Psyche
alle pijlers
Hoe werk je aan je eigenwaarde/zelfbeeld?
zondag 30 december 2018 00:17
Misschien een hele aparte, gekke vraag, maar hoe werk je aan je eigenwaarde/zelfbeeld?
Voorbeeld uit mijn werk/stage: ik kijk op tegen collega’s die heel analytisch zijn. Ik ben zelf meer een gevoelsmens, humoristisch etc. Ik zie dat zelf niet als kwaliteiten en kijk ontzettend op tegen mensen die heel goed kunnen analyseren bijvoorbeeld. Als mensen dan tegen mij zeggen: jij hebt andere kwaliteiten, sociaal etc. dan schop ik dat altijd weer omlaag, want ja: sociaal zijn is niet zo moeilijk.
Voorbeeld uit mijn relatie: vriend en ik gaan uiteten. Er werkt een knappe serveerster bij het restaurant waar we eten. Ik zit te kijken op wat voor manier hij naar haar kijkt en ik voel me lelijk. Bijzondere en slechte conclusie, dat weet ik.
Als iemand me een compliment geeft, dan weet ik me vaak geen houding te geven of verdoezel ik dat compliment.
Toch zit er iets in mij dat tegen mij zegt: je bent het niet waard, je bent maar een lakse lolbroek, je bent “niet mooi, maar wel een goed karakter”. Hoe kom ik hier van af? Het kost met regelmaat een hoop negatieve energie.
Voorbeeld uit mijn werk/stage: ik kijk op tegen collega’s die heel analytisch zijn. Ik ben zelf meer een gevoelsmens, humoristisch etc. Ik zie dat zelf niet als kwaliteiten en kijk ontzettend op tegen mensen die heel goed kunnen analyseren bijvoorbeeld. Als mensen dan tegen mij zeggen: jij hebt andere kwaliteiten, sociaal etc. dan schop ik dat altijd weer omlaag, want ja: sociaal zijn is niet zo moeilijk.
Voorbeeld uit mijn relatie: vriend en ik gaan uiteten. Er werkt een knappe serveerster bij het restaurant waar we eten. Ik zit te kijken op wat voor manier hij naar haar kijkt en ik voel me lelijk. Bijzondere en slechte conclusie, dat weet ik.
Als iemand me een compliment geeft, dan weet ik me vaak geen houding te geven of verdoezel ik dat compliment.
Toch zit er iets in mij dat tegen mij zegt: je bent het niet waard, je bent maar een lakse lolbroek, je bent “niet mooi, maar wel een goed karakter”. Hoe kom ik hier van af? Het kost met regelmaat een hoop negatieve energie.
anoniem_380101 wijzigde dit bericht op 30-12-2018 00:22
5.43% gewijzigd
zondag 30 december 2018 00:28
Je zou als eerst oorzaak van je onzekerheid moeten achterhalen. Er ligt zeer zeker veel meer onder en is dit gedrag slechts een uiting van waar je echt last van hebt. Hoe lang heb je dit al en kun je dit ergens aan linken? Denk bijv. aan pesten of bepaalde opvoeding van een ouder.
In de kindertijd heb je verschillende behoeften en zo ook behoefte aan bevestiging en liefde in de vorm van complimenten. Kennelijk kom je wat bevestiging en zelfwaardering tekort, waardoor je dit bij een ander zoekt.
Tekort aan zelfwaarde en behoefte aan bevestiging moet je zien als een gat en die gat zou je moeten zien te vullen. Dit is een lang maar geen onmogelijk proces.
Tips:
Vergelijk jezelf niet met een ander. Er zal altijd een ander zijn die iets heeft wat jij niet hebt. Dit geldt overigens niet alleen voor jou.
Onderschat je kwaliteiten niet. Voor een introvert persoon is sociaal zijn de moeilijkste zaak van de wereld.
Wil je toch graag ergens goed in zijn, ga dan oefenen met deze vaardigheden.
