Mijn geheim

10-11-2018 16:26 131 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nee niet het tijdschrift.

Nav een topic gister over misstanden in de jeugdzorg schrijf ik dit.
Mijn dochter is vorig jaar uit huis geplaatst. Het hoe en waarom is te uitgebreid om uit de doeken te doen, maar het voelt voor mij als zeer oneerlijk en buitenproportioneel van jz. Het akj, mijn advocaat en diverse hulpverleners waar ik toentertijd contact mee had beamen dit op basis van het dossier en wat zij gezien hebben toen ze over de vloer kwamen voor hulp aan mijn dochter.
Ik merk dat ik me bij voorbaat al zit te verdedigen....en daar gaat dit topic over. Dat ik de hele situatie een groot taboe vind die ik geheim houdt uit angst voor veroordeling. Want zo denkt men -blijkt ook uit dat topic- als jz je kind weghaalt dan is dat dus je eigen schuld. Jij bent eem slechte ouder, een mishandelende, verwaarlozende ouder zelfs. En enige kritiek op jz is per definitie niet waar, overdreven of een complottheorie.

Ik hou het dus geheim voor mijn omgeving. Familie weet het en enkele vrienden maar verder niemand. Ik ben sindsdien verhuisd, dus mijn nieuwe buurt weet niet beter dan dat ik single en kinderloos ben. Mijn collega's weten het niet. Toen ik bv deze zomer alleen (want dochter mag niet mee) een weekje weg was geweest, vermeed ik het om vakantiefoto's te laten zien. Want ja, dochter stond nergens op. Ik trouwens ook niet want er was niemand om een foto van mij te maken.

Al met al voel ik me erg eenzaam hierin. Met nieuwe contacten verzwijg ik het bestaan van een kind en op mijn werk verzin ik dat we een gezellig weekend hebben gehad.
Frustraties over de gebrekkige begeleiding van jz kan ik amper bij iemand kwijt.
Van de week dacht: bekijk het maar, ik ga het vertellen.
Maar dan zetten de harde oordelen in zo'n topic en de reacties onder het nieuwsbericht op facebook je weer met beide benen op de grond.

Ik snap dat niemand me hierin kan helpen. Ik wou het even kwijt.
Tja een kind wordt niet voor niets uit huis geplaatst en jij als volwassene hebt daar een rol in. Om nu je ongenoegen over JZ op facebook te plaatsen vind ik niet slim. In de eerste plaats niet om dat je kind dit ook kan lezen en in de tweede plaats omdat zo’n bericht je niet zal helpen. Als je geen goede begeleiding krijgt vanuit JZ dan organiseer je dat zelf. Zoek hulp, ga in therapie, je bent zelf baas over je eigen leven en geen slachtoffer
Alle reacties Link kopieren
Ikvind het vreemd dat je het geheim houdt.
Het lijkt me één van de ergste dingen die je als moeder kan overkomen .
Wil je iets kwijt over de reden van de uithuisplaatsing?
Een kind wordt niet voor niks uithuis geplaatst zeggen ze, maar kan JZ er niet naast zitten in bepaalde gevallen.
Wordt er voldoende onderzoek gedaan?
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring maar ik wil je wel meegeven dat jezelf kwetsbaar opstellen niet enkel negatief hoeft uit te pakken. Er valt ook veel te winnen als ik het zo lees door juist wél te delen
Niet alles hoeft uit de doeken of bij alles en iedereen. Ik weet zeker dat er mensen zijn die niet perse beoordelen en juist een luisterend oor kunnen bieden.

En je doet er verstandig aan die reacties niet meer te lezen als ze je zo raken. Kwel jezelf niet onnodig.
Wat moet dat eenzaam zijn. :hug:

Niet helemaal vergelijkbaar maar mijn kinderen wonen ook niet bij me op het moment, ik herken de schaamte en dat zet je helemaal in een isolement. Je hoeft geen mishandelende aso zijn als je je kinderen niet bij je hebt.
Je hoeft inderdaad geen aso te zijn
Het kan ook zijn dat je vanwege een depressie of psychische problemen niet voor je kinderen kunt zorgen.
Maar ja, hoe beoordeeld JZ dit goed.
Ik zou het vreselijk vinden als ik een depressie zou hebben dat mijn kinderen dan van me afgepakt worden terwijl ik wel goed voor ze zou zorgen.
Maar nogmaals, ik ben een leek op dit vlak .
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
10-11-2018 16:36
Tja een kind wordt niet voor niets uit huis geplaatst en jij als volwassene hebt daar een rol in. Om nu je ongenoegen over JZ op facebook te plaatsen vind ik niet slim. In de eerste plaats niet om dat je kind dit ook kan lezen en in de tweede plaats omdat zo’n bericht je niet zal helpen. Als je geen goede begeleiding krijgt vanuit JZ dan organiseer je dat zelf. Zoek hulp, ga in therapie, je bent zelf baas over je eigen leven en geen slachtoffer
Ik zet niks op facebook, waar haal je dat vandaan?
Ik heb ooit een documentaire gezien over misstanden bij jeugdzorg, 3 delen. Kan hen zo niet vinden, zal vanavond nog even zoeken. Iets van verloren moeder ofzo.
Dat lijkt me heel erg. Toch denk ik wel dat je er goed aan doet het niet op werk te vertellen. Dat gaat ze niets aan en kan jouw positie schaden. Een roddel is zo gemaakt.

En ik geloof best dat JZ fouten maakt. En ook al was dat niet zo, dan is het als nog een klote situatie.

Hoe oud is je dochter? Vader in the picture? Is er zicht op dat ze weer bij jou mag wonen binnenkort?
Gevonden;

http://www.documentairenet.nl/?s=lost+mother
Wat doe je ervoor om je dochter terug te krijgen?
Alle reacties Link kopieren
miedo schreef:
10-11-2018 16:36
Ikvind het vreemd dat je het geheim houdt.
Ik niet. Zie je niet hoe er meteen wordt gezegd: jamaar dat gebeurt niet voor niets.
Alle reacties Link kopieren
Dit komt op een slecht tijdstip, maar ik moet zo de deur uit. Ik had ditvtopic beter morgen kunnen plaatsen.
Alle reacties Link kopieren
wat verschrikkelijk voor je.

ik ben buddy van een vrouw bij wie ook haar kind door JZ uit huis is geplaatst.
het is ontzettend schrijnend, en lastig.
JZ heeft een punt, maar moeder ook.

kind was 12, moeder kon de puber buien niet aan.
na schooltijd mag kind elke dag een kwartiertje naar moeder en af en toe een weekend.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het zelfde gedaan een tijdje. Ik ben echt heel trots op mijn mond ondanks ze niet woonachtig is bij mij. Bij mijn oude werkgever kwam er steeds een collega en elke dag weer vragen of mijn kind niet boos op mij is en of ik me niet schuldig voelde. Op wel zo'n vervelende toon dat ik mezelf er gewoon niet fijn bij voelde. Het was geen oprechte interesse. Bij mijn nieuwe werkgever heb ik enkele weken verzwegen dat ik een dochter heb. Maar kom op. Het is mijn kind, ik ben apetrots en het is fijn over haar te vertellen wanneer ze langs is geweest of ik haar gezien heb.

Mensen die om jou geven nemen de tijd naar je te luisteren en je te begrijpen. Mijn collega's nu helpen mij nu juist om een betere moeder te zijn voor haar straks. Het kan ook positief uitpakken en je moet jezelf en je kindje nooit wegstoppen. Als je voor haar vecht en aan jezelf werkt dan is dat toch juist heel goed?
Alle reacties Link kopieren
Ik werk als hulpverlener ( overigens niet voor jeugdzorg), en ik heb nog nooit een uithuisplaatsing meegemaakt die niet terecht was. Sterker nog, ik heb als professional helaas ook melding moeten doen bij jeugdzorg en vind dat er in sommige gevallen zelfs veel te lang word gewacht eer er word ingegrepen. Je geeft aan dat ze niet bij je thuis woont en je verhuist bent. Ik ken je situatie natuurlijk niet dus ben de laatste die daar over kan oordelen. Maar aan wat je schrijft te lezen, komt ze voorlopig ook niet meer thuis. Klopt dit ook? Dit is namelijk zo een drastische maatregel dat deze niet zomaar word genomen. Eerder werd al gemeld dat je baas bent over eigen leven. Als jij alles op de rit hebt en je een ouder bent die alles op een rijtje heeft voor haar kind, dan zal geen rechter haar bij je weg houden. Tenzij er zoveel is gebeurt dat de kans op herhaling te groot is.

Ondanks dat lijkt het me voor jou heel erg moeilijk om daar mee om te gaan. Kun je er wel goed met iemand praten? Het lijkt me een zwaar geheim om met je mee te dragen. Mag je haar wel nog regelmatig zien?
saintjeisanoniem wijzigde dit bericht op 10-11-2018 17:13
11.70% gewijzigd
Het lijkt me het allerverschrikkelijkste wat je als ouder kan gebeuren. Ik snap zeker je verdriet en eenzaamheid. Jouw onmacht en gevoelens staan tegenover de onmacht en veiligheid van je kind. Ik hoop dat jeugdzorg de juiste neslissing heeft genomen maar heb ze ook vaak genoeg de verkeerde beslissing zien nemen. Wil je vertellen wat er gebeurd is?
Alle reacties Link kopieren
Hi to,
Ik begrijp heel goed wat je schrijft
Het is niet de oplossing om het geheim te houden maakt je leven erg ingewikkeld maar ik begrijp je gedachten gang.

Veel sterkte!
where ever you go, go with your heart
conformation bias is geen argument.

Het is ook niet logisch als JZ een track record zou hebben van 100%. Dat hebben rechters ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Eens met saintje. Ik veroordeel TO niet, maar wij kennen niet het hele verhaal.
Wat ik wel weet, dat ze erg lang wachten met uithuisplaatsing, omdat het voor een kind beter is om bij de ouders te blijven. Pas, als het echt niet anders meer kan, nemen ze deze maatregel.
Aan TO de taak om haar leven weer op orde te krijgen en jz laten zien dat je weer goed voor je kind kan zorgen.

Ik ken trouwens zo'n moeder die de mond vol heeft over jz, en dat het zo erg is dat kind bij vader woont en zij zg. het kind nooit mag zien, of alleen onder begeleiding. En dat wordt allemaal op facebook geplempt, en oh oh wat heeft iedereen medelijden met haar.
Ze vergeet even te melden dat ze na de scheiding geen omgangsregeling wilde, dan weer hier en dan weer daar bij een vent inwoonde. Ze wilde het kind niet eens bij haar hebben, maar dat zet je natuurlijk niet op fb.
ik geef mn bek ook maar een douw
valentinamaria schreef:
10-11-2018 16:58
wat verschrikkelijk voor je.

ik ben buddy van een vrouw bij wie ook haar kind door JZ uit huis is geplaatst.
het is ontzettend schrijnend, en lastig.
JZ heeft een punt, maar moeder ook.

kind was 12, moeder kon de puber buien niet aan.
na schooltijd mag kind elke dag een kwartiertje naar moeder en af en toe een weekend.
Waar gaat dat kind dan heen? Pleegouders? En weet je meer omtrent 'buien niet aan kunnen'? En is er wel een plan om kind terug te plaatsen bij moeder?

Iig fijn dat ze jou als buddy heeft. Is dat iets van buddy voor mensen met een psychische aandoening? Wel lief van je, ik zou het zelf niet kunnen (ben bang dat ze door mij nog slechter er uit komen).
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me hartverscheurend wanneer je kind bij je weggehaald wordt. Iets groters dan dat kan ik me niet voorstellen.

Word je begeleid om je kind weer terug te krijgen? Zijn er bezoekregelingen? Zijn deze begeleid of niet? Waar woont je kind nu? Bij familie? Vrienden? Pleeggezin?

Heb zelf te maken met uithuisplaatsing, maar dan van de andere kant. We zijn zelf een pleeggezin. Heb meegemaakt hoe hartverscheurend het is voor moeder als kind weggehaald wordt. Heb moeder dan ook alle ruimte gegeven om kwaad op ons te zijn, aangezien zij het voelde dat wij haar kind bij haar weg hebben gehaald. Dit is natuurlijk niet zo, daar hadden wij niks over te zeggen. Maar juist die ruimte om boos, teleurgesteld, onzeker, bang te mogen zijn is zo belangrijk. Heb je mensen om je heen waarmee je je gevoelens kunt delen?
Wat ons betreft hebben we nu een hele goede band met de moeder van onze pleegdochter. We hebben niet alleen onze pleegdochter om voor te zorgen maar behandelen haar moeder ook als onze familie. We willen niet dat pleegdochter ook maar ooit het gevoel krijgt dat ze tussen ons en haar eigen familie moet kiezen. We doen dit samen. Ze heeft twee moeders, en daar is ze trots op, het mag er zijn. We vieren ondertussen samen de verjaardagen en sinterklaas. Het is een lange weg geweest met veel geduld. Maar als beide partijen dit willen, kan er veel groeien.

Ik wil je hiermee laten zien dat je er samen wat van moet proberen te maken. In eerste instantie voor je kind! Maar ook voor jezelf. Door rust maak je de meeste kans om jezelf zo te ontwikkelen dat je kunt laten zien dat je de opvoeding zelf kunt. En mocht dat niet lukken (Jeugdzorg ziet het niet of het lukt jou niet) dan haal je het beste uit de situatie die er is. Daarmee maak je het voor jezelf het beste, en vooral voor je kind.

Heel erg veel sterkte. Want nogmaals, het lijkt me hartverscheurend....
Mjbj schreef:
10-11-2018 16:48
Ik zet niks op facebook, waar haal je dat vandaan?
uit de laatste alinea van je OP?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven