(C)ptss

18-09-2018 15:21 45 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoe ga jij er mee om? Ik weet pas 1 jaar dat ik dit heb na vele onderzoeken. Emdr is niet geheel goed gegaan en al een paar dagen zakt de moed in mijn schoenen voor studeren, werken omdat ik me zo overprikkeld voelt.

Ik heb therapie maar soms val ik terug. Hoe doe jij het? Complexe ptss is soms zo lastig...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nu al een paar maanden geen therapie vanwege andere medische redenen en dat valt me best zwaar, want emdr helpt bij mij juist erg goed :) Merk dat ik door mijn huidige probleem toch een aantal dingen herbeleef en met mijn neus op de feiten wordt gedrukt m.b.t. dat er toch flink wat schade zit.

Ook merk ik dat ik met elke nieuwe traumatische gebeurtenis meer afgemat raak. Ze zeggen wel eens dat je daar sterk van wordt en er dan volgende keer beter mee om kunt gaan, maar ik merk alleen maar dat vechten me steeds moeilijker valt.

Weet niet of je hier wat aan hebt, dacht ik typ wat van me af. Cptss hier.
Alle reacties Link kopieren
Zeeepje schreef:
18-09-2018 15:25
Ik heb nu al een paar maanden geen therapie vanwege andere medische redenen en dat valt me best zwaar, want emdr helpt bij mij juist erg goed :) Merk dat ik door mijn huidige probleem toch een aantal dingen herbeleef en met mijn neus op de feiten wordt gedrukt m.b.t. dat er toch flink wat schade zit.

Ook merk ik dat ik met elke nieuwe traumatische gebeurtenis meer afgemat raak. Ze zeggen wel eens dat je daar sterk van wordt en er dan volgende keer beter mee om kunt gaan, maar ik merk alleen maar dat vechten me steeds moeilijker valt.

Weet niet of je hier wat aan hebt, dacht ik typ wat van me af. Cptss hier.
Hai! Het is heel lang goed gegaan tot ik te veel stress krijg doe een zware studie wat ik heel graag wilt voortzetten. Emdr heeft wel wat scherpe randen weggehaald maar op den duur mij ook enorm gedesoriënteerd waardoor ik op een schooldag hele dag flashbacks had en dissociatie.

Wat vervelend dat je geen therapie hebt op het moment het is helaas toch een levenlangsdingetje..

Helaas loop ik hier dus ook tegen aan het besef dat ik ook erg beschadigd ben en triggers heb wat me afmat.
Alle reacties Link kopieren
Een vriendin van mij is onder behandeling geweest bij Psytrec. Zij hebben een PTSS behandeling ontwikkeld die heftig is (je wordt of 5 dagen opgenomen of 2 keer 4 dagen). Het is een intensieve therapie maar zij was er erg positief over.
Alle reacties Link kopieren
Benbits schreef:
18-09-2018 15:53
Een vriendin van mij is onder behandeling geweest bij Psytrec. Zij hebben een PTSS behandeling ontwikkeld die heftig is (je wordt of 5 dagen opgenomen of 2 keer 4 dagen). Het is een intensieve therapie maar zij was er erg positief over.
Wel eens van gehoord idd ik hoor er wisselende verhalen over een gaat wel goed andere niet.
Alle reacties Link kopieren
Uit interesse: wat merken jullie vd cptst in het dagelijks leven? Wat zijn bijv triggers waar je tegenaan loopt? Wat gebeurt er dan met je?
Alle reacties Link kopieren
Mijn grootste PTSS-probleem op dit moment is uitputting, omdat ik ca. 85% van de tijd hyperalert ben. Ik denk onbewust dat mijn leven, dat ik een paar jaar na een heftige crisis weer min of meer heb opgebouwd, ineens weer in kan storten.

Ik had vorige week mijn eerste EMDR-sessie op twee van de tientallen traumatiserende beelden, we hebben het een halfjaar zorgvuldig voorbereid. Ik vond het wel aangenaam, het luchtte op.

Praktisch uit die uitputting zich in dat ik met geen mogelijkheid wakker kan worden. De eerste uren in de ochtend zijn een hel voor mij, elke dag. Zodra ik de deur uit ben dan gaat het wel weer.
Alle reacties Link kopieren
Castorp schreef:
18-09-2018 18:21
Mijn grootste PTSS-probleem op dit moment is uitputting, omdat ik ca. 85% van de tijd hyperalert ben. Ik denk onbewust dat mijn leven, dat ik een paar jaar na een heftige crisis weer min of meer heb opgebouwd, ineens weer in kan storten.

Ik had vorige week mijn eerste EMDR-sessie op twee van de tientallen traumatiserende beelden, we hebben het een halfjaar zorgvuldig voorbereid. Ik vond het wel aangenaam, het luchtte op.

Praktisch uit die uitputting zich in dat ik met geen mogelijkheid wakker kan worden. De eerste uren in de ochtend zijn een hel voor mij, elke dag. Zodra ik de deur uit ben dan gaat het wel weer.

Herken die vermoeidheid wel idd!

Werk je of studeer je er ook bij?
Alle reacties Link kopieren
Ja het is een bekend iets he, ik vind het superirritant. Ik ben dankbaar dat ik wel kan slapen, maar doodmoe wakker worden is gewoon niet tof. Ik droom ook heel intens, antidepressiva maken dat nog erger.

Ik werk 32 uur op academisch niveau, maar dat valt me zwaar. Mijn resultaten en beoordelingen zijn heel erg goed, maar het voelt anders. Ik krijg er ook geen voldaan gevoel van, ik ben blij met de afleiding en ik heb het nodig om onder de mensen te zijn, maar tegelijk sloopt het me.
Alle reacties Link kopieren
Castorp schreef:
18-09-2018 18:35
Ja het is een bekend iets he, ik vind het superirritant. Ik ben dankbaar dat ik wel kan slapen, maar doodmoe wakker worden is gewoon niet tof. Ik droom ook heel intens, antidepressiva maken dat nog erger.

Ik werk 32 uur op academisch niveau, maar dat valt me zwaar. Mijn resultaten en beoordelingen zijn heel erg goed, maar het voelt anders. Ik krijg er ook geen voldaan gevoel van, ik ben blij met de afleiding en ik heb het nodig om onder de mensen te zijn, maar tegelijk sloopt het me.
Ik heb helemaal geen medicijn nooit gehad. Wel stoer dat je functioneert op academisch niveau. Ik koos door extreme faalangst altijd voor alles onder mijn niveau werk op mbo niveau maar heb een wo denk niveau. Doe nu een deeltijd hbo opleiding en maar door faalangst ben ik moe van het eeuwig stampen en stampen en denken dat ik het niet kan....

Het is uitputtend zeker ook voor jou...
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de antwoorden. Ik lees graag mee op het topic. Herken wel het eea. Afgelopen donderdag bijv had ik een confrontatie met verleden. Dagenlang piekeren/terugdenken aan en spanningshoofdpijn tot gevolg. Hoop dat het ‘vanzelf’ minder wordt, dit was echt ontwrichtend. Succes allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
18-09-2018 19:41
Wel stoer dat je functioneert op academisch niveau. Ik koos door extreme faalangst altijd voor alles onder mijn niveau werk op mbo niveau maar heb een wo denk niveau. Doe nu een deeltijd hbo opleiding en maar door faalangst ben ik moe van het eeuwig stampen en stampen en denken dat ik het niet kan....
Daar is weinig stoers aan hoor, ik heb gewoon geluk gehad op dat gebied. Het kan ook juist zwaarder zijn om onder je niveau te werken. Ik vind het knap van je dat je werk en een opleiding combineert. Hopelijk gaat het je lukken om wat liever tegen jezelf te zijn, dat ook als je het 'niet zou kunnen', je nog net zo waardevol bent. Er is geen opleiding of gebrek daaraan die daar wat aan verandert, en je bent hartstikke moedig dat je het probeert.
Alle reacties Link kopieren
Franky77 schreef:
18-09-2018 19:52
Bedankt voor de antwoorden. Ik lees graag mee op het topic. Herken wel het eea. Afgelopen donderdag bijv had ik een confrontatie met verleden. Dagenlang piekeren/terugdenken aan en spanningshoofdpijn tot gevolg. Hoop dat het ‘vanzelf’ minder wordt, dit was echt ontwrichtend. Succes allemaal.
Rottig zeg! Ga even bij de huisarts langs, 'ontwrichtend' is niet goed. Ondertussen kun je jezelf misschien wat geruststellen door je te realiseren dat het gedachten zijn, 'gewoon' onverwerkte herinneringen. Door die confrontatie zagen ze hun kans schoon om weer in je werkgeheugen terug te komen, zodat jij er alsnog wat mee gaat doen. Als je je nu veilig voelt en in staat om die rottigheid onder ogen te zien, dan kun je het verwerken, integreren in je leven, en weer door. Misschien heb je daar wat professionele hulp bij nodig, maar een leven lang ellende is zeker niet het enige scenario vanaf nu. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ohja, het gevoel dat alles ineens weer in kan storten is herkenbaar. Ik ben de hele tijd bang dat iedereen doodgaat.
Alle reacties Link kopieren
Castorp schreef:
18-09-2018 20:13
Daar is weinig stoers aan hoor, ik heb gewoon geluk gehad op dat gebied. Het kan ook juist zwaarder zijn om onder je niveau te werken. Ik vind het knap van je dat je werk en een opleiding combineert. Hopelijk gaat het je lukken om wat liever tegen jezelf te zijn, dat ook als je het 'niet zou kunnen', je nog net zo waardevol bent. Er is geen opleiding of gebrek daaraan die daar wat aan verandert, en je bent hartstikke moedig dat je het probeert.
Dank je! Ik heb minstens 1x per week dat ik me wil uitschrijven omdat ik me dood pieker over mijn kunnen.
Ja onder mijn niveau werken is vreselijk vooral als je als een idioot behandeld word haha
Alle reacties Link kopieren
Zeeepje schreef:
18-09-2018 21:58
Ohja, het gevoel dat alles ineens weer in kan storten is herkenbaar. Ik ben de hele tijd bang dat iedereen doodgaat.
Oef zeeepje dat is erg vervelend
Alle reacties Link kopieren
Is dit topic nog enigszins levend? Ik heb ook c-ptss en ben pas net aan behandeling begonnen. Zou er graag over praten!
Alle reacties Link kopieren
Ira-Z schreef:
15-10-2018 13:33
Is dit topic nog enigszins levend? Ik heb ook c-ptss en ben pas net aan behandeling begonnen. Zou er graag over praten!
Ik leef nog! Kom maar op. Waar zou je het over willen hebben?
Alle reacties Link kopieren
@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier :)

Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)

Na lang wachten heb ik dan uiteindelijk een therapeut gevonden die me kan helpen. Ik heb pas drie sessies gehad dus ik kan er nog niet veel over zeggen, maar sinds de laatste sessie heb ik ineens een enorme terugval.
Het ging namelijk net een beetje beter met me, de permanente stress was gezakt, ik kon me weer enigszins ontspannen en dacht niet meer voortdurend aan wat me was overkomen. Maar sinds vrijdag voel ik alsof het allemaal gister gebeurd is. Ik voel me vreselijk onveilig en vernederd. Ik heb huilbuien en ben emotioneel enorm prikkelbaar. Ik schrik daar nogal van.
Nu weet ik dat het eerst even erger kan worden met therapie, voordat het beter wordt, maar ik merk dat ik me dit keer niet prettig voelde bij de psych. Hij interrumpeerde me met regelmaat, leek niet echt te luisteren en ik voelde me (achteraf) niet erg serieus genomen en eigenlijk een beetje vernederd.