Stel jezelf ook de vraag: wanneer ben ik tevreden met mijzelf? Vaak is dit voor mensen onduidelijk, waardoor je blijft aimen naar iets waarvan je nooit weet of je het hebt bereikt.
Het helpt bij sommigen ook een lijst te maken van jouw positieve eigenschappen en dagelijks je successen bij te houden in een dagboek. Zo te horen ben je niet bewust van je successen .
Succes!
In de kindertijd heb je verschillende behoeften en zo ook behoefte aan bevestiging en liefde in de vorm van complimenten. Kennelijk kom je wat bevestiging en zelfwaardering tekort, waardoor je dit bij een ander zoekt.
Tekort aan zelfwaarde en behoefte aan bevestiging moet je zien als een gat en die gat zou je moeten zien te vullen. Dit is een lang maar geen onmogelijk proces.
Tips:
Vergelijk jezelf niet met een ander. Er zal altijd een ander zijn die iets heeft wat jij niet hebt. Dit geldt overigens niet alleen voor jou.
Onderschat je kwaliteiten niet. Voor een introvert persoon is sociaal zijn de moeilijkste zaak van de wereld.
Wil je toch graag ergens goed in zijn, ga dan oefenen met deze vaardigheden.
Stel jezelf ook de vraag: wanneer ben ik tevreden met mijzelf? Vaak is dit voor mensen onduidelijk, waardoor je blijft aimen naar iets waarvan je nooit weet of je het hebt bereikt.
Het helpt bij sommigen ook een lijst te maken van jouw positieve eigenschappen en dagelijks je successen bij te houden in een dagboek. Zo te horen ben je niet bewust van je successen .
Succes!
zondag 30 december 2018 04:23
Dit. Kijk naar wat je hebt. Dat iets je makkelijk af gaat is prachtig toch? Maak daar gebruik van, wees daar blij mee.
Ik vind sociaal zijn helemaal niet zo makkelijk, heb altijd bewondering voor mijn man. Die hoeft maar een voet buiten de de deur te zetten en hij is met 3 buren aan de praat. Maar de belastingaangifte moet je hem niet laten doen
zondag 30 december 2018 04:42
Ik heb ook zo'n buurman, alleen denkt hij heel de straat te controleren en dat iedereen naar zijn pijpen danst. Heel vervelende man.z-u-s schreef: ↑30-12-2018 04:23Dit. Kijk naar wat je hebt. Dat iets je makkelijk af gaat is prachtig toch? Maak daar gebruik van, wees daar blij mee.
Ik vind sociaal zijn helemaal niet zo makkelijk, heb altijd bewondering voor mijn man. Die hoeft maar een voet buiten de de deur te zetten en hij is met 3 buren aan de praat. Maar de belastingaangifte moet je hem niet laten doen
Sowieso heel dat "o kijk wat voor leuke buren we samen zijn" kan ik heel slecht tegen. Ik koop een huis om te wonen niet om vrienden te maken. Geeft niet weg dat een goede verstandshouding ok is. Maar ik denk met name de generatie die nu 30 - 35 is dit contact echt veel minder is. In de zin van bemoei je met je eigen zaken en laat ons met rust.
zondag 30 december 2018 07:06
Koop het zelfhulpboek van psycholoog Manja de Neef “negatief zelfbeeld”. Wordt veel door therapeuten gebruikt. 27,50 op bol.com
Als het beeld van jezelf negatief is, dan dringt positieve informatie uit de omgeving niet door. De vaste overtuiging niets waard te zijn, er niet bij te horen of niet gezien te worden kan je persoonlijke ontwikkeling behoorlijk in de weg zitten. hoe kun je leren om anders naar jezelf te kijken?
Dit boek biedt een methode om het negatieve denken te doorbreken. Stapsgewijs, en met behulp van oefeningen en opdrachten, leert de lezer een stevig en genuanceerd beeld van zichzelf op te bouwen. De auteur baseert zich op jarenlange praktijkervaring. Dit boek kan binnen een behandeling gebruikt worden, maar ook zelfstandig.
Als het beeld van jezelf negatief is, dan dringt positieve informatie uit de omgeving niet door. De vaste overtuiging niets waard te zijn, er niet bij te horen of niet gezien te worden kan je persoonlijke ontwikkeling behoorlijk in de weg zitten. hoe kun je leren om anders naar jezelf te kijken?
Dit boek biedt een methode om het negatieve denken te doorbreken. Stapsgewijs, en met behulp van oefeningen en opdrachten, leert de lezer een stevig en genuanceerd beeld van zichzelf op te bouwen. De auteur baseert zich op jarenlange praktijkervaring. Dit boek kan binnen een behandeling gebruikt worden, maar ook zelfstandig.
zondag 30 december 2018 07:37
TinaTheeTante schreef: ↑30-12-2018 04:42Ik heb ook zo'n buurman, alleen denkt hij heel de straat te controleren en dat iedereen naar zijn pijpen danst. Heel vervelende man.
Sowieso heel dat "o kijk wat voor leuke buren we samen zijn" kan ik heel slecht tegen. Ik koop een huis om te wonen niet om vrienden te maken. Geeft niet weg dat een goede verstandshouding ok is. Maar ik denk met name de generatie die nu 30 - 35 is dit contact echt veel minder is. In de zin van bemoei je met je eigen zaken en laat ons met rust.
Eh nee, jouw buurman lijkt niet op mijn man. Die 35 is. En gewoon praat over koetjes en kalfjes en het weer en zo.
Maar lekker geprojecteerd
zondag 30 december 2018 07:53
Ik ben ook bekend met dit boek, zeker een aanrader.appelientjex schreef: ↑30-12-2018 07:06Koop het zelfhulpboek van psycholoog Manja de Neef “negatief zelfbeeld”. Wordt veel door therapeuten gebruikt. 27,50 op bol.com
Als het beeld van jezelf negatief is, dan dringt positieve informatie uit de omgeving niet door. De vaste overtuiging niets waard te zijn, er niet bij te horen of niet gezien te worden kan je persoonlijke ontwikkeling behoorlijk in de weg zitten. hoe kun je leren om anders naar jezelf te kijken?
Dit boek biedt een methode om het negatieve denken te doorbreken. Stapsgewijs, en met behulp van oefeningen en opdrachten, leert de lezer een stevig en genuanceerd beeld van zichzelf op te bouwen. De auteur baseert zich op jarenlange praktijkervaring. Dit boek kan binnen een behandeling gebruikt worden, maar ook zelfstandig.
Er is bij mij vorig jaar een negatief zelfbeeld gediagnosticeerd waarvoor ik ook een paar maanden in therapie geweest ben.
Is het helemaal weg, nee, therapie helpt maar het is geen tovermiddel.
TO ik herken ook heel erg wat je schrijft.
Helemaal weg is het niet, maar er is wel een nieuw patroon ontstaan, naast dat negatieve patroon.
Daardoor heb ik veel meer zelfvertrouwen en zit ik een stuk lekkerder in mn vel.
Het is nog steeds een uitdaging hoor, ik ben bijvoorbeeld een enorme pleaser en nee zeggen vind ik erg moeilijk, terwijl het me opvalt dat anderen dat veel makkelijker en vaker doen, zonder dat dat dan een grote ramp is...
Vergelijken met anderen dat doe ik ook veelvuldig, ik weet dat het nergens op slaat maar het gebeurt vaak gewoon vanzelf.
(Gelukkig heb ik het nu door en kan ik ingrijpen voordat ik mezelf te onzeker maak, maar dat gaat niet vanzelf)
Kort samengevat, het is niet makkelijk maar je kunt het wel veranderen en dat raad ik je ook aan.
PB me gerust als je behoefte hebt aan 'lotgenoten'/ herkenning.
Dat boek daar ga je zeker wat aan hebben en dat raad ik je echt aan TO!
zondag 30 december 2018 09:20
Goed artikel!NoExcusesJustRun schreef: ↑30-12-2018 08:00Na het lezen van jou bericht moest ik denken aan een artikel dat ik een keer heb gelezen,eentje met een grappige naam.
Als je op google “over eigenwaarde en koeienstront” intypt dan vindt je bij het eerste zoekresultaat het artikel.
Het is me wel duidelijk dat er bij mij ook nog werk aan de winkel is!
zondag 30 december 2018 11:18
Nou hup aan de slag zou ik zeggen!Phoebe-returns schreef: ↑30-12-2018 09:20Goed artikel!
Het is me wel duidelijk dat er bij mij ook nog werk aan de winkel is!
zondag 30 december 2018 13:59
Ben al bezig...Ik ga morgen eerst met de praktijkondersteuner weer ff een afspraak maken...
Soort persoonlijkeApk keuring
Fijn topic dit!!
zondag 30 december 2018 14:34
Ik herken veel van wat je zegt, en ik ben zelf bij een POH-GGZ er geweest. Dat is een psycholoog die bij de huisarts in zit en vaak niks kost. Hij/zij kan je helpen met dit soort klachten, en het is echt geen superzware kost (althans bij mij). Wat ze bij mij deed is je gedachten proberen te veranderen dmv gesprekken en korte opdrachten, cognitieve gedragstherapie. Ze liet mij echt inzien dat hoe ik denk echt nergens op slaat en zó niet nodig is. Eventueel kan ze ook doorverwijzen als de klachten dieper liggen.
Het helpt daarnaast ook om je te beseffen dat die opmerking die mensen maken 'Jij hebt andere kwaliteiten, jij bent sociaal.' Iets is wat zij juist missen, anders valt hen dat niet zo snel op en zeggen ze dat niet! Weet je hoeveel mensen bloednerveus zijn voor een simpel etentje of feestje, omdat ze zich geen houding weten te geven en niet weten hoe ze contact met mensen moeten maken? Dat is zó belangrijk gedurende je hele leven, echt een mooie eigenschap! Zij zouden juist graag jouw eigenschap hebben.
En die serveerster, wie weet denkt zij wel over jou: 'Goh die heeft leuke kleren aan, stond mij dat maar...' Iedereen is wel onzeker, ook al lijkt dat misschien niet zo.
Spontane complimenten zijn vaak écht oprecht. Niemand dwingt de persoon het te zeggen, maar iets valt hen op zonder dat ze daar op gewezen worden. Het is niet zo dat je vraagt 'Wat vind je van mijn haar?' en mensen geven dan uit beleefdheid een compliment, nee het komt echt uit hunzelf .
Ik heb zelf ook moeten leren om complimenten te aanvaarden, en weet je? Sinds ik dit doe krijg ik ze nóg vaker. Probeer eens op zo'n moment niet meteen te weerleggen, maar eerst te slikken en dan te glimlachen. Als mensen zien dat je waardeert wat ze tegen je zeggen dan stimuleert dat om nog eens een compliment te geven. Als dit je lukt kun je misschien een keer 'dankjewel' zeggen. Dat is echt niet raar, en mijn ervaring is dat mensen het juist leuk vinden als je hun compliment waardeert ipv weg wuift.
Ik wens je heel veel succes !
Het helpt daarnaast ook om je te beseffen dat die opmerking die mensen maken 'Jij hebt andere kwaliteiten, jij bent sociaal.' Iets is wat zij juist missen, anders valt hen dat niet zo snel op en zeggen ze dat niet! Weet je hoeveel mensen bloednerveus zijn voor een simpel etentje of feestje, omdat ze zich geen houding weten te geven en niet weten hoe ze contact met mensen moeten maken? Dat is zó belangrijk gedurende je hele leven, echt een mooie eigenschap! Zij zouden juist graag jouw eigenschap hebben.
En die serveerster, wie weet denkt zij wel over jou: 'Goh die heeft leuke kleren aan, stond mij dat maar...' Iedereen is wel onzeker, ook al lijkt dat misschien niet zo.
Spontane complimenten zijn vaak écht oprecht. Niemand dwingt de persoon het te zeggen, maar iets valt hen op zonder dat ze daar op gewezen worden. Het is niet zo dat je vraagt 'Wat vind je van mijn haar?' en mensen geven dan uit beleefdheid een compliment, nee het komt echt uit hunzelf .
Ik heb zelf ook moeten leren om complimenten te aanvaarden, en weet je? Sinds ik dit doe krijg ik ze nóg vaker. Probeer eens op zo'n moment niet meteen te weerleggen, maar eerst te slikken en dan te glimlachen. Als mensen zien dat je waardeert wat ze tegen je zeggen dan stimuleert dat om nog eens een compliment te geven. Als dit je lukt kun je misschien een keer 'dankjewel' zeggen. Dat is echt niet raar, en mijn ervaring is dat mensen het juist leuk vinden als je hun compliment waardeert ipv weg wuift.
Ik wens je heel veel succes !
maandag 31 december 2018 10:59
Fijn om te lezen dat ik in ieder geval niet de enigste ben ![😉]()
.
Het verbaast me hoe ik hierin sta. Ik dacht dat dat onzekere bij 16-jarigen past maar gek genoeg voelde ik me toen lang niet zo onzeker als hoe ik me nu soms voel.
Ik ga binnenkort al bij een peut aan de slag i.v.m. piekeren dus wellicht kan ik daar ook met deze klachten terecht.
.Het verbaast me hoe ik hierin sta. Ik dacht dat dat onzekere bij 16-jarigen past maar gek genoeg voelde ik me toen lang niet zo onzeker als hoe ik me nu soms voel.
Ik ga binnenkort al bij een peut aan de slag i.v.m. piekeren dus wellicht kan ik daar ook met deze klachten terecht.
maandag 31 december 2018 11:26
Tja inderdaad... ik ben introvert en kijk op tegen mensen die sociaal zijn en waarbij dat hen makkelijk afgaat... Mij kost het ontzettend veel energie en/want ik ben continu bezig met analyseren... hoe vindt de ander mij? Word ik wel leuk gevonden? Daarbij leg ik wat ik zie of denk te zien ook vaak negatief uit. Dat is menselijk... je doet dat zelf ook met de serveerster. Jij denkt daar iets van en dat is vervolgens (jouw) waarheid.
Die zelfhulpboeken zijn nuttig, maar ik heb gemerkt dat ze allemaal leunen op de 'wij-zijn-niet-onze-gedachten' therorie. Heel hardnekkig.. ik probeer nu (zonder therapie) mezelf daarin te corrigeren. Die gedachten komen namelijk ergens vandaan, en het is goed om voor jezelf helder te krijgen wáár ze vandaan komen.
Die zelfhulpboeken zijn nuttig, maar ik heb gemerkt dat ze allemaal leunen op de 'wij-zijn-niet-onze-gedachten' therorie. Heel hardnekkig.. ik probeer nu (zonder therapie) mezelf daarin te corrigeren. Die gedachten komen namelijk ergens vandaan, en het is goed om voor jezelf helder te krijgen wáár ze vandaan komen.
woensdag 2 januari 2019 11:56
Zo herkenbaar allemaal, wat jullie ook schrijven.
Ik wil graag achterhalen waar het vandaan komt en dan wil ik er heel graag wat aan doen. Het is voor mijzelf niet leuk, maar ook voor mijn vriend is het niet altijd leuk. Ik ben altijd bang dat hij andere vrouwen tegenkomt die veel mooier en leuker zijn dan mij. Dat gevoel slaat nergens op, want ik weet heus wel dat hij niet voor niets bij mij is. Maar een stemmetje in mijn hoofd zegt dan dat ik het niet waard ben, lelijk ben, een clown ben etc. Ik wil mijzelf, maar ook mijn omgeving daarin niet (meer) belemmeren.
Als hij bijvoorbeeld op stap gaat dan vind ik het moeilijk om heel spontaan “veel plezier” te zeggen, terwijl ik hem dat echt wel gun.
Ik wil graag achterhalen waar het vandaan komt en dan wil ik er heel graag wat aan doen. Het is voor mijzelf niet leuk, maar ook voor mijn vriend is het niet altijd leuk. Ik ben altijd bang dat hij andere vrouwen tegenkomt die veel mooier en leuker zijn dan mij. Dat gevoel slaat nergens op, want ik weet heus wel dat hij niet voor niets bij mij is. Maar een stemmetje in mijn hoofd zegt dan dat ik het niet waard ben, lelijk ben, een clown ben etc. Ik wil mijzelf, maar ook mijn omgeving daarin niet (meer) belemmeren.
Als hij bijvoorbeeld op stap gaat dan vind ik het moeilijk om heel spontaan “veel plezier” te zeggen, terwijl ik hem dat echt wel gun.
woensdag 2 januari 2019 13:48
Heel erg herkenbaar voor mij wat jij schrijft.vivinnetje schreef: ↑31-12-2018 11:26Tja inderdaad... ik ben introvert en kijk op tegen mensen die sociaal zijn en waarbij dat hen makkelijk afgaat... Mij kost het ontzettend veel energie en/want ik ben continu bezig met analyseren... hoe vindt de ander mij? Word ik wel leuk gevonden? Daarbij leg ik wat ik zie of denk te zien ook vaak negatief uit. Dat is menselijk... je doet dat zelf ook met de serveerster. Jij denkt daar iets van en dat is vervolgens (jouw) waarheid.
Die zelfhulpboeken zijn nuttig, maar ik heb gemerkt dat ze allemaal leunen op de 'wij-zijn-niet-onze-gedachten' therorie. Heel hardnekkig.. ik probeer nu (zonder therapie) mezelf daarin te corrigeren. Die gedachten komen namelijk ergens vandaan, en het is goed om voor jezelf helder te krijgen wáár ze vandaan komen.
woensdag 2 januari 2019 15:08
Wel grappig dat je dat schrijft.
Ik heb namelijk lange tijd opgekeken tegen mensen die sociaal vaardig waren.
Dat is namelijk iets waar ík moeite mee heb. En in het verleden had ik dat nog sterker.
Inmiddels heb ik wat beter geleerd daarmee om te gaan.
Aan de hand daarvan, wil ik je wat tips geven.
Jij bent onzeker over andere dingen dan ik (was), maar misschien heb je er toch iets aan:
Het lezen van zelfhulpboeken over anders leren denken, zoals hierboven genoemd wordt, kan inderdaad goed zijn.
Maar mijn ervaring is dat alleen theorie niet genoeg helpt.
Zoek ook een manier om er in de praktijk mee aan de slag te kunnen.
Ikzelf heb o.a. deelgenomen aan een groep die d.m.v. een zelfhulpmethode aan de slag ging.
Het goede daarvan vond ik:
1. Contact met andere mensen die net zo zijn/met hetzelfde worstelen.
Als je in je omgeving vooral mensen meemaakt die niet zo zijn als jij, dan kun je je een "vreemde eend" voelen.
Door dat contact met "gelijken", ben ik mezelf meer gaan accepteren. Ik ben mijn moeite met sociaal contact/verlegenheid minder gaan zien als iets verkeerds en meer als iets neutraals, wat gewoon zo is.
2. In de praktijk bezig zijn. Ik heb gemerkt dat ik "uit een boek" minder leerde dan door "echt te ervaren".
Dat "anders leren denken" is in de training die ik heb gedaan aan bod gekomen d.m.v. de RET-methode en G-schema's (behorend bij cognitieve gedragstherapie).
Google daar maar eens naar; mogelijk vind je informatie waar je iets mee kan.
