Angst dat mijn leven nu voorbij is

13-12-2018 19:42 985 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het gevoel dat ik vastzit. Dat ik elke mogelijkheid heb benut en er geen uitweg is. Ik faal op het werk. Ik faal zelfs met het zoeken naar nieuw werk. Ik smeek het uwv om een jobcoach, die hebben zij niet. Ik smeek mijn therapeut om mee te denken, mij te begeleiden in het zoeken naar nieuwe zingeving, een ander soort baan.

Geen tijd.

Ik heb recht op ww, spaargeld en dan maar minimale bijstand waar ik niet van rondkom want ik woon thuis.

Ik denk soms echt dat dit het einde is, heb alles opgebruikt en ik kan het niet meer oplossen. Help mij aub...
Alle reacties Link kopieren
Je zegt: gesprek voelde goed. Blijkbaar heb je na dat gesprek toch hevige paniek gevoeld? En ben je na dat gesprek niet meer terug gegaan. Heb je hier met je leidinggevende over gesproken en een oplossing gezocht?

Jij bent samen met je leidinggevende verantwoordelijk voor de re-integratie. In gesprek blijven is belangrijk. Terug naar de BA ook als de afspraken niet haalbaar blijken.

Jouw therapeut gaat niet over de reïntegratie.
Alle reacties Link kopieren
duizel schreef:
11-01-2019 18:19
Heb je wel geprobeerd om het nakijkwerk te doen?
Ja, ik weet dat zij denkt dat het onwil is. Maar dat is het niet. Dus hoe laat ik haar dit inzien?
Alle reacties Link kopieren
Er is zoveel meer gezegd en gevraagd, besef je je dat je hier allemaal geen antwoord op geeft. Ik persoonlijk vind dat wel lastig. Ik heb niet het idee dat tips aankomen bij jou of dat je er iets mee doet. Je leest erg selectief en pikt er steeds 1 ding uit waar je iets op zegt. Zonde van de moeite die anderen in het reageren steken.

Als je wil laten zien dat je wel wil moet je met een plan komen wat wel haalbaar is. Of wel gaan en het blijven proberen. De eerste keren blijven natuurlijk eng. Of jij er klaar voor bent kan ik niet beoordelen maar als jij woensdag nog zegt dat het goed voelde en daarna niet meer gaat snap ik dat je leidinggevende het niet meer snapt.

Heb je je bedrijfsarts nog gesproken of een afspraak gemaakt. Dat moet toch lukken in een dag. Al is het maar een belafspraak. Door al dit soort dingen te doen laat je zien dat je wil. Niet door te zeggen wat je allemaal niet kunt.
Alle reacties Link kopieren
Door simpelweg daar te gaan zitten en het te proberen. Als het dan niet gaat, dan zien ze dat.

Nu komt het over alsof jij het niet eens wil proberen. Alsof jij alles wil kunnen bepalen.

Je werkgever kan nu zeggen dat jij niet meewerkt aan je reintergratie.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn BA gebeld en een afspraak gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Dollop schreef:
11-01-2019 20:27
Ik heb mijn BA gebeld en een afspraak gemaakt.
En ook nu reageer je maar op 1 stukje in de post van duizel.

Jij wil graag dat je teamleider inziet dat het geen onwil is. Dat doe je door daar te gaan zitten en het te proberen. Lukt het wel, super. Lukt het niet, dan kunnen je collega’s en teamleider dat zien. En je laat zien dat je wil. Het enige wat je nu laat zien is ‘Ikke wille nie!’.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
11-01-2019 20:35
En ook nu reageer je maar op 1 stukje in de post van duizel.

Jij wil graag dat je teamleider inziet dat het geen onwil is. Dat doe je door daar te gaan zitten en het te proberen. Lukt het wel, super. Lukt het niet, dan kunnen je collega’s en teamleider dat zien. En je laat zien dat je wil. Het enige wat je nu laat zien is ‘Ikke wille nie!’.

Ok ok ik ga dinsdag
Alle reacties Link kopieren
Je doet het niet voor ons hoor, je doet het voor jezelf, je eigen herstel en reintergratie.

Als jij niet wil reintergreren, moet je het zelf weten. Maar dan moet je niet gek opkijken als je ontslagen wordt en zonder ww of referenties op straat staat.
Alle reacties Link kopieren
Oké laatste reactie van mij in dit topic. Toen ik 2 uur per dag moest reïntegreren met administratief werk lukte dat in eerste instantie ook niet. Ik raakte in paniek. Ik ben echter niet thuis gebleven maar heb tussenoplossingen gezocht. Voor mij was dat, dat ik zodra ik voelde dat het de verkeerde kant op ging de school uit ging. Gewoon lopen, buiten. Vaak huilend want paniek en weer gefaald. Tot ik rustig was. Dan nog even doorlopen en weer terug. Wat super moeilijk was want ik moest dan de mensen onder ogen komen die een uur, of twee uur van tevoren gezien hadden dat ik het niet aankon maar faalde. Daarna ging ik dan vaak wel naar huis. Helemaal kapot. Dit gebeurde niet elke dag. Soms redde ik het de afgesproken tijd (die al snel ingekort werd toen iedereen zag hoe zwaar het was) en ging dan op de terugweg een stukje wandelen ergens.

Ideale situatie? Nee maar daar zit je nu niet in. Ik liet wel zien dat ik me aan de afspraken wilde houden. Mijn best deed. Ik was er. Ik werkte mee aan de reïntegratie.

En ik snap, zeker achteraf, waarom de afspraken er waren. Dat was niet om mij te pesten ook al voelde dat wel oor zo. Laat merken dat je het wil. Dat je je best doet. En communiceer. Je hebt niet gereageerd op de vraag of je hierover gesproken hebt met je leidinggevende. En dan niet alleen 'ik kan niet komen'.

Ik stop nu met reageren in dit topic. Ik heb er moeite in gestopt om op een positieve maar ook spiegelende manier te reageren in dit topic maar de manier waarop jij reageert maakt dat ik daar nu mee stop. Het heeft voor mijn idee geen nut.
duizel wijzigde dit bericht op 12-01-2019 05:18
Reden: Typfouten. Zitten er vast nog meer in maar laat dat maar zo
0.16% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
duizel schreef:
12-01-2019 05:16
Oké laatste reactie van mij in dit topic. Toen ik 2 uur per dag moest reïntegreren met administratief werk lukte dat in eerste instantie ook niet. Ik raakte in paniek. Ik ben echter niet thuis gebleven maar heb tussenoplossingen gezocht. Voor mij was dat, dat ik zodra ik voelde dat het de verkeerde kant op ging de school uit ging. Gewoon lopen, buiten. Vaak huilend want paniek en weer gefaald. Tot ik rustig was. Dan nog even doorlopen en weer terug. Wat super moeilijk was want ik moest dan de mensen onder ogen komen die een uur, of twee uur van tevoren gezien hadden dat ik het niet aankon maar faalde. Daarna ging ik dan vaak wel naar huis. Helemaal kapot. Dit gebeurde niet elke dag. Soms redde ik het de afgesproken tijd (die al snel ingekort werd toen iedereen zag hoe zwaar het was) en ging dan op de terugweg een stukje wandelen ergens.

Ideale situatie? Nee maar daar zit je nu niet in. Ik liet wel zien dat ik me aan de afspraken wilde houden. Mijn best deed. Ik was er. Ik werkte mee aan de reïntegratie.

En ik snap, zeker achteraf, waarom de afspraken er waren. Dat was niet om mij te pesten ook al voelde dat wel oor zo. Laat merken dat je het wil. Dat je je best doet. En communiceer. Je hebt niet gereageerd op de vraag of je hierover gesproken hebt met je leidinggevende. En dan niet alleen 'ik kan niet komen'.

Ik stop nu met reageren in dit topic. Ik heb er moeite in gestopt om op een positieve maar ook spiegelende manier te reageren in dit topic maar de manier waarop jij reageert maakt dat ik daar nu mee stop. Het heeft voor mijn idee geen nut.
Ja, ik snap jullie wel. Ik had laatste tijd weinig tijd om te reageren vandaar.


Ik snap dat ik een drempel over moet, vind het nu gewoon doodeng. Ik snap ook niet waarom ik het nu al moet terwijl 2 andere collega's hun neus niet eens hebben laten zien sinds september. Voelt als pesterij voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Mijn leidinggevende heb ik wel verteld wat ik voel en waarom het niet lukt,maar geen inhoudelijke reactie gekregen. In haar ogen is het aanstellerij .
Alle reacties Link kopieren
Dollop, je bent je op alle mogelijke manieren aan het verzetten. Ja, die drempel is hoog, maar hie langer jij niet gaat, hoe hoger die drempel wordt. En jij weet niet wat er met die collega’s aan de hand is. Wat jou daarin verteld is, hoeft niet de waarheid te zijn.

We hebben al eerder aangegeven dat je snel weer aan het werk gezet zou worden. Jij hebt je daar vanaf het allereerste moment tegen verzet, ook hier. Je verwaarloost je eigen herstel, en verzet je tegen alles wat moeilijk is, wat jij niet wil of wat voor jou als niet eerlijk voelt.

Je zult mee moeten werken aan je reintergratie. En ik vermoed dat een van de dingen die jij moet leren is dat je water bij de wijn moet doen. Compromissen moet sluiten. En vooral: in gesprek gaan als dingen niet gaan, en binnen de gegeven situatie een mogelijkheid zoeken om toch door te gaan. Toch iets te doen. Toch iets te bereiken, ipv alleen maar weigeren, problemen zoeken en je kop in het zand steken.

Overigens: je verwijt je leidinggevende dat die niet (inhoudelijk) reageert, maar dat doe je zelf ook niet, iig niet hier. Daarmee jaag je mensen tegen je in het harnas. Je ziet dat de een na de ander wegloopt of alleen nog maar korte reacties geeft. Als je dit ook in het echte leven doet, snap ik dat je veel communicatieproblemen hebt.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
12-01-2019 12:32
Dollop, je bent je op alle mogelijke manieren aan het verzetten. Ja, die drempel is hoog, maar hie langer jij niet gaat, hoe hoger die drempel wordt. En jij weet niet wat er met die collega’s aan de hand is. Wat jou daarin verteld is, hoeft niet de waarheid te zijn.

We hebben al eerder aangegeven dat je snel weer aan het werk gezet zou worden. Jij hebt je daar vanaf het allereerste moment tegen verzet, ook hier. Je verwaarloost je eigen herstel, en verzet je tegen alles wat moeilijk is, wat jij niet wil of wat voor jou als niet eerlijk voelt.

Je zult mee moeten werken aan je reintergratie. En ik vermoed dat een van de dingen die jij moet leren is dat je water bij de wijn moet doen. Compromissen moet sluiten. En vooral: in gesprek gaan als dingen niet gaan, en binnen de gegeven situatie een mogelijkheid zoeken om toch door te gaan. Toch iets te doen. Toch iets te bereiken, ipv alleen maar weigeren, problemen zoeken en je kop in het zand steken.

Overigens: je verwijt je leidinggevende dat die niet (inhoudelijk) reageert, maar dat doe je zelf ook niet, iig niet hier. Daarmee jaag je mensen tegen je in het harnas. Je ziet dat de een na de ander wegloopt of alleen nog maar korte reacties geeft. Als je dit ook in het echte leven doet, snap ik dat je veel communicatieproblemen hebt.
Ik snap jullie irritatie. Ik heb nu even weinig tijd om overal inhoudelijk op te reageren. Bij mijn leidinggevende doe ik dat wel gelukkig, maar ik snap het als ze denken dat ik me aanstel. Maar waarom ze dan geen contact opnemen met mijn therapeut? Mijn andere 3 collega's hebben vast ook niet én ASS én amgstklachten én burnout.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het raar dat je MOET werken ookal zeggen meerdere specialisten dat er wat aan de hand is. Je kan ook geen ontslag nemen als het niet gaat, want dan krijg je geen bijstand. Dus ik moet me nu helemaal kapotwerken in plaats van echt beter te worden, echt wat aan mijn problemen te doen want ik heb al meermaals depressies en een burnout gehad.

Mijn therapeut zegt dat ik zeker een half jaar nodig heb, maar ik moet over een maand alweer lesgeven?!
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft niet beter te zijn om te kunnen werken.

Je leidinggevende neemt geen contact op met jouw therapeut omdat dat via de bedrijfsarts loopt. Dat is de taak van de bedrijfsarts. Die beslist ook over wat jij kan en wat niet. Dat is niet de taak van je therapeut en niet jouw taak.

Jouw taak is je inzetten voor je reintergratie. Dat doe je nu niet. Jij zegt dat dat komt omdat je moet werken, maar in de afgelopen weken heb ik ook weinig gezien waaruit blijkt dat je je inzet voor je reintergratie.

Je weet niet wat er met je collega’s aan de hand is, en je kunt niet gaan roepen ‘met mij is het erger’. Dat is jouw taak niet. Dus dat is niet aan jou. Jij moet je aan de afspraken houden die met jou zijn gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Laat me toch weer verleiden. Juist met angstklachten wordt lang wegblijven van hetgene wat angst geeft afgeraden.

Jouw therapeut en huisarts gaan niet over werk
Alle reacties Link kopieren
Maar de BA hoort contact op te nemen en dat is niet gebeurd!.
Alle reacties Link kopieren
Dollop schreef:
12-01-2019 15:12
Maar de BA hoort contact op te nemen en dat is niet gebeurd!.
En stel nou dat de BA dat doet, en vervolgens zegt: er veranderd niets aan het reintergratieplan, want bij depressie is regelmaat goed, bij angst de confrontatie met datgene wat angst oproept (exposure), bij burn-out dat je weer zo snel mogelijk op de werkvloer staat en bij ass structuur en duidelijkheid. Wat dan?

En ook dit is ‘focussen op iets anders zodat je niet naar jouw aandeel hoeft te kijken’. Jij hebt geen controle en dus ga je je verzetten.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
12-01-2019 16:01
En stel nou dat de BA dat doet, en vervolgens zegt: er veranderd niets aan het reintergratieplan, want bij depressie is regelmaat goed, bij angst de confrontatie met datgene wat angst oproept (exposure), bij burn-out dat je weer zo snel mogelijk op de werkvloer staat en bij ass structuur en duidelijkheid. Wat dan?

En ook dit is ‘focussen op iets anders zodat je niet naar jouw aandeel hoeft te kijken’. Jij hebt geen controle en dus ga je je verzetten.
Klopt. Ik wil het liefst gewoon weg daar, het vertrouwen is weg en de organisatie is ineen aan het storten. Was dit mijn oude werkgever dan gaf ik gisteren al weer les. Nu moet ik er blijven en worden de klachten alleen erger, waardoor ik om mij heen schop.
Alle reacties Link kopieren
Dollop schreef:
12-01-2019 16:08
Klopt. Ik wil het liefst gewoon weg daar, het vertrouwen is weg en de organisatie is ineen aan het storten. Was dit mijn oude werkgever dan gaf ik gisteren al weer les. Nu moet ik er blijven en worden de klachten alleen erger, waardoor ik om mij heen schop.
Nee, jij schopt om je heen en dus worden je klachten erger.

Echt waar, meewerken en stoppen met je te verzetten gaat je nu en in de toekomst meer opleveren.
Dollop schreef:
12-01-2019 16:08
Klopt. Ik wil het liefst gewoon weg daar, het vertrouwen is weg en de organisatie is ineen aan het storten. Was dit mijn oude werkgever dan gaf ik gisteren al weer les. Nu moet ik er blijven en worden de klachten alleen erger, waardoor ik om mij heen schop.
Dan zou je ander werk kunnen zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Jane Doe schreef:
12-01-2019 20:14
Dan zou je ander werk kunnen zoeken.
Als ik gezond was wel...
Alle reacties Link kopieren
Dollop schreef:
12-01-2019 20:32
Als ik gezond was wel...
Als jij je inzet voor je reintergratie kun je, als blijkt dat het echt niet gaat, hulp krijgen bij het zoeken naar een andere baan.

Maar dan moet je je dus wel inzetten. Niet thuisblijven omdat jij denkt dat het niet gaat of constant blijven schoppen.
Alle reacties Link kopieren
Trouwens, wat nou als die BA het reintergratieplan niet aanpast, ondanks het contact met je therapeut?
Alle reacties Link kopieren
Dan moet ik wel,maar ik heb het idee dat ze nu te licht over alles denken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven