Psyche
alle pijlers
Angst om te gaan werken
dinsdag 4 september 2018 13:00
Gewoon ervoor gaan en onder ogen zien.
Eromheen cirkelen haalt niets uit w1nt voor je het weet ben je iemand die 10 jaar is aan het sukkelen, geen baan kan houden , weinig verdient en de deuren v psychologen en maatschappelijke werkers platlopen.
Als pas afgestudeerde verw8en ze niets anders dan je fouten maakt. Immers je bent in leerproces en miljoenen zijn jou voorgegaan in dit traject incl fouten maken en falen. Jij zult het niet slechter doen dan hen. Gwn wat aardiger tegen jezelf zijn en beseffen dat ze op werk heus wel weten dat eerste jaar niet alles perfect loopt.
Ff door zure appel bijten dus.
Eromheen cirkelen haalt niets uit w1nt voor je het weet ben je iemand die 10 jaar is aan het sukkelen, geen baan kan houden , weinig verdient en de deuren v psychologen en maatschappelijke werkers platlopen.
Als pas afgestudeerde verw8en ze niets anders dan je fouten maakt. Immers je bent in leerproces en miljoenen zijn jou voorgegaan in dit traject incl fouten maken en falen. Jij zult het niet slechter doen dan hen. Gwn wat aardiger tegen jezelf zijn en beseffen dat ze op werk heus wel weten dat eerste jaar niet alles perfect loopt.
Ff door zure appel bijten dus.
dinsdag 4 september 2018 13:05
Zo simpel is het niet Linya, die angst kan zo hard in de weg zitten dat het je helemaal blokkeert, dat je ademhaling niet meer onder controle te krijgen is, dat je een black out krijgt enz. enz. Het is geen kwestie van even door de zure appel heen bijten.
Mijn advies is om terug te gaan naar de psycholoog en om via google, youtube enz of websites zoals sochicken weer wat andere denktechnieken te oefenen. Deze ook op te schrijven,
Goed dat je ermee aan de slag wilt, dat ben je ook waard.
Mijn advies is om terug te gaan naar de psycholoog en om via google, youtube enz of websites zoals sochicken weer wat andere denktechnieken te oefenen. Deze ook op te schrijven,
Goed dat je ermee aan de slag wilt, dat ben je ook waard.
dinsdag 4 september 2018 13:09
Dat is nog meer internaliseren van angst.Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:05Zo simpel is het niet Linya, die angst kan zo hard in de weg zitten dat het je helemaal blokkeert, dat je ademhaling niet meer onder controle te krijgen is, dat je een black out krijgt enz. enz. Het is geen kwestie van even door de zure appel heen bijten.
Mijn advies is om terug te gaan naar de psycholoog en om via google, youtube enz of websites zoals sochicken weer wat andere denktechnieken te oefenen. Deze ook op te schrijven,
Goed dat je ermee aan de slag wilt, dat ben je ook waard.
Als ze naar psy gaat zal ie -na tig sessies-ook zeggen dat enige oplossing is om angst onder ogen te zien.
Met als verschil dat ze gaat denken dat ze dàn voor elke stap een psy gaat nodig hebben ipv d kr8 uit haarzelf te halen. Blijft ze afhankelijk v externe hulp
Noujah ieder diens methode.
anoniem_373154 wijzigde dit bericht op 04-09-2018 13:13
21.37% gewijzigd
dinsdag 4 september 2018 13:14
Je weet het allemaal nogal goed zo te lezen. Het zou natuurlijk ook kunnen dat ze na een sessie of twee weer gesterkt is en frisser aan de slag kan. Iemand die z'n been breekt en naderhand weer klachten krijgt gaat ook terug naar de dokter. Vreemd dat dingen die psychisch zijn altijd maar gewoon vanzelf over moeten gaan of dat je een schop onder je hol nodig hebt, of je niet aan moet stellen.
dinsdag 4 september 2018 13:15
Ja alsook een aantal psychologen in dichte vriendenkring.Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:12Ik vind dat jij het bagatelliseert. Heb jij zelf ervaring met een angststoornis?
En daar kwam het gewoon op neer
.Bagatelliseren: ik zou het ook in lang en breed uitleggen met wollig gewauwel enzo ... mr boodschap zal altijd zelfde blijven: onder ogen zien.
dinsdag 4 september 2018 13:16
Bedenk dat niemand van je verwacht dat je gelijk alles goed zult doen. Fouten maken hoort erbij. In het begin zul je veel vragen hebben. Je kunt zaken opschrijven en thuis uitwerken om het beter te onthouden.
En bij de stage werkte je waarschijnlijk maar een korte tijd. Meestal duurt het best een hele tijd om alles onder de knie te krijgen.
Je kunt het hoor. Je diploma is ook gelukt! Gewoon ergens beginnen en niet teveel eisen aan jezelf stellen. Je best doen en vriendelijk zijn is goed genoeg.
Heel veel mensen zijn onzeker en vinden het eng om aan een baan te beginnen. Inclusief ikzelf destijds. De eerste weken riep ik alleen maar (bij vrienden en familie): "Ik kan dit niet, ik kan dit niet!" Maar ik kon het later toch
En bij de stage werkte je waarschijnlijk maar een korte tijd. Meestal duurt het best een hele tijd om alles onder de knie te krijgen.
Je kunt het hoor. Je diploma is ook gelukt! Gewoon ergens beginnen en niet teveel eisen aan jezelf stellen. Je best doen en vriendelijk zijn is goed genoeg.
Heel veel mensen zijn onzeker en vinden het eng om aan een baan te beginnen. Inclusief ikzelf destijds. De eerste weken riep ik alleen maar (bij vrienden en familie): "Ik kan dit niet, ik kan dit niet!" Maar ik kon het later toch
lizzy75 wijzigde dit bericht op 04-09-2018 13:19
19.00% gewijzigd
dinsdag 4 september 2018 13:17
als jij een angststoornis hebt ben jij ook de enige die er wat aan kan doenOh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:12Ik vind dat jij het bagatelliseert. Heb jij zelf ervaring met een angststoornis?
dinsdag 4 september 2018 13:18
Oké, laat het me dan voor me zien.
Ze gaat haar eerste werkdag tegemoet. De angststoornis steekt zo de kop op dat ze de eerste ochtend met bonzend hart, zwetende handen en een duizelig gevoel op de stoep staat. Waardoor ze zich druk maakt dat ze die symptonen heeft. Alles wat er gezegd wordt gaat langs haar heen vanwege die symptonen, ze is in paniek, kan niet helder denken en is zich zo van zichzelf bewust dat ze dingen uit haar handen laat vallen, woorden verdraaid enz. enz. Ondertussen ziet ze collega's een blik met elkaar uitwisselen wat haar nog onzekerder maakt.
Hoe bijt je dan door die zure appel heen, hoe los je dit op zonder hulp? Wat dat is wat een angststoornis doet.
Ze gaat haar eerste werkdag tegemoet. De angststoornis steekt zo de kop op dat ze de eerste ochtend met bonzend hart, zwetende handen en een duizelig gevoel op de stoep staat. Waardoor ze zich druk maakt dat ze die symptonen heeft. Alles wat er gezegd wordt gaat langs haar heen vanwege die symptonen, ze is in paniek, kan niet helder denken en is zich zo van zichzelf bewust dat ze dingen uit haar handen laat vallen, woorden verdraaid enz. enz. Ondertussen ziet ze collega's een blik met elkaar uitwisselen wat haar nog onzekerder maakt.
Hoe bijt je dan door die zure appel heen, hoe los je dit op zonder hulp? Wat dat is wat een angststoornis doet.
oh-happy-day wijzigde dit bericht op 04-09-2018 13:23
0.43% gewijzigd
dinsdag 4 september 2018 13:18
Zozo... wat een conclusieOh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:14Je weet het allemaal nogal goed zo te lezen. Het zou natuurlijk ook kunnen dat ze na een sessie of twee weer gesterkt is en frisser aan de slag kan. Iemand die z'n been breekt en naderhand weer klachten krijgt gaat ook terug naar de dokter. Vreemd dat dingen die psychisch zijn altijd maar gewoon vanzelf over moeten gaan of dat je een schop onder je hol nodig hebt, of je niet aan moet stellen.
... en waaruit leidt je dit af uit men tekst? Ze is al naar psy e.d. geweest.
Ja in geval van been breken is een dokter idd de aangewezen oplossing.
In geval van angsten: gewoon ondergaan en ze is in juniorfase dus het ideaal moment. Dat is de aangewezen oplossing. In essentie is er geen verschil tussen het gelijk doen en na paar praatsessies waar het dan op neer komt dat ze het gelijk moet doen
dinsdag 4 september 2018 13:19
Helemaal met haar eens!Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:12Ik vind dat jij het bagatelliseert. Heb jij zelf ervaring met een angststoornis?
Het is voor iedereen spannend en een beetje eng , solliciteren en aan een echte baan beginnen.
Ervoor weg lopen maakt de angst alleen maar groter.
dinsdag 4 september 2018 13:20
En dit vind ik een hele lieve post met nuttige dingen. Inderdaad zaken opschrijven is heel belangrijk.Lizzy75 schreef: ↑04-09-2018 13:16Bedenk dat niemand van je verwacht dat je gelijk alles goed zult doen. Fouten maken hoort erbij. In het begin zul je veel vragen hebben. Je kunt zaken opschrijven en thuis uitwerken om het beter te onthouden.
En bij de stage werkte je waarschijnlijk maar een korte tijd. Meestal duurt het best een hele tijd om alles onder de knie te krijgen.
Je kunt het hoor. Je diploma is ook gelukt! Gewoon ergens beginnen en niet teveel eisen aan jezelf stellen. Je best doen en vriendelijk zijn is goed genoeg.
Heel veel mensen zijn onzeker en vinden het eng om aan een baan te beginnen. Inclusief ikzelf destijds. De eerste weken riep ik alleen maar (bij vrienden en familie): "Ik kan dit niet, ik kan dit niet!" Maar ik kon het later toch
dinsdag 4 september 2018 13:22
Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:18Oké, laat het me dan voor me zien.
Ze gaat haar eerste werkdag tegemoet. De angststoornis steekt zo de kop op dat ze de eerste ochtend met bonzend hart, zwetende handen en een duizelig gevoel op de stoep staat. Waardoor ze zich druk maakt dat ze die symptonen hoort. Alles wat er gezegd wordt gaat langs haar heen vanwege die symptonen, ze is in paniek, kan niet helder denken en is zich zo van zichzelf bewust dat ze dingen uit haar handen laat vallen, woorden verdraaid enz. enz. Ondertussen ziet ze collega's een blik met elkaar uitwisselen wat haar nog onzekerder maakt.
Hoe bijt je dan door die zure appel heen, hoe los je dit op zonder hulp? Wat dat is wat een angststoornis doet.
Door terug te denken aan alle reacties die hier werden gegeven waarin gezegd wordt dat het een normale fase is en dat iedereen hier doorheen is gegaan
.Daarvloor hft ze toch topic geopend?
Worstcase,kan ze het nog altijd aankaarten bij welzijnsmedewerker op baan voor oplossing te vinden.
Ervoor weglopen onder mom van zich voor te bereiden mt therapie is GEEN OPLOSSING enkel uitstel en nog meer internalisatie.
dinsdag 4 september 2018 13:23
Jij kiest ervoor om een negatief beeld te maken van zo'n eerste werkdag.Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:18Oké, laat het me dan voor me zien.
Ze gaat haar eerste werkdag tegemoet. De angststoornis steekt zo de kop op dat ze de eerste ochtend met bonzend hart, zwetende handen en een duizelig gevoel op de stoep staat. Waardoor ze zich druk maakt dat ze die symptonen hoort. Alles wat er gezegd wordt gaat langs haar heen vanwege die symptonen, ze is in paniek, kan niet helder denken en is zich zo van zichzelf bewust dat ze dingen uit haar handen laat vallen, woorden verdraaid enz. enz. Ondertussen ziet ze collega's een blik met elkaar uitwisselen wat haar nog onzekerder maakt.
Zo als jij schetst hoeft het helemaal niet te gaan, waarschijnlijk gaat het ook helemaal niet zo.
Heeft alles te maken met je instelling.
dinsdag 4 september 2018 13:24
Wie zegt dat?Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:19Dat is zeker zo. Maar daar heb je wel hulp bij nodig, want soms kun je het niet alleen.
dinsdag 4 september 2018 13:25
In essentie zegt ze -diplomatischer- hetzelfde als wat ik in men eerste reactie zei?Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:20En dit vind ik een hele lieve post met nuttige dingen. Inderdaad zaken opschrijven is heel belangrijk.
dinsdag 4 september 2018 13:25
Iedereen is er doorheen gegaan zoals ik het net beschreef? Dit is geen gezonde spanning, dit is een stoornis. Maar whatever, fijne dag nog.
dinsdag 4 september 2018 13:26
Precies.
Ik vind echt dat ze het dramatiseert en -onder mom van hulp- het erget maakt voor topicopener.
dinsdag 4 september 2018 13:27
Je kan geen omelet breken zonder ei te breken.Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:25Iedereen is er doorheen gegaan zoals ik het net beschreef? Dit is geen gezonde spanning, dit is een stoornis. Maar whatever, fijne dag nog.
Toedels.
dinsdag 4 september 2018 13:31
Jouw beschrijving is een verzinsel van jou.Oh-happy-day schreef: ↑04-09-2018 13:25Iedereen is er doorheen gegaan zoals ik het net beschreef? Dit is geen gezonde spanning, dit is een stoornis. Maar whatever, fijne dag nog.
Je moet TO geen stoornis aan willen praten, want dat ben je aan het doen.
Je helpt er haar voor geen meter mee.
