32- uitgaan en burgerlijk dilemma

07-11-2018 12:46 13 berichten
Ik zit de laatste tijd met vooral een down gevoel. Ik ben 32 maar voel me een beetje richtingloos ofzo. Veel vriendinnen van me hebben een vriend en/of kinderen en gaan niet veel meer de hort op. Ik ben vrijgezel, al jaren, en heb nu zoiets van ja en nu? Ik heb wel een paar vriendinnen die ook vrijgezel zijn en daarmee spreek ik af en toe mee af. Maar veel willen niet echt meer stappen. En ik heb die behoefte wel. Maar waar die behoefte dan in zit, dat weet ik ook niet. Soms sta ik er en kijk ik om me heen en zie ik alleen maar jonge mensen. En dan denk ik weer tja ik kan net zo goed in mijn bed liggen. Bij een leuk feestje denk ik dit uiteraard niet. Ik vind het jammer dat ik nu 32 ben en niet bij de burgerlijke types hoor maar ook niet meer bij de jongeren (20-ers) die uitgaan. Op instagram zie ik veel mooie, jonge meiden en dan kijk ik naar hun leven en dan ben ik daar gewoon jaloers op. Die staan allemaal lekker onbezonnen in het leven en gaan veel uit, doen veel leuke dingen met vrienden. Hebben een grote vriendengroep. Had ik toen op die leeftijd ook, maar dat verwaterd of wordt anders door het ouder worden of settelen van sommige mensen.

Ik voel me al helemaal depri als ik met vriendinnen heb afgesproken en die allemaal kinderen hebben en het voornamelijk daar over hebben. Het is niet dat ik een kinderwens heb, dat is meer van ik zie wel hoe het loopt. Maar ik zit nu wel met gedachten van ja jeetje wat ga ik nou doen met mijn leven. Het klinkt misschien verwend en heb ook echt leuke "jongere jaren" gehad maar omdat iedereen om je heen anders wordt en minder op stap wil, weet ik dus niet zo goed wat ik met mezelf aan moet.

Is dit herkenbaar voor jullie? Het voelt als een onrust in me. Ik kan niet wachten op het festivalseizoen, want daar willen vriendinnen toch vaker naar toe dan naar normale feestjes. Maar wat ga ik tot die tijd doen. Ik heb geen idee. Ik verveel me vaak en zit dus vaak thuis. Maar of ik nou ieder weekend wil feesten tot diep in de nacht, ook niet echt als ik dan tussen alleen maar jonkies sta.

Misschien hebben jullie dit ook doorgemaakt of is het herkenbaar. Wilde even mijn hart luchten en misschien goeie inzichten op doen door jullie reacties.
Alle reacties Link kopieren
ik ben nog veul ouder en ga geregeld met vriendinnen stappen.
Maar misschien is je grootste probleem, dat je geen single/kindloze vriendinnen hebt? Misschien op het forum een oproep plaatsen?
De mensen van jouw leeftijd zijn meer te vinden in kroegen, dus misschien moet je daar eens naar binnen lopen.

Jaloers zijn op meiden van Instagram is niet zo verstandig, want die meiden leven dat leven niet, die gedragen zich op een bepaalde manier als er een foto wordt geschoten, maar voor de rest hebben zij ook gewoon een middelmatig leven, dus verkijk je daar niet op.
Alle reacties Link kopieren
Het klinkt vooral alsof je niet zo zeer verlangt naar het uitgaan, maar naar de periode waarin je uitging. Alsof je heimwee hebt naar die periode.

Ik denk dat de kunst vooral is om uit te vinden waar je gelukkig van wordt. Je bent nu overduidelijk niet gelukkig.
Verkeerde vrienden en verkeerde feestjes/clubs. Ik zie echt niet alleen maar jonkies.
Alle reacties Link kopieren
Andere vrienden zoeken. Niet per se ipv maar als aanvulling op je huidige vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ook doorgemaakt.

Inmiddels ben ik 50 en heb een burgerlijk leven maar ik kan me de "drang" nog zo goed herinneren.

FOMO (fear of missing out) had ik, bang dat leuke feest mis te lopen of ergens de man van mijn leven tegen te komen.
Tegelijkertijd vond ik mezelf begin 30 al bijna te oud voor sommige festiviteiten.

ik heb geen advies voor je, ik heb op de valreep een man leren kennen en 3 kinderen gekregen en nu huismus geworden.

Maar boy, wat ben ik blij dat ik het allemaal gedaan & meegemaakt heb!

Geniet er gewoon van :-)
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
Misschien kan je iets gaan doen waar je weer nieuwe mensen ontmoet? Daar zitten misschien net weer andere types, of mensen zonder kinderen met wie je nieuwe contacten kan leggen.

Het is niet geheel vreemd wat je ervaart denk ik, maar het betekent wel even schakelen. Dat kan wat betekenen voor je eigen leven, maar ook voor de contacten die je hebt. Dus kijken naar waar jij (meer) voldoening uit kan halen, maar ook andere contacten op doen met wie je meer aansluiting hebt.
Ik hou niet van stappen maar ik ben ook gewoon single. Ben steeds meer naar kindvrije vrienden gaan zoeken toen ik rond de 30 was, omdat vriendschappen verwateren als er eenmaal kinderen zijn en dat totaal niet mijn ding is. Ik ging vaak op reis en kwam daar dan weer leuke gelijkgestemden tegen omdat kindvrijen ook buiten het hoogseizoen reizen.
Toen ik jouw leeftijd had ging ik nog veel uit en moet zeggen dat er zat 30ers waren.
Ging niet naar de echte jongeren plekken maar meer naar een soort clubs oid waar bekend was dat er veel leeftijdsgenoten waren echter ook veel gemengd.
Ook van die cafés/dancing achtige plekken of gewoon kroegen met harde muziek meestal.

Weet niet wat nu het verschil is met zo'n pak m beet 15 jaar geleden?
En waar je woont.
Iig was er destijds in mijn woonomgeving genoeg vertier voor 30ers.

Is het nu dan allemaal tot een jaar of 30?
Zitten ze dan allemaal thuis?
Best nieuwsgierig naar gewoon.
Ik heb geen idee wat ze allemaal doen hahaha Denk inderdaad veel thuis zitten. Maar ik woon ook wel in een echte studentenstad. Maar ik ken al wat plekken waar niet alleen jonkies komen.
Er zijn wel feesten waar oudere mensen komen hoor. Dus daar ga ik ook wel eens heen. Alleen soms dus lastig met wie. Laatst was ik ergens waar het net leek of ik op een schoolfeest terecht was gekomen :S Maar van tevoren weet je soms niet hoe oud de mensen zullen zijn.

Ik ben al bezig met nieuwe hobby's en dergelijke waar je mensen kan ontmoeten. al een paar leuke contacten lopend maar nog niet super actief. Komt vanzelf wel. Wel jammer dat er binnenkort een feestje is waar een groepje van 1 van die hobby's naar toe gaat alleen dan kan ik net weer niet. Maarja zal nog wel een keer komen :)

Misschien is de key inderdaad wel andere/meer vriendinnen die kindvrij zijn opzoeken. Ik vind die gesprekken ook gewoon zo totaal niet boeiend. Merkte dat ik opeens meer leuke contacten en gesprekken had met mannen (niet in date-zin). Toen dacht ik waar ligt dat aan? Naja die hebben het niet over kinderen :P
Alle reacties Link kopieren
Ik zie t wel bij onze kinderen, die zijn 25 en 27. Inmiddels woont iedereen samen en spreken ze meer thuis af. Of ze gaan nog weleens uit eten. Maar elk weekend stappen is over.,
ik geef mn bek ook maar een douw
Als 30-er maak je balans op van je leven.
Wat als.........?
Wat had kunnen zijn........?

Gras bij de buren is niet groener. Je bekijkt het vanuit een andere invalshoek waardoor met anders/mooier lijkt. Met je neus er bovenop echter blijkt het exact hetzelfde als je eigen gazonnetje.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven