Psyche
alle pijlers
Kinderloosheid bespreekbaar maken
maandag 28 januari 2019 14:34
Misschien doe ik wel een aanname, maar als je gewenst kinderloos bent, weet je omgeving dat meestal wel.
Maar als je ongewenst kinderloos bent, wanneer en hoe maak je dat bespreekbaar met je omgeving? Hoe hebben forummers in een dergelijke situatie dat aangepakt?
De reden van mijn vraag is dat mijn man en ik zelf zo langzamerhand de conclusie moeten gaan trekken dat we geen kinderen kunnen krijgen als gevolg van mijn fysieke aandoening.
Wij waren een beetje in de veronderstelling dat het voor de omgeving wel een logische conclusie zou zijn, maar dat blijkt in de praktijk toch niet zo, ondanks dat de omgeving goed op de hoogte is van mijn aandoening.
Om dus wat duidelijkheid te scheppen denk ik dat het goed is als we dat gaan bespreken, maar ik zie daar zelf nogal tegenop eerlijk gezegd.
Maar als je ongewenst kinderloos bent, wanneer en hoe maak je dat bespreekbaar met je omgeving? Hoe hebben forummers in een dergelijke situatie dat aangepakt?
De reden van mijn vraag is dat mijn man en ik zelf zo langzamerhand de conclusie moeten gaan trekken dat we geen kinderen kunnen krijgen als gevolg van mijn fysieke aandoening.
Wij waren een beetje in de veronderstelling dat het voor de omgeving wel een logische conclusie zou zijn, maar dat blijkt in de praktijk toch niet zo, ondanks dat de omgeving goed op de hoogte is van mijn aandoening.
Om dus wat duidelijkheid te scheppen denk ik dat het goed is als we dat gaan bespreken, maar ik zie daar zelf nogal tegenop eerlijk gezegd.
maandag 28 januari 2019 14:41
maandag 28 januari 2019 14:43
Om van het gezeik af te zijn wellicht van familieleden die een kleinkind willen?
maandag 28 januari 2019 14:46
maar mag toch aannemen dat de directe naasten wel op de hoogte zijn?redbulletje schreef: ↑28-01-2019 14:43Om van het gezeik af te zijn wellicht van familieleden die een kleinkind willen?
maandag 28 januari 2019 14:47
maandag 28 januari 2019 14:47
Kort gezegd komt het daar wel op neer, maar daarmee vertellen we dus gelijk twee ouderparen dat ze nooit meer grootouder worden. Het is dus wel een beladen onderwerp.redbulletje schreef: ↑28-01-2019 14:43Om van het gezeik af te zijn wellicht van familieleden die een kleinkind willen?
maandag 28 januari 2019 14:48
Geen idee.redbulletje schreef: ↑28-01-2019 14:43Om van het gezeik af te zijn wellicht van familieleden die een kleinkind willen?
Ik heb er nooit naar gevraagd bij mijn kinderen, het zijn namelijk mijn zaken niet.
Alhoewel ik het leuk vond om oma te worden hoor, maar naar die functie solliciteren doe je gewoon niet.
maandag 28 januari 2019 14:49
maandag 28 januari 2019 14:49
Ongewenst kinderloos zijn is hartstikke lastig. Je hoopt op begrip van je omgeving maar vindt het ook lastig om je kwetsbaar op te stellen.
Uit ervaring weet ik dat je toch het beste kunt zeggen dat je graag kinderen wil maar dat het gezien jouw gezondheid niet zal lukken. Mensen hoeven dan niet te gissen en jij kunt het begrip verwachten wat je hard nodig hebt.
Veel sterkte!
Uit ervaring weet ik dat je toch het beste kunt zeggen dat je graag kinderen wil maar dat het gezien jouw gezondheid niet zal lukken. Mensen hoeven dan niet te gissen en jij kunt het begrip verwachten wat je hard nodig hebt.
Veel sterkte!
maandag 28 januari 2019 14:50
Weet je, spijtig voor die ouders dat ze geen kleinkind krijgen (zijn er wel al kleinkinderen?), maar het is niet alsof zij daar recht op hebben.
In jullie geval is het medisch gewoon niet mogelijk/verantwoord en dat hebben ze maar te accepteren. En als ze een beetje empathie hebben, snappen ze dat het voor jullie het meest verdrietig is
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 28 januari 2019 14:50
Ik hoop dat zij begrijpen dat dat voor jullie heftiger is, dan voor hen. Zo niet, dan zou ik dat zeker kenbaar maken om ellendige opmerkingen in de toekomst voor te zijn.
Lijkt me een lastig besluit en een moeilijk moment om dit kenbaar te maken in jullie omgeving. Sterkte
maandag 28 januari 2019 14:51
Het is allemaal nog erg vers, laat de tijd zijn werk doen.lise1985 schreef: ↑28-01-2019 14:47Ik word niet meer beter, mijn aandoening is chronisch en de klachten gaan naar verwachting niet minder worden. Ik zit nog wel midden in een behandeltraject, dus 100% zeker is dat nog niet, maar de kans dat ik beter wordt is klein en wordt alleen maar kleiner naarmate de tijd vordert.
Misschien is de situatie over een paar jaar weer heel anders, je weet het niet.
Of je moet toch al niet veel zin hebben gehad in het ouderschap, maar dan is het ook niet zo beladen natuurlijk.
maandag 28 januari 2019 14:57
Op die manier breng je het alsof jullie hén iets ontnemen. Hallo, JULLIE zullen geen kinderen krijgen. Hou het bij jezelf en je eigen verdriet.
maandag 28 januari 2019 15:01
Mooie houding vind ik dat. Mijn ouders en schoonouders zijn ook zeker niet naar die functie aan het solliciteren, maar ze maken wel kenbaar het ontzettend leuk te vinden als het er wel van mocht komen.
maandag 28 januari 2019 15:01
Ik denk dat het voor alle partijen heel verdrietig zal zijn, zeker omdat het geen bewuste keuze is om geen kinderen te krijgen.
maandag 28 januari 2019 15:02
Daar heb je inderdaad gelijk in. Ik merk echter wel dat het vaak nog als de standaard gezien wordt, dat je voor nageslacht zorgt.redbulletje schreef: ↑28-01-2019 14:49Dat doe je als bewust kindvrije evengoed. Er bestaat geen recht op kleinkinderen.
maandag 28 januari 2019 15:03
Dit is eigenlijk ook mijn motivatie om het wel te bespreken inderdaad.Ikbenikenjijbentjij schreef: ↑28-01-2019 14:49Ongewenst kinderloos zijn is hartstikke lastig. Je hoopt op begrip van je omgeving maar vindt het ook lastig om je kwetsbaar op te stellen.
Uit ervaring weet ik dat je toch het beste kunt zeggen dat je graag kinderen wil maar dat het gezien jouw gezondheid niet zal lukken. Mensen hoeven dan niet te gissen en jij kunt het begrip verwachten wat je hard nodig hebt.
Veel sterkte!
maandag 28 januari 2019 15:04
Nee, er zijn aan beide kanten geen kleinkinderen en die gaan er dus nu ook niet meer komen.rosanna08 schreef: ↑28-01-2019 14:50Weet je, spijtig voor die ouders dat ze geen kleinkind krijgen (zijn er wel al kleinkinderen?), maar het is niet alsof zij daar recht op hebben.
In jullie geval is het medisch gewoon niet mogelijk/verantwoord en dat hebben ze maar te accepteren. En als ze een beetje empathie hebben, snappen ze dat het voor jullie het meest verdrietig is
Op empathie kunnen we wel rekenen, daar ben ik van overtuigd. Maar ik vind het voor hun ook verdrietig.
