Psyche
alle pijlers
Geloof, religieus EN in staat tot normaal gesprek?
vrijdag 3 augustus 2018 23:21
Vraag wat je vragen wil, geef antwoorden, ga in gesprek.
Wat grenzen:
- geen verkondiging
- geen uitleg hoe fout de islam is
- geen uitleg hoe dom geloof is.
Neem maar aan dat dat wel bekend is.
Wat grenzen:
- geen verkondiging
- geen uitleg hoe fout de islam is
- geen uitleg hoe dom geloof is.
Neem maar aan dat dat wel bekend is.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
vrijdag 3 augustus 2018 23:25
vrijdag 3 augustus 2018 23:32
In hoeverre is jouw geloof of ongeloof het (on)geloof waar je zelf voor koos?
Ik ben katholiek opgevoed, heb wel eens protestante vieringen bijgewoond, en gereformeerde. En een oecumenische geloofsgemeenschap. Ik kon sommige van de protestante bijeenkomsten wel waarderen maar miste toch de katholieke rituelen. Ik voel me daar thuis, maar vraag me af of ik, als ik opgegroeid was in bijv een gereformeerd gezin, me ook wel thuis zou voelen bij een vrij vrolijke katholieke mis met een korte preek.
Ik heb nog nooit een niet-christelijke geloofsbijeenkomst bijgewoond, dus in hoeverre me dat zou aanspreken... daar heb ik geen idee van.
Ik ben katholiek opgevoed, heb wel eens protestante vieringen bijgewoond, en gereformeerde. En een oecumenische geloofsgemeenschap. Ik kon sommige van de protestante bijeenkomsten wel waarderen maar miste toch de katholieke rituelen. Ik voel me daar thuis, maar vraag me af of ik, als ik opgegroeid was in bijv een gereformeerd gezin, me ook wel thuis zou voelen bij een vrij vrolijke katholieke mis met een korte preek.
Ik heb nog nooit een niet-christelijke geloofsbijeenkomst bijgewoond, dus in hoeverre me dat zou aanspreken... daar heb ik geen idee van.
vrijdag 3 augustus 2018 23:33
Zelf ben ik niet gelovig. Ik ben opgevoed met r-k en islam (soennisme).
Ik heb een vraag voor mensen die iets meer weten over Winti: ik heb vaker dan eens de waarschuwing gekregen dat ik mensen moet weren die mijn zoon letterlijk over zijn bol wil aaien. Waarom is dat? Welke overtuiging zit hier achter? (Als ik het vroeg dan kreeg ik meestal enkel een ‘je moet hem beschermen’).
Ik heb een vraag voor mensen die iets meer weten over Winti: ik heb vaker dan eens de waarschuwing gekregen dat ik mensen moet weren die mijn zoon letterlijk over zijn bol wil aaien. Waarom is dat? Welke overtuiging zit hier achter? (Als ik het vroeg dan kreeg ik meestal enkel een ‘je moet hem beschermen’).
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 3 augustus 2018 23:35
Ongeloof is zelf gekozen. Nou ja gekozen... ik geloofde gewoon niet in God. Dat vond ik soms ook jammer, dat ik gewoon niet kon geloven want ik zie wel dat gelovige mensen er ook steun uit halen.Marana-- schreef: ↑03-08-2018 23:32In hoeverre is jouw geloof of ongeloof het (on)geloof waar je zelf voor koos?
Ik ben katholiek opgevoed, heb wel eens protestante vieringen bijgewoond, en gereformeerde. En een oecumenische geloofsgemeenschap. Ik kon sommige van de protestante bijeenkomsten wel waarderen maar miste toch de katholieke rituelen. Ik voel me daar thuis, maar vraag me af of ik, als ik opgegroeid was in bijv een gereformeerd gezin, me ook wel thuis zou voelen bij een vrij vrolijke katholieke mis met een korte preek.
Ik heb nog nooit een niet-christelijke geloofsbijeenkomst bijgewoond, dus in hoeverre me dat zou aanspreken... daar heb ik geen idee van.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 3 augustus 2018 23:36
OK. Laat ik posten wat mij bezig houd over geloof. Ik vraag mij werkelijk af of God (ik noem 'm maar even zo, maar vul gerust een andere naam in afhankelijk van je overtuiging) bezig is met verering. Mijn visie is dat het niet zo veel uit maakt of je nou heel erg bezig bent met het bevestigen van het bestaan van God en dat het ook niet zo veel zin heeft om je heel erg druk te maken of God überhaupt bestaat. Ik heb de overtuiging dat als God bestaat, dat hij/zij het vooral interessant vindt dat je een goed persoon bent en dat je anderen helpt.
Ik kan dus niet zo veel met mensen die het belangrijk vinden om meer bezig te zijn met de juiste rituelen in plaats van het bezig zijn met juist leven. Alsof de rituelen een soort afkoop legaten zijn. Waarom stellen sommige gelovigen rituelen boven menselijke waarden?
Ik kan dus niet zo veel met mensen die het belangrijk vinden om meer bezig te zijn met de juiste rituelen in plaats van het bezig zijn met juist leven. Alsof de rituelen een soort afkoop legaten zijn. Waarom stellen sommige gelovigen rituelen boven menselijke waarden?
anoniem_216133 wijzigde dit bericht op 03-08-2018 23:39
7.80% gewijzigd
vrijdag 3 augustus 2018 23:38
Ik weet er wel wat van maar deze ken ik dan weer niet. Misschien Miskotto?lemoos2 schreef: ↑03-08-2018 23:33Zelf ben ik niet gelovig. Ik ben opgevoed met r-k en islam (soennisme).
Ik heb een vraag voor mensen die iets meer weten over Winti: ik heb vaker dan eens de waarschuwing gekregen dat ik mensen moet weren die mijn zoon letterlijk over zijn bol wil aaien. Waarom is dat? Welke overtuiging zit hier achter? (Als ik het vroeg dan kreeg ik meestal enkel een ‘je moet hem beschermen’).
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 augustus 2018 23:38
Ik ben opgevoed als roomskatholiek, maar gooide al jong mijn kont tegen de krib en trok alles wat de pater ons tijdens onze communielessen wijs wilde maken in twijfel. Ben nog wel 'ns de klas uitgestuurd door hem.
Ik geloof niet in 'n opperwezen die ons kan maken en breken, beter ook, want waarom zou zo'n heerser het zo'n zooitje laten worden?
Sta/stond er wel agnostisch in dat er wel 'iets' kan zijn, een andere dimensie ofzo, maar dat wordt minder sinds mijn vader niet meer leeft en hij nog steeds geen teken heeft gegeven (dat heeft hij, wél gelovig, met mij afgesproken)
Ik geloof niet in 'n opperwezen die ons kan maken en breken, beter ook, want waarom zou zo'n heerser het zo'n zooitje laten worden?
Sta/stond er wel agnostisch in dat er wel 'iets' kan zijn, een andere dimensie ofzo, maar dat wordt minder sinds mijn vader niet meer leeft en hij nog steeds geen teken heeft gegeven (dat heeft hij, wél gelovig, met mij afgesproken)
vrijdag 3 augustus 2018 23:44
Voor de mensen met kennis van het judaïsme: het hebben van een Joodse moeder maakt iemand tot een lid van de Joodse gemeenschap (zo las ik ooit bij toelatingseisen voor het Joods Lyceum). Is dat enkel in de meer orthodoxe kringen de zienswijze of is dat meer de algemene zienswijze?
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 3 augustus 2018 23:46
Ik ben vrij eclectisch opgevoed, mijn ouders vonden het sowieso belangrijk dat we op latere leeftijd zelf zouden kiezen of we iets werden en wat we dan werden. Ik ben vrijwel de enige in mijn gezin/familie die terug is gekeerd naar onze roots. Alle anderen zijn afvallig, atheïst, bekeerd naar iets anders, zoekend, etcetera. Dus ik zie het wel als mijn eigen keuze, ja. Als kind heb ik sowieso (in het buitenland) op scholen van allerlei verschillende gezindtes gezeten, ik heb zelfs op een strenge nonnenschool gezeten. Dus ik ken redelijk wat verschillende religies in ieder geval goed genoeg om te weten hoe een mis er uitziet, hoe hoogtijdagen gevierd worden en hoe er gebeden en beleden wordt. Ik voel me eigenlijk in alle religies en kerken waar ik ooit geweest ben wel thuis, maar vind mijn eigen religie gewoon het meest logisch en het meest "kloppen" met wat ik zelf voel en denk.Marana-- schreef: ↑03-08-2018 23:32In hoeverre is jouw geloof of ongeloof het (on)geloof waar je zelf voor koos?
Ik ben katholiek opgevoed, heb wel eens protestante vieringen bijgewoond, en gereformeerde. En een oecumenische geloofsgemeenschap. Ik kon sommige van de protestante bijeenkomsten wel waarderen maar miste toch de katholieke rituelen. Ik voel me daar thuis, maar vraag me af of ik, als ik opgegroeid was in bijv een gereformeerd gezin, me ook wel thuis zou voelen bij een vrij vrolijke katholieke mis met een korte preek.
Ik heb nog nooit een niet-christelijke geloofsbijeenkomst bijgewoond, dus in hoeverre me dat zou aanspreken... daar heb ik geen idee van.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 augustus 2018 23:49
Opgegroeid met oosters orthodox christendom en halve familie is islamitisch.
Zelf geloof ik niet en heb nooit geloofd, ik kan dat gewoon niet. Ik vind gelovigen niet dom per se, ik begrijp dat iedereen op zoek is naar houvast en zingeving. En dat geloof niet per se in een God hoeft te zijn maar het mechanisme zelfde werkt voor ideologie.
Zelf geloof ik niet en heb nooit geloofd, ik kan dat gewoon niet. Ik vind gelovigen niet dom per se, ik begrijp dat iedereen op zoek is naar houvast en zingeving. En dat geloof niet per se in een God hoeft te zijn maar het mechanisme zelfde werkt voor ideologie.
vrijdag 3 augustus 2018 23:50
weet het niet zeker. maar kan dat sommige mensen je zoon kwaad willen doen omwille van jou of je zoon.lemoos2 schreef: ↑03-08-2018 23:33Zelf ben ik niet gelovig. Ik ben opgevoed met r-k en islam (soennisme).
Ik heb een vraag voor mensen die iets meer weten over Winti: ik heb vaker dan eens de waarschuwing gekregen dat ik mensen moet weren die mijn zoon letterlijk over zijn bol wil aaien. Waarom is dat? Welke overtuiging zit hier achter? (Als ik het vroeg dan kreeg ik meestal enkel een ‘je moet hem beschermen’).
vaak krijgen Surinaamse baby' s een boze kraal als hanger of een broche en worden ze gewassen in ''blauwsel''
lemoos2 schreef: ↑03-08-2018 23:44Voor de mensen met kennis van het judaïsme: het hebben van een Joodse moeder maakt iemand tot een lid van de Joodse gemeenschap (zo las ik ooit bij toelatingseisen voor het Joods Lyceum). Is dat enkel in de meer orthodoxe kringen de zienswijze of is dat meer de algemene zienswijze?
ben ik weer
de familie van mijn oma(aan mijn moederskant) was Joods, ik heb nog steeds Joodse familieleden een nicht van mijn moeder is zelfs getrouwd met een orthodoxe Jood anyway Joden worden geboren uit moeders, dus dochters geven het joods zijn altijd door mijn zonen stopt het als zij kinderen krijgen zijn die niet joods tenzij ze met een joodse vrouw trouwen.
weet niet 100% maar heb het zo wel is gehoord van mijn Joodse oud-tantes
rouge__ wijzigde dit bericht op 03-08-2018 23:57
45.38% gewijzigd
Relax we're all crazy, it's not a competition
Best wel eng idee.
vrijdag 3 augustus 2018 23:53
In principe is dat wel de algemene zienswijze ja, het judaisme wordt doorgegeven via de moeder. In orthodoxe kringen betekent dat dat je niet ‘echt’ joods kunt zijn als je moeder dat niet was. In minder orthodoxe kringen zullen ze meestal meer open staan voor bekering. Aan de andere kant zullen de meesten iemand met een joodse moeder maar zelf totaal niet joods opgevoed ook niet snel als joods beschouwen. Maar er zijn bv wel regelingen voor mensen die dus ‘formeel’ tot de joodse gemeenschap behoren en naar Israël willen.lemoos2 schreef: ↑03-08-2018 23:44Voor de mensen met kennis van het judaïsme: het hebben van een Joodse moeder maakt iemand tot een lid van de Joodse gemeenschap (zo las ik ooit bij toelatingseisen voor het Joods Lyceum). Is dat enkel in de meer orthodoxe kringen de zienswijze of is dat meer de algemene zienswijze?
vrijdag 3 augustus 2018 23:56
Nee, je moet een joodse moeder hebben om een jood van geboorte te zijn. Ik ben joods, mijn moeder was joods, mijn oma was joods, mijn overgrootmoeder was joods. Niet iedereen die joods van geboorte is, is overigens ook joods van religie. In mijn familie zijn de meeste mensen al een paar generaties geleden bekeerd, maar dat komt ook door het kolonialisme en de slavernij.lemoos2 schreef: ↑03-08-2018 23:44Voor de mensen met kennis van het judaïsme: het hebben van een Joodse moeder maakt iemand tot een lid van de Joodse gemeenschap (zo las ik ooit bij toelatingseisen voor het Joods Lyceum). Is dat enkel in de meer orthodoxe kringen de zienswijze of is dat meer de algemene zienswijze?
Dat je moeder joods moet zijn om zelf joods te zijn geldt in alle stromingen. Je kunt echter wel bekeren maar de strengere orthodoxe stromingen zien bekeerlingen niet voor vol aan. Ook de zogenaamde 'vaderjoden', dat zijn mensen die geen joodse moeder hebben maar wel een joodse vader, en er wordt zelfs meestal mee bedoeld dat ze ook een "echte" joodse vader hebben die bijvoorbeeld een oorlogsslachtoffer is, worden door sommige stromingen niet voor vol aangezien.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 augustus 2018 23:58
Ik ben zo iemand uit de laatste groep en ik heb idd zonder problemen recht op de Israelische nationaliteit en een Israelisch paspoort. Nederland staat geen dubbele nationaliteit voor Israel toe daarom heb ik het uiteindelijk niet gedaan. Wel gebruik gemaakt van andere immigranten-voorzieningen.nausicaa schreef: ↑03-08-2018 23:53In principe is dat wel de algemene zienswijze ja, het judaisme wordt doorgegeven via de moeder. In orthodoxe kringen betekent dat dat je niet ‘echt’ joods kunt zijn als je moeder dat niet was. In minder orthodoxe kringen zullen ze meestal meer open staan voor bekering. Aan de andere kant zullen de meesten iemand met een joodse moeder maar zelf totaal niet joods opgevoed ook niet snel als joods beschouwen. Maar er zijn bv wel regelingen voor mensen die dus ‘formeel’ tot de joodse gemeenschap behoren en naar Israël willen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 3 augustus 2018 23:59
is het ook, heb genoeg verhalen gehoord over mensen die ''problemen'' hadden kregen door toe doen van andere mensen.
maar volgens mij moeder als je een ''sterke'' geest heb kunnen ze je niks maken maar dan bestaat de kans dat ze niemand anders nemen die wat minder sterk is.
Relax we're all crazy, it's not a competition
zaterdag 4 augustus 2018 00:01
Wat menselijke waarden zijn verschilt per cultuur, wat ook weer een weerslag heeft op vormgeving van religie en rituelen in gebieden. En dan is de ene religie dwingender in voorschriften (rituelen) dan de andere. Als je kijkt naar bijvoorbeeld de twee hoofdstromen binnen het Westerse christendom dan zie je dat er bij de protestantse stroming meer het accent ligt op individuele verantwoordelijkheid naar God. En de ene substroming is dwingender in de visie wat ‘goed’ leven is. Bij katholieken is er meer een nadruk op het collectivisme, als je alleen al kijkt naar de structuur van de organisatie (hiërarchie): de herder (pastoor, kapelaan, priester) moet de kudde schapen (parochianen) leiden. Bij katholieken zie je ook een bonus/malus systeem: je kunt boete doen voor zonden die je hebt begaan.shifty schreef: ↑03-08-2018 23:36OK. Laat ik posten wat mij bezig houd over geloof. Ik vraag mij werkelijk af of God (ik noem 'm maar even zo, maar vul gerust een andere naam in afhankelijk van je overtuiging) bezig is met verering. Mijn visie is dat het niet zo veel uit maakt of je nou heel erg bezig bent met het bevestigen van het bestaan van God en dat het ook niet zo veel zin heeft om je heel erg druk te maken of God überhaupt bestaat. Ik heb de overtuiging dat als God bestaat, dat hij/zij het vooral interessant vindt dat je een goed persoon bent en dat je anderen helpt.
Ik kan dus niet zo veel met mensen die het belangrijk vinden om meer bezig te zijn met de juiste rituelen in plaats van het bezig zijn met juist leven. Alsof de rituelen een soort afkoop legaten zijn. Waarom stellen sommige gelovigen rituelen boven menselijke waarden?
Wat ik ken van soennisme: sommige mensen die heel orthodox zijn (de regeltjes en rituelen) zien dat juist als een goede daad naar allen. Je geeft immers het goede voorbeeld, je zet anderen niet aan tot zonde.
Edit: bovenstaande zijn mijn eigen overpeinzingen
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 4 augustus 2018 00:07
shifty schreef: ↑03-08-2018 23:36OK. Laat ik posten wat mij bezig houd over geloof. Ik vraag mij werkelijk af of God (ik noem 'm maar even zo, maar vul gerust een andere naam in afhankelijk van je overtuiging) bezig is met verering. Mijn visie is dat het niet zo veel uit maakt of je nou heel erg bezig bent met het bevestigen van het bestaan van God en dat het ook niet zo veel zin heeft om je heel erg druk te maken of God überhaupt bestaat. Ik heb de overtuiging dat als God bestaat, dat hij/zij het vooral interessant vindt dat je een goed persoon bent en dat je anderen helpt.
Ik kan dus niet zo veel met mensen die het belangrijk vinden om meer bezig te zijn met de juiste rituelen in plaats van het bezig zijn met juist leven. Alsof de rituelen een soort afkoop legaten zijn. Waarom stellen sommige gelovigen rituelen boven menselijke waarden?
Ik hou heel erg van de rituelen. Niet alleen de rituelen van mijn religie, maar ook culturele rituelen zoals die waar net nog naar gevraagd werden. Ik denk dat een van de redenen waarom de religie als een warm bad voor mij voelt is omdat de Creoolse cultuur doordrenkt is met gewoontes, bijgeloven, rituelen, zelfs maaltijden die rechtstreeks uit het jodendom komen.
Ik zie God echter niet als een persoon op een wolk die beoordeelt of ik volgens de regels leef. Dat is ook niet waarom ik (vaak onbewust zelfs) de rituelen uitvoer.
Ik voer ze uit of vind dat ik ze uit zou moeten voeren omdat ik oprecht vind dat ze nut hebben en omdat ik denk dat ze bedacht zijn om je leven makkelijker te maken of om je te helpen om bepaalde eigenschappen te ontwikkelen of doelen te behalen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 4 augustus 2018 00:12
Rituelen geven je rust, houvast, structuur. Het creëert een veilige omgeving.
Ik denk ook dat je uiteindelijk wordt afgerekend op hoe je hebt geleefd, goed voor mens en natuur. En niet op hoe je je eigen geloof zo goed mogelijk hebt verkocht, of hoe je vooral goed bent geweest voor de mensen in je eigen (geloofs)gemeenschap. Rituelen gaan niet boven menselijke waarden imo.
Maar dat neemt niet weg dat ik me veilig voel bij de vertrouwde rituelen, waarmee ik ben opgegroeid.
Ik denk ook dat je uiteindelijk wordt afgerekend op hoe je hebt geleefd, goed voor mens en natuur. En niet op hoe je je eigen geloof zo goed mogelijk hebt verkocht, of hoe je vooral goed bent geweest voor de mensen in je eigen (geloofs)gemeenschap. Rituelen gaan niet boven menselijke waarden imo.
Maar dat neemt niet weg dat ik me veilig voel bij de vertrouwde rituelen, waarmee ik ben opgegroeid.
zaterdag 4 augustus 2018 00:13
Heb ik gedacht, leuk om eens wat meer achtergrond te horen. Ook over het onderscheid in het joods zijn van afkomst of van religie.
zaterdag 4 augustus 2018 00:14
Ikzelf heb als jong kind veel gehad aan het Jezus beeld/idee zoals door een heel lieve (joodse) juf uitgedragen op mijn protestantse lagere school.
Ik vond het een heel mooi verhaal en wilde net als Jezus leven, goede dingen doen voor anderen.
Of het de tijd was of toevallig mijn omgeving maar ik kreeg mee dat ieder mens, dus ook ik, invloed kan hebben op hoe goed de wereld is.
Ik was diep onder de indruk van dingen als live Aid, liedjes van John Lennon, de anti kernwapendemonstratie.
In mijn hoofd hing dat allemaal samen en dat deel van het geloof, dus dat goed willen doen en ook echt geloven dat dat kan, ik vind het jammer dat niet iedereen dat eens in zijn of haar leven heeft ervaren.
Ik moet zeggen dat voor mij het spaak liep toen ik me realiseerde hoeveel mensen er in walgelijke omstandigheden leven.
En toen ik me realiseerde dat dat mooie liedje van John Lennon al zo veel kerstmissen werd gedraaid en er nog steeds oorlog was (ik dacht als kind dat het gewoon zou stoppen, iedereen zong toch mee en het was populair, nou dan)
Ik kan dat niet rijmen met een persoon of entiteit hoog in de hemel.
Want dat zou inhouden dat ik ben uitverkoren met mijn mooie leventje hier en wat zegt dat over zo'n entiteit, dat die anderen dat dus niet zijn.
Dat snap ik echt niet en daarom ben ik niet officieel van een geloof.
Maar ik snap wel degelijk waarom mensen geloven en ik vind het pijnlijk als er schamper wordt gedaan of dat mensen het onder 'dom' of 'niet zelf na kunnen denken' scharen.
Het (de bijbelverhalen, het beeld wat ik van Jezus had) heeft mij juist geleerd om goed na te denken en afwegingen te maken. Wat voor mens wil ik zijn, hoe maak ik het best gebruik van mijn talenten en wat er voor moois op mijn pad komt want anderen hebben het niet zo goed.
Ik vond het een heel mooi verhaal en wilde net als Jezus leven, goede dingen doen voor anderen.
Of het de tijd was of toevallig mijn omgeving maar ik kreeg mee dat ieder mens, dus ook ik, invloed kan hebben op hoe goed de wereld is.
Ik was diep onder de indruk van dingen als live Aid, liedjes van John Lennon, de anti kernwapendemonstratie.
In mijn hoofd hing dat allemaal samen en dat deel van het geloof, dus dat goed willen doen en ook echt geloven dat dat kan, ik vind het jammer dat niet iedereen dat eens in zijn of haar leven heeft ervaren.
Ik moet zeggen dat voor mij het spaak liep toen ik me realiseerde hoeveel mensen er in walgelijke omstandigheden leven.
En toen ik me realiseerde dat dat mooie liedje van John Lennon al zo veel kerstmissen werd gedraaid en er nog steeds oorlog was (ik dacht als kind dat het gewoon zou stoppen, iedereen zong toch mee en het was populair, nou dan)
Ik kan dat niet rijmen met een persoon of entiteit hoog in de hemel.
Want dat zou inhouden dat ik ben uitverkoren met mijn mooie leventje hier en wat zegt dat over zo'n entiteit, dat die anderen dat dus niet zijn.
Dat snap ik echt niet en daarom ben ik niet officieel van een geloof.
Maar ik snap wel degelijk waarom mensen geloven en ik vind het pijnlijk als er schamper wordt gedaan of dat mensen het onder 'dom' of 'niet zelf na kunnen denken' scharen.
Het (de bijbelverhalen, het beeld wat ik van Jezus had) heeft mij juist geleerd om goed na te denken en afwegingen te maken. Wat voor mens wil ik zijn, hoe maak ik het best gebruik van mijn talenten en wat er voor moois op mijn pad komt want anderen hebben het niet zo goed.
