Gesprek voeren met mensen die niet luisteren.

14-01-2019 15:59 95 berichten
Ik probeer vaak in een gesprek , ook mijn verhaal te vertellen.
Maar vaak wordt ik in de rede gevallen...door blijven vertellen heeft geen zin.
Mijn partner probeert er wel mee op te letten , maar heeft er zelf vaak geen erg in...omdat ie zelf vaak ook graag veel vertelt.
Verder valt mij op , dat mensen steeds vaker niet naar andere mensen luisteren.
Of dat het ze niet boeit ofzo...
Is dat normaal tegenwoordig of..
Wat vinden jullie ?
anoniem_380540 wijzigde dit bericht op 01-02-2019 20:06
1.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel... en dan later achter iets komen wat jij al eerder aangegeven hebt of hebt gezegd... Het is net alsof mensen te chaotisch en druk zijn met het leven om naar jou te luisteren. Het klinkt stom maar ik zou gewoon zeggen 'Mag ik ook even iets vertellen?'
Alle reacties Link kopieren
Gewoon een klap voor hun harses geven en zeggen: wie niet horen wil moet maar voelen.
anoniem_369373 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 16:09
2.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
wat wil jij dan zo graag vertellen, waarom luister jij niet gewoon?

en zoek gewoon voortaan mensen op waarbij het minder voorkomt, denk aan mensen die veel vragen stellen bijvoorbeeld, die willen vast ook wel een antwoord horen
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
Of als mensen door je heen willen praten, net even iets harder gaan praten. (zo van, IK ben aan het praten). Mensen willen graag hun eigen verhaal kwijt en vinden luisteren vaak heel erg moeilijk.
Iedereen vlamt op zijn eigen moment.
Ik herken het niet.
De meeste mensen luisteren niet. Ze wachten op hun beurt. Ze praten wel met de ander, maar ze voeren een gesprek met zichzelf.
Echt erdoor drukken als het moet inderdaad.
Ik herken het ook, en mensen gaan niet vanzelf luisteren. Je moet dan echt je stem harder maken en heel duidelijk zijn: Dit vertel ik nu.
Wel jammer dat dat vaak zo moet. Veel mensen nemen de ruimte die je zelf geeft.
Alle reacties Link kopieren
daar kun je wel trucjes voor leren, handigheidjes.
Als je 3 zaken aan de orde wil brengen, van te voren zeggen: ik wil graag drie punten benoemen, Punt 1...
Mensen weten dan, hoelang je nog aan het woord bent.
Zo zijn er meer trucs.

Ook met subtiele handgebaren, kun je mensen vriendelijk even stil leggen.
Echt... het is te leren
(en sommige mensen kunnen het van nature, dus die herkennen je topic niet)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dit wel: zelf ben ik soms best wel stil en luister ik meer dan dat ik zelf meteen begin met lullen. Bij mijn schoonfamilie kom ik er bijvoorbeeld nooit door, omdat ik altijd netjes wacht tot een ander is uitgepraat.

Zij tetteren overigens allemaal door elkaar heen en gaan steeds harder praten. Ze bedoelen het helemaal niet verkeerd, maar ik heb hierdoor wel geleerd om wat meer de aandacht op mezelf te vestigen als ik eenmaal wat wil vertellen (houding/stemgeluid/toonhoogte).

Ik ben meer een luisteraar, maar ik herken wel wat je bedoelt met dat mensen niet meer écht naar je willen luisteren of de interesse niet oprecht is. Dat mensen vragen 'hoe gaat het nu met je' en dan totaal niet luisteren. Echt heel storend vind ik het. Dat is ook één van de redenen dat ik een aantal vriendschappen heb laten doodbloeden. Ik moest altijd luisteren, maar zodra ik iets had, werd er overheen gepraat of snel over iets anders begonnen.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het, daardoor praat ik niet veel in groepen. Het leuke is dat het in mijn omgeving vaak de mensen zijn die zichzelf ontzettend sociaal vinden.
Alle reacties Link kopieren
Leuk altijd in dit soort topics: iedereen herkent het. Bij anderen. Want zelf doen ze het juist niet.

