Wat was dit, een paniekaanval?

28-07-2018 14:00 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zoals sommige hier misschien al weten via mijn vorige toppics heb ik al een tijdje last van spanningen.
Ik heb een onveilige jeugd gehad met een depressieve moeder die vaak heftig ruzie maakte met onze vader en mijn zus en mij.
Ook heeft ze ons een aantal keer flink geslagen.
De laatste tijd ook heel veel spanningen rondom onze jongste gehad.
Nu merk ik dat ik al een tijdje niet lekker in mijn vel zit.
Onlangs heb ik me laten onderzoeken en daar kwam uit dat ik meerdere trauma’s heb, autistische trekken heb en een stress gerelateerde stoornis (wat dat ook mag zijn).
Dit vertel ik even om duidelijk te maken wat er speelt.
Nu zitten we sinds lange tijd eindelijk in een rustiger vaarwater en waren we pasgeleden op vakantie.
Tijdens de vakantie was er een dag dat ik die hele dag al gespannen was.
Ik weet niet zo goed wat er nu precies gebeurde maar ineens vanuit het niets liep die spanning enorm hoog op.
Ik werd doodsbang, kon niet meer helder nadenken, trilde zo dat ik bijna niet meer kon lopen en had het gevoel dat ik geen controle meer had over mezelf.
Wat ik ook probeerde ik kwam er maar niet uit en het werd steeds erger.
Ik wilde alleen nog maar naar huis en was bijna niet voor rede vatbaar.
Het leek ook in een soort van golven te komen, soms zakte het een paar minuten om vervolgens in alle hevigheid terug te komen.
Uiteindelijk heb ik 5 mg oxazepam genomen en ben op bed gaan liggen want alles wat om me heen gebeurde was teveel voor me.
Het duurde anderhalf uur voor de spanning minder werd en uiteindelijk ben ik heel even in slaap gevallen.
Toen ik wakker werd was het gelukkig over en was er alleen nog een lichte spanning.
Twee dagen later gebeurde het bijna weer, maar toen is het me zelf gelukt het te onderdrukken.
Heeft iemand een idee wat dit geweest is, een paniekaanval ofzo?
Paniekaanvallen heb ik vaker gehad, maar dat was niet te vergelijken met dit.
Ik heb dit nooit eerder zo gehad en het was echt doodeng.
Natuurlijk ga ik maandag naar de huisarts hiermee en ik wacht op het moment ook nog op een behandeling waar ik onderzocht ben.
Maar wellicht is hier iemand die dit herkend en mij kan vertellen wat dit nu was.
Alle reacties Link kopieren
Dat zou zo maar kunnen. Wat goed dat je bij de tweede aanval jezelf eruit kon krijgen!
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
zo klinkt het wel
sterkte
Alle reacties Link kopieren
Toen ik ongeveer hetzelfde voelde had ik een burn out.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Het oncontoleerbare trillen dat je beschrijft herken ik. Dat heb ik heel soms als ik iets heel heftigs hoor of zie. Ik denk dat het in mijn geval een soort shock is, het houdt dan na een klein uur vanzelf op. Dit zou denk ik wel bij paniek kunnen horen.

Heel veel sterkte!
Heb je al psychologische hulp, of is dat de behandeling waar je op moet wachten?
Ik heb hier ook wel eens last van helaas, ook van paniekaanvallen. Wat jij beschrijft zou ik meer een angstaanval noemen denk ik, als je het vaker krijgt is het misschien toch goed om ook dat even te bespreken met je huisarts. Bij mij uiten paniekaanvallen en angstaanvallen zich wel verschillend. Bij paniek vaak misselijk, hyperventileren, duizelig en echt het gevoel dat ik moet vluchten. Bij angst heb ik letterlijk het gevoel alsof ik met de dood bedreigd word (alsof iemand met een kettingzaag achter je aan rent, terwijl je gewoon op de bank zit) kan ik verder op dat moment ook niks anders dan stil zitten en huilen. Het enige wat bij mij helpt tegen die angst is een lorazepammetje. Veel sterkte! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Bedankt allemaal.
Lijkt dus toch op een paniekaanval maar dan een hele heftige.
Ik heb ze wel vaker maar dan heb ik het snel onder controle en gaat het vlug weer over.

Inktlijn, ik ben aan het wachten tot ik een psycholoog toegewezen krijg en de therapie begint dus hulp is onderweg.
Olivia-x, ik was inderdaad ook misselijk erbij, heb nog geprobeerd te eten maar ben niet verder gekomen dan één hapje.
Toen ik eenmaal op bed lag kreeg ik het ook ineens vreselijk koud terwijl het een hele warme dag was en daarna juist weer bloedheet.
Beetje zoals wanneer je koorts hebt eigenlijk.
Huilerig was ik er ook bij inderdaad.
Dit herken ik totaal niet van vorige keren.
Maandag ga ik ook naar de huisarts hiermee, misschien is het verstandig om toch maar met medicatie te starten.
Nu is het dagelijks vechten tegen angst en stress en dat is ook niks.

Gelukkig hebben mijn kinderen er niet veel van mee gekregen, daar ben ik wel heel blij om.
We hebben gewoon gezegd dat ik me niet zo lekker voelde en dat ik daarom op bed ging liggen.
Ik wil niet dat ze hier ooit iets van gaan merken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven