Psyche
alle pijlers
Stoppen met pulken/skin picking/dermatillomanie
woensdag 16 januari 2019 22:00
Ik heb dermatillomanie.
Deze link legt goed uit wat het is: https://www.huidzorghouten.nl/skin-pick ... -te-pulken
En in dit forum is er al eens uitgebreid over gesproken: psyche/compulsive-skin-picking-titillom ... ages/44792
Toch ben ik een nieuw topic gestart, omdat ik wil stoppen!
En ik hoop hiermee anderen te vinden die ook willen stoppen dan kunnen we elkaar helpen en motiveren.
Korte introductie:
Ik zit met name aan mijn gezicht. Het is begonnen in de pubertijd met puistjes uitknijpen. Dit werd steeds erger: bultjes moéten weg. Op een gegeven moment zag ik wel in dat het niet handig was, maar ik hield mezelf voor dat als ik ouder werd, de puistjes weg zouden gaan en ik wel zou stoppen. Inmiddels zie ik in dat dat niet zo werkt. Ik ben 28 en het is gewoon echt een dwangstoornis. Inmiddels zit ik ook wel eens aan bultjes op mijn armen en rondom mijn decolleté.
Nog niet zo erg dat ik niet de deur uit durf, maar het is duidelijk te zien en een stuk lelijker dan als ik het niet zou doen. Ik maak mezelf lelijk..
Ik heb niet eens acné ofzo, het zijn meestal soort van talgbultjes of kleine puistjes.
Ik neem me al jaren voor om te stoppen, maar dat lukt niet.
Dit wordt mijn laatste poging om zelf te stoppen, mislukt het weer, dan ga ik actief hulp zoeken.
Waarom niet gelijk hulp zoeken? De laatste keer dat ik het aan mijn huisarts vroeg zei ze doodleuk: gewoon stoppen? Dus daar had ik niks aan. Ik heb nu een nieuwe huisarts, maar ik krijg over een maandje een spiraal. Ze waarschuwde me toen gelijk dat ze zag dat ik wat puistjes/plekjes heb en dat die erger kunnen worden nu ik van de pil naar de spiraal ga. Ik heb geen speciale pil tegen puistjes, dus ik hoop dat het meevalt. Maar als ik dan hulp zoek, lijkt het me het handigst een paar maandjes de effecten van die spiraal af te wachten.
Ik denk namelijk dat hulp zowel de psychische kant als het huidprobleem aanpakt.
Hoe mijn huid op de spiraal reageert wacht ik dus even af, maar in tussen wil ik proberen het mentale deel aan te pakken: stoppen!
Wie doet er met me mee?
Ik heb de volgende maatregelen bedacht:
1) Alle spiegels in huis afplakken (het helpt als ik het niet zie)
2) Een timer zetten op toiletbezoekjes op het werk (hier kan ik spiegel niet afplakken en gaat het telkens mis). Maximaal 1 minuut bijvoorbeeld.
3) Niet aan mijn gezicht zitten. Zodra ik iets voel zitten, wil ik het al weg hebben. Heeft iemand hier een methode voor? Het gaat vaak gedachteloos.
4) Kleding dragen waarbij ik niet bij andere plekken kan. Mijn armen zagen er van de zomer niet uit, maar nu in de wintermaanden gaat het stukken beter. Ik hoop daarom dat stoppen lukt voordat het weer mooi weer wordt.
5) Focussen op het niet wíllen. Dus niet: het mag niet, maar ik wil het niet.
6) Als ik wél in een spiegel kijk, mezelf een grote glimlach geven en focussen op dat ik er best leuk uit zie i.p.v. op kleine bultjes die niemand anders ziet.
Heeft iemand meer ideeën? Ik zit zelf nog te denken aan iets alternatiefs wat ik kan doen als ik de drang voel om te pulken, b.v. een kneedbal. Maar het liefst iets dat anderen niet opvalt (dus niet een kneedbal
).
Daarnaast ga ik nog verder googlen. Ik zie al wat interessante TED filmpjes over 'breaking bad habits'.
Maar voor nu ben ik heel benieuwd of er meer mensen zijn die hier last van hebben, er helemaal klaar mee zijn en met mij mee willen doen om te stoppen. Laat van je horen!
Deze link legt goed uit wat het is: https://www.huidzorghouten.nl/skin-pick ... -te-pulken
En in dit forum is er al eens uitgebreid over gesproken: psyche/compulsive-skin-picking-titillom ... ages/44792
Toch ben ik een nieuw topic gestart, omdat ik wil stoppen!
En ik hoop hiermee anderen te vinden die ook willen stoppen dan kunnen we elkaar helpen en motiveren.
Korte introductie:
Ik zit met name aan mijn gezicht. Het is begonnen in de pubertijd met puistjes uitknijpen. Dit werd steeds erger: bultjes moéten weg. Op een gegeven moment zag ik wel in dat het niet handig was, maar ik hield mezelf voor dat als ik ouder werd, de puistjes weg zouden gaan en ik wel zou stoppen. Inmiddels zie ik in dat dat niet zo werkt. Ik ben 28 en het is gewoon echt een dwangstoornis. Inmiddels zit ik ook wel eens aan bultjes op mijn armen en rondom mijn decolleté.
Nog niet zo erg dat ik niet de deur uit durf, maar het is duidelijk te zien en een stuk lelijker dan als ik het niet zou doen. Ik maak mezelf lelijk..
Ik heb niet eens acné ofzo, het zijn meestal soort van talgbultjes of kleine puistjes.
Ik neem me al jaren voor om te stoppen, maar dat lukt niet.
Dit wordt mijn laatste poging om zelf te stoppen, mislukt het weer, dan ga ik actief hulp zoeken.
Waarom niet gelijk hulp zoeken? De laatste keer dat ik het aan mijn huisarts vroeg zei ze doodleuk: gewoon stoppen? Dus daar had ik niks aan. Ik heb nu een nieuwe huisarts, maar ik krijg over een maandje een spiraal. Ze waarschuwde me toen gelijk dat ze zag dat ik wat puistjes/plekjes heb en dat die erger kunnen worden nu ik van de pil naar de spiraal ga. Ik heb geen speciale pil tegen puistjes, dus ik hoop dat het meevalt. Maar als ik dan hulp zoek, lijkt het me het handigst een paar maandjes de effecten van die spiraal af te wachten.
Ik denk namelijk dat hulp zowel de psychische kant als het huidprobleem aanpakt.
Hoe mijn huid op de spiraal reageert wacht ik dus even af, maar in tussen wil ik proberen het mentale deel aan te pakken: stoppen!
Wie doet er met me mee?
Ik heb de volgende maatregelen bedacht:
1) Alle spiegels in huis afplakken (het helpt als ik het niet zie)
2) Een timer zetten op toiletbezoekjes op het werk (hier kan ik spiegel niet afplakken en gaat het telkens mis). Maximaal 1 minuut bijvoorbeeld.
3) Niet aan mijn gezicht zitten. Zodra ik iets voel zitten, wil ik het al weg hebben. Heeft iemand hier een methode voor? Het gaat vaak gedachteloos.
4) Kleding dragen waarbij ik niet bij andere plekken kan. Mijn armen zagen er van de zomer niet uit, maar nu in de wintermaanden gaat het stukken beter. Ik hoop daarom dat stoppen lukt voordat het weer mooi weer wordt.
5) Focussen op het niet wíllen. Dus niet: het mag niet, maar ik wil het niet.
6) Als ik wél in een spiegel kijk, mezelf een grote glimlach geven en focussen op dat ik er best leuk uit zie i.p.v. op kleine bultjes die niemand anders ziet.
Heeft iemand meer ideeën? Ik zit zelf nog te denken aan iets alternatiefs wat ik kan doen als ik de drang voel om te pulken, b.v. een kneedbal. Maar het liefst iets dat anderen niet opvalt (dus niet een kneedbal
).Daarnaast ga ik nog verder googlen. Ik zie al wat interessante TED filmpjes over 'breaking bad habits'.
Maar voor nu ben ik heel benieuwd of er meer mensen zijn die hier last van hebben, er helemaal klaar mee zijn en met mij mee willen doen om te stoppen. Laat van je horen!
woensdag 16 januari 2019 22:31
Hoi chicko
Wat vervelend voor je. Ik weet uit ervaring hoe ernstig het is. Dat je vaak de deur niet uit durft laat staan zonder make-up. Ik heb er vanaf mijn 15e tot mijn 25e ongeveer last van gehad. Ik ben rond mijn 25e naar een cognitieve gedragstheurapeut gegaan. Ik heb daar maar twee sessies gehad, maar ze gaf als tip om die tics te noteren. Confronteer jezelf er ook mee. Doe een elastiekje om je arm en trek eraan elke keer als je van plan bent om te pulken (doet ook een beetje pijn: negatieve prikkel). Zet daarnaast een streepje in een schrift elke keer dat je pulkt/krabt en probeer het aantal streepjes af te bouwen. Mij hielp uiteindelijk vooral het wegnemen van stress. Afgestudeerd en daarna verdween het probleem. Soms tijdens werk pulk ik nog wel eens maar dat is niks vergeleken bij vroeger. Probeer iig therapie en probeer stress te verminderen.
Wat vervelend voor je. Ik weet uit ervaring hoe ernstig het is. Dat je vaak de deur niet uit durft laat staan zonder make-up. Ik heb er vanaf mijn 15e tot mijn 25e ongeveer last van gehad. Ik ben rond mijn 25e naar een cognitieve gedragstheurapeut gegaan. Ik heb daar maar twee sessies gehad, maar ze gaf als tip om die tics te noteren. Confronteer jezelf er ook mee. Doe een elastiekje om je arm en trek eraan elke keer als je van plan bent om te pulken (doet ook een beetje pijn: negatieve prikkel). Zet daarnaast een streepje in een schrift elke keer dat je pulkt/krabt en probeer het aantal streepjes af te bouwen. Mij hielp uiteindelijk vooral het wegnemen van stress. Afgestudeerd en daarna verdween het probleem. Soms tijdens werk pulk ik nog wel eens maar dat is niks vergeleken bij vroeger. Probeer iig therapie en probeer stress te verminderen.
woensdag 16 januari 2019 23:32
Ik heb dit ook en heb ook behoorlijk wat littekens aangezien mijn huid donker is en littekens dus ook donker kleuren, vooral op rug en armen. Mijn gezicht is gelukkig niet heel gehavend. Op dit moment is het wat minder, maar geheel stoppen is me niet gelukt. Stoppen met roken heb ik als 10 keer makkelijker ervaren.
Wat betreft tips zit ik te denken aan je vingertoppen af tapen met iets van leukoplast als je thuis bent.
Wat betreft tips zit ik te denken aan je vingertoppen af tapen met iets van leukoplast als je thuis bent.
donderdag 17 januari 2019 08:41
Die tips met pleisters afplakken en dikke Sudocreme op je gezicht als je thuis bent (als masker)/mooie make-up die je niet wil verknallen of zelfs handschoenen aan heb ik ook geprobeerd.. maar ik trok het er vervolgens allemaal weer af![😅]()
vandaar dat ik echt denk dat het psychisch aanpakken het beste werkt. Maar iedereen moet natuurlijk zijn eigen methodes zoeken waar je je fijn bij voelt. Het wordt wel eens omschreven als een alcohol of drugsverslaving. Dezelfde delen in je hersenen lichten op als je ermee bezig bent.. en het doel is tijdens therapie dus om nieuw gedrag/nieuwe gedachtes aan te leren. Anyway, gaat missxhien nog een beetje ver voor sommigen maar veel succes en sterkte iig!
vandaar dat ik echt denk dat het psychisch aanpakken het beste werkt. Maar iedereen moet natuurlijk zijn eigen methodes zoeken waar je je fijn bij voelt. Het wordt wel eens omschreven als een alcohol of drugsverslaving. Dezelfde delen in je hersenen lichten op als je ermee bezig bent.. en het doel is tijdens therapie dus om nieuw gedrag/nieuwe gedachtes aan te leren. Anyway, gaat missxhien nog een beetje ver voor sommigen maar veel succes en sterkte iig!
donderdag 17 januari 2019 12:38
Heel herkenbaar. Ik heb er zelf ook al iets meer dan 10 jaar last van.
Wat bij mij enorm heeft geholpen zijn acrylnagels. Ik heb ze nu een aantal maanden. Ik heb ze ook expres iets langer. Ik heb nergens meer grip op. Velletjes kan ik niet meer beetpakken of aan trekken. Ik kan nog wel krabben aan mijn gezicht, maar ik haal niets meer open. Er kwam ineens een soort van rust over me heen. Plus omdat je zulke verzorgde mooie nagels hebt, is het extra motivatie om het ook mooi te blijven houden.
Je moet er natuurlijk wel van houden, en je baan moet het toelaten, maar als je het zou kunnen proberen zou ik het aanraden. Goodluck
Wat bij mij enorm heeft geholpen zijn acrylnagels. Ik heb ze nu een aantal maanden. Ik heb ze ook expres iets langer. Ik heb nergens meer grip op. Velletjes kan ik niet meer beetpakken of aan trekken. Ik kan nog wel krabben aan mijn gezicht, maar ik haal niets meer open. Er kwam ineens een soort van rust over me heen. Plus omdat je zulke verzorgde mooie nagels hebt, is het extra motivatie om het ook mooi te blijven houden.
Je moet er natuurlijk wel van houden, en je baan moet het toelaten, maar als je het zou kunnen proberen zou ik het aanraden. Goodluck
donderdag 17 januari 2019 21:33
Bedankt voor alle reacties en tips!
De tips over het elastiekje om de pols, leukoplastpleisters en acrylnagels ga ik toevoegen aan mijn lijstje. Acrylnagels passen eigenlijk niet bij me, maar ik zie dat je ook hele subtiele hebt. Ik zou me daardoor denk ik vooral bewuster zijn van wat ik met mijn vingers doe.
@Girlnextdoor30, ik denk zeker dat het psychische hulp zou helpen. Inmiddels zie ik het ook als verslaving; ik heb al zo vaak me voorgenomen om te stoppen. Psychische hulp zoeken is voor mij wel een drempel. Dus ik zie dit als laatste check of ik het op eigen kracht kan en zo niet dan is het duidelijk en heb ik hulp nodig.
Stress speelt bij mij ook wel een factor. Op mijn vorige werk zat ik totaal niet lekker in mijn vel, toen ben ik aan bultjes op mijn armen begonnen. Maar als ik op vakantie ben, kan ik er ook niet vanaf blijven, dus me goed voelen betekent niet dat ik ermee stop.
@Pinda86, wauw, dat stoppen met roken makkelijker ging! Ik heb zelf nooit een andere verslaving (in welke mate dan ook) gehad. Maar doordat ik hier zo veel moeite mee heb, heb ik wel meer begrip gekregen voor mensen die moeite hebben met een verslaving of slechte gewoonte proberen te stoppen.
De tips over het elastiekje om de pols, leukoplastpleisters en acrylnagels ga ik toevoegen aan mijn lijstje. Acrylnagels passen eigenlijk niet bij me, maar ik zie dat je ook hele subtiele hebt. Ik zou me daardoor denk ik vooral bewuster zijn van wat ik met mijn vingers doe.
@Girlnextdoor30, ik denk zeker dat het psychische hulp zou helpen. Inmiddels zie ik het ook als verslaving; ik heb al zo vaak me voorgenomen om te stoppen. Psychische hulp zoeken is voor mij wel een drempel. Dus ik zie dit als laatste check of ik het op eigen kracht kan en zo niet dan is het duidelijk en heb ik hulp nodig.
Stress speelt bij mij ook wel een factor. Op mijn vorige werk zat ik totaal niet lekker in mijn vel, toen ben ik aan bultjes op mijn armen begonnen. Maar als ik op vakantie ben, kan ik er ook niet vanaf blijven, dus me goed voelen betekent niet dat ik ermee stop.
@Pinda86, wauw, dat stoppen met roken makkelijker ging! Ik heb zelf nooit een andere verslaving (in welke mate dan ook) gehad. Maar doordat ik hier zo veel moeite mee heb, heb ik wel meer begrip gekregen voor mensen die moeite hebben met een verslaving of slechte gewoonte proberen te stoppen.
vrijdag 18 januari 2019 09:29
OMG, is dit een dwangstoornis, ik heb het ook! Nooit over nagedacht maar nu ik dat weet wil ik er spontaan mee stoppen want ik wil geen dwangstoornis. Ik heb het niet zo erg (denk ik) maar toch altijd wel een wondje of 10 verspreid over mijn lichaam waar ik dagelijks aan zit te pulken. Het heeft bij mij niet te maken met stress maar puur dat ik de huid weer glad wil hebben. Besef ik me nu pas overigens...
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
vrijdag 18 januari 2019 13:12
Je bent niet de enige, ik loop hier inmiddels al zo’n 13 jaar mee rond. (En terwijl ik dit schrijf besef ik dat er een puistje op mijn neus zit en zit er spontaan aan te pulken). Een dwangstoornis? Ja, dat is het absoluut. In mijn gezicht valt het gelukkig wel mee, ik heb daar niet heel vaak plekjea maar op mijn armen en borsten heb ik veel kleine littekens en vooral in de zomer zie je dit heel erg. Ik vind het verschrikkelijk maar heb zelf nog niks specifieks kunnen vinden wat echt helpt. Enkele tips hier ga ik zeker meenemen en hopelijk kunnen wij elkaar er zo doorheen helpen!
vrijdag 18 januari 2019 14:14
Yes! We can do this!
Ik heb nu nog een paar korstjes van plekjes die ik eerder deze week heb veroorzaakt. Als ik moeite heb de neiging te onderdrukken daaraan te zitten, ga ik naar dit forum om de (nieuwe) berichten te (her)lezen.
@mevrouwiglesias: bij mij is het ook heel sterk een drang om bultjes en oneffenheden weg te willen hebben. Maar ik heb wel het idee dat die drang erger is bij stress.
Ik heb nu nog een paar korstjes van plekjes die ik eerder deze week heb veroorzaakt. Als ik moeite heb de neiging te onderdrukken daaraan te zitten, ga ik naar dit forum om de (nieuwe) berichten te (her)lezen.
@mevrouwiglesias: bij mij is het ook heel sterk een drang om bultjes en oneffenheden weg te willen hebben. Maar ik heb wel het idee dat die drang erger is bij stress.
vrijdag 18 januari 2019 15:19
Ik herken het ook. Wat ik het allermoeilijkst vind is het volhouden.
Ik kan prima een hele dag niet aan een velletje of pukketje zitten, vooral als ik op het werk ben. Maar ik ben me er wel de hele dag bewust van.
Soms zelfs 2 dagen. Maar dan komt er een moment waarop ik er toch even aan voel. En dan.....gaat het mis.
Ik zeg steeds tegen mezelf niet doen, niet doen, slecht voor je huid, het geneest zo niet, het wordt lelijker, je krijgt littekens, morgen is het dan weer erger etc etc. Dat gaat dan een paar minuten goed, naar dan krijg ik zo’n onweerstaanbare drang om eraan te plukken dat het MOET. Terwijl ik in mijn hoofd roep: NIET DOEN!!! Gaat mijn hand toch.
En hoe fijn het voelt als er dan een velletje afkomt...
Het klinkt zo idioot als ik het zo opschrijf, maar zo gaat het wel.
Ik heb het oo met velletjes langs mijn vingers en op mijn voeten. Tot bloedens aan toe soms.
Maar ach, ik kan ermee leven. Al baal ik wel van het gebrek aan zelfcontrole.
Ik kan prima een hele dag niet aan een velletje of pukketje zitten, vooral als ik op het werk ben. Maar ik ben me er wel de hele dag bewust van.
Soms zelfs 2 dagen. Maar dan komt er een moment waarop ik er toch even aan voel. En dan.....gaat het mis.
Ik zeg steeds tegen mezelf niet doen, niet doen, slecht voor je huid, het geneest zo niet, het wordt lelijker, je krijgt littekens, morgen is het dan weer erger etc etc. Dat gaat dan een paar minuten goed, naar dan krijg ik zo’n onweerstaanbare drang om eraan te plukken dat het MOET. Terwijl ik in mijn hoofd roep: NIET DOEN!!! Gaat mijn hand toch.
En hoe fijn het voelt als er dan een velletje afkomt...
Het klinkt zo idioot als ik het zo opschrijf, maar zo gaat het wel.
Ik heb het oo met velletjes langs mijn vingers en op mijn voeten. Tot bloedens aan toe soms.
Maar ach, ik kan ermee leven. Al baal ik wel van het gebrek aan zelfcontrole.
vrijdag 18 januari 2019 16:13
@pplakke: dankjewel! Dat ga ik onthouden. Ik overweeg ook naar de huisarts/dermatoloog te gaan mocht mijn huid slechter worden.
Hoewel ik ook denk dat het puistjes en meeëters uitdrukken het juist erger maakt. We gaan het zien.
@helena2: heel herkenbaar! Ik wil er nu wel echt vanaf. Vooral ook omdat het in mijn gezicht is en ik veel mooier zou zijn als ik het niet zou doen. Maar ook omdat ik vind dat ik die zelfcontrole zou moeten kunnen hebben.
Zojuist zat ik aan een plekje in mijn hals terwijl ik er naar keek en pas halverwege realiseerde ik me dat. Zo bizar, hoe je voor je eigen neus dat soort dingen onbewust doet.
Ik ga morgen nepnagels laten zetten. Zou ik normaal nooit doen, maar verwacht dat ik dan me wel bewust ben van wat ik met mijn vingers doe. Hier staan ook nog interessante tips:
https://themighty.com/2018/01/unexpecte ... n-picking/
Tekenen en een ketting om mee te friemelen ga ik uitproberen.
Hoewel ik ook denk dat het puistjes en meeëters uitdrukken het juist erger maakt. We gaan het zien.
@helena2: heel herkenbaar! Ik wil er nu wel echt vanaf. Vooral ook omdat het in mijn gezicht is en ik veel mooier zou zijn als ik het niet zou doen. Maar ook omdat ik vind dat ik die zelfcontrole zou moeten kunnen hebben.
Zojuist zat ik aan een plekje in mijn hals terwijl ik er naar keek en pas halverwege realiseerde ik me dat. Zo bizar, hoe je voor je eigen neus dat soort dingen onbewust doet.
Ik ga morgen nepnagels laten zetten. Zou ik normaal nooit doen, maar verwacht dat ik dan me wel bewust ben van wat ik met mijn vingers doe. Hier staan ook nog interessante tips:
https://themighty.com/2018/01/unexpecte ... n-picking/
Tekenen en een ketting om mee te friemelen ga ik uitproberen.
vrijdag 18 januari 2019 16:44
+1. Nooit geweten dat dit een dwangstoornis kon zijn...mevrouwiglesias schreef: ↑18-01-2019 09:29OMG, is dit een dwangstoornis, ik heb het ook! Nooit over nagedacht maar nu ik dat weet wil ik er spontaan mee stoppen want ik wil geen dwangstoornis. Ik heb het niet zo erg (denk ik) maar toch altijd wel een wondje of 10 verspreid over mijn lichaam waar ik dagelijks aan zit te pulken. Het heeft bij mij niet te maken met stress maar puur dat ik de huid weer glad wil hebben. Besef ik me nu pas overigens...
Ik weet wel dat niet kunnen zien niet kunnen doen is, dus ik heb geen spiegels waarin ik de risicozônes kan zien en ik douche vaak met het licht uit en dat op de gang aan zodat ik de plekjes niet zie.
Bij mij is het niet zozeer peuteren, maar dingen uitdrukken, zoals puistjes, gerstenkorrels en ingegroeide haartjes. Mijn bikinilijn heeft er jaren als slagveld uitgezien. Gelukkig is het minder geworden naarmate ik minder stress heb (ben vijf jaar geleden uit een gewelddadige relatie gevlucht) maar soms val ik weer terug.
Als ik bovenstaande lees, snap ik niet dat ik dit niet eerder door heb gehad...
vrijdag 18 januari 2019 17:45
O ja en ik vind het wel fijn om als ik een drang heb om oneffenheden uit te knijpen of te gaan pulken, om dan naar dr. Pimpelpopper video’s te kijken.
Je zou zeggen dat het daardoor juist erger wordt, maar dat is vreem genoeg niet zo. Het is nl met name het satisfying gevoel dat er iets weggaat, oplost, minder wordt, glad wordt, wat ik het fijnst vind.
En dat kan ik dus ook krijgen door naar anderen te kijken. Daarna kan ik het bij mezelf echt veel beter weerstaan.
Je zou zeggen dat het daardoor juist erger wordt, maar dat is vreem genoeg niet zo. Het is nl met name het satisfying gevoel dat er iets weggaat, oplost, minder wordt, glad wordt, wat ik het fijnst vind.
En dat kan ik dus ook krijgen door naar anderen te kijken. Daarna kan ik het bij mezelf echt veel beter weerstaan.
vrijdag 18 januari 2019 17:50
Bij mij helpt het om mijn handen vol te hebben met bijvoorbeeld een haakwerkje. Ik trek altijd aan de velletjes van mijn nagelriemen en lippen, met als gevolg ontstekingen. Als ik voel dat het weer begint ga ik mijn nagels beetje vijlen of ik ga dus haken. Of flossen. En een fidgetcube heb ik hier ook liggen.
zaterdag 19 januari 2019 13:03
Bij mij is het het ook dingen uitdrukken, met name in mijn gezicht, maar op mijn armen heb ik ook een soort talgbultjes waar ik het ook mee doe.
Wat dat betreft klinken die pimpelpopper video's ook wel als een goed idee.
Ik neem de Kylena spiraal. Tja, ik ga het wel proberen. M'n vriend en ik willen volgend jaar een lange reis maken van +6mnd. Het lijkt me dan erg fijn geen pil te hebben die ik kan kwijtraken.
Wat dat betreft klinken die pimpelpopper video's ook wel als een goed idee.
Ik neem de Kylena spiraal. Tja, ik ga het wel proberen. M'n vriend en ik willen volgend jaar een lange reis maken van +6mnd. Het lijkt me dan erg fijn geen pil te hebben die ik kan kwijtraken.
dinsdag 22 januari 2019 18:48
De nepnagels werken tot nu toe uitstekend! Als ik iets heb uitgedrukt, wordt het meestal een klein wondje en vervolgens pulk ik hiervan het korstje telkens weer af. Nou, korstjes afkrabben met deze nagels zit er niet in, ze zijn veel te dik. Nadeel: veters losmaken e.d. gaat ook een stuk moeilijker. 
Ik heb ontdekt dat ik 2 triggers heb:
- oneffenheden zien in de spiegel. Thuis heb ik de spiegels afgeplakt, maar op werk gaat dat niet. Daarom houd ik nu als regel aan dat ik niet mag "inzoomen". Een meter afstand houden van de spiegel, want dan kan ik niet zien wat ik allemaal uit zou kunnen drukken. Ik bekijk alleen het totaalplaatje. Wat gelijk veel representatiever is voor hoe anderen mij zien. Zou ik een klein bultje uitknijpen dan zou dat gelijk een rode vlek worden, die veel duidelijker zichtbaar is. Dat wil ik toch niet?
- oneffenheden voelen. Zonder erbij na te denken voel ik aan mijn gezicht en als ik dan een puistje voel, voel ik een sterke drang hem in de spiegel te gaan bekijken om hem uit te knijpen. Hierbij helpen de nepnagels. Alles voelt anders met die dingen dus ik ben me er gelijk van bewust als ik aan mijn gezicht zit.
In 1 moment van zwakte voelde ik een klein puistje naast mijn wenkbrauw, dat ik toen toch voor de spiegel licht heb uitgeknepen. Ik ben gelijk gestopt na het eerste witte puntje. Normaal probeer ik alles eruit te persen en dan wordt het een lelijke plek.
Maar ik denk dat het beter is als ik het helemaal niet doe.
Ik heb een keer gehoord/gelezen dat als het lukt 8 weken "clean" te zijn van een dergelijike gewoonte, dat je hersenen zich dan aanpassen en je er niet meer aan denkt. Het zou mooi zijn als ik deze drang helemaal uit mijn sytsteem krijg.
Hoe gaat het bij anderen? Zijn er meer mensen die hiermee proberen te stoppen?
Ik heb ontdekt dat ik 2 triggers heb:
- oneffenheden zien in de spiegel. Thuis heb ik de spiegels afgeplakt, maar op werk gaat dat niet. Daarom houd ik nu als regel aan dat ik niet mag "inzoomen". Een meter afstand houden van de spiegel, want dan kan ik niet zien wat ik allemaal uit zou kunnen drukken. Ik bekijk alleen het totaalplaatje. Wat gelijk veel representatiever is voor hoe anderen mij zien. Zou ik een klein bultje uitknijpen dan zou dat gelijk een rode vlek worden, die veel duidelijker zichtbaar is. Dat wil ik toch niet?
- oneffenheden voelen. Zonder erbij na te denken voel ik aan mijn gezicht en als ik dan een puistje voel, voel ik een sterke drang hem in de spiegel te gaan bekijken om hem uit te knijpen. Hierbij helpen de nepnagels. Alles voelt anders met die dingen dus ik ben me er gelijk van bewust als ik aan mijn gezicht zit.
In 1 moment van zwakte voelde ik een klein puistje naast mijn wenkbrauw, dat ik toen toch voor de spiegel licht heb uitgeknepen. Ik ben gelijk gestopt na het eerste witte puntje. Normaal probeer ik alles eruit te persen en dan wordt het een lelijke plek.
Maar ik denk dat het beter is als ik het helemaal niet doe.
Ik heb een keer gehoord/gelezen dat als het lukt 8 weken "clean" te zijn van een dergelijike gewoonte, dat je hersenen zich dan aanpassen en je er niet meer aan denkt. Het zou mooi zijn als ik deze drang helemaal uit mijn sytsteem krijg.
Hoe gaat het bij anderen? Zijn er meer mensen die hiermee proberen te stoppen?
dinsdag 22 januari 2019 19:34
Count me in....
puistjes heb ik niet zoveel last van, maar heb je enig idee wat voor slagveld je kunt creëren van een muggenbult ??
Ik heb momenteel 1 plek die steeds open 'moet'. Die zit op mijn onderbeen dus op dit moment niemand die het ziet. Ik merk dat ik er vooral in een 'rustmomentje' aan MOET zitten, bv tijdens een film of het lezen van een boek.
Ik vind het zwaar frustrerend dat ik daar niet af kan blijven. Hoe suf klinkt dat ?!?
puistjes heb ik niet zoveel last van, maar heb je enig idee wat voor slagveld je kunt creëren van een muggenbult ??
Ik heb momenteel 1 plek die steeds open 'moet'. Die zit op mijn onderbeen dus op dit moment niemand die het ziet. Ik merk dat ik er vooral in een 'rustmomentje' aan MOET zitten, bv tijdens een film of het lezen van een boek.
Ik vind het zwaar frustrerend dat ik daar niet af kan blijven. Hoe suf klinkt dat ?!?
Herinner gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag!
dinsdag 22 januari 2019 20:56
Sinds ik hier gelezen heb dat het een dwangstoornis is ben ik reuze gemotiveerd geraakt. Dat wil ik echt niet! Dus ipv ongeveer 10 wondjes per dag open te krabben red ik het nu met gemiddeld 2 tot 3 per dag. En omdat ik van de rest afblijf zijn die nu dus bijna genezen.
Wat ik soms ook wel doe is met een nagelvijltje de korstjes een klein beetje vijlen zodat het glad aanvoelt en er geen randje zit waar je je nagel onder kunt zetten.
Wat ik soms ook wel doe is met een nagelvijltje de korstjes een klein beetje vijlen zodat het glad aanvoelt en er geen randje zit waar je je nagel onder kunt zetten.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
vrijdag 3 mei 2019 09:59
ik lijd hier ook aan... en erg! maar ik wou ook eens weten wat jullie gebruiken van middelen om de wonden te laten genezen. heb al vanalles geprobeerd. zalf ok, maar als je 's morgens moet gaan werken, moet je weer make-up op, en als je 't er 's avond weer afdoet, ligt alles weer open... word er moedeloos van.
zaterdag 4 mei 2019 22:56
Cognitieve gedragstherapie (zoals ook al eerder genoemd) kan echt heel goed een steun zijn om te stoppen, omdat de therapeut samen met jou zoekt naar wat het beste werkt bij jou. Een aantal sessies kunnen al genoeg zijn. Ik hoop dat degenen die hier mee worstelen dit zichzelf gunnen, het kan echt een lastig & hardnekkig probleem zijn en je bent niet zwak of een persoon zonder zelfcontrole als het niet volledig lukt op eigen kracht.
Heel veel succes allemaal!
Heel veel succes allemaal!
zondag 5 mei 2019 12:26
Ik herken het ook 
Ik heb mijn partner gevraagd mij er op te wijzen, omdat het vaak onbewust gaat. In het begin hielp dat, maar nu niet meer :/
Als ik letterlijk niet goed in mn vel zit doe ik het veel. Dan moet alles glad. Stress/pieker gerelateerd.
Als ik er erg mee zit, lak ik mijn nagels. Dan kan ik even niets omdat het moet drogen
Dus ik heb geen tips, maar volg graag de reacties!
Ik heb mijn partner gevraagd mij er op te wijzen, omdat het vaak onbewust gaat. In het begin hielp dat, maar nu niet meer :/
Als ik letterlijk niet goed in mn vel zit doe ik het veel. Dan moet alles glad. Stress/pieker gerelateerd.
Als ik er erg mee zit, lak ik mijn nagels. Dan kan ik even niets omdat het moet drogen
Dus ik heb geen tips, maar volg graag de reacties!
vrijdag 24 mei 2019 00:22
Een tijd niet op dit forum gezeten door drukte op werk. Leuk dat er toch reacties zijn gekomen in de tussentijd!
Bij mij hielpen de nepnagels redelijk, maar het past niet echt bij mij en ik vond het ook best duur, dus die heb ik niet meer.
De stress op werk heeft het verder geen goed gedaan, dan ga ik toch meer aan mijn huid zitten. Het lukt me iets beter er vanaf te blijven tegenwoordig, maar toch heb ik te veel lelijke plekjes gecreëerd op het moment.
Sinds het spiraaltje heb ik rond mijn ongesteldheid meer bultjes/kleine puistjes in mijn gezicht. Helpt ook niet mee. Ik ben overigens 29. Had toch altijd gehoopt dat puistjes na de puberteit/begin 20 weg zouden gaan..
@Anonymous80: oh, daar ben ik ook wel benieuwd naar. Ik heb een keer van de huisarts een soort vloeibaar antibiotica middel gekregen dat je met een wattenschijfje op de plekjes kon brengen. Dat leek wel aardig te helpen.
@Puntpaprika, ik denk dat ik dat eigenlijk wel nodig heb om er helemaal vanaf te komen. Ik heb eigenlijk ook geen probleem om psychische hulp te zoeken. Ook voor beter met stress omgaan op werk lijkt me dat nuttig. Alleen heb ik dit jaar mijn eigen risico op maximaal staan en gaat psychische hulp eerst daar vanaf. Dus ik probeer het toch nog even zelf en dan volgend jaar het minimale eigen risico.
@Watson, nagels lakken klinkt ook als een goede strategie.
Ik heb nu weer de spiegels afgeplakt thuis. Dat werkt ook goed, alleen zie ik dan plekjes in de spiegel op werk. En ongemerkt voel ik met mijn vingers aan mijn gezicht en als ik dan iets opvallend voel, kan ik het toch niet laten het in de spiegel te inspecteren.
Nieuw idee: ik heb net een selfie van mezelf genomen (doe ik bijna nooit) en ik ben écht niet blij met de plekjes die ik mishandeld heb. Dus misschien helpt het om mezelf er wat vaker mee te confronteren.
Overigens ben ik in februari 2 weken van m'n gezicht afgebleven toen ik een leuk shirtje in een winkel had gezien en dat mocht ik pas van mezelf kopen als ik 2 weken niks uitkneep/weg krabte etc. En dat werkte! Ik ben echt niet zo materialistisch, maar het was wel echt een leuk shirt. Alleen was die vervolgens uitverkocht... My point is: jezelf belonen kan ook helpen.
Bij mij hielpen de nepnagels redelijk, maar het past niet echt bij mij en ik vond het ook best duur, dus die heb ik niet meer.
De stress op werk heeft het verder geen goed gedaan, dan ga ik toch meer aan mijn huid zitten. Het lukt me iets beter er vanaf te blijven tegenwoordig, maar toch heb ik te veel lelijke plekjes gecreëerd op het moment.
Sinds het spiraaltje heb ik rond mijn ongesteldheid meer bultjes/kleine puistjes in mijn gezicht. Helpt ook niet mee. Ik ben overigens 29. Had toch altijd gehoopt dat puistjes na de puberteit/begin 20 weg zouden gaan..
@Anonymous80: oh, daar ben ik ook wel benieuwd naar. Ik heb een keer van de huisarts een soort vloeibaar antibiotica middel gekregen dat je met een wattenschijfje op de plekjes kon brengen. Dat leek wel aardig te helpen.
@Puntpaprika, ik denk dat ik dat eigenlijk wel nodig heb om er helemaal vanaf te komen. Ik heb eigenlijk ook geen probleem om psychische hulp te zoeken. Ook voor beter met stress omgaan op werk lijkt me dat nuttig. Alleen heb ik dit jaar mijn eigen risico op maximaal staan en gaat psychische hulp eerst daar vanaf. Dus ik probeer het toch nog even zelf en dan volgend jaar het minimale eigen risico.
@Watson, nagels lakken klinkt ook als een goede strategie.
Ik heb nu weer de spiegels afgeplakt thuis. Dat werkt ook goed, alleen zie ik dan plekjes in de spiegel op werk. En ongemerkt voel ik met mijn vingers aan mijn gezicht en als ik dan iets opvallend voel, kan ik het toch niet laten het in de spiegel te inspecteren.
Nieuw idee: ik heb net een selfie van mezelf genomen (doe ik bijna nooit) en ik ben écht niet blij met de plekjes die ik mishandeld heb. Dus misschien helpt het om mezelf er wat vaker mee te confronteren.
Overigens ben ik in februari 2 weken van m'n gezicht afgebleven toen ik een leuk shirtje in een winkel had gezien en dat mocht ik pas van mezelf kopen als ik 2 weken niks uitkneep/weg krabte etc. En dat werkte! Ik ben echt niet zo materialistisch, maar het was wel echt een leuk shirt. Alleen was die vervolgens uitverkocht... My point is: jezelf belonen kan ook helpen.