Yeah, right.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
14-01-2019 16:31
Leuk altijd in dit soort topics: iedereen herkent het. Bij anderen. Want zelf doen ze het juist niet.

Yeah, right.
Ik heb een keer mee gemaakt, dat ik echt lang naar een ander luisterde.
Het verhaal was lang, heel lang.
En saai, heel saai.
Op een gegeven moment viel ik bijna in slaap.
Wie zijn die mensen? Dat lijkt mij nogal uitmaken...alleen van belangrijke mensen (partner, gezinsleden en een handjevol goede vrienden) verwacht ik dat ze naar me luisteren. En doen ze dat te vaak niet, dan worden ze aangesproken of knikker ik ze uiteindelijk uit mn leven als het te ernstig wordt.

Maar je moet ook kritisch zijn over wat je deelt. Als zij bijv elke keer hetzelfde aan moeten horen (al dan niet in een ander jasje) dan zou ik ook niet meer luisteren. En kritisch zijn over hoe vaak ze naar je moeten luisteren...niet in elk gesprek moet het ook over jou gaan.

Voor anderen geldt: mooi als je luistert, dan krijg je dat terug. Zo niet, dan luister ik ook niet meer. Ik vind het niet zo belangrijk om veel gehoord te worden, ik weet wat ik waard ben dus als je niet luistert, ook prima....maar dan is het andersom ook klaar.
Alle reacties Link kopieren
karin6789 schreef:
14-01-2019 16:35
Ik heb een keer mee gemaakt, dat ik echt lang naar een ander luisterde.
Het verhaal was lang, heel lang.
En saai, heel saai.
Op een gegeven moment viel ik bijna in slaap.
Hebben we dat niet allemaal wel eens meegemaakt?
Zoals we ook heus allemaal wel eens zo graag ons eigen verhaal willen vertellen dat we daarvoor iemand in de rede vallen.
Niks menselijks is ons vreemd.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Ik ben juist iemand die er zelf op moet letten dat ik niet teveel aan het woord ben. Ik vraag en luister zeker wel, maar ik vertel ook veel. En op werk bijvoorbeeld willen mensen altijd graag dat ik dingen vertel.

Soms hoor ik een ander iets vertellen waar ik ook bij was, en dan snap ik wel waarom mensen afhaken. Te langdradig, geen goede opbouw, details die niemand interesseren. Ik zou precies dezelfde gebeurtenis of projectplan dan totaal anders beschrijven.

Niet dat ik het dan overneem, maar ik bedoel er mee aan te geven dat niet iedereen even goed is iets te vertellen op een manier die bij anderen aankomt.

Dat geldt ook voor antwoorden op “hoe gaat het met je?”. Je hoeft er geen film van te maken, maar als je aandacht wil, zul je het toch zo moeten vertellen dat een ander er wat mee kan. En dat verschilt dus per publiek. Ik vertel dezelfde dingen heel anders aan verschillende mensen.

Dat gezegd hebbende. Mensen niet uit laten praten is gewoon onbeschoft, en dat hoef je niet te pikken.
Goede communicatie is erg lastig.

Ik vind het heel erg vervelend wanneer ik merk dat iemand mij wel hoort, maar niet luistert naar WAT ik zeg. Maar ik betrap mezelf er ook soms op dat ik soms invul voor anderen of dat ik als ik heel enthousiast ben maar door blijf ratelen :facepalm:

In een gesprek op mijn beurt wachten is soms ook erg moeilijk
Ik herken het ook in gesprekken met mensen... dan zijn ze iets aan het vertellen en dan wil ik erop reageren en dan zoek ik naar een gaatje waar dat kan en dan begin ik met praten en dan ratelt die persoon weer verder. Om dan een tijd later op te merken dat ik zo stil ben of dan komt men "heb jij ook nog iets te vertellen?" ehh nee inmiddels niet meer/geen zin meer in om iets te vertellen.
anoniem_647dc71738af4 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 16:54
0.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik laat mensen heel vaak niet uitpraten.
Meestal omdat ik halverwege al weet wat er komt en ik dan alvast ga reageren.
Soms omdat ik halverwege al wil reageren op wat er tot dan toe gezegd is en ik bang ben dat ik mijn reactie vergeet als ik de ander eerst nog laat uitpraten.

Ik denk sneller dan de meeste mensen praten, daar kan ik allemaal niet op wachten hoor.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
14-01-2019 16:50
Ik laat mensen heel vaak niet uitpraten.
Meestal omdat ik halverwege al weet wat er komt en ik dan alvast ga reageren.
Soms omdat ik halverwege al wil reageren op wat er tot dan toe gezegd is en ik bang ben dat ik mijn reactie vergeet als ik de ander eerst nog laat uitpraten.

Ik denk sneller dan de meeste mensen praten, daar kan ik allemaal niet op wachten hoor.
Dat heeft iedereen, meestal weet je wel hoe een zin loopt. Toch is het netjes iemand uit te laten praten.
butterfly- schreef:
14-01-2019 16:52
Dat heeft iedereen, meestal weet je wel hoe een zin loopt. Toch is het netjes iemand uit te laten praten.
Bovendien herkennen we ook allemaal de mensen die je zin afmaken met iets dat je helemaal niet zou gaan zeggen!

Ik herken de drang om te onderbreken, maar ik probeer toch altijd netjes af te wachten. Het is lang niet altijd zo voorspelbaar als je denkt.

Maar ik weet van mezelf dat ik daar op moet letten, dus vandaar dat ik daar scherp op probeer te zijn in gesprek.
Ik stel altijd juist veel vragen aan anderen en word als een goed luisteraar gezien. Maar de reden daarvan is volgens mij eveneens eigenbelang.
Solomio schreef:
14-01-2019 16:31
Leuk altijd in dit soort topics: iedereen herkent het. Bij anderen. Want zelf doen ze het juist niet.

Yeah, right.
Oh ik wel hoor. Ik val mensen in de rede, soms omdat het me te lang duurt voordat ze een punt maken en soms uit enthousiasme en heb ik het niet eens door. En ik vind mezelf inderdaad heel sociaal. En ik verwacht dat mensen als ze wat te vertellen hebben dat gewoon doen, en niet dat ze wachten tot ze het gevoel hebben dat er ruimte voor is. Of dat, als ik het niet door heb, ze me in de rede vallen en zeggen ‘ik was nog niet uitgepraat’. Want ik doe het niet expres doorgaans en ik stop heus als mensen iets willen vertellen. Ik overschat alleen regelmatig de mate waarin mensen regie over een gesprek kunnen pakken. Ik kan dat zelf prima en ik ga er vanuit dat anderen dat ook kunnen.
butterfly- schreef:
14-01-2019 16:52
Dat heeft iedereen, meestal weet je wel hoe een zin loopt. Toch is het netjes iemand uit te laten praten.
Ja, in formele situaties, maar in informele vind ik het echt onnodig. Mij stoort het ook niet als het de andere kant op gaat. Met mijn moeder kan ik gesprekken voeren in halve zinnen, onbegrijpbaar voor een ander, maar wij zijn in een half uur weer volledig bijgepraat :D
Thordis* schreef:
14-01-2019 16:58
Oh ik wel hoor. Ik val mensen in de rede, soms omdat het me te lang duurt voordat ze een punt maken en soms uit enthousiasme en heb ik het niet eens door. En ik vind mezelf inderdaad heel sociaal. En ik verwacht dat mensen als ze wat te vertellen hebben dat gewoon doen, en niet dat ze wachten tot ze het gevoel hebben dat er ruimte voor is. Of dat, als ik het niet door heb, ze me in de rede vallen en zeggen ‘ik was nog niet uitgepraat’. Want ik doe het niet expres doorgaans en ik stop heus als mensen iets willen vertellen. Ik overschat alleen regelmatig de mate waarin mensen regie over een gesprek kunnen pakken. Ik kan dat zelf prima en ik ga er vanuit dat anderen dat ook kunnen.
En dit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven