Psyche
alle pijlers
Ik wil geen vrienden. Ik wil alleen zijn.
zondag 16 december 2018 12:27
Ik ben 20 jaar en heb eigen ik geen vrienden. 2 ik heb 2 vrienden die ik al jaren ken en ik ooit beschouwde als mijn beste vrienden maar we groeien uit elkaar. Als ze mij een berichtje sturen om af te spreken kijk ik daar enorm tegen op. Dan heb ik nog 1 vriendin die ik wat vaker zie maar het voelt altijd als een verplichting.
Ik vind het niet erg. Ik ben vaak alleen en om eerlijk te zijn vind ik dat het beste wat er is. Alone time.
Ik heb een vriend waar ik onwijs veel van hou maar wat ben ik blij als ik een dagje thuis heb zonder hem. Familie heb ik amper en die ik heb zie ik bijna nooit.
Ik hou er niet van om onder te mensen te zijn. Ik wordt er onrustig van. Ik acteer. En het is vermoeiend. Ik kan een week lang stress hebben van het idee dat ik met een groep van 10 man moet eten met kerst.
Mensen interesseren mij niet zo. Laat mij maar alleen. Graag zelfs. Maar ik weet dat dit ongezond is. En ik merk dat hoe meer ik me afsluit (een paar dagen per week dat ik niet eens het huis uit ga) hoe minder goed ik weet hoe ik me moet gedragen bij andere mensen. Gelukkig werk ik en daarvan leer ik. Maar alles voelt nep. Het kost moeite en ik moet nadenken voor elke zin die ik uitspreek.
Iemand ervaring mee ? Tips?
Ik vind het niet erg. Ik ben vaak alleen en om eerlijk te zijn vind ik dat het beste wat er is. Alone time.
Ik heb een vriend waar ik onwijs veel van hou maar wat ben ik blij als ik een dagje thuis heb zonder hem. Familie heb ik amper en die ik heb zie ik bijna nooit.
Ik hou er niet van om onder te mensen te zijn. Ik wordt er onrustig van. Ik acteer. En het is vermoeiend. Ik kan een week lang stress hebben van het idee dat ik met een groep van 10 man moet eten met kerst.
Mensen interesseren mij niet zo. Laat mij maar alleen. Graag zelfs. Maar ik weet dat dit ongezond is. En ik merk dat hoe meer ik me afsluit (een paar dagen per week dat ik niet eens het huis uit ga) hoe minder goed ik weet hoe ik me moet gedragen bij andere mensen. Gelukkig werk ik en daarvan leer ik. Maar alles voelt nep. Het kost moeite en ik moet nadenken voor elke zin die ik uitspreek.
Iemand ervaring mee ? Tips?
zondag 16 december 2018 12:31
Mensen zijn sociale dieren. Wat je beschrijft, dat het soms prettig is om even geen mensen om je heen te hebben, herkennen denk ik heel veel mensen. Maar dan heb je het over even wat rust en ademruimte in een leven met veel sociale contacten. Mensen zijn gewoon niet geschikt om alleen te zijn voor langere tijd.
Dus mijn tip is: stap over die drempel heen en ga er gewoon op uit. Maak je niet op voorhand te druk over dat je misschien iets onhandigs zegt. Leg de lat ook niet te hoog, niet iedere sociale activiteit hoeft te leiden tot nieuwe vriendschappen. En zoek zoveel mogelijk gelijkgestemden in je leven. Die zijn heus wel te vinden.
Dus mijn tip is: stap over die drempel heen en ga er gewoon op uit. Maak je niet op voorhand te druk over dat je misschien iets onhandigs zegt. Leg de lat ook niet te hoog, niet iedere sociale activiteit hoeft te leiden tot nieuwe vriendschappen. En zoek zoveel mogelijk gelijkgestemden in je leven. Die zijn heus wel te vinden.
zondag 16 december 2018 12:32
Geen tips. Behalve dat ik het herken. En ik vind het prima zo, wat anderen er ook van vinden. Ik heb leuk (sociaal) werk, heb goed contact met ouders/zusje en 2 vriendinnen en meer ik heb ik (vooralsnog) niet nodig. Vriendinnen weten dat ik meestal (eigenlijk altijd) nee zeg en graag in mijn eentje lekker nestel. En vinden dat prima en laten me niet vallen. Vind ik lief van ze.
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
zondag 16 december 2018 12:36
Ja, heel herkenbaar. Maar geen tips, ben ik bang. Ik weet ook niet goed hoe ik er mee om moet gaan.
Heb je nooit behoefte aan contact? Ik ben bijvoorbeeld graag alleen, heb ook geen werk of relatie, maar heel soms wel behoefte aan contact. Het liefst online. Heb jij dat ook?
Heb je nooit behoefte aan contact? Ik ben bijvoorbeeld graag alleen, heb ook geen werk of relatie, maar heel soms wel behoefte aan contact. Het liefst online. Heb jij dat ook?
Geeft niet, het droogt wel weer op.
zondag 16 december 2018 12:37
zondag 16 december 2018 12:51
Ik herken wel, alleen niet zo extreem als bij jou TO.
Ik vind het heerlijk om mijzelf op de bank met een boek fleecedeken en een kop thee even af te sluiten voor de buitenwereld. Soms heb ik dat ook gewoon echt even nodig.
Mijn vriend weet dat en heeft het zelf ook af en toe. We voelen elkaar ook heel goed aan daarin en juist dat voelt heel erg fijn.
Het is ontzettend lastig uit te leggen aan mensen die dat niet hebben en niet willen dat ik eenzaam thuis zit op een vrijdagavond.
Met vrienden en familie een dag weg vind ik heel erg leuk, maar ook een beetje vermoeiend, al zou ik die dagen echt niet willen missen.
Soms is de wc mijn enige rustmoment en hoop dan stiekem dat er niemand toevallig ook naar het toilet moet. In het ergste geval is het nog rustig ook en kunnen we lekker "onder de deur door kletsen". Daar gaat mijn minuutje me-time denk ik dan, maar ook dat overleef ik wel weer.
Ik heb denk ik minder sociale behoeftes dan gemiddeld en daar hoeft verder niks mis mee te zijn. Het forum voelt heel anders, want dat kan ik gewoon aan en uit zetten op het moment dat ik wil en kan ook reageren op het moment dat ik daar zin in heb. Of juist niet wanneer mij dat uitkomt.
Ik vind het heerlijk om mijzelf op de bank met een boek fleecedeken en een kop thee even af te sluiten voor de buitenwereld. Soms heb ik dat ook gewoon echt even nodig.
Mijn vriend weet dat en heeft het zelf ook af en toe. We voelen elkaar ook heel goed aan daarin en juist dat voelt heel erg fijn.
Het is ontzettend lastig uit te leggen aan mensen die dat niet hebben en niet willen dat ik eenzaam thuis zit op een vrijdagavond.
Met vrienden en familie een dag weg vind ik heel erg leuk, maar ook een beetje vermoeiend, al zou ik die dagen echt niet willen missen.
Soms is de wc mijn enige rustmoment en hoop dan stiekem dat er niemand toevallig ook naar het toilet moet. In het ergste geval is het nog rustig ook en kunnen we lekker "onder de deur door kletsen". Daar gaat mijn minuutje me-time denk ik dan, maar ook dat overleef ik wel weer.
Ik heb denk ik minder sociale behoeftes dan gemiddeld en daar hoeft verder niks mis mee te zijn. Het forum voelt heel anders, want dat kan ik gewoon aan en uit zetten op het moment dat ik wil en kan ook reageren op het moment dat ik daar zin in heb. Of juist niet wanneer mij dat uitkomt.
zondag 16 december 2018 12:53
Dit is de eerste keer dat ik online met mensen praat. Ik vind het eerlijk gezegd best spannend. Ik heb eens in de zoveel tijd wel behoefte aan een "echt gesprek". Iemand aan kijken zonder angst om iets stoms te zeggen en een openhartig gesprek hebben over het leven.Zireael schreef: ↑16-12-2018 12:36Ja, heel herkenbaar. Maar geen tips, ben ik bang. Ik weet ook niet goed hoe ik er mee om moet gaan.
Heb je nooit behoefte aan contact? Ik ben bijvoorbeeld graag alleen, heb ook geen werk of relatie, maar heel soms wel behoefte aan contact. Het liefst online. Heb jij dat ook?
zondag 16 december 2018 12:58
Herkenbaar. Als kind en puber had ik hier geen last van. Het is van de afgelopen 15 a 20 jaar bij mij. Ik denk dat het door alle toenemende hectiek en drukte komt. Alles moet snel en heeft continue aandacht nodig. Vroeger was het leven minder hectisch. Ik raak erg overprikkeld in grote groepen mensen en activiteiten. Of dat nu een winkelcentrum is of een verjaardag, gillende kinderen in een zwembad of op straat. Toch vind ik veel leuk en trek me er niet van terug. Ik winkel graag maar als het overweldigend word ga ik naar huis. Verjaardag idem. Doe ik dat niet dan schiet ik in een sociaal isolement en dat wil ik niet. Ik kan me nl ook makkelijk een week opsluiten in huis. Ik heb weinig vriendschappen omdat het me ongelooflijk veel energie kost om 2 uur lang naar geratel te luisteren. Ook tijd voor elkaar is teruggebracht van een ochtend koffie leuten en echt communiceren naar 2 uur een plekje voor je in een druk leven en door ratelen omdat je zoveel mogelijk kwijt wil in korte tijd. Ik kan wel erg genieten van een spelletjesavond met vrienden omdat je dan de tijd hebt om te kletsen en er nadenk stiltes kunnen vallen. Dat geeft mijn brein rust.
zondag 16 december 2018 13:09
Je bent introvert dus. Ik heb ook genoeg mensen om me heen die zijn zoals jij. Ook met kind, maar die moeten daar wel mee leren omgaan. Waar wil je tips over?Amber1998 schreef: ↑16-12-2018 12:53Dit is de eerste keer dat ik online met mensen praat. Ik vind het eerlijk gezegd best spannend. Ik heb eens in de zoveel tijd wel behoefte aan een "echt gesprek". Iemand aan kijken zonder angst om iets stoms te zeggen en een openhartig gesprek hebben over het leven.
Ik herken het overigens. Ik heb alleen een balans gevonden tussen wat voor mij voldoende sociale contacten zijn zonder anderen tekort te doen en alleen zijn.
zondag 16 december 2018 13:16
Ik wil die zelfde balans vinden. Ik ben bang dat ik me op een gegeven moment compleet ga isoleren (wat mij af en toe nog niet eens zo slecht lijkt). Ik weet dat dat niet gezond is en dat serieuze gevolgen kan hebben voor mijn mentale gezondheid. Ik vraag mij vooral af hoe ik kan genieten van een afspraakje met vrienden of een gezellig uitje zoals andere mensen dat doen.spell68 schreef: ↑16-12-2018 13:09Je bent introvert dus. Ik heb ook genoeg mensen om me heen die zijn zoals jij. Ook met kind, maar die moeten daar wel mee leren omgaan. Waar wil je tips over?
Ik herken het overigens. Ik heb alleen een balans gevonden tussen wat voor mij voldoende sociale contacten zijn zonder anderen tekort te doen en alleen zijn.
zondag 16 december 2018 13:21
MockTurtle schreef: ↑16-12-2018 12:32Geen tips. Behalve dat ik het herken. En ik vind het prima zo, wat anderen er ook van vinden. Ik heb leuk (sociaal) werk, heb goed contact met ouders/zusje en 2 vriendinnen en meer ik heb ik (vooralsnog) niet nodig. Vriendinnen weten dat ik meestal (eigenlijk altijd) nee zeg en graag in mijn eentje lekker nestel. En vinden dat prima en laten me niet vallen. Vind ik lief van ze.
Heb ik ook. Dat is een zegen. Mensen die niet aan je lopen trekken maar wel ‘bij je blijven’. Ik zie het echt als een soort gunst.
.
zondag 16 december 2018 13:25
Ik heb een persoonlijkheidstype dat zich bindt door gezamenlijke acties en het praten over ideeën, dingen die me opvallen etc. Ik zoek dat soort mensen om me heen, maar ook die zelf introvert zijn en graag alleen zijn. Het zijn voor mij altijd 1 op 1 gesprekken. Dan zit ook niet op de tijd, want dat kan ik uren volhouden. Maar als het klaar is dan ga ik en, op een vriendin na die extravert is, vindt iedereen dat prima.Amber1998 schreef: ↑16-12-2018 13:16Ik wil die zelfde balans vinden. Ik ben bang dat ik me op een gegeven moment compleet ga isoleren (wat mij af en toe nog niet eens zo slecht lijkt). Ik weet dat dat niet gezond is en dat serieuze gevolgen kan hebben voor mijn mentale gezondheid. Ik vraag mij vooral af hoe ik kan genieten van een afspraakje met vrienden of een gezellig uitje zoals andere mensen dat doen.
Voor de rest zoek ik mijn sociale bevrediging op de sportschool. Ik kan komen en gaan wanneer ik wil, maar genoeg mensen om mee te praten over sport en voeding, Soms kom je dan iemand tegen dat echt klikt en de rest dat verwatert. In die zin is een openbare gelegenheid daar prima voor.
zondag 16 december 2018 13:26
Amber1998 schreef: ↑16-12-2018 13:16Ik wil die zelfde balans vinden. Ik ben bang dat ik me op een gegeven moment compleet ga isoleren (wat mij af en toe nog niet eens zo slecht lijkt). Ik weet dat dat niet gezond is en dat serieuze gevolgen kan hebben voor mijn mentale gezondheid. Ik vraag mij vooral af hoe ik kan genieten van een afspraakje met vrienden of een gezellig uitje zoals andere mensen dat doen.
Je zegt dat je bang bent iets stoms te zeggen in gezelschap. Klinkt als sociale angst, en dat heeft al met mentale gezondheid nu te maken, niet de toekomst.
Introvert zijn is op zich niet ongezond, wel als dat voortkomt uit angsten en onzekerheden. Dan is alleen zijn en uiteindelijk helemaal isoleren een manier om jezelf te beschermen.
Dat is niet hetzelfde als ‘ik vind het fijn om alleen te zijn’.
.
zondag 16 december 2018 13:35
Als het ongezond voelt en voelt als toegeven aan sociale angst dan zou ik wel genoeg contact met mensen blijven onderhouden want als het om angst gaat is het ongezond om eraan toe te geven omdat het dan misschien erger op gaat spelen.
Vindt je het gewoon heerlijk om een rustig leven te leiden zonder al die sociale verplichtingen dan lekker blijven zoals je bent en af en toe je gezicht hier en daar even laten zien.
Vindt je het gewoon heerlijk om een rustig leven te leiden zonder al die sociale verplichtingen dan lekker blijven zoals je bent en af en toe je gezicht hier en daar even laten zien.
