Psyche
alle pijlers
Smetvrees???
zondag 30 december 2018 03:18
Hallo allemaal,
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.. Maar ik moet mn verhaal gewoon even kwijt.
Ik heb al een hele tijd last van smetvrees. Alleen had ik dit nog wel onder controle (dacht ik zelf). Schijnbaar begint het nu toch voor de buitenwereld wel op te vallen dat ik bepaalde dingen anders doe dan andere. Ik werd hier ook op aangesproken door familie. En nu ga ik er natuurlijk nog meer op focussen. Ik wordt er zo langzamerhand een beetje koekoek van en moet er wel hulp bij gaan zoeken. Alleen zie ik hier heel erg tegen op.
Zijn hier nog meer mensen die last hebben van smetvrees?? En hoe gaan jullie hiermee om? Hoe uit het zich bij jullie?
Groetjes Jules
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.. Maar ik moet mn verhaal gewoon even kwijt.
Ik heb al een hele tijd last van smetvrees. Alleen had ik dit nog wel onder controle (dacht ik zelf). Schijnbaar begint het nu toch voor de buitenwereld wel op te vallen dat ik bepaalde dingen anders doe dan andere. Ik werd hier ook op aangesproken door familie. En nu ga ik er natuurlijk nog meer op focussen. Ik wordt er zo langzamerhand een beetje koekoek van en moet er wel hulp bij gaan zoeken. Alleen zie ik hier heel erg tegen op.
Zijn hier nog meer mensen die last hebben van smetvrees?? En hoe gaan jullie hiermee om? Hoe uit het zich bij jullie?
Groetjes Jules
zondag 30 december 2018 19:51
Ik heb dit ook wel wat, mijn eten ligt altijd op keuken papier zou nooit eten bloot op kast of zo leggen. Ook uit het zelfde glas,bord of bijten van iets waar al iemand anders van gegeten heeft doe ik niet. Ik heb altijd lange mouwen aan en als ik openbare dingen moet aanraken dan heb ik de voorkeur voor mijn mouwen te gebruiken (of zijkanten die niet aangeraakt worden). Thuis heb ik dit niet zo minder kiemen het is wel zo dat ik meestal thuis ben dus niet zo een last van. Mijn vader heeft dit ook wel als iemand hoest in de winkel gaan wij daar als het kan gangen omheen. Handen geven zal ik nooit uit mezelf doen als iemand zijne uitsteekt geef wel een maar houd hier echt niet van. Let wel op dit geld vooral voor bacteriën ik oogst bv. elk jaar zonnebloem pitten, en daar worden je handen vuil van. Maar dat soort vuil is geen probleem, maar eigenlijk nooit de gedachte gehad om dit proberen te stoppen. Ik heb dit altijd gehad mijn vader ook dit hoort er gewoon bij voor ons. Ik kom ook alleen maar in winkels tijdens rustige dagen bv.dinsdag middag. In onze familie is zelfs iemand waar je niet binnen mag wegens smetvrees.
zondag 30 december 2018 23:21
Pplakke dit klinkt zo herkenbaar! En misschien is het ook wel zo dat iedereen zijn eigenaardigheden heeft. Ik ben nu ook pas nog ziek geweest wat dan alle schoonmaaktics erger maakt. Nog vaker handen wassen. Nog vaker alles schoonmaken wat veel aangeraakt wordt etc. Dus ik denk dat ik het nog maar even aan kijk..
Bedankt voor je berichtje!!
Bedankt voor je berichtje!!
zondag 30 december 2018 23:31
Mmm. Iedereen heeft wel zijn eigenaardigheden maar het is toch vervelend. Ik heb het ook wel wat onder controle maar het wordt erger als ik stress ervaar. En ik krijg er soms ook ruzie over met mijn partner. Want die is niet blij met mijn aanwijzingen/kritiek/viezige en controlerende blikken.
En stel je bijvoorbeeld eens voor dat je voor iemand die ziek is moet zorgen. Dan ben ik niet blij! In dat opzicht heb ik dan ook best spijt dat ik niet eerder hulp gezocht heb. Want dan had ik wel beter voor anderen kunnen zorgen denk ik.
Misschien kunnen we allebei hulp zoeken in 2019 en elkaar steunen. Dat zou eigenlijk wel beter zijn. In plaats van het gewoon maar weer zo te laten.
En stel je bijvoorbeeld eens voor dat je voor iemand die ziek is moet zorgen. Dan ben ik niet blij! In dat opzicht heb ik dan ook best spijt dat ik niet eerder hulp gezocht heb. Want dan had ik wel beter voor anderen kunnen zorgen denk ik.
Misschien kunnen we allebei hulp zoeken in 2019 en elkaar steunen. Dat zou eigenlijk wel beter zijn. In plaats van het gewoon maar weer zo te laten.
maandag 31 december 2018 09:15
sam1968 schreef: ↑30-12-2018 23:31Mmm. Iedereen heeft wel zijn eigenaardigheden maar het is toch vervelend. Ik heb het ook wel wat onder controle maar het wordt erger als ik stress ervaar. En ik krijg er soms ook ruzie over met mijn partner. Want die is niet blij met mijn aanwijzingen/kritiek/viezige en controlerende blikken.
En stel je bijvoorbeeld eens voor dat je voor iemand die ziek is moet zorgen. Dan ben ik niet blij! In dat opzicht heb ik dan ook best spijt dat ik niet eerder hulp gezocht heb. Want dan had ik wel beter voor anderen kunnen zorgen denk ik.
Misschien kunnen we allebei hulp zoeken in 2019 en elkaar steunen. Dat zou eigenlijk wel beter zijn. In plaats van het gewoon maar weer zo te laten.
Mijn partner heeft het wel geaccepteerd. Hij zou het nooit op mijn maniertjes allemaal doen maar heeft nooit commentaar wanneer ik dat wel doe. Bijv hij maakt de keuken schoon. Ga ik daarna nog een keer schoonmaken. Hij zal daar niks over zeggen.
Mijn kind was een week geleden ziek. Nou dat is een nachtmerrie. Voor mijn gevoel is dan het hele huis vies. Het verzorgen gaat prima alleen de drang om schoon te maken is dan zo ontzettend groot.
Ik heb nu ook vakantie en dan wordt het alleen maar ergens dus ik ben dan altijd wel weer blij om weer aan het werk te kunnen. Afleiding..
Hoe lang heb jij hier al last van??
maandag 31 december 2018 09:20
maandag 31 december 2018 10:17
Inderdaad een goed advies.
Want het "onder controle houden" van de dwang (de ironie) kost natuurlijk ook best wat energie.
maandag 31 december 2018 20:57
maandag 31 december 2018 21:00
maandag 31 december 2018 21:53
Daar twijfel ik over. Ik denk soms dat het begonnen is na een voor mij traumatische ervaring maar ik weet het niet zeker. Ik had vroeger ook heel veel last van dwanggedachten. Die heb ik nu nog wel eens maar destijds schaamde ik me daar heel erg voor en nu denk ik: "Oh weer zo'n dwanggedachte" en dan verdwijnt ie gewoon in plaats van zich steeds op te dringen. Toen was er ook geen internet wij hadden alleen een encyclopedie thuis. Ik dacht als puber echt dat ik gek was ofzo
Ik slik ook al heel lang antidepressiva en ik heb de indruk dat dat ook helpt tegen deze klachten. Dat adviseer ik trouwens niet of zo hoor. Ik denk dat je met therapie ook heel ver kunt komen. Ik bedoel er eigenlijk mee te zeggen dat voor mij de last wel te handelen is tegenwoordig. Maar eigenlijk zou ik jouw goede voorbeeld moeten volgen natuurlijk en er hulp voor zoeken.
Ik denk trouwens dat mijn moeder het ook een beetje had.
Dat is voor jou ook een goede reden om er iets aan te doen (ik heb geen kinderen). Want het zal vast gedeeltelijk erfelijk zijn, maar ik heb ook een bepaald voorbeeld gehad van mijn moeder.
