Psyche
alle pijlers
Het leven in en na een ashram
dinsdag 18 september 2018 20:14
Dag allen,
Ofschoon deze post ook te maken heeft met relatie en seksualiteit, leek Psyche me een gepastere plaats hiervoor, aangezien het mij gaat om de invloed van het leven in een ashram, tijdens en daarna, weer terug in de maatschappij.
Even terzijde: ik heb er overigens wel een handje van om me aangetrokken te voelen tot vrouwen waar ik prima mee overweg kan, maar waarvan later blijkt dat ze allemaal nogal wat hebben meegemaakt tijdens hun jeugd, en dat dit van invloed is op hun volwassen gedrag, met name aangaande seksualiteit. Maar zoals gezegd, dit vooralsnog ter zijde. Ik heb zelf wel een goed idee waarom dit zo is.
Een tijdje terug heb ik een vrouw van mijn eigen leeftijd (53) leren kennen die op haar 29e betrokken is geraakt bij een ashram, en vanaf haar 36e daar zelfs 6 jaar heeft gewoond. In deze tijd heeft ze een relatie met de leider van deze community (een sjamaan) gehad, tegelijk met nog twee andere vrouwen. Ofschoon ze nog weinig los heeft willen laten van het leven aldaar (ik zou het toch niet begrijpen zei ze), heb ik uit diverse kleine details en opmerkingen onderhand wel begrepen dat deze ashram vooral gericht was op het bereiken van verlichting door middel van vrije seks. Dat gebeurde dan ook dagelijks.
Het was overigens een dictatoriaal geleide ashram, de wil van de sjamaan was wet, en uiteindelijk heeft dit ook tot haar vertrek geleid omdat ze iets moest doen wat ze echt niet wilde. Met haar zijn vele anderen ook vertrokken.
Nu is ze inderdaad seksueel gezien volledig bevrijd. Heeft naar eigen zeggen alles gedaan wat er maar mogelijk is, heeft daardoor geen enkele schroom meer, maar is tegelijkertijd nu ergens wel verzadigd. Of afgeknapt, ik weet het niet, maar er zit weinig speelsheid meer in.
Wat me echter verbaasd heeft is dat ze, ondanks deze 12 jaren in een ashram, ze daar verder weinig geleerd lijkt te hebben. Tenminste, wat ik daarvan zou verwachten wat men daar zo zou kunnen leren. Loslaten van oude liefdes, moeilijk. Ze houdt van iedereen die ze leert kennen, heeft echter weer niets met ze te maken, zegt op maandag iets waar ze op dinsdag weer afstand van neemt, beweert vertrouwen te hebben maar vertrouwt niemand, is nieuwsgierig maar lijkt niets écht te willen of kunnen leren zodat elke dag weer nieuw en spannend is.. enzoverder.
Nu red ik me daar wel mee, ik kan goed op mezelf passen, dus wat dat aangaat vraag ik niet om hulp of advies in het kader van 'wat-moet-ik-hiermee'. Dat wordt te zijner tijd vanzelf wel duidelijk.
Ik vroeg me gewoon af of er hier mensen zijn die zelf ook in een ashram als deze (of een vergelijkbare community) hebben gewoond, of ze daar beter van zijn geworden of juist niet, op welke vlakken ze (mogelijk) veranderd zijn in positieve of negatieve zin...
Het is mijn hoop dat hier een fijne, gezonde en respectvolle gedachtenwisseling over ontstaat, ik ben dan ook benieuwd naar eventuele reakties.
Ofschoon deze post ook te maken heeft met relatie en seksualiteit, leek Psyche me een gepastere plaats hiervoor, aangezien het mij gaat om de invloed van het leven in een ashram, tijdens en daarna, weer terug in de maatschappij.
Even terzijde: ik heb er overigens wel een handje van om me aangetrokken te voelen tot vrouwen waar ik prima mee overweg kan, maar waarvan later blijkt dat ze allemaal nogal wat hebben meegemaakt tijdens hun jeugd, en dat dit van invloed is op hun volwassen gedrag, met name aangaande seksualiteit. Maar zoals gezegd, dit vooralsnog ter zijde. Ik heb zelf wel een goed idee waarom dit zo is.
Een tijdje terug heb ik een vrouw van mijn eigen leeftijd (53) leren kennen die op haar 29e betrokken is geraakt bij een ashram, en vanaf haar 36e daar zelfs 6 jaar heeft gewoond. In deze tijd heeft ze een relatie met de leider van deze community (een sjamaan) gehad, tegelijk met nog twee andere vrouwen. Ofschoon ze nog weinig los heeft willen laten van het leven aldaar (ik zou het toch niet begrijpen zei ze), heb ik uit diverse kleine details en opmerkingen onderhand wel begrepen dat deze ashram vooral gericht was op het bereiken van verlichting door middel van vrije seks. Dat gebeurde dan ook dagelijks.
Het was overigens een dictatoriaal geleide ashram, de wil van de sjamaan was wet, en uiteindelijk heeft dit ook tot haar vertrek geleid omdat ze iets moest doen wat ze echt niet wilde. Met haar zijn vele anderen ook vertrokken.
Nu is ze inderdaad seksueel gezien volledig bevrijd. Heeft naar eigen zeggen alles gedaan wat er maar mogelijk is, heeft daardoor geen enkele schroom meer, maar is tegelijkertijd nu ergens wel verzadigd. Of afgeknapt, ik weet het niet, maar er zit weinig speelsheid meer in.
Wat me echter verbaasd heeft is dat ze, ondanks deze 12 jaren in een ashram, ze daar verder weinig geleerd lijkt te hebben. Tenminste, wat ik daarvan zou verwachten wat men daar zo zou kunnen leren. Loslaten van oude liefdes, moeilijk. Ze houdt van iedereen die ze leert kennen, heeft echter weer niets met ze te maken, zegt op maandag iets waar ze op dinsdag weer afstand van neemt, beweert vertrouwen te hebben maar vertrouwt niemand, is nieuwsgierig maar lijkt niets écht te willen of kunnen leren zodat elke dag weer nieuw en spannend is.. enzoverder.
Nu red ik me daar wel mee, ik kan goed op mezelf passen, dus wat dat aangaat vraag ik niet om hulp of advies in het kader van 'wat-moet-ik-hiermee'. Dat wordt te zijner tijd vanzelf wel duidelijk.
Ik vroeg me gewoon af of er hier mensen zijn die zelf ook in een ashram als deze (of een vergelijkbare community) hebben gewoond, of ze daar beter van zijn geworden of juist niet, op welke vlakken ze (mogelijk) veranderd zijn in positieve of negatieve zin...
Het is mijn hoop dat hier een fijne, gezonde en respectvolle gedachtenwisseling over ontstaat, ik ben dan ook benieuwd naar eventuele reakties.
dinsdag 18 september 2018 20:43
Jij deelt de ervaring van een derde, je vriendin, en niet je eigen ervaring.
Met welk doel doe je dat?
Ze heeft al uitgelegd dat zij misleid is in een dictatoriale sekte. Toch niet zo raar dat zij daar geen verheven zaken van heeft geleerd. Het zegt ook iets over de geestelijke gesteldheid van de persoon die daar langdurig voor kiest.
Heeft zij wel de eigenschappen die jij zoekt in een partner?
Met welk doel doe je dat?
Ze heeft al uitgelegd dat zij misleid is in een dictatoriale sekte. Toch niet zo raar dat zij daar geen verheven zaken van heeft geleerd. Het zegt ook iets over de geestelijke gesteldheid van de persoon die daar langdurig voor kiest.
Heeft zij wel de eigenschappen die jij zoekt in een partner?
viva-amber wijzigde dit bericht op 18-09-2018 21:29
0.62% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 18 september 2018 20:52
Klinkt meer als een sekte of een cult dan een ashram. Kijk eens een documentaire over het leven in een cult: https://www.sheknows.com/entertainment/ ... life-cults
Ik vond zelf Holy Hell over de Buddhafield movement erg shocking.
Je vriendin lijkt me geen materiaal voor een langdurige, vaste, of monogame relatie trouwens.
Ik vond zelf Holy Hell over de Buddhafield movement erg shocking.
Je vriendin lijkt me geen materiaal voor een langdurige, vaste, of monogame relatie trouwens.
dinsdag 18 september 2018 21:33
Zelfs de laatste docu op netflix over Osho/Bhagwan is behoorlijk confronterend waarbij slechts enkelen er beter uit kwamen dan zij er in gingen.
Het is geen yoga of meditatie retraite geweest waarbij je lichamelijke en geestelijke integriteit werd gerespecteerd. In tegendeel, dit kun je zien als een vorm van misbruik wat langdurig plaats vond.
Het is geen yoga of meditatie retraite geweest waarbij je lichamelijke en geestelijke integriteit werd gerespecteerd. In tegendeel, dit kun je zien als een vorm van misbruik wat langdurig plaats vond.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 18 september 2018 21:49
Van haar 29ste tot haar 43ste is ze nauw betrokken geweest bij een sekte. De meeste mensen vinden tijdens die fase in hun leven een partner, stichten een gezin en maken carriere. Ik snap dat dat niet ieders cup of tea is, maar het zijn wel de jaren waarin mensen verder werken aan de basis die ze eerder hebben gelegd, en een begin maken met het opbouwen van iets.
Mij zou het dwars zitten dat zij in die belangrijke fase van haar leven niet die verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf, maar zich kennelijk heeft laten brainwashen en gebruiken voor andermans perversiteiten. Ik zou het heel onaantrekkelijk Vinden, zo’n zwak karakter. Sorry.
Mij zou het dwars zitten dat zij in die belangrijke fase van haar leven niet die verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf, maar zich kennelijk heeft laten brainwashen en gebruiken voor andermans perversiteiten. Ik zou het heel onaantrekkelijk Vinden, zo’n zwak karakter. Sorry.
dinsdag 18 september 2018 22:11
Kinderlijk?Zigeuner schreef: ↑18-09-2018 20:14Ze houdt van iedereen die ze leert kennen, heeft echter weer niets met ze te maken, zegt op maandag iets waar ze op dinsdag weer afstand van neemt, beweert vertrouwen te hebben maar vertrouwt niemand, is nieuwsgierig maar lijkt niets écht te willen of kunnen leren zodat elke dag weer nieuw en spannend is.. enzoverder.
woensdag 19 september 2018 03:57
Hoi zigeuner,
De ashram waar jouw vriendin heeft gewoond is niet bepaald open, gebaseerd op gelijkheid, leren voor jezelf te denken en staan want er heerst een dictatoriaal leiderschap.
De leider ‘moet’ gevolgd worden!
Zo’n basis is nooit een basis voor gelijkheid, onafhankelijkheid, vertrouwen, loslaten. Je zult daar nooit als een gebalanceerd goed gegroeid persoon uitkomen.
Je kunt nog net zoveel sex hebben en jezelf ‘geven’ maar als je niet leert om idealen te bevragen, gezonde vraagtekens te zetten, werkelijke vriendschappen leert (leren vertrouwen en ook teleurgestelt worden) hebben, weten wat het is als er van je gehouden wordt, leren wat het betekent om een belofte te doen en de consequentie als je hem niet nagaat, werkelijk te groeien dan zijn die jaren van de ashram precies geweest wat het zelf zegt: vrije seks
Maar zonder verlichting!!
Ongetwijfeld zal ze dingen geleerd hebben in die periode want dat doen we allemaal in alle momenten in ons leven( bijv vrijer in zichzelf worden)
Maar een dictatoriale werkwijze zal nooit voor persoonlijke innerlijke vrijheid zorgen.
De ashram waar jouw vriendin heeft gewoond is niet bepaald open, gebaseerd op gelijkheid, leren voor jezelf te denken en staan want er heerst een dictatoriaal leiderschap.
De leider ‘moet’ gevolgd worden!
Zo’n basis is nooit een basis voor gelijkheid, onafhankelijkheid, vertrouwen, loslaten. Je zult daar nooit als een gebalanceerd goed gegroeid persoon uitkomen.
Je kunt nog net zoveel sex hebben en jezelf ‘geven’ maar als je niet leert om idealen te bevragen, gezonde vraagtekens te zetten, werkelijke vriendschappen leert (leren vertrouwen en ook teleurgestelt worden) hebben, weten wat het is als er van je gehouden wordt, leren wat het betekent om een belofte te doen en de consequentie als je hem niet nagaat, werkelijk te groeien dan zijn die jaren van de ashram precies geweest wat het zelf zegt: vrije seks
Maar zonder verlichting!!
Ongetwijfeld zal ze dingen geleerd hebben in die periode want dat doen we allemaal in alle momenten in ons leven( bijv vrijer in zichzelf worden)
Maar een dictatoriale werkwijze zal nooit voor persoonlijke innerlijke vrijheid zorgen.
zaterdag 22 september 2018 11:57
Dag Viva-Amber,viva-amber schreef: ↑18-09-2018 20:43Jij deelt de ervaring van een derde, je vriendin, en niet je eigen ervaring. Met welk doel doe je dat?
Ze heeft al uitgelegd dat zij misleid is in een dictatoriale sekte. Toch niet zo raar dat zij daar geen verheven zaken van heeft geleerd. Het zegt ook iets over de geestelijke gesteldheid van de persoon die daar langdurig voor kiest.
Heeft zij wel de eigenschappen die jij zoekt in een partner?
Op zich deel ik haar ervaring niet, aangezien ze hier verder niets over los wilde laten. Doordat ze toch af en toe kleine (op zich normale) anekdotes heeft verteld en hier en daar (mogelijk onbedoeld) een detail heeft losgelaten, heb ik die details naderhand kunnen verbinden en zo wel een indruk kunnen krijgen van het leven aldaar.
Mijn eigen ervaring in dezen is dat ik schijnbaar - en niet voor de eerste keer - een vrouw heb leren kennen die aangaande seksualiteit op een totaal andere planeet heeft geleefd als waar ikzelf bij voorkeur vertoef.
Deze clan - zoals ze het zelf omschrijft - werkte in eerste instantie open en fijn, na 3 jaren werd het langzaam aan echter anders, ze zegt zelf ook dat ze toen al weg had moeten gaan. Zonder verder te vertellen wát er dan zo onaangenaam werd. Ze is echter gebleven omdat één van de andere vrouwen zwanger werd, en zij fungeerde daarna ook meer als moeder voor dit kind als de daadwerkelijke moeder zelf. Voor de rest: ze is er vrijwillig ingestapt, ervoer het daardoor niet als misbruik maar eerder als een geweldige plek om bepaalde vrijheden te verwerven, pas later werd het anders en wilde de leider dat ze dingen deed die een stap te ver gingen.
Dat ze destijds niet bepaald sterk in haar schoenen stond ben ik het wel mee eens, anders word je geen lid van een clan of sekte mijns inziens. Persoonlijk denk ik ook dat geregeld vrije seks met wisselende partners niet gezond is voor geest en lichaam.
zaterdag 22 september 2018 12:03
forsyth schreef: ↑18-09-2018 21:49Mij zou het dwars zitten dat zij in die belangrijke fase van haar leven niet die verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf, maar zich kennelijk heeft laten brainwashen en gebruiken voor andermans perversiteiten. Ik zou het heel onaantrekkelijk Vinden, zo’n zwak karakter. Sorry.
Heb je gelijk in Forsyth, het zit mij ook enigzins dwars. Het is voor mij dan nu ook de vraag of ze nu ook werkelijk die sterke vrouw is die weet wat ze wil en niet meer wil, en inziet dat die tijd eigenlijk erg slecht geweest is voor haar ontwikkeling.
zaterdag 22 september 2018 12:09
Mee eens. Ik zei een tijdje terug: ik wil graag een relatie die op alle vlakken gelijkwaardig is. Schrok ze van, er kwam meteen uit: dan moet je gaan. Niet dat ze dat echt wilde, ze voelde daarna al dat er iets scheef ging en wilde dat meteen uitpraten. Nou ja, zoals gezegd: ik kan wel goed op mezelf passen, en wanneer het niet meer goed voelt kies ik toch altijd voor mezelf.
Waar ik echter nog steeds benieuwd naar ben zijn ervaringen van mensen zelf die een dergelijk leven hebben ervaren, en of en hoe ze nadien zichzelf weer hebben weten te vinden.
