Gedumpt door partner met (c) ptss

Dag lieve mensen,

Graag wil ik hier mijn verhaal kwijt en ben ik op zoek naar duidelijkheden en adviezen van personen die hier bekend mee zijn.

Mijn vriendin (25) heeft het vorige maand met mij uitgemaakt. Ik ben een maand of acht met haar samengeweest. Ze heeft mij verteld dat ze last heeft van een angststoornis. Ze heeft moeite met mensen vertrouwen en dan vooral jongens. Ze was al op jonge leeftijd dakloos. Haar ouders zijn niet de ouders die de meeste van ons gewend zijn, anders ben je niet zo jong dakloos natuurlijk. Ik heb ook altijd aan haar gemerkt dat ze smacht naar hun liefde. Ze is wel in contact met hen en ik weet bijv dat die moeder een dief is/was en dat ze haar eigen moeder niet kan knuffelen, dat kan ze gewoon niet zegt ze.

Ze heeft op jonge leeftijd daarom ook in van die huizen gezeten met (zo zei ze zelf) erge jongens. Haar jeugd was een hel en ze was een week of drie voor ze het uitmaakte ook gestart met therapie (geen idee welke, alleen dat het groepstherapie is.

Ze moest van haar begeleiding ook stoppen met werken voor de therapie begon omdat die combinatie te zwaar voor haar zou zijn.

Ze zei me dat naar die therapie gaan, al een hele stap op zich is. Nadat ze een therapoesessie had gehad, gaf ze meestal aan dat ze even wat rust nodig had en dan bijvoorbeeld even een paar dagen thuis bleef omdat therapie heftig was. Allemaal prima, ze gaf dit goed aan en dit deed ze dus prima.

Ik weet ook dat ze moeite had met haar woede te beheersen. Zo kwam ze ooit terug van haar hondjes uitlaten (die zijn alles voor haar) en zei ze me dat ze naar een vrouw had gespuugd die in een auto zat. Een overdreven woede voor een klein incident. Ze moest hierin nog leren. Haar woedes te beheersen.

Ook weet ik dat ze intimiteit moeilijk kon vinden. Ze is ze bang voor de tandarts omdat dat te dichtbij komt. Met sex heeft ze geen moeite, dat was altijd perfect v tussen ons.

Ze gaf ook altijd aan dat ze zich veilig bij me voelde en graag bij en met mij was. Ook knuffelen met mij was voor nooit een probeem. Alsmede het zeggen dat ze van me hield.
Ze gaf altijd aan dat ze gelukkig met mij was en dit kon ik ook altijd aan haar merken. Ze is altijd gelukkig met mij geweest. We hebben nooit ruzie of conflicten gehad, het was altijd heel fijn met haar.

Nooit sliep ze een dag zonder haar hondjes en toen ze bij haar papa ging logeren, liet ze haar hondjes bij mij achter en sliep ze voor het eerst zonder hen. Een grote stap voor haar.

Alles dus acht maanden koek en ei. Een paar weken voordat het uitging zei ze me dat ze last had vd pil. Omdat ik onvruchtbaar ben vanwege behandelingen uit het verleden, zei ik haar je hoeft de pil niet te slokken he, want je weet dat ik onvruchtbaar ben (ze wist wel dat ik sperma ingevroren heb en dus wel kinderen kan krijgen). Hierop besloot ze te stoppen met de pil.

Opeens kreeg ik een berichtje van haar. Na dit berichtje heb ik mijn ware vriendin nooit meer teruggezien zoals ik haar ken. 180 graden omgedraaid. Sinds dit berichtje voelt het alsof ze me niet meer mag ofzo.

Ze schreef me in het berichtje dat ze een miskraam had gehad van mij en dat ze enorm boos en in shock was. Ze had me hierin vertrouwd. Ze wilde praten en had even geen behoefte aan contact. Ze ging met vriendinnen een weekendje naar de camping. Dat was het berichtje.

Ik was natuurlijk ook super in shock, want ik zou onvruchtbaar moeten zijn (dit is ook getest) en was boos dat ze naar vriendinnen ging en niet met mij kwam praten. Ik wilde haar aantonen dat ik haar vertrouwen nooit zou schaden en echt niet tegen haar had gelogen.

Na een week niets te horen, vond ik het welletjes en ging ik onaangekondigd bij haar langs. Ik wilde praten en dit oplossen. In ieder geval het gevoel bij haar wegnemen dat ik haar vertrouwen had geschaad. Dit zou ik namelijk nooit doen, ik was weg van haar en weet hoe belangrijk vertrouwen voor haar is.
Maar ze maakte niet eens open.
Ik stuurde haar een berichtje dat ik dit niet normaal vond dat ze haar eigen vriend niet meer te woord stond.

Ze is hierna nog één keer langsgekomen. Om de huissleutel terug te brengen en het uit te maken. We hebben toen wel gepraat en ze zei dat ze geloofde dat ik niet loog over het vruchtbaar zijn.
Wel was ze nog een beetje boos dat ik onaangekondigd aan haar deur kwam. Ze zei ik kon ook boos zijn, maar had juist tijd genomen voor mezelf en daarom ging ze naar vriendinnen op de dag van het miskraam.

Ze maakte het uit. Ze zei dat therapie en een relatie waarschijnlijk teveel waren voor haar. Het lag aan haar en niet aan mij zei ze. Ik was een goede jongen die altijd goed voor haar is geweest.

En dat was 't dan. Ze heeft vanaf dat berichtje en na het uitmaken nooit meer normaal tegen me gedaan. Het voelde voor mij aan alsof me voortaan een schoft vond en niet meer op contact van mij zat te wachten. Heel pijnlijk en onbegrijpelijk voor mij allemaal, ik snapte er niets van.

Wel vind ik haar keuze aan de andere kant ook heel dapper en ben ik trots op haar dat ze de therapie ondergaat omdat ik weet hoe moeilijk ze het vind.

Ook zei ze trouwens een paar weken later nog dat ze een bewuste keuze had gemaakt in deze heftige periodes van therapie en dat ze tussen al die emoties van dat miskraam en de therapie ergens iets van geluk had moeten proeven dat ik in de toekomst haar misschien toch zwanger, maar dat heeft ze niet gevoeld. Dat lijkt mij raar dat je zoiets moet voelen als je met zoveel emoties zit.

Ze is laatst nog een vriend van mij tegengekomen en hem zei ze dat het aan haar lag en niet aan mij. Ze moet aan zichzelf werken en houdt wel van mij.

Voor mij voelt ze onbereikbaar. Ik mis haar enorm en wil er juist voor haar zijn in deze voor haar moeilijke tijden.

Wat kan ik het beste doen? Ik heb geen idee meer. Ik kon haar nog zoveel geven. Ik weet dat ze gelukkig was. Ik weet dat ze bij mij een leven waarin ze gelukkig was, dat zei ze ook steeds en ik zag dat ook aan haar. Ik kon haar nog zoveel geven dat ze nooit heeft gehad. Zowel op gebied van liefde geven als op het gebied in de kwaliteit van het leven omdat ze al zo weinig heeft en kan doen

Wie herkent dit en kan me van wat advies ofzo voorzien?

Sorry voor de lange tekst