Hypochondie en mega angst

20-01-2019 21:06 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste lezers,

Ik heb hypochondrie sinds 7 weken ontstaan na operatie. Sinds deze tijd enorm veel klachten gehad en ben vaak bij de hap en dokter geweest..vaak met echte maar niet zeer ernstige klachten. Nu toch beland op de spoedeisende hulp..klachten kwamen overeen met hartklachten..benauwd, pijn op borst met uitstraling naar schouderbladen, slikklachten, duizelig, tintelende armen en handen..Alles gecontroleerd, hartfilmpje, zuurstof, bloeddruk, hartfoto, longfoto, bloedwaardes..alles goed. Maagzuur in de slokdarm was de conclusie. Nu megabang voor slokdarmkaker..dichtgeknepen keel, maagklachten, slikklachten etc. Iemand dezelfde ellende gehad en is dit angst met psychomatische klachten icm globusklachten?
Help..ben ten einde raad :(
Alle reacties Link kopieren
Ga naar je huisarts en vraag om een verwijzing naar een psycholoog
Alle reacties Link kopieren
Vaak hebben mensen met hypochondrie last van chronische hyperventilatie. Dat hoeft je niet eens in de gaten te hebben, het kan er onbewust in sluipen, en het kan diverse klachten geven. Ik weet natuurlijk niet of jij dat hebt.
Hier ervaring met hypochondrie. Jaren geleden opgelopen na enkele onverwachte en niet goed verwerkte sterfgevallen. Ik heb er emdr therapie voor gehad. Het heeft me enorm geholpen. Heel soms steken er nog gedachten de kop op, zeker sinds mijn vader anderhalf jaar geleden is overleden na een kort en hevig ziekbed. Maar ik kan de gedachten de baas nu. Echt, zoek er hulp voor. Er is veel passende hulp en je zult er zo veel baat hij hebben! Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Je bent bij het ziekenhuis geweest. Die hebben je helemaal onderzocht en wat blijkt je heb maagzuur. Geen kanker.
Blijft dit tegen jezelf zeggen.
En ga in therapie.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt het nog maar kort, slechts 7 weken. Het lijkt een heftige reactie op je opratie, die je blijkbaar als traumatisch hebt ervaren. Emdr bij psycholoog zou heel goed kunnen werken.
Alle reacties Link kopieren
Het is vrij plotseling ontstaan, dus dan lijkt het inderdaad gevolg van iets wat je als traumatisch hebt ervaren.
EMDR kan daar heel goed bij helpen. Laat je doorverwijzen naar een psycholoog.
Klinkt eerder als paniekaanval gecombineerd met hyperventileren. Stress geeft maagzuur.

Ga naar een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
Zoals iedereen al zegt, door laten verwijzen naar een psycholoog.
Men lijd het meest om het lijden dat men vreest.
Ik weet wel (zelf ook hypochonder) dat je als je ergens bang voor bent je onbewust veel spanning zet op dat gebied. Ik heb het ook wel gehad. Ik was bang dat ik iets met mn hart had en zette veel spanning op dat gebied met als gevolg dat t daar helemaal 'vast' zat. Het heeft even geduurd voordat ik t in de gaten had.
Ik weet wel (zelf ook hypochonder) dat je als je ergens bang voor bent je onbewust veel spanning zet op dat gebied. Ik heb het ook wel gehad. Ik was bang dat ik iets met mn hart had en zette veel spanning op dat gebied met als gevolg dat t daar helemaal 'vast' zat. Het heeft even geduurd voordat ik t in de gaten had.
Ik had de klachten die jij benoemt toen ik vanwege overspannenheid hyperventileerde.

Ik heb ademhalingsoefeningen gekregen van de psycholoog en daarmee was ik er zo vanaf. Er was ook een soort van training om je eigen negatieve dwanggedachten (oid) weg te redeneren in je hoofd, maar mijn gedachten waren helaas niet onrealistisch, dus die waren niet geschikt voor mij.
Jufjoke; ik heb ook wat dingen meegemaakt waardoor mijn hypochondrie ontstaan is. Op wat voor manier heeft emdr jou geholpen? Je neutraliseert dan toch de negatieve ervaring?
Alle reacties Link kopieren
matz schreef:
22-01-2019 11:31
Jufjoke; ik heb ook wat dingen meegemaakt waardoor mijn hypochondrie ontstaan is. Op wat voor manier heeft emdr jou geholpen? Je neutraliseert dan toch de negatieve ervaring?
Emdr is in principe voor traumatische en/of onverwerkte gebeurtenissen. Voor mij was het gevolg dat ik nu aan een heftige herinnering kan denken zonder direct de gevoelens van destijds erbij te ervaren. Wat neutraler kan terugkijken in plaats van het opnieuw te beleven. Dat heeft enorm geholpen. Nu zijn het dus slechts nare herinneringen, die net zo goed bij mij horen als fijne herinneringen.

Hoe dat alles geholpen heeft om de angst om zelf ziek te worden weg te nemen, weet ik niet. Dat was een soort van automatisch gevolg. Ik betrek de herinneringen niet meer op mezelf en op mijn eigen gezondheid.
Twijfel je om het te doen? Serieus overwegen hoor, het maakt je leven zoveel rustiger. Sterkte.
Jufjoke; bedankt voor je uitleg!! Wat fijn dat het je zo goed geholpen heeft :)

Ik heb het laatst aan mijn psycholoog voorgelegd maar zij zei dat ik geen trauma heb. Ik heb inderdaad geen enorm trauma maar er zijn wel dingen die er 'ingehakt' hebben.
Ik heb na de geboorte van mijn 1e kindje een postnatale depressie gehad..was alleen niet zozeer depressief maar meer als een burnout. Ik heb toen een tijdje niet voor ons kindje kunnen zorgen. Als mijn man ging werken ging hij naar opa & oma. Ik vond dat vreselijk! Vooral omdat ik in het begin niet wist wat ik had. Had ik geweten dat om een maand was gegaan dan kun je zoiets beter handelen.
Ik heb soms t idee dat mijn angsten ook te maken hebben met de angst om niet meer voor mijn kinderen te kunnen zorgen. Omdat ik dat toen zo sterk gevoeld heb snap je?
Alle reacties Link kopieren
matz schreef:
23-01-2019 07:34
Jufjoke; bedankt voor je uitleg!! Wat fijn dat het je zo goed geholpen heeft :)

Ik heb het laatst aan mijn psycholoog voorgelegd maar zij zei dat ik geen trauma heb. Ik heb inderdaad geen enorm trauma maar er zijn wel dingen die er 'ingehakt' hebben.
Ik heb na de geboorte van mijn 1e kindje een postnatale depressie gehad..was alleen niet zozeer depressief maar meer als een burnout. Ik heb toen een tijdje niet voor ons kindje kunnen zorgen. Als mijn man ging werken ging hij naar opa & oma. Ik vond dat vreselijk! Vooral omdat ik in het begin niet wist wat ik had. Had ik geweten dat om een maand was gegaan dan kun je zoiets beter handelen.
Ik heb soms t idee dat mijn angsten ook te maken hebben met de angst om niet meer voor mijn kinderen te kunnen zorgen. Omdat ik dat toen zo sterk gevoeld heb snap je?
Ja, dat snap ik zeker heel goed. (Wij kletsen gewoon lekker samen verder, TO is toch nooit meer terug gekomen ).
Precies hetzelfde hier. Ik verloor een dierbare toen ik zelf zwanger was. Ze had kanker, is 37 geworden en liet twee kleine kinderen na. Dat was één van de heftige gebeurtenissen. Ook geen echt trauma, maar hakte er wel in. Toen ik eenmaal zelf moeder was, werd ik overvallen door angsten in de trant van : als ik nu sterf, zal dit kind, van wie ik meer hou dan wat ook ter wereld, zich mij niet herinneren. Opgroeien zonder moeder. Dat hield ik voor me, dus ging jarenlang een compleet eigen leven leiden in mijn hoofd.
De therapie heeft daarbij geholpen, maar daarnaast is mijn kind nu ook ouder. Hij is 12. Kan me nog niet missen, maar heeft me wél al 12 jaar leren kennen.
Zou die gedachte voor jou ook kunnen helpen? Heftig hoor, om niet voor je kind te kunnen zorgen. Lijkt me heel moeilijk.
Jufjoke; we kletsen even verder :)
Ik kan me heel goed voorstellen dat dat er in gehakt heeft en dat je daar als kersverse moeder last van had.
Moeder zijn maakt je gewoon erg kwetsbaar..mijn zoon (waarna ik pnd kreeg) is inmiddels 14 en dan wordt het inderdaad anders. Ook heb ik nog een dochter van 7.
Alle reacties Link kopieren
Heb je bij allebei een postnatale depressie gehad? Dat lijkt me heel zwaar. Maar goed, je bent dus al sterker dan je misschien denkt. Je bent er tenslotte bovenop gekomen, ook al is dat ongetwijfeld niet makkelijk geweest.
Jufjoke; nee bij de 2e geen pnd gehad! Ik heb een preventief programma gevolgd waarbij de kans op een 2e pnd een stuk kleiner werd. Daarnaast ben ik uiteindelijk toch zwanger geworden met antidepressiva. Ik heb een aantal keren afgebouwd maar steeds kwamen de klachten terug. Daarnaast scheelde het dat mijn zoon al 6 jaar was.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven