst' in, die hartkloppingen waren echt héél naar en ik voel een associatie tussen hartkloppingen en een verhoogde hartslag door activiteiten.

Ik wíl wat met die kilo's. Maar waar het twee jaar geleden lukte, lukt het me nu niet. Doorzettingsvermogen van niks (ken ik niet van mezelf) en toch ook geneigd om energiegebrek aan te vullen met de verkeerde voeding.

Op zoek naar een hart onder de riem, naar ervaringen, herkenning en tips.
Ik zit in zo'n zelfde soort schuitje, heb wel de wil naar niet het doorzettings vermogen en de disipline.
Ik lees mee.

Sterkte iig ! Knuf van hier
Alle reacties Link kopieren
Begin klein, ga niet de strijd aan met jezelf. Je hebt een zware periode achter de rug en dat heeft veel mentale energie gekost en de nodige fysieke energie zo maak ik op uit je verhaal.

Neem de trap ipv roltrap. Breng je de kinderen op de fiets naar school? Fiets via een kleine omweg terug zodat je in totaal een half uur beweging hebt. Die huishoudelijke verplichtingen kunnen nog wel paar minuten extra wachten én schakel hulp in soor bijv je man te vragen extra te helpen of 1 avond per week jou de ruimte te geven te sporten. Trakteer jezelf op je lievelingsfruit maar ontneem jezelf niet alle 'cheats'. Beperk het gewoon wat meer. Zorg dat je iets bewuster wordt van je voeding en beweging. Maak keuzes! Morgen een verjaardag van de kinderen? Eet een stukje taart mee maar laat de hapjes staan. Eis ook niet van jezelf meteen veel af te vallen maar geef jezelf een lange termijn doel. Bijv op 1 januari 2019 wil je 7 kilo zijn afgevallen en 1x per week intensief te sporten en 2x per week bewust een half uur te bewegen. Je zal verder genoeg bewegen met drie kinderen!

Succes en als laatste zoek een sport waar je ook echt zin in hebt! Neem wat proeflesjes of zoek een leuke hardloopclub.
Alle reacties Link kopieren
Hier hetzelfde verhaal... Ik denk erover om na de vakantie naar een diëtist te gaan.
Neem aan dat je bent onderzocht voor je hartkloppingen? Wat was de uitkomst? Als het onschuldig was, was het dus wel heel naar maar ongevaarlijk. Je voelt je nu ook naar en bent daarnaast niet optimaal gezond door overgewicht, dus is het kiezen welk nare gevoel je naarder vindt.

Wat zou je, denk je, het makkelijkst aan je leven kunnen wijzigen? Eten of sport?
Alle reacties Link kopieren
Slecht slapen en stress hebben ook een negatieve invloed op je (suiker)stofwisseling.

Je geeft aan dat je ook last van hartkloppingen hebt. Ik zou dan in eerste instantie denken aan ademhalingsoefeningen, yoga etc.

Maak vooral gezonde keuzes aangaande je voeding. Gewoon 3 goede voedzame maaltijden per dag. Geen snoep, koek, frisdrank, alcohol, extra toegevoegde suikers etc. En probeer brood, pasta, rijst, aardappelen te verminderen.

Probeer je lichamelijke activiteiten te vergroten. Bijvoorbeeld door een lunch wandelingetje te maken, naar een andere verdieping naar de wc te gaan, auto wat verder weg te zetten, met je kinderen te gaan fietsen/schommelen/zwemmen/hoelahoepen etc. Na 20 minuten zitten 20 seconden bewegen, are zwaaien, kniebuigingen maken etc.

Gewoon klein beginnen, haalbare stapjes. En dan komt het echt goed.

Vind je het lastig om dit alleen te doen, zoek dan hulp bij een diëtiste, coach, Facebook groep, etc. Vraag in ieder geval steun aan je familie en vrienden, even geen zak chips opentrekken of een koekje aanbieden bij de koffie of “zeuren” over gezonde maaltijden. Jouw gezondheid gaat op dit moment even voor!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een burnout gehad en ben tijdens mijn burnout blijven trainen maar fysiek uitgeput bakte ik er bijna niets van. Ik ben niet echt dik maar wel iets te fluffy. Deze winter een dubbele longontsteking gehad en recent lyme en daarvoor ook weer 2x weken antibiotica.

Ik ben begonnen met fietsen in januari en in het begin deed ik 40 min over 4 km. Ik fiets nu weer 15-20 km per uur en in het weekend fiets ik veel in de omgeving. Stop bij bio-boertjes en fiets de boel in de rondte. Ik wandel en heb ook een zwempas.
Echt fitness gaat nog matig. Ik kan mij er niet goed toe zetten en ben vaak te moe terwijl buiten in de omgeving al is het maar 20 km wel te doen is.

Ik zou kortom starten met matig bewegen: lopen en fietsen in de omgeving en ook je eetpatroon onder de loep nemen of het gezonder kan. Niet perse heel veel restrictie op de calorieen want dat geeft stress.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de reacties tot zover.

Gewone -normale- lichaamsbeweging heb ik op zich voldoende.
Ik doe veel op de fiets, wandel iedere dag met de hond en heb ook een beroep waarbij je ook veel in beweging bent.
Dat blijkt helaas toch niet voldoende om gewichtsverlies mee te realiseren. Ook al eet ik niet belachelijk gek.

Wat het misschien extra gecompliceerd maakt, is dat ik al zo'n tien jaar een schildklier ziekte heb (Hashimoto, auto-immuun). Ik wás al jaren heel aardig ingesteld op de medicatie. Juist tijdens de burn-out raakte dat ontregeld en sindsdien blijft het helaas een beetje aanmodderen en medicatie aanpassen.

Mijn vorige -succesvolle- afval verhaal lukte door aardappels, rijst, pasta, broodproducten drastisch te minderen. Veel eiwitten en goede vetten aangevuld met koolhydraten uit m.n. groentes en wat fruit.
Ik wéét dus prima wat werkt, voor mij. Ook op gewicht blijven lukte vervolgens heel prima. Tot die stomme burn-out dus... :-?

Ik verwacht niet dat een diëtist een uitkomst zou zijn. Hoe het allemaal werkt met afvallen is me geheel duidelijk, alleen daar koop ik nu niks voor.

Ik ben dus op zoek naar een ander trucje. Iets wat niet alleen nu eventjes werkt, maar wat voor een langere periode werkt. Ik heb geen zin in dat gejojo.

Ook al weleens nagedacht over een maagband. Nog geen concreet onderzoek naar gedaan maar vraag me ten eerste af of dat gezond is en ten tweede of ik daar überhaupt voor in aanmerking zou komen.
Alle reacties Link kopieren
Waarom stap je niet over op koolhydraat arm wanneer dat voor jou werkt. Ik zou wel voor ogen hebben dat jij er niets aan kunt doen dat je hasimoto hebt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar! Veel gejojo al heel mijn leven. Eind 2016 begonnen met weight watchers en dat ging geweldig! En toen die Burn Out :-( Ik was mijn wilskracht kwijt, ging weer overmatig eten omdat dat op dat moment mijn enige vorm van controle was. Inmiddels redelijk op de goede weg, af en toe nog momentjes dat ik echt mezelf moet afremmen en dat ik weer burn out symptomen krijg. Afvallen in mijn eentje lukt niet meer, ik raak in de stress, heb geen doorzettingsvermogen meer en de burn out klachten komen terug. Bewust de keuze gemaakt ( had er al eerder over nagedacht) om wel het traject voor een gastric bypass in te gaan. Voornamelijk om dat ik gewoon echt te dik ben voor mijn lengte en omdat ik het gewoon niet meer alleen kan.
Ik heb dat steuntje in de rug nodig. En nee dat is geen makkelijke weg kiezen want dit zal ook heel hard werken zijn. Door deze beslissing lijkt mijn wilskracht wel iets meer terug te komen, ben ondertussen 2 weken gestopt met roken en dat lukt wel omdat ik die operatie wil.

Succes met welke kant je ook op gaat, dit is in ieder geval de mijne :-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven