Psyche
alle pijlers
Help, nu weet ik het eventjes echt niet meer
zondag 11 november 2018 17:34
Dag lieve dames,
Ik zet deze onder Psyche maar zou ook even makkelijk onder relaties of kinderen kunnen. Voor wie wil loepen, graag zelfs scheelt me veel uitleg.
Kort samengevat, mijn man heeft Asperger en is niet de makkelijkste.
Het is eigenlijk na een hoop therapie wel goed gegaan de afgelopen jaren maar nu zijn de woede aanvallen en het geschreeuw weer terug. Indertijd besloten tot een doorstart maar nu hij binnen 1 maand tijd het nodig vond om mij wederom verbaal te lijf te gaan waar de kinderen bijwaren ( denk schreeuwen, schelden, me nazitten, in een hoek drijven) en daarbij ook nog mijn vader bij de strot heeft gehad tegen een muur ben ik het zat. Ook zegt hij tegen mijn zoon dat Mama niet in orde is, opa een smerige klootzak, daarom mag Papa niet thuis mag zijn van gekke Mama enz. Kind is 4 dus begint dit mee te krijgen.
Ik kan en wil mijn kinderen dit niet aandoen. Er is dus een ultimatum gesteld; per direct weer naar de psychiater inclusief kalmerende medicatie of einde oefening.Zijn ouders zijn betrokken maar wijzen naar mij; ik moet maar meer mijn best doen om hem blij te houden.
Nu het concrete probleem. Wij hebben samen een koophuis; ikzelf heb een koophuis dat net is verkocht maar oplevering is Maart. Ik kan dus de dubbele lasten en nog eventueel een andere plek tot dan niet dragen. Ik wil weg maar kan niet.
Wil geen rare dingen qua ver weg gaan zitten doen( koophuis is ver weg), want heb een heel goede baan die ik me niet kan permitteren kwijt te raken met 2 kids ten laste dus blijf van mijn lijf en dergelijke zijn geen optie. En hij slaat ook niet dus vind dat ook wel erg ver gaan.
Daarbij wil ik mijn kids wel normaal laten leven, ook al ga ik al dan niet voorgoed weg bij hun vader.Hun leventje is in dit dorp met school en opvang en grootouders....
Het vliegt me zo aan, hij tijdelijk weg zie ik niet gebeuren. Ik ben de schuld van alles dus moet maar oprotten.
Iemand enig idee? Familie is wel bezig met meezoeken maar kunnen ons ook niet onderbrengen.
Moet ik nu echt tot Maart deze hel blijven ondergaan en dan vertrekken? Hij wordt steeds meer fysiek, iets wat hij eerder nooit heeft gedaan en ik zit vast. Ben langzamerhand oprecht bang aan het worden.
Ik haal dit heel rap weer weg want herkenbaar en man zit in mijn telefoon, mail en dergelijke. Echter als iemand hier iets slims over heeft te zeggen behalve ' ren' ( want dat is ook de bedoeling) hoor ik heel graag van jullie. Nogmaals, loep even voor extra info anders wordt dit een heel lange post.
Ik zet deze onder Psyche maar zou ook even makkelijk onder relaties of kinderen kunnen. Voor wie wil loepen, graag zelfs scheelt me veel uitleg.
Kort samengevat, mijn man heeft Asperger en is niet de makkelijkste.
Het is eigenlijk na een hoop therapie wel goed gegaan de afgelopen jaren maar nu zijn de woede aanvallen en het geschreeuw weer terug. Indertijd besloten tot een doorstart maar nu hij binnen 1 maand tijd het nodig vond om mij wederom verbaal te lijf te gaan waar de kinderen bijwaren ( denk schreeuwen, schelden, me nazitten, in een hoek drijven) en daarbij ook nog mijn vader bij de strot heeft gehad tegen een muur ben ik het zat. Ook zegt hij tegen mijn zoon dat Mama niet in orde is, opa een smerige klootzak, daarom mag Papa niet thuis mag zijn van gekke Mama enz. Kind is 4 dus begint dit mee te krijgen.
Ik kan en wil mijn kinderen dit niet aandoen. Er is dus een ultimatum gesteld; per direct weer naar de psychiater inclusief kalmerende medicatie of einde oefening.Zijn ouders zijn betrokken maar wijzen naar mij; ik moet maar meer mijn best doen om hem blij te houden.
Nu het concrete probleem. Wij hebben samen een koophuis; ikzelf heb een koophuis dat net is verkocht maar oplevering is Maart. Ik kan dus de dubbele lasten en nog eventueel een andere plek tot dan niet dragen. Ik wil weg maar kan niet.
Wil geen rare dingen qua ver weg gaan zitten doen( koophuis is ver weg), want heb een heel goede baan die ik me niet kan permitteren kwijt te raken met 2 kids ten laste dus blijf van mijn lijf en dergelijke zijn geen optie. En hij slaat ook niet dus vind dat ook wel erg ver gaan.
Daarbij wil ik mijn kids wel normaal laten leven, ook al ga ik al dan niet voorgoed weg bij hun vader.Hun leventje is in dit dorp met school en opvang en grootouders....
Het vliegt me zo aan, hij tijdelijk weg zie ik niet gebeuren. Ik ben de schuld van alles dus moet maar oprotten.
Iemand enig idee? Familie is wel bezig met meezoeken maar kunnen ons ook niet onderbrengen.
Moet ik nu echt tot Maart deze hel blijven ondergaan en dan vertrekken? Hij wordt steeds meer fysiek, iets wat hij eerder nooit heeft gedaan en ik zit vast. Ben langzamerhand oprecht bang aan het worden.
Ik haal dit heel rap weer weg want herkenbaar en man zit in mijn telefoon, mail en dergelijke. Echter als iemand hier iets slims over heeft te zeggen behalve ' ren' ( want dat is ook de bedoeling) hoor ik heel graag van jullie. Nogmaals, loep even voor extra info anders wordt dit een heel lange post.
anoniem_6505d359c75a3 wijzigde dit bericht op 11-11-2018 17:37
Reden: slordigheidjes
Reden: slordigheidjes
0.60% gewijzigd
zondag 11 november 2018 17:43
Bedankt Lady, ik ben volop aan het googelen want wil hier morgen echt weg. Alleen waarheen met kids van 4 en 2? Zit er zelf wel redelijk doorheen ook waardoor ik niet heel efficient zoek geloof ik. Pfff ik wil de kinderen niet nog verder traumatiseren met vertrekken maar dochter van 2 begon bij de laatste esacalatie letterlijk te projectielbraken van de stress. Die beelden werken voor mij niet echt mee om momenteel rationeel te zijn.
zondag 11 november 2018 17:47
Nog even extra info; ik werk noodgedwongen fulltime en op 45 minuten reistijd momenteel, kan straks minder maar maakt het ook niet makkelijker qua straal waarin ik zoek. Verder wel een engel van een gastouder waar de kids bijna familie zijn dus wel tijdelijk te ondervangen. Maar kan ze moeilijk elke ochtend om 6 daar gaan droppen...
zondag 11 november 2018 17:50
Schakel morgen hulp in van veilig thuis. Doe aangifte van mishandeling (ja, je kinderen bloot stellen aan verbaal en fysiek geweld, is mishandeling).
Alleen die huizen snap ik niet. Jullie wonen samen in een koophuis, en jij hebt daarnaast ook nog een eigen huis dat nu verkocht is?
Kan je daar niet in?
Alleen die huizen snap ik niet. Jullie wonen samen in een koophuis, en jij hebt daarnaast ook nog een eigen huis dat nu verkocht is?
Kan je daar niet in?
ik geef mn bek ook maar een douw
zondag 11 november 2018 17:50
Ja maar denk dat als ik hem eruit zet dat fysiek gaat worden. Win ik nooit ik ben maar een onderdeurtje. En zijn ouders staan aan zijn kant, zullen nooit hun wondertje uit huis laten zetten door het schoondochterloeder...
Dus wil wel; graag zelfs maar denk dat het in nog meer stress en verbaal geweld eindigd![😐]()
Dus wil wel; graag zelfs maar denk dat het in nog meer stress en verbaal geweld eindigd
zondag 11 november 2018 17:56
Hij gaat heus wel eens de deur uit. Zodra hij weg is vervang de sloten en hij kan er niet meer in. Het mag natuurlijk officieel niet want het is ook zijn huis. Maar dan komt hij thuis. Hij is boos. Hij belt de politie. Jij doet NIET open, ook niet voor de politie. Politie dringt aan dat je echt open moet doen. Uiteindelijk zegt politie dat je man pech heeft en een ander onderkomen moet zoeken en dan is het voorlopig opgelost.
Is het aardig en chique? Nee maar wel een goede en snelle oplossing zonder verbaal en fysiek geweld.
Is het aardig en chique? Nee maar wel een goede en snelle oplossing zonder verbaal en fysiek geweld.
zondag 11 november 2018 17:57
Ja Madeliefjes, je hebt zeker een punt. Echter dit ligt een uur verderop. Dan moet zoon van school, dochter weg bij haar opvang. Not to mention dat alle spullen hier staan en ik die niet mee ga krijgen vrees ik. We zijn verhuisd omdat onze beider banen een te zware wissel trokken op de kids, huilend opstaan en thuiskomen zeg maar.
Ik dacht echt het goed te doen en dat man over zijn rare acties heen was gegroeid. Woon nu krap 4 maanden hier en de pleuris breekt los. Dat was dus even niet ingecalculeerd
Ik dacht echt het goed te doen en dat man over zijn rare acties heen was gegroeid. Woon nu krap 4 maanden hier en de pleuris breekt los. Dat was dus even niet ingecalculeerd
zondag 11 november 2018 17:59
Serieus? De kans dat ie dan doorslaat en wraak neemt zou ik niet onderschatten. Niemand sluit me buiten uit mijn eigen huis.Jake99 schreef: ↑11-11-2018 17:56Hij gaat heus wel eens de deur uit. Zodra hij weg is vervang de sloten en hij kan er niet meer in. Het mag natuurlijk officieel niet want het is ook zijn huis. Maar dan komt hij thuis. Hij is boos. Hij belt de politie. Jij doet NIET open, ook niet voor de politie. Politie dringt aan dat je echt open moet doen. Uiteindelijk zegt politie dat je man pech heeft en een ander onderkomen moet zoeken en dan is het voorlopig opgelost.
Is het aardig en chique? Nee maar wel een goede en snelle oplossing zonder verbaal en fysiek geweld.
zondag 11 november 2018 18:00
Redbulletje, ik ken je reacties. Ben er momenteel even niet toe in staat een snedig weerwoord te verzinnen maar zou het appreciëren als je nu niet de hele trucendoos weer opengooit.
Man is pas na geboorte kind gediagnosticeerd en agressief geworden. Anders had ik echt heel snel een abortus geregeld of was er nooit een kind gekomen.
Man is pas na geboorte kind gediagnosticeerd en agressief geworden. Anders had ik echt heel snel een abortus geregeld of was er nooit een kind gekomen.
zondag 11 november 2018 18:02
en Jake, ik denk dar ik het dan echt niet navertel. Hij is dermate agressief momenteel. Me in een hoek drijven, niet langs laten, vastpakken, op bed gooien. Dreigde gisteren me in mijn pyama buiten te zetten want zijn huis. Ik blijf graag nog even bij mijn kinderen dus dit durf ik niet.
Wel goed bedacht en dank!
Wel goed bedacht en dank!
zondag 11 november 2018 18:02
Maar je hebt er desondanks toch twee...AnEndHasaStart schreef: ↑11-11-2018 18:00Redbulletje, ik ken je reacties. Ben er momenteel even niet toe in staat een snedig weerwoord te verzinnen maar zou het appreciëren als je nu niet de hele trucendoos weer opengooit.
Man is pas na geboorte kind gediagnosticeerd en agressief geworden. Anders had ik echt heel snel een abortus geregeld of was er nooit een kind gekomen.
zondag 11 november 2018 18:07
redbulletje schreef: ↑11-11-2018 17:59Serieus? De kans dat ie dan doorslaat en wraak neemt zou ik niet onderschatten. Niemand sluit me buiten uit mijn eigen huis.
Ja, serieus. Dit is geen zelfverzonnen advies hoor. Kreeg jk destijds van mijn advocaat en zie hier, ik leef nog. Mijn ex is ook absoluut geen lieverdje en was wel wat agressiever dan wat TO hier beschrijft.
zondag 11 november 2018 18:07
Zeer goed geteld Bulletje. Ik kan vaak enorm hard lachen om je reacties en vind je een leuke aanvulling. Maar nu even niet.
Man heeft zich jaren koest gehouden, tweede kind was een ongelukje. Het is prachtig dat jij vindt dat niemand kinderen moet krijgen en ik gun je die mening van harte maar ik zou de mijne niet willen missen. Daarom wil ik ook voor hen kiezen nu.
Hoewel je het vast in jouw hoofd goed bedoeld, kan ik er even niets mee.
Als je OP had gelezen had je gezien dat het ons huis is trouwens.
Man heeft zich jaren koest gehouden, tweede kind was een ongelukje. Het is prachtig dat jij vindt dat niemand kinderen moet krijgen en ik gun je die mening van harte maar ik zou de mijne niet willen missen. Daarom wil ik ook voor hen kiezen nu.
Hoewel je het vast in jouw hoofd goed bedoeld, kan ik er even niets mee.
Als je OP had gelezen had je gezien dat het ons huis is trouwens.
anoniem_6505d359c75a3 wijzigde dit bericht op 11-11-2018 18:09
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
8.05% gewijzigd
zondag 11 november 2018 18:09
Leuk dat het “zijn” huis is maar volgens mij is het “jullie” huis en heb jij net zo veel rechten als hij TO.
De eerstvolgende keer dat hij agressief is bel je de politie en laat je hem verwijderen. Zoek een advocaat en vraag voorlopige voorzieningen aan waarbij jij als eiser de rechter verzoekt het huis aan jou en de kinderen toe te wijzen. Ik ga er voor het gemak van uit dat je ook definitief wil scheiden van hem.
De eerstvolgende keer dat hij agressief is bel je de politie en laat je hem verwijderen. Zoek een advocaat en vraag voorlopige voorzieningen aan waarbij jij als eiser de rechter verzoekt het huis aan jou en de kinderen toe te wijzen. Ik ga er voor het gemak van uit dat je ook definitief wil scheiden van hem.
zondag 11 november 2018 18:10
Maar in dit geval is het huis niet van TO maar van haar man. Je kunt iemand niet uit zn eigen woning zetten lijkt me.