Hoe is therapie voor jullie? Hebben jullie er wat aan? Heb je lang moeten zoeken naar een fijne psych?
Alle reacties Link kopieren
Ira-Z schreef:
15-10-2018 17:45
@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier :)

Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)

Na lang wachten heb ik dan uiteindelijk een therapeut gevonden die me kan helpen. Ik heb pas drie sessies gehad dus ik kan er nog niet veel over zeggen, maar sinds de laatste sessie heb ik ineens een enorme terugval.
Het ging namelijk net een beetje beter met me, de permanente stress was gezakt, ik kon me weer enigszins ontspannen en dacht niet meer voortdurend aan wat me was overkomen. Maar sinds vrijdag voel ik alsof het allemaal gister gebeurd is. Ik voel me vreselijk onveilig en vernederd. Ik heb huilbuien en ben emotioneel enorm prikkelbaar. Ik schrik daar nogal van.
Nu weet ik dat het eerst even erger kan worden met therapie, voordat het beter wordt, maar ik merk dat ik me dit keer niet prettig voelde bij de psych. Hij interrumpeerde me met regelmaat, leek niet echt te luisteren en ik voelde me (achteraf) niet erg serieus genomen en eigenlijk een beetje vernederd.

Hoe is therapie voor jullie? Hebben jullie er wat aan? Heb je lang moeten zoeken naar een fijne psych?
Kan je de psych daarop attent maken? Zou ik wel doen. (als ik al Mn lef eerst verzameld had).
Alle reacties Link kopieren
@Franky,

Ja, daar heb ik over nagedacht en dat ga ik zeker doen. Want ik wil me juist bij een psych wel veilig kunnen voelen, zeker nu die veiligheid zo wankel is in mezelf.
Ik heb 4 maanden moeten wachten op hulp en ik ga dus ook niet zomaar overstappen... Dan kan ik wéér zo lang wachten :(
Alle reacties Link kopieren
Ira-Z schreef:
15-10-2018 18:17
@Franky,

Ja, daar heb ik over nagedacht en dat ga ik zeker doen. Want ik wil me juist bij een psych wel veilig kunnen voelen, zeker nu die veiligheid zo wankel is in mezelf.
Ik heb 4 maanden moeten wachten op hulp en ik ga dus ook niet zomaar overstappen... Dan kan ik wéér zo lang wachten :(
Super goed van je! Hoop dat ie er wat mee kan.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben er weer! Ira z heftig verhaal.. her trauma is vreselijk.

Ik zie mijn therapeut in december weer. Ondertussen heb ik enorme faalangst met hoogbegaafdheid en c ptss zucht ik ben een conceptuele denker.. heel lastig op mijn opleiding theorie toets blokkeer ik of ik zou wil of niet. Ik ga nu training hier in krijgen met familie opstelling dus geen idee of dit helpt.

Iemand hier ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
@Lavendel,

Ja, ik heb een paar jaar geleden familie-opstelling gedaan. Ik vond het heel... eh apart. Geloof niet dat ik er zelf veel aan gehad heb, maar kan me wel voorstellen dat anderen er wat aan kunnen hebben.
Ik heb overigens maar 2 sessies meegedaan, dus ik kan er niet heel veel over zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Ira-Z schreef:
15-10-2018 17:45
@Zeeepje, fijn dat er nog iemand leeft hier :)

Tja, waar te beginnen. Lang verhaal, dus ik beperk het even tot de laatste weken.
Ik heb C-PTSS opgelopen na een behoorlijk destructieve relatie die me min of meer ge-hertraumtiseerd heeft. Sindsdien kamp ik met klachten die ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt (paniek-aanvallen, enorme angsten, woede-uitbarstingen, huilbuien etc). Het zal jullie wellicht bekend voorkomen (?)

Hey, ik lees ook mee. Hier denk ik ongeveer dezelfde ervaring. Her traumatisering na destructieve relatie. Sinds 2 maanden emdr. Al het bovenstaande is erg herkenbaar :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven