Schema therapie kletspraat

31-10-2018 09:32 1693 berichten
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd

Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.

Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
@Martje: wat zijn jouw schema's en modi eigenlijk?
Vivalamor schreef:
07-11-2018 20:44
@cestlavie 83 ik heb/had verlatings- en bindingsangst. In het boek zal je lezen dat deze vaak gepaard zijn met elkaar.

Ik heb laatste tijd door de irrationele gedachten hardop te zeggen en deze te weerleggen, minder last van.

Bedoel je dan, dat wanneer je de angst ervaart, je die angstgedachte (irrationele gedachte) hardop uitspreekt? Wat knap dat je jezelf on hold kan zetten.
Ik probeer dat ook wel eens, ik heb nog moeite om irrationele gedachten te onderscheiden van de 'waarheid'
Bij mij kan het zo snel gaan, dat ik al weer boos wordt of een andere handeling heb verricht.
martje55 schreef:
08-11-2018 12:34
Omdat mijn man mij absoluut niet steunde zag ik als enige uitweg om uit huis te gaan, alleen.
Die beslissing is heel goed geweest. De kinderpsycholoog heeft ook nog met mij meegekeken en mij heel erg bevestigd in dat ik het goed doe.
Wat heftig voor je Martje55
snorriemorrie schreef:
07-11-2018 22:04
ik denk dat de verlatingsangst bij mij ook wel is verdwenen omdat we inmiddels al 6 jaar getrouwd zijn en een zoon hebben samen. Dan is het toch minder angst dan wanneer je net samen bent misschien? Ik ben inmiddels wel vrij zeker van mijn relatie in elk geval.
Ik hoopte ook dat bij mij het vertrouwen zou komen en de angst minder zou worden. Ik heb nu 18 jaar een relatie met mijn vriend en het is er nog steeds.
Maar dat is ook een schema die bij mij heel hardnekkig is. Ik wantrouw eigenlijk altijd.
Ja, ik spreek het inderdaad hardop uit.
Dank je voor je compliment. Ik leer nu ook complimenten aan te nemen wat mijn zelfliefde/gezonde volwassene sterkt i.p.v. weg te wuiven door de veeleisende ouder.

Ik spreek mezelf ook tegen als ik iets voor iemand anders ga invullen wat diegene zou willen en waarom ik iets niet kan. Mijn vriend corrigeert me dan ook dat ik moet beginnen met wat ik wil, i.p.v voor anderen denken en mezelf wegcijferen.

Het heeft 1 jaar geduurd en ik heb nu de slag te pakken. Daar ben ik wel echt enorm blij mee en trots op. Het negatief denken (pessimisme) is nu ook stuk minder. Ik voel me stukken rustiger, zelfverzekerder en (durf ik te zeggen?) gelukkiger.

Ik wil je een hart onder de riem te steken dat je vooral niet boos op jezelf moet worden omdat je iets anders hebt gedaan of een andere handeling hebt verricht. Complimenteer jezelf dat je het doorhebt en accepteer dat het niet 1x goed zal gaan. :hug:

Mijn motto is nu “Accepteer wat het is. Laat los wat is geweest. Vertrouw wat het kan zijn. “
Dat is een heel mooi motto, Vivalamor.

Echt knap van jou wat je in 1 jaar tijd hebt bereikt (nog een compliment erbij voor je gezonde volwassene :biggrin: )
snorriemorrie schreef:
08-11-2018 21:27
Dat is een heel mooi motto, Vivalamor.

Echt knap van jou wat je in 1 jaar tijd hebt bereikt (nog een compliment erbij voor je gezonde volwassene :biggrin: )
Aahh wat lief snorrie, dank je wel.

Ik heb wel echt ontzettend diep moeten zakken voor ik weer op het goede pad kwam. Dat heb ik mezelf nu vergeven en ik weet dat die nodig waren om te bereiken waar ik nu ben. Ik heb mezelf ook vergeven voor de dingen die ik heb gedaan en de mensen heb gekwetst in die periode. Ik heb stukken meer zelfliefde en rust nu. Ik gun het jullie allemaal ook!
Vivalamor, dankjewel voor de steunende woorden, vind ik erg lief van je.

Snorriemorrie, doordat je dit topic hebt geopend, heb ik binnen een week zo veel meer inzichten gekegen. Tevens ben ik jullie ( Vivalamor, Envelop, Snorriemorrie, Iblopviva, vivajaline, Martje, Castorp Biep77 en coolpack2) dankbaar voor het delen van jullie verhalen en inzichten.
Het maakt me ook een beetje onzeker, omdat jullie al best ver lijken om het geleerde uit therapie in te zetten, maar echt mijn complimenten ook!
Niet onzeker zijn, Cestlavie!
Iedereen heeft zijn eigen tempo. Ik heb zoals ik al zei enorm moeten diep gaan voor ik nu ben waar ik ben.

Ik was op de crisisdienst beland, heb apart moeten wonen van mijn vriend en zit nog steeds in de ziektewet. Al heb ik nu wel echt eindelijk gevoel dat ik op het goede pad ben doordat ik dit allemaal heb mee moeten maken. Ik sta zoveel anders in het leven dan voorheen.

Vergelijk je niet met anderen. Jij bent jij en je bent goed genoeg zoals je bent. Laat je veeleisende ouder niet de baas zijn! Houd van jezelf, je bent het zo ongelofelijk waard!
Ik sluit me 100% aan bij Vivalamor.

Je mag ook op jezelf vertrouwen dat jij er ook doorheen gaat komen. Denk dat sommige verhalen hier wel bewijzen dat de therapie in elk geval helpt. Zelf vond ik dat juist wel fijn, vooral toen ik net met de therapie begon had ik er echt behoorlijk mijn twijfels over en toen vond ik het toch wel fijn om van anderen die al een tijdje meedraaiden te horen dat bepaalde dingen toch wel effect hebben, ondanks dat ik zelf de nodige twijfels had.
Ja ik vergeet even dat het jullie ook niet is komen aanwaaien en dat jullie ook hard hebben gewerkt zo te lezen. :facepalm:
Dan zie ik jullie graag (en de therapie) :high5: als inspiratiebron
Goed zo Cestlavie!
Zet het negatieve om in positief.
Gun je aub zelf de tijd en vergeet dat het vallen en opstaan is.

Als ik voor mezelf spreek, nee het is mij zeker niet komen aanwaaien. Ik heb mezelf als het ware kapot moeten maken om mezelf weer op te bouwen.

Ik heb onwijs hard gewerkt voor waar ik nu sta. Daardoor ben ik wel achtergekomen wat ik altijd al wist, ik ben ontzettend sterk. Des te trotser mijn omgeving, mijn peut en ik op mezelf ben.

Sterke mensen zijn diegene die de onzichtbare oorlogen voeren. Niks is zo confronterend dan jezelf tegen te komen en je problemen onder ogen te komen. Daar is ontzettend veel kracht en moed voor nodig. En dat doen alle dames hier, chapeau! Geef jullie zeld allemaal een eigen schouderklopje, het is meer dan terecht :hug:
anoniem_248825 wijzigde dit bericht op 08-11-2018 23:11
Reden: Aanvulling
4.39% gewijzigd
De afgelopen dagen heb ik trouwens best veel lopen zelfsussen, ik weet niet zo goed waarom eigenlijk.Het gebeurt ook zo automatisch, lijkt het wel. Soms heb ik niet eens door dat ik het doe. Maar vanmorgen zei mijn zoontje (5) dat ik de hele dag op de laptop zat, en dat deed natuurlijk wel pijn om te horen dat hij mij zo ziet, dus ik ga echt proberen om daarmaa aan het werk te gaan.
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
08-11-2018 14:36
@Martje: wat zijn jouw schema's en modi eigenlijk?
Schema's: te veel om op te noemen. Ik krijg er zelf meer grip op, door de modi te noemen: veeleisende en straffende ouder, onthechte en boze beschermer, willoos inschikkelijke, kwetsbaar kind.
Alle reacties Link kopieren
Vivalamor schreef:
08-11-2018 23:09
Goed zo Cestlavie!
Zet het negatieve om in positief.
Gun je aub zelf de tijd en vergeet dat het vallen en opstaan is.

Als ik voor mezelf spreek, nee het is mij zeker niet komen aanwaaien. Ik heb mezelf als het ware kapot moeten maken om mezelf weer op te bouwen.

Ik heb onwijs hard gewerkt voor waar ik nu sta. Daardoor ben ik wel achtergekomen wat ik altijd al wist, ik ben ontzettend sterk. Des te trotser mijn omgeving, mijn peut en ik op mezelf ben.

Sterke mensen zijn diegene die de onzichtbare oorlogen voeren. Niks is zo confronterend dan jezelf tegen te komen en je problemen onder ogen te komen. Daar is ontzettend veel kracht en moed voor nodig. En dat doen alle dames hier, chapeau! Geef jullie zeld allemaal een eigen schouderklopje, het is meer dan terecht :hug:
Wat een mooie woorden Vivalamor, ik neem ze ook mee voor mezelf.

Ik realiseer mij de laatste tijd dat ik nauwelijks nog in de woedende beschermer schiet als iemand mij kwetst, dat is een hele overwinning voor mij.

Maar Cestlavie, ik heb ook nog wel een boel bagger om door te gaan. Ik ben nog steeds heel snel gekwetst, in paniek, kan slecht m'n eigen grenzen aanvoelen en aangeven...
Maar hier schrijven is fijn idd
Alle reacties Link kopieren
snorriemorrie schreef:
09-11-2018 08:20
De afgelopen dagen heb ik trouwens best veel lopen zelfsussen, ik weet niet zo goed waarom eigenlijk.Het gebeurt ook zo automatisch, lijkt het wel. Soms heb ik niet eens door dat ik het doe. Maar vanmorgen zei mijn zoontje (5) dat ik de hele dag op de laptop zat, en dat deed natuurlijk wel pijn om te horen dat hij mij zo ziet, dus ik ga echt proberen om daarmaa aan het werk te gaan.
Knuffel voor jou, omdat er blijkbaar iets is waar je de zelfsusser voor in moet zetten.
Zou het helpen om op papier te zetten wat voor gedrag gelinkt is aan zelfsussen? Zoals laptop kijken? Eerst maar bewust onbekwaam worden, ook al is dat een rotstadium.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik zou ook graag mee willen schrijven. Ik zit al jaren "vast" en heb na heel lang zelf lopen klooien toch maar hulp ingeschakeld omdat het echt niet meer ging. Ik heb net een half jaar intensieve groepstherapie van vier dagen in de week achter de rug. Vanuit daar is schematherapie voorgesteld als vervolgtraject. Deze ga ik individueel krijgen. Ik heb nu 3 sessies gehad en vind het op een of andere manier best zwaar. Bij mijn allereerste sessie kreeg ik bijna een paniekaanval. De tweede en derde gingen gelukkig beter maar ik zat op een gegeven moment wel als een baby te huilen daar. Ik zit nog in de diagnostische fase en weet nog niet precies welke schema's er allemaal bij mij aanwezig zijn maar we hebben al wel enkele vermoedens. De precieze schema's krijg ik binnenkort te horen. Ik vind het iig fijn om te horen dat er mensen zijn met positieve ervaringen over schematherapie. Dat geeft me toch vertrouwen. ;-)
martje55 schreef:
09-11-2018 09:30
Knuffel voor jou, omdat er blijkbaar iets is waar je de zelfsusser voor in moet zetten.
Zou het helpen om op papier te zetten wat voor gedrag gelinkt is aan zelfsussen? Zoals laptop kijken? Eerst maar bewust onbekwaam worden, ook al is dat een rotstadium.

Dank je, lief van je. Vandaag probeer ik er wel wat minder aan toe te geven, vooral straks als zoon uit school is wil ik gewoon er voor hem zijn en het goede voorbeeld geven
@Martje: dank je! Wat goed dat je minder woedende beschermer voelt. Ga zo door!
@ snorriemorrie, heb je voor jezelf al duidelijk wat er onder zit/ reden is waarom je aan het zelfsussen bent.

Ik vind het ook altijd lastig om te achterhalen waarom ik dan weer ergens in duik en dan dwangmatig wordt.
Wat ik mij ook afvroeg, als jullie in de modus Afstandelijke beschemer/ onthechte beschermer zitten, weet je dan vanjezelf hoe het komt? dus welke gedachten er onbewust spelen en weten jullie dan ook hoe je beter bij je gevoel en in contact met de ander kan komen?
Ik trek eigenlijk altijd een muur op en ik weet en voel dat ik dat doe, echter lukt het mij heel vaak niet om dan echt bij mijn gevoel te komen.

@coconut92, welkom! Ik ben benieuwd welke schema's en modi vooral spelen
Ik denk dat het bij mij vooral is om onrust niet te hoeven voelen. Als ik online ben kan ik dat allemaal loslaten. En voel me dan ook niet zo incompetent om contact te maken met mensen. Via internet gaat dat toch wel een stuk makkelijker dan in het echt. Ik vind hier makkelijker gelijkgestemden. Terwijl ik in het dagelijks leven me vaak wel alleen en onbegrepen voel.
Cestlavie, bij mij is het denk ik het kwetsbare of verlaten kind dat gaat opspelen. Volgens mij is voor mij de beste manier om de gezond volwassene erin te laten stappen en aan te geven dat ik op een later moment verder wil praten. Nog los van dat ik die omschakeling heel moeilijk vind, vind ik het ook lastig om die boodschap af te geven. Want als ik andersom hetzelfde re horen krijg vind ik dat ook moeilijk. Dat zijn denk ik diezelfde modi weer, dus kan best zijn dat dat bij een ander minder moeilijk binnenkomt. En door dat bewustzijn kan ik wel makkelijker de boodschap bij mezelf houden. Maar ik moet toegeven dat het me in de praktijk nog niet gelukt is. Aan de andere kant denknik dat het 'in het geprek en het hier en nu blijven' me ook wel beter afgaat. Het zou echter wel fijn zijn als de ander een beetje kan anticiperen door het geheel in een context te plaatsen. Bijvoorbeeld: Ik wil dit bespreken zodat we samen kunnen kijken hoe we de situatie kunnen verbeteren. (maw dat hij me kwijt wil, maar juist de relatie wil verbeteren).
@coolpack: is een cursus assertiviteit anders niet voor jou?Daar leer je ook om op een rusttige manier te bespreken wat je dwarszit en wat je anders zou willen. Hier heeft het een hoop geholpen dat ik nu rustiger kan zeggen wat me dwarszit. Ik ging juist de andere kant op: ging er altijd met een gestrekt been in, als ik eenmaal de moed had verzameld.
Oh, gestrekt been erin is niet zo'n risico bij mij. En rustig dingen bespreken ook niet. Moet altijd even moed verzamelen, maar omdat ik eerlijke feedback heel belangrijk vind zet ik me ertoe. Het is als ik kwetsbaar ben moeilijk, als ik me aan- of overvallen voel. Dan bevries ik als het ware. Maar ook daar kan ik wel doorheen. Het is alleen niet makkelijk. Ik heb al de nodige cursussen en therapieën gehad.
Ik had vandaag een verjaardag en normaal gesproken ben ik dan heel gespannen en teruggetrokken vaak, omdat ik me dan niet zo op mijn gemak voel.

Had vandaag wel even een paar moeilijke momentjes maar dan wist ik mezelf wel weer te herpakken. Bijvoorbeeld dat ik heel enthousiast ergens over zatte vertellen en dan bleek dat mijn gesprekspartner totaal niets had met het onderwerp :facepalm: Normaal gesproken zou ik me dan soort van schamen, nu had ik snel door dat het ongemakkelijke gevoel vooral in mezelf zat en heb me eroverheen gezet :biggrin:

Ben best trots op mezelf eigenlijk

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven