Psyche
alle pijlers
Euthanasie bij ondraaglijk psychisch lijden (jonge mensen)
donderdag 1 november 2018 17:27
Ik zit een documentaire te kijken over jonge mensen die in een traject zitten voor euthanasie in verband met ondraaglijk psychisch lijden.
Hierin komt ook een nogal stellige psychiater aan het woord, die pertinent en ALTIJD tegen euthanasie bij psychisch lijden is en vindt dat een verzoek in alle gevallen afgekeurd moet worden. Ik merk dat het me stoort en ook wel boos maakt.
Ook dat mensen eerst jarenlang allerlei trajecten en behandelingen moeten ondergaan om maar aan te tonen dat er geen uitzicht is op herstel, aan te tonen dat ze echt uitbehandeld zijn.
Waarom al die weerstand? Waarom mag iemand niet gewoon zelf bepalen dat hij/zij gewoon niet meer WIL leven. Waarom mag je niet gewoon zelf bepalen dat je op een (waardige) manier dood wilt? Waarom kan dat maar zo moeilijk geaccepteerd worden? Zeker bij jonge mensen?
Ik vind juist dat het veel makkelijker zou moeten worden. Waarom zou iemand zich nog 50 jaar of langer door het leven moeten worstelen, vechten om serieus genomen te worden.... Je moet toch zelf kunnen bepalen of je wilt leven of niet, je moet toch zelf kunnen bepalen wanneer en waarom iets ondraaglijk is en of je uberhaupt zin hebt in behandeling. De meeste behandelingen zijn zwaar, kosten veel tijd, energie. Waarom niet gewoon accepteren dat iemand die weg niet ziet zitten, daar niks in ziet.
Ik word er echt verdrietig van.
Weet niet eens wat ik wil met dit topic, wilde het gewoon even van me afschrijven denk ik.
Hierin komt ook een nogal stellige psychiater aan het woord, die pertinent en ALTIJD tegen euthanasie bij psychisch lijden is en vindt dat een verzoek in alle gevallen afgekeurd moet worden. Ik merk dat het me stoort en ook wel boos maakt.
Ook dat mensen eerst jarenlang allerlei trajecten en behandelingen moeten ondergaan om maar aan te tonen dat er geen uitzicht is op herstel, aan te tonen dat ze echt uitbehandeld zijn.
Waarom al die weerstand? Waarom mag iemand niet gewoon zelf bepalen dat hij/zij gewoon niet meer WIL leven. Waarom mag je niet gewoon zelf bepalen dat je op een (waardige) manier dood wilt? Waarom kan dat maar zo moeilijk geaccepteerd worden? Zeker bij jonge mensen?
Ik vind juist dat het veel makkelijker zou moeten worden. Waarom zou iemand zich nog 50 jaar of langer door het leven moeten worstelen, vechten om serieus genomen te worden.... Je moet toch zelf kunnen bepalen of je wilt leven of niet, je moet toch zelf kunnen bepalen wanneer en waarom iets ondraaglijk is en of je uberhaupt zin hebt in behandeling. De meeste behandelingen zijn zwaar, kosten veel tijd, energie. Waarom niet gewoon accepteren dat iemand die weg niet ziet zitten, daar niks in ziet.
Ik word er echt verdrietig van.
Weet niet eens wat ik wil met dit topic, wilde het gewoon even van me afschrijven denk ik.
anoniem_6403aefb0a56d wijzigde dit bericht op 01-11-2018 17:30
2.83% gewijzigd
donderdag 1 november 2018 17:33
Maar waarom niet een pil die veel makkelijker verkrijgbaar is?viva-amber schreef: ↑01-11-2018 17:29Je mag het best zelf bepalen maar waarom zou je voor een ander mogen bepalen dat hij (je) doodt?
Waarmee iedereen gewoon voor zichzelf kan beslissen dat hij gewoon echt niet meer wil leven..
donderdag 1 november 2018 17:33
Ik ook.
donderdag 1 november 2018 17:34
Het lijkt mij wel goed dat er iets van een traject moet zijn.
Er zijn namelijk ook mensen die wel op trajecten reageren, of die sowieso uit een uitzichtloos-lijkende depressie kunnen komen.
Als het echter jaar op jaar zo doorgaat...ja, dan zou die mogelijkheid er moeten zijn om dit op een relatief pijnloze manier te doen. Als ze de hand aan zichzelf slaan en bv voor een trein springen is dat een veel ergere dood.
Er zijn namelijk ook mensen die wel op trajecten reageren, of die sowieso uit een uitzichtloos-lijkende depressie kunnen komen.
Als het echter jaar op jaar zo doorgaat...ja, dan zou die mogelijkheid er moeten zijn om dit op een relatief pijnloze manier te doen. Als ze de hand aan zichzelf slaan en bv voor een trein springen is dat een veel ergere dood.
donderdag 1 november 2018 17:36
Dit.Paarsebloem schreef: ↑01-11-2018 17:34Het lijkt mij wel goed dat er iets van een traject moet zijn.
Er zijn namelijk ook mensen die wel op trajecten reageren, of die sowieso uit een uitzichtloos-lijkende depressie kunnen komen.
Als het echter jaar op jaar zo doorgaat...ja, dan zou die mogelijkheid er moeten zijn om dit op een relatief pijnloze manier te doen. Als ze de hand aan zichzelf slaan en bv voor een trein springen is dat een veel ergere dood.
donderdag 1 november 2018 17:38
Die zijn er toch...Ik meld er verder niet over wat het levert mij een ban en ik vind het ook niet ethisch verantwoord.Miss-Pippilotta schreef: ↑01-11-2018 17:33Maar waarom niet een pil die veel makkelijker verkrijgbaar is?
Waarmee iedereen gewoon voor zichzelf kan beslissen dat hij gewoon echt niet meer wil leven..
Daarbij snap ik best dat artsen het niet willen. Tot je 25 ste zijn je hersens in ontwikkeling en zijn het vast stellen van psychische stoornissen niet zwart/wit. Jaren behandeling heeft dus bij een jongere niet zo een heel voorspellende waarde over nog mogelijke verbetering in de toekomst. Je zou maar per ongeluk iemand uit de weg ruimen die nog wel geneest of e.a. weet te hanteren en dat zijn bij psychische stoornissen heel wat mensen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 1 november 2018 17:39
Ik ben het er ook mee eens.
Mensen met deze wens moeten hun toevlucht nemen tot mensonwaardige zelfmoord methoden, terwijl er idd een pil of andere euthanasie methode bestaat.
Jonge mensen hebben nog een heel leven voor zich, anderzijds met een heel leven voor je duurt het lijden wel héél lang, en zijn er vaak nog geen gezinsleden die zullen lijden onder het verlies.
Ja, het is nogal een ding om iemand bij te staan bij een zelfgekozen dood. Toch kan ik mij voorstellen dat je hierin als arts of hulpverlener van betekenis kunt zijn.
Mits er uiteraard zorgvuldige afwegingen zijn gemaakt en de professionals in kwestie hier achter kunnen staan. Maar geloof me; een professional wordt nooit gedwongen om hierin mee te gaan.
Ik denk dat een doodswens in een aantal gevallen zeker over kan gaan. Maar soms ook niet. Geeft die mensen een fatsoenlijke uitweg.
Mensen met deze wens moeten hun toevlucht nemen tot mensonwaardige zelfmoord methoden, terwijl er idd een pil of andere euthanasie methode bestaat.
Jonge mensen hebben nog een heel leven voor zich, anderzijds met een heel leven voor je duurt het lijden wel héél lang, en zijn er vaak nog geen gezinsleden die zullen lijden onder het verlies.
Ja, het is nogal een ding om iemand bij te staan bij een zelfgekozen dood. Toch kan ik mij voorstellen dat je hierin als arts of hulpverlener van betekenis kunt zijn.
Mits er uiteraard zorgvuldige afwegingen zijn gemaakt en de professionals in kwestie hier achter kunnen staan. Maar geloof me; een professional wordt nooit gedwongen om hierin mee te gaan.
Ik denk dat een doodswens in een aantal gevallen zeker over kan gaan. Maar soms ook niet. Geeft die mensen een fatsoenlijke uitweg.
donderdag 1 november 2018 17:39
Ik vind dat ook te stellig en erger me daar ook aan. Mijn psycholoog vond ook dat euthanasie nooit mogelijk mocht zijn bij psychische klachten. Tegelijk herinner ik mij zijn pamflet dat psychische zorg niet duurder mocht worden want op deze manier werd er teveel onderscheid gemaakt tussen psychische en lichamelijke ziektes. Maar dat doe je zelf natuurlijk ook wanneer je zegt dat euthanasie nooit mogelijk zou mogen zijn bij psychische stoornissen.
donderdag 1 november 2018 17:40
Miss-Pippilotta schreef: ↑01-11-2018 17:33Maar waarom niet een pil die veel makkelijker verkrijgbaar is?
Waarmee iedereen gewoon voor zichzelf kan beslissen dat hij gewoon echt niet meer wil leven..
Omdat je dan juist krijgt dat veel meer mensen zelfmoord plegen in een moment waarop ze het niet meer zien zitten. Terwijl dat dus niet altijd blijvend is.
donderdag 1 november 2018 17:42
Omdat het leven je door God is gegeven en wie ben jij dan om dat te weigeren?
Als je leven een beproeving is dan moet je dat toch doorstaan omdat je anders niet in de hemel kunt komen. God heeft namelijk een bedoeling met jou. Maar waarom God jou wel laat lijden aan gitzwarte depressies en een ander niet, dat wordt er niet bijverteld. Daarin moet je God dan weer vertrouwen.
Als je leven een beproeving is dan moet je dat toch doorstaan omdat je anders niet in de hemel kunt komen. God heeft namelijk een bedoeling met jou. Maar waarom God jou wel laat lijden aan gitzwarte depressies en een ander niet, dat wordt er niet bijverteld. Daarin moet je God dan weer vertrouwen.
donderdag 1 november 2018 17:44
Ik geloof niet in God. Wat nu?humanista schreef: ↑01-11-2018 17:42Omdat het leven je door God is gegeven en wie ben jij dan om dat te weigeren?
Als je leven een beproeving is dan moet je dat toch doorstaan omdat je anders niet in de hemel kunt komen. God heeft namelijk een bedoeling met jou. Maar waarom God jou wel laat lijden aan gitzwarte depressies en een ander niet, dat wordt er niet bijverteld. Daarin moet je God dan weer vertrouwen.
¡Apagando las luces!
donderdag 1 november 2018 17:46
Veel mensen geloven niet in God/allah/boeddha/de tandenfee, dus ook niet dat iemand een bedoeling met ze heeft.
En dat je maar ‘door een depressie heen moet omdat iemand daar een reden voor heeft’. Fijn voor jou dat je daar in geloofd. Ik vind het maar een hufterstreek.
En dat je maar ‘door een depressie heen moet omdat iemand daar een reden voor heeft’. Fijn voor jou dat je daar in geloofd. Ik vind het maar een hufterstreek.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 1 november 2018 17:49
Dank voor jullie reacties...
Ik begrijp inderdaad dat er iets van een traject of timeframe moet zijn en dat er wellicht met meerdere artsen gesproken moet zijn.
Ik begrijp ook dat een pil niet in de supermarkt verstrekt moet worden.
Maar ik vind het nu TE moeilijk..
Ik vind het hele idee van uitbehandeld moeten zijn, jaren moeten vechten al te extreem. Ik kan me prima voorstellen dat iemand geen energie heeft voor zware, lange en intensieve behandeltrajecten. Als iemand er gewoon vrede mee heeft als het ophoudt, als het vechten klaar is, als het leven klaar is.
Waarom kan dat niet wat makkelijker geaccepteerd worden...
Ik begrijp inderdaad dat er iets van een traject of timeframe moet zijn en dat er wellicht met meerdere artsen gesproken moet zijn.
Ik begrijp ook dat een pil niet in de supermarkt verstrekt moet worden.
Maar ik vind het nu TE moeilijk..
Ik vind het hele idee van uitbehandeld moeten zijn, jaren moeten vechten al te extreem. Ik kan me prima voorstellen dat iemand geen energie heeft voor zware, lange en intensieve behandeltrajecten. Als iemand er gewoon vrede mee heeft als het ophoudt, als het vechten klaar is, als het leven klaar is.
Waarom kan dat niet wat makkelijker geaccepteerd worden...
donderdag 1 november 2018 17:50
Too young to die.Cestlavie83 schreef: ↑01-11-2018 17:48Mag ik weten welke documentaire het Is? Lijkt me heel interessant om te kijken.
Ik keek het op Videoland. Het is een docu van Vice.
donderdag 1 november 2018 17:50
Dan heb je dus last van mensen die wel in God geloven en die vinden dat iedereen dat zou moeten doen. Die ook vinden dat zij jou moeten behoeden voor het werk van de duivel. Want daarmee stijgen hun kansen om naar de hemel te gaan ook weer, snap je, ookal moet jij er niets van hebben. Dat maakt hun niet uit. Ze willen alleen maar goede gelovigen zijn.
donderdag 1 november 2018 17:52
strikjemetstippels schreef: ↑01-11-2018 17:48Ik vind dat iedereen dat zelf moet weten, maar je niet voor een arts kunt bepalen dat hij mee werkt.
Je laat het af hangen van een ander, dus dan moet je niet gek op kijken dat die ander zijn voorwaarden stelt.
Dat is nu ook al. Een arts is niet verplicht om mee te werken aan een verzoek tot het uitvoeren van een euthanasieverzoek.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 1 november 2018 17:53
Ik ben het ook met je stelling eens.
Ik snap de psychiater echter ook. Als hij meewerkt aan euthanasie geeft hij/zij zichzelf een brevet van onvermogen en zegt eigenlijk; "helaas, we kunnen je niet helpen".
Die stap hebben ze moeite mee om dat te erkennen, maar zou hen sieren dit wel toe te geven
Ik snap de psychiater echter ook. Als hij meewerkt aan euthanasie geeft hij/zij zichzelf een brevet van onvermogen en zegt eigenlijk; "helaas, we kunnen je niet helpen".
Die stap hebben ze moeite mee om dat te erkennen, maar zou hen sieren dit wel toe te geven
Alcohol lost je problemen niet op, maar dat doen melk en water ook niet.
donderdag 1 november 2018 17:54
Op zich eens.strikjemetstippels schreef: ↑01-11-2018 17:48Ik vind dat iedereen dat zelf moet weten, maar je niet voor een arts kunt bepalen dat hij mee werkt.
Je laat het af hangen van een ander, dus dan moet je niet gek op kijken dat die ander zijn voorwaarden stelt.
Alleen vind ik daarom ook dat er op een makkelijkere manier en wettelijk geregeld een pil beschikbaar moet zijn voor mensen met een doodswens over een langere periode (niet een momentopname). Jong, oud, om welke reden dan ook.
De periode kan gewoon afgesproken en objectief gemeten worden, hier kunnen gewoon regels voor opgesteld worden.
Ik vind ook niet dat een arts dan moet bepalen of jij ondraaglijk lijdt of niet.
Ik vind gewoon dat jij bij een arts moet kunnen aangeven dat je een doodswens hebt en als je die een x-periode later nog hebt dat je dan ergens een pil zou moeten kunnen halen. Als JIJ vindt dat je leven klaar is en je ondraaglijk lijdt..
anoniem_6403aefb0a56d wijzigde dit bericht op 01-11-2018 17:58
19.75% gewijzigd
