Psyche
alle pijlers
Autisme over het hoofd gezien
zaterdag 21 juli 2018 12:09
Het is geen exacte wetenschap. Het heeft zelfs nauwelijks iets weg van wetenschap.
Er is nog maar weinig écht bewezen. De psychiatrie loopt qua ontwikkeling flink achter op de fysieke geneeskunde.
Alle stoornissen e.d. uiten zich bij iedereen weer anders. Eigenlijk is een psychiatrische diagnose vaak meer een bijeen geschraapte groep mensen die dezelfde symptomen heeft, er is geen test die definitief postief of negatief aangeeft.
Dat wil niet zeggen dat het geen nut heeft, want er is dan wel een bepaald verwachtingspatroon bij je ziektebeeld.
Ook zijn er continue nieuwe inzichten over de psychiatrie. De ene therapeut is de ander niet, en als patiënt kun je jezelf ook - al dan niet bewust - anders presenteren.
DIt maakt diagnoses in de psychiatrie dan ook heel lastig. Iedereen met psychische problemen kan alle stoornissen doornemen en van minstens 5 zeggen; dat is superherkenbaar.
Er is nog maar weinig écht bewezen. De psychiatrie loopt qua ontwikkeling flink achter op de fysieke geneeskunde.
Alle stoornissen e.d. uiten zich bij iedereen weer anders. Eigenlijk is een psychiatrische diagnose vaak meer een bijeen geschraapte groep mensen die dezelfde symptomen heeft, er is geen test die definitief postief of negatief aangeeft.
Dat wil niet zeggen dat het geen nut heeft, want er is dan wel een bepaald verwachtingspatroon bij je ziektebeeld.
Ook zijn er continue nieuwe inzichten over de psychiatrie. De ene therapeut is de ander niet, en als patiënt kun je jezelf ook - al dan niet bewust - anders presenteren.
DIt maakt diagnoses in de psychiatrie dan ook heel lastig. Iedereen met psychische problemen kan alle stoornissen doornemen en van minstens 5 zeggen; dat is superherkenbaar.
zaterdag 21 juli 2018 12:14
zaterdag 21 juli 2018 12:30
Omdat ze die ‘vriendin’ wil ‘helpen’
zaterdag 21 juli 2018 12:34
Jep. Vast.
zaterdag 21 juli 2018 12:36
ASS kun je niet met een bloedtest of hersenscan aantonen. Noch is er een standaardtest of vragenlijst voor.
Autisme bestaat in vele vormen en maten. Als je het heel sec gaat bekijken heeft vrijwel iedereen wel autistiforme trekjes. De hoeveelheid en de mate waarin dat je belemmerd in je dagelijks kan de doorslag voor een diagnose geven.
Het kan zo zijn dat ik nu geen diagnose ASS krijg, maar over 5 jaar wel omdat ik dan tegen zaken aanloop waarin die trekjes opspelen (zoals rouw bij RB).
En natuurlijk omdat inzichten en maatstaven ook veranderen.
Familie van mij bv zijn nooit geclassificeerd als autist, maar nu zou geen psychiater daaraan twijfelen. Het heeft namelijk ook met de maatschappij te maken. Als jij heel overzichtelijk 45 jaar bij dezelfde baas hetzelfde werk kan doen functioneer je als doorsnee autist ws prima. Tegenwoordig zijn vaste contracten geen gemeengoed meer en al heb je dat wel, dan verwacht je baas dat je je pro-actief ontwikkelt en blabla. Moeilijk, voor veel autisten en die lopen dan vast.
Autisme bestaat in vele vormen en maten. Als je het heel sec gaat bekijken heeft vrijwel iedereen wel autistiforme trekjes. De hoeveelheid en de mate waarin dat je belemmerd in je dagelijks kan de doorslag voor een diagnose geven.
Het kan zo zijn dat ik nu geen diagnose ASS krijg, maar over 5 jaar wel omdat ik dan tegen zaken aanloop waarin die trekjes opspelen (zoals rouw bij RB).
En natuurlijk omdat inzichten en maatstaven ook veranderen.
Familie van mij bv zijn nooit geclassificeerd als autist, maar nu zou geen psychiater daaraan twijfelen. Het heeft namelijk ook met de maatschappij te maken. Als jij heel overzichtelijk 45 jaar bij dezelfde baas hetzelfde werk kan doen functioneer je als doorsnee autist ws prima. Tegenwoordig zijn vaste contracten geen gemeengoed meer en al heb je dat wel, dan verwacht je baas dat je je pro-actief ontwikkelt en blabla. Moeilijk, voor veel autisten en die lopen dan vast.
zaterdag 21 juli 2018 13:21
Het verbaast mij ook. Maar vooral bij vrouwen wordt het vaak laat ontdekt. Omdat zij als meisjes meestal minder explosief gedrag vertoonden dan jongens. Ik kwam op mijn 4e al bij hulpverleners. Omdat ik erg teruggetrokken, motorisch onhandig, dromerig en langzaam was. Nu werd dat in groep 1 en 5 wel versterkt door een juf die me niet begreep. Qua leren kon ik goed mee en had vriendjes en vriendinnetjes. Dus de school zag het niet als zorgwekkend. Ik werd bestempeld als te braaf, niet zo'n vlotte. Zowel op de middelbare school als het MBO werd ik veel gepest. Ineens kon ik niet meer mee met leeftijdsgenoten. Om bovengenoemde redenen. Leerkrachten zeiden dan dat IK moest veranderen, harder moest worden. Pas toen een mijn stages mislukten werd gedacht om me te laten testen op Autisme. En dat bleek ik te hebben.
zaterdag 21 juli 2018 13:34
Vandaar mijn aanhalingstekens
Ik denk dat to gewoon zelf in de ggz rondloopt als client.
Of ze zoekt sensatie.
zaterdag 21 juli 2018 21:02
Voor als je dit serieus bedoelt: ik ben ook zo iemand bij wie pas heel laat de diagnose is gesteld (kortgeleden). Na jaren ambulante psychologische begeleiding (1e en 2e lijn) en vervolgens PAAZ, algemene en specialistische (3e lijn) GGz. Een redelijk aantal opnames waarvan meerdere enkele maanden duurden. En toch. Ik ben hoog opgeleid en heb op alle vlakken nog redelijk kunnen functioneren. Maar dat heeft ook veel gekost. Toen 3 jaar geleden alles instortte, kon ik ineens veel minder hebben.
Bij vrouwen ziet autisme er vaak heel anders uit en met een hoge intelligentie kun je veel verbloemen, maar ook op een andere manier wat van de "sociale regels" aanleren. Bij mij was het een nieuwe behandelaar die met een frisse blik keek en aan ASS moest denken, omdat ik zo gevoelig ben voor alles buitenaf en zo ongevoelig / onwetend bij dingen van binnen. Er is door 3 psychologen over gesproken en naar gekeken, ik heb ontwikkelingsvragenlijsten samen met moeder ingevuld, meerdere gesprekken gehad en een interview met Kater samen. Daarna zijn ze uiteindelijk tot die conclusie ASS gekomen. Dat had ik totaal niet verwacht, maar nu verklaart het zo ontzettend veel.
Dus het kan, omdat het er anders uitziet, omdat het eigenlijk gaat over prikkelverwerking, omdat veel vrouwen niet zulke duidelijk afwijkende interesses hebben (ponymeisje als kind, later o.a. geobsedeerd marktplaats afstruinen voor kleding), omdat meisjes meer gestimuleerd worden tot sociaal gedrag en zo toch op hun manier wat regels leren... Google en gij zult vinden.
Bij vrouwen ziet autisme er vaak heel anders uit en met een hoge intelligentie kun je veel verbloemen, maar ook op een andere manier wat van de "sociale regels" aanleren. Bij mij was het een nieuwe behandelaar die met een frisse blik keek en aan ASS moest denken, omdat ik zo gevoelig ben voor alles buitenaf en zo ongevoelig / onwetend bij dingen van binnen. Er is door 3 psychologen over gesproken en naar gekeken, ik heb ontwikkelingsvragenlijsten samen met moeder ingevuld, meerdere gesprekken gehad en een interview met Kater samen. Daarna zijn ze uiteindelijk tot die conclusie ASS gekomen. Dat had ik totaal niet verwacht, maar nu verklaart het zo ontzettend veel.
Dus het kan, omdat het er anders uitziet, omdat het eigenlijk gaat over prikkelverwerking, omdat veel vrouwen niet zulke duidelijk afwijkende interesses hebben (ponymeisje als kind, later o.a. geobsedeerd marktplaats afstruinen voor kleding), omdat meisjes meer gestimuleerd worden tot sociaal gedrag en zo toch op hun manier wat regels leren... Google en gij zult vinden.
maandag 23 juli 2018 08:53
In eerste instantie niet. Ik presenteerde mij sociaal wenselijk zoals ik aangeleerd heb.Nieuwsgierigaagjeaag schreef: ↑23-07-2018 08:50Therapeuten horen toch autisme kennis te hebben, kijkt de een er dan eerder naar dan de ander? Wat bedoel je met (on)bewust anders presenteren, mensen zijn toch gewoon zichzelf in de therapie?
maandag 23 juli 2018 09:05
Niet perse bij rouw maar bij alle grote levensgebeurtenissen. Daar komt stress bij kijken en dan kun je moeilijker je aangeleerde sociale gedrag volhouden.Nieuwsgierigaagjeaag schreef: ↑23-07-2018 08:52Waarom komt autisme vaak pas naar voren bij rouw. Kun je wat meer vertellen over de rouwverwerking?
Of je kan de dood van een geliefde gewoon niet accepteren omdat daarmee bepaalde patronen in je leven wegvallen.
Bij een familielid van mij kwam het enorm tot uiting na een echtscheiding. Zijn vrouw zorgde namelijk voor veel structuur. Toen dat wegviel kon hij dat zelf niet handhaven. Gevolg: huis kwijt, baan kwijt, opname
maandag 23 juli 2018 09:09
Mooie uitleg, hier kan ik me in vinden. Hoger functionerende autisten kunnen het, mits in de juiste omgeving, prima doen. Het maakt ook heel erg uit wat voor omgeving je vandaan komt. Waren je ouders al gestructureerd, waardoor je je veilig voelde en overzicht had? Speelden er dingen als scheiding, waardoor er weinig oog was voor jouw aparte trekjes? Zagen je ouders misschien wel dat je 'anders' was in veel dingen, maar werd dit niet geproblematiseerd? Vaak komt er wel een punt waarop zich problemen aandienen. Bij een ontslag, een overlijden, iets anders.-Darkside- schreef: ↑21-07-2018 12:36ASS kun je niet met een bloedtest of hersenscan aantonen. Noch is er een standaardtest of vragenlijst voor.
Autisme bestaat in vele vormen en maten. Als je het heel sec gaat bekijken heeft vrijwel iedereen wel autistiforme trekjes. De hoeveelheid en de mate waarin dat je belemmerd in je dagelijks kan de doorslag voor een diagnose geven.
Het kan zo zijn dat ik nu geen diagnose ASS krijg, maar over 5 jaar wel omdat ik dan tegen zaken aanloop waarin die trekjes opspelen (zoals rouw bij RB).
En natuurlijk omdat inzichten en maatstaven ook veranderen.
Familie van mij bv zijn nooit geclassificeerd als autist, maar nu zou geen psychiater daaraan twijfelen. Het heeft namelijk ook met de maatschappij te maken. Als jij heel overzichtelijk 45 jaar bij dezelfde baas hetzelfde werk kan doen functioneer je als doorsnee autist ws prima. Tegenwoordig zijn vaste contracten geen gemeengoed meer en al heb je dat wel, dan verwacht je baas dat je je pro-actief ontwikkelt en blabla. Moeilijk, voor veel autisten en die lopen dan vast.
Zeker bij vrouwen en bij mensen met een hoog IQ, zie je dat de symptomen van (sociaal) onvermogen voor een groot deel overdekt en gecompenseerd kunnen worden. Verder wordt het met het verstrijken van de jaren moeilijker om autisme vast te stellen. Mensen volgen verschillende behandelingen en pikken daar vaak ook dingen uit op, leren nieuwe strategiëen, waardoor het autisme beter verbloemd kan worden. Of cliënten leren nieuwe 'taal', hulpverlenerstaal, waardoor ze hun klachten zo verwoorden, dat het niet meer autistisch aandoet. Het zal ook echt wel iets te maken hebben met 'tunnelvisie'. Wordt iemand aangemeld met een persoonlijkheidsstoornis. Ook mensen met autisme hebben gewoon een persoonlijkheid, het kan dus echt best even duren voordat je denkt, als hulpverlener: 'Hmm, dat is gek. Dit klopt niet volgens mij'. Needless to say, maar niet elke hulpverlener is even goed of doortastend of heeft even veel oog voor autisme.
Verder, wat iemand al eerder zij, er is nu gewoon véél meer bekend over autisme dan 10-20 jaar geleden. Zeker bij vrouwen.
En helaas, het is geen exacte wetenschap. Ik doe regelmatig autisme-onderzoek bij volwassenen en in heel veel gevallen ligt het er niet zo dik bovenop, is het echt tot het einde toe puzzelen en vereist het veel doorvragen.
maandag 23 juli 2018 09:14
Zoals al is gezegd, het is geen exacte wetenschap. Ze kunnen geen luikje in je hoofd openen en rustig bestuderen wat daarbinnen zit. Ook manifesteren psychiatrische aandoening zich bij iedereen weer net wat anders. Soms is iets heel duidelijk, soms ook niet.Nieuwsgierigaagjeaag schreef: ↑23-07-2018 08:50Therapeuten horen toch autisme kennis te hebben, kijkt de een er dan eerder naar dan de ander? Wat bedoel je met (on)bewust anders presenteren, mensen zijn toch gewoon zichzelf in de therapie?
Therapeuten zijn ook mensen en ze zien jou in momentopname's. Natuurlijk hebben zij veel verstand van zaken, maar diagnosticeren in de psychiatrie is lastig.
En nee, niet iedereen is zichzelf in therapie. Ook al denk je dat je eerlijk bent en jezelf bent, onbewust kun je je toch anders voordoen.
Ik denk dat iedereen het wel herkent, dat ze bij bepaalde groepen: Familie, schoonfamilie, collega's, vrienden etc, toch weer een nét andere kant van zichzelf laten zien. Je bent het allemaal, maar iedereen kent maar die ene kant van je.
maandag 23 juli 2018 09:24
Ja ben ik ook heel bang voor. Ik draai al even mee om het maar zo te zeggen en begin binnenkort weer na jarenlang geen hulpverlening te hebben gehad. Ik denk dat ik het ook ga aangeven, dat ik bang ben dat ik, bewust of onbewust, ga sturen naar een bepaalde problematiek, terwijl het allemaal best complex ligt bij mij.redbulletje schreef: ↑23-07-2018 09:17Dat overkomt mij ook, ik ben 'n goeie copy cat, maar daarmee snij ik mezelf dus tegelijk ook in de vingers.
Weet ook niet waarom ik dat doe eigenlijk.
maandag 23 juli 2018 10:10
Je hebt ontzettend veel aangeleerd gedrag in je. Dat valt in therapie echt niet zomaar weg.Nieuwsgierigaagjeaag schreef: ↑23-07-2018 08:50Therapeuten horen toch autisme kennis te hebben, kijkt de een er dan eerder naar dan de ander? Wat bedoel je met (on)bewust anders presenteren, mensen zijn toch gewoon zichzelf in de therapie?
Therapeuten hebben heus wel kennis van autisme, maar de een is meer gespecialiseerd in het een dan de ander en andersom.
