Psyche
alle pijlers
Meer contacten
vrijdag 15 februari 2019 23:03
Na nu al een hele poos tegen dit probleem aan te lopen heb ik nu maar besloten dit even van me af te schrijven. Ik ben een jongeman van 22, nagenoeg klaar met m'n studie en straks dus aan de slag. Allemaal mooi zou je denken maar het gevoel van 'En dan..' bekruipt me steeds vaker.
Ik kijk er eigenlijk een beetje tegenop want het toekomstbeeld is eigenlijk wel saai. Het probleem is dat ik buiten het werken om eigenlijk geen idee heb wat ik moet doen. Dat heb ik nu de voorbije maanden eigenlijk al een beetje gemerkt. Er over nadenkend moet ik eigenlijk concluderen dat ik een behoorlijk beperkt sociaal leven heb. Vele studiegenoten hebben nog leuk contact met elkaar en gaan er flink op uit, oude klasgenoten lijken het allemaal prima voor elkaar te hebben op dit gebied. Zelf heb ik ook zeker een leuke tijd gehad tijdens mijn studie maar heb er niet echt blijvende contacten aan over gehouden. Van de middelbare school heb ik nog enkele vrienden waarmee ik zo nu en dan wat afspreek, maar absoluut geen types die elk weekend die kroeg in duiken.
Dit is weer het zoveelste weekend dat ik eigenlijk niets in de planning heb staan en het begint echt aan me te knagen. Ik zie veel andere mensen ding na ding plannen... Koningsdag, Bevrijdingsdag, vakanties etc. etc. En ik weet maar al te goed dat ik me daar niet op blind moet staren en dat het gras altijd groener lijkt ergens anders. Maar ik ben op dit gebied wel erg beperkt. Ik heb al wat dingen geprobeerd maar merk dat er overal al groepjes zijn en daar kom je, vooral als niet zo heel spraakzaam type, eigenlijk niet tussen. Het doemscenario van een soort kluizenaar worden spookt steeds vaker door m'n hoofd, immers slijt ik mijn vrije tijd nu ook veelal op het internet en als het mooi weer is maak ik weleens een rondje met de fiets. Nu was ik benieuwd of hier mensen zijn met soortgelijke ervaringen of goede tips?
Ik kijk er eigenlijk een beetje tegenop want het toekomstbeeld is eigenlijk wel saai. Het probleem is dat ik buiten het werken om eigenlijk geen idee heb wat ik moet doen. Dat heb ik nu de voorbije maanden eigenlijk al een beetje gemerkt. Er over nadenkend moet ik eigenlijk concluderen dat ik een behoorlijk beperkt sociaal leven heb. Vele studiegenoten hebben nog leuk contact met elkaar en gaan er flink op uit, oude klasgenoten lijken het allemaal prima voor elkaar te hebben op dit gebied. Zelf heb ik ook zeker een leuke tijd gehad tijdens mijn studie maar heb er niet echt blijvende contacten aan over gehouden. Van de middelbare school heb ik nog enkele vrienden waarmee ik zo nu en dan wat afspreek, maar absoluut geen types die elk weekend die kroeg in duiken.
Dit is weer het zoveelste weekend dat ik eigenlijk niets in de planning heb staan en het begint echt aan me te knagen. Ik zie veel andere mensen ding na ding plannen... Koningsdag, Bevrijdingsdag, vakanties etc. etc. En ik weet maar al te goed dat ik me daar niet op blind moet staren en dat het gras altijd groener lijkt ergens anders. Maar ik ben op dit gebied wel erg beperkt. Ik heb al wat dingen geprobeerd maar merk dat er overal al groepjes zijn en daar kom je, vooral als niet zo heel spraakzaam type, eigenlijk niet tussen. Het doemscenario van een soort kluizenaar worden spookt steeds vaker door m'n hoofd, immers slijt ik mijn vrije tijd nu ook veelal op het internet en als het mooi weer is maak ik weleens een rondje met de fiets. Nu was ik benieuwd of hier mensen zijn met soortgelijke ervaringen of goede tips?
zaterdag 16 februari 2019 02:45
heel herkenbaar ,
ik zelf ben 2x van middelbare school gewisseld door verhuizing naar een dorp..
ik heb toen mijn vriend leren kennen en daardoor heb ik mijn maatschappelijke zorg opleiding niet afgemaakt, mijn vriend is chronisch ziek en nadat we elkaar leerde kennen ging het al snel slechter met zijn gezondheid en toen heb ik de zorg voor hem op me genomen en trok ik het niet om daarnaast nog naar school te gaan.
al mijn vriendinnen van de middelbare school gingen natuurlijk snel hun eigen weg en kregen nieuwe vrienden. wel een tijd met 2 vriendinnen contact gehouden maar doordat mijn leven niet langer alleen maar bestond uit 'lang leven de lol' is dat ook verwaterd.
ik kende vrij weinig mensen in het dorp waar ik woonde dus dat was voor mij nogal moeilijk. het is hier ook echt zn ons kent ons dus daar kom je niet makkelijk tussen. ik merkte dat ik het steeds moeilijker vond om weinig eigen vrienden te hebben ( mijn vriend en ik hadden wel gezamelijke vrienden maar omdat hij ze al 20 jaar kende voelde ik me toch vaak het 5e wiel aan de wagen)
ik heb me toen ingeschreven bij de sportschool en heb een baan gevonden , maar aangezien ik alleen met kinderen werk een geen collega's heb , hoefde ik er natuurlijk niet op te rekenen om zo mensen te leren kennen.
wel op de sportschool heb ik een aantal leuke mensen leren kennen en dat was leuk, ik ging er meer heen voor het sociale gedeelte dan dat ik sporten leuk vond haha maar dat ter zijde ..
ik ben ook vrijwilligers werk gaan doen en daar heb ik ook 1 leuke vriendin aan overgehouden.
verder ben ik heel sociaal en raak makkelijk met mensen in gesprek dus ben ook zelf wat meer gaan ondernemen in het dorp hier waardoor ik nu toch heel wat mensen heb leren kennen.
en wat ook grappig is dat ik een aantal jaar geleden een oproepje op fb zag van een vrouw met haar man .. ze zochten eigenlijk ook nieuwe contacten en vroegen of er mensen waren die een x een gezelschapsspel bij ze wouden komen doen.
na lang wikken en wegen ( en na lang proberen mijn vriend over te halen .. hij vond dit appart en vond dit erg ongemakkelijk )
heb ik toch een bericht gestuurd. een week later spraken we af en eenmaal daar was het best een leuke avond.
daarna nog eens afgesproken en toen was het ineens heel gezellig en alsof we elkaar al jaren kende.
nu een aantal jaar verder zijn dit hele goede vrienden van ons... ík had dit nooit verwacht maar zo hebben wij eigenlijk hele goede vrienden leren kennen via het internet.
dus mijn tip aan je is.... trek de stoute schoenen aan , doe eens dingen die je normaal niet zo snel zou doen en ga naar plekken waar veel mensen komen.
schroom je niet en maak gezellig een praatje en dan leer je vast wel meer mensen tegen.
of zet toch eens wat op internet ( als je dat durft en er voor open staat )
maar wees natuurlijk wel voorzichtig !
succes !
ik zelf ben 2x van middelbare school gewisseld door verhuizing naar een dorp..
ik heb toen mijn vriend leren kennen en daardoor heb ik mijn maatschappelijke zorg opleiding niet afgemaakt, mijn vriend is chronisch ziek en nadat we elkaar leerde kennen ging het al snel slechter met zijn gezondheid en toen heb ik de zorg voor hem op me genomen en trok ik het niet om daarnaast nog naar school te gaan.
al mijn vriendinnen van de middelbare school gingen natuurlijk snel hun eigen weg en kregen nieuwe vrienden. wel een tijd met 2 vriendinnen contact gehouden maar doordat mijn leven niet langer alleen maar bestond uit 'lang leven de lol' is dat ook verwaterd.
ik kende vrij weinig mensen in het dorp waar ik woonde dus dat was voor mij nogal moeilijk. het is hier ook echt zn ons kent ons dus daar kom je niet makkelijk tussen. ik merkte dat ik het steeds moeilijker vond om weinig eigen vrienden te hebben ( mijn vriend en ik hadden wel gezamelijke vrienden maar omdat hij ze al 20 jaar kende voelde ik me toch vaak het 5e wiel aan de wagen)
ik heb me toen ingeschreven bij de sportschool en heb een baan gevonden , maar aangezien ik alleen met kinderen werk een geen collega's heb , hoefde ik er natuurlijk niet op te rekenen om zo mensen te leren kennen.
wel op de sportschool heb ik een aantal leuke mensen leren kennen en dat was leuk, ik ging er meer heen voor het sociale gedeelte dan dat ik sporten leuk vond haha maar dat ter zijde ..
ik ben ook vrijwilligers werk gaan doen en daar heb ik ook 1 leuke vriendin aan overgehouden.
verder ben ik heel sociaal en raak makkelijk met mensen in gesprek dus ben ook zelf wat meer gaan ondernemen in het dorp hier waardoor ik nu toch heel wat mensen heb leren kennen.
en wat ook grappig is dat ik een aantal jaar geleden een oproepje op fb zag van een vrouw met haar man .. ze zochten eigenlijk ook nieuwe contacten en vroegen of er mensen waren die een x een gezelschapsspel bij ze wouden komen doen.
na lang wikken en wegen ( en na lang proberen mijn vriend over te halen .. hij vond dit appart en vond dit erg ongemakkelijk )
heb ik toch een bericht gestuurd. een week later spraken we af en eenmaal daar was het best een leuke avond.
daarna nog eens afgesproken en toen was het ineens heel gezellig en alsof we elkaar al jaren kende.
nu een aantal jaar verder zijn dit hele goede vrienden van ons... ík had dit nooit verwacht maar zo hebben wij eigenlijk hele goede vrienden leren kennen via het internet.
dus mijn tip aan je is.... trek de stoute schoenen aan , doe eens dingen die je normaal niet zo snel zou doen en ga naar plekken waar veel mensen komen.
schroom je niet en maak gezellig een praatje en dan leer je vast wel meer mensen tegen.
of zet toch eens wat op internet ( als je dat durft en er voor open staat )
maar wees natuurlijk wel voorzichtig !
succes !
zaterdag 16 februari 2019 08:33
Wat een herkenbaar verhaal zeg. Ik had het zelf wel kunnen schrijven.
Zelf ben ik ook een man, ongeveer 10 jaar ouder, maar nog steeds met enige regelmaat tegen dit probleem aanlopen. Zo'n weekend zonder echte planning. Enerzijds heerlijk, anderzijds vrij eenzaam.
Misschien een goede tip die ik mijzelf heb aangeleerd: laat je geluk niet van 'anderen' afhangen. Ga er zelf op uit, pak de fiets, ga naar de sportschool of inderdaad, zoals hierboven vermeld: vrijwilligerswerk.
De meeste mensen hebben toch een eigen leven en als je je voor jou gevoel continu ergens 'geforceerd' tussen moet wurmen kan dat heel beklemmend werken.
Althans, zo beleef ik dat altijd.
Gezellig een biertje drinken, ongedwongen, dat is waar ik blij van word. Vriendschap moet echt van twee kanten komen anders werkt het gewoon niet.
Waar woon je ergens?
Ik heb wel wat nieuwe contacten opgedaan, maar vind het altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen.
Sterkte! Je bent in ieder geval niet de enigste die dit zo ervaart![😊]()
Zelf ben ik ook een man, ongeveer 10 jaar ouder, maar nog steeds met enige regelmaat tegen dit probleem aanlopen. Zo'n weekend zonder echte planning. Enerzijds heerlijk, anderzijds vrij eenzaam.
Misschien een goede tip die ik mijzelf heb aangeleerd: laat je geluk niet van 'anderen' afhangen. Ga er zelf op uit, pak de fiets, ga naar de sportschool of inderdaad, zoals hierboven vermeld: vrijwilligerswerk.
De meeste mensen hebben toch een eigen leven en als je je voor jou gevoel continu ergens 'geforceerd' tussen moet wurmen kan dat heel beklemmend werken.
Althans, zo beleef ik dat altijd.
Gezellig een biertje drinken, ongedwongen, dat is waar ik blij van word. Vriendschap moet echt van twee kanten komen anders werkt het gewoon niet.
Waar woon je ergens?
Ik heb wel wat nieuwe contacten opgedaan, maar vind het altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen.
Sterkte! Je bent in ieder geval niet de enigste die dit zo ervaart
zaterdag 16 februari 2019 08:57
Ik zou niet naar de sportschool gaan om nieuwe contacten op te doen, mensen hebben oortjes in en doen hun ding.
Vrijwilligerswerk doen, een cursus in wen buurthuis. Wordt lid van een lokale ‘babbelpagina’ op FB, kijk of er dingen worden georganiseerd of stel zelf wat voor: een kaart- of spelletjesavond, een wandeling ergens.
Ga geocachen (daar worden events georganiseerd en er zijn altijd wel mensen die je op weg willen helpen) of pokemon go spelen (hetzelfde).
Oefen je sociale skills door wat vragen op voorhand te bedenken, zodat je een gesprek op gang kan houden.
En zeg als je bij de bushalte staat te wachten tegen je buurman ‘goh, eigenlijk veel te lekker weer om in de bus te zitten hè?’ Of in de rij bij de kassa van de supermarkt , als iemand een mango koopt ‘weet u of de mango’s alweer lekker zijn, ik had er vorige week een en die was smakeloos’
Gewoon, oefenen in praatje klets.
Vrijwilligerswerk doen, een cursus in wen buurthuis. Wordt lid van een lokale ‘babbelpagina’ op FB, kijk of er dingen worden georganiseerd of stel zelf wat voor: een kaart- of spelletjesavond, een wandeling ergens.
Ga geocachen (daar worden events georganiseerd en er zijn altijd wel mensen die je op weg willen helpen) of pokemon go spelen (hetzelfde).
Oefen je sociale skills door wat vragen op voorhand te bedenken, zodat je een gesprek op gang kan houden.
En zeg als je bij de bushalte staat te wachten tegen je buurman ‘goh, eigenlijk veel te lekker weer om in de bus te zitten hè?’ Of in de rij bij de kassa van de supermarkt , als iemand een mango koopt ‘weet u of de mango’s alweer lekker zijn, ik had er vorige week een en die was smakeloos’
Gewoon, oefenen in praatje klets.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 17 februari 2019 14:36
Ja juist bij dat teamsport merk ik dat het al min of meer vaste groepen zijn. Omdat je ook op laag niveau instapt bestaan teams veelal uit vriendengroepen die willen voetballen i.p.v. individuen bij elkaar die goed kunnen voetballen.
Ik heb ook geen partner, dat is misschien nog wel verder uit het zicht dan nieuwe contacten haha.
Het verschil met jou is dat je aangeeft zeer sociaal te zijn, je stapt ook makkelijk op mensen af. Voor mij is dit minder vanzelfsprekend, ik moet vooral een niet te drukke omgeving hebben.Dierenvriendinnetje- schreef: ↑16-02-2019 02:45heel herkenbaar ,
ik zelf ben 2x van middelbare school gewisseld door verhuizing naar een dorp..
ik heb toen mijn vriend leren kennen en daardoor heb ik mijn maatschappelijke zorg opleiding niet afgemaakt, mijn vriend is chronisch ziek en nadat we elkaar leerde kennen ging het al snel slechter met zijn gezondheid en toen heb ik de zorg voor hem op me genomen en trok ik het niet om daarnaast nog naar school te gaan.
al mijn vriendinnen van de middelbare school gingen natuurlijk snel hun eigen weg en kregen nieuwe vrienden. wel een tijd met 2 vriendinnen contact gehouden maar doordat mijn leven niet langer alleen maar bestond uit 'lang leven de lol' is dat ook verwaterd.
ik kende vrij weinig mensen in het dorp waar ik woonde dus dat was voor mij nogal moeilijk. het is hier ook echt zn ons kent ons dus daar kom je niet makkelijk tussen. ik merkte dat ik het steeds moeilijker vond om weinig eigen vrienden te hebben ( mijn vriend en ik hadden wel gezamelijke vrienden maar omdat hij ze al 20 jaar kende voelde ik me toch vaak het 5e wiel aan de wagen)
ik heb me toen ingeschreven bij de sportschool en heb een baan gevonden , maar aangezien ik alleen met kinderen werk een geen collega's heb , hoefde ik er natuurlijk niet op te rekenen om zo mensen te leren kennen.
wel op de sportschool heb ik een aantal leuke mensen leren kennen en dat was leuk, ik ging er meer heen voor het sociale gedeelte dan dat ik sporten leuk vond haha maar dat ter zijde ..
ik ben ook vrijwilligers werk gaan doen en daar heb ik ook 1 leuke vriendin aan overgehouden.
verder ben ik heel sociaal en raak makkelijk met mensen in gesprek dus ben ook zelf wat meer gaan ondernemen in het dorp hier waardoor ik nu toch heel wat mensen heb leren kennen.
en wat ook grappig is dat ik een aantal jaar geleden een oproepje op fb zag van een vrouw met haar man .. ze zochten eigenlijk ook nieuwe contacten en vroegen of er mensen waren die een x een gezelschapsspel bij ze wouden komen doen.
na lang wikken en wegen ( en na lang proberen mijn vriend over te halen .. hij vond dit appart en vond dit erg ongemakkelijk )
heb ik toch een bericht gestuurd. een week later spraken we af en eenmaal daar was het best een leuke avond.
daarna nog eens afgesproken en toen was het ineens heel gezellig en alsof we elkaar al jaren kende.
nu een aantal jaar verder zijn dit hele goede vrienden van ons... ík had dit nooit verwacht maar zo hebben wij eigenlijk hele goede vrienden leren kennen via het internet.
dus mijn tip aan je is.... trek de stoute schoenen aan , doe eens dingen die je normaal niet zo snel zou doen en ga naar plekken waar veel mensen komen.
schroom je niet en maak gezellig een praatje en dan leer je vast wel meer mensen tegen.
of zet toch eens wat op internet ( als je dat durft en er voor open staat )
maar wees natuurlijk wel voorzichtig !
succes !
Geforceerd tussenwormen zou ik het niet echt noemen. Ik merk gewoon dat ik een tekort heb aan sociale contacten en niet dat ik dat moet doen omdat anderen het zo leuk hebben.Polderbewoner schreef: ↑16-02-2019 08:33Wat een herkenbaar verhaal zeg. Ik had het zelf wel kunnen schrijven.
Zelf ben ik ook een man, ongeveer 10 jaar ouder, maar nog steeds met enige regelmaat tegen dit probleem aanlopen. Zo'n weekend zonder echte planning. Enerzijds heerlijk, anderzijds vrij eenzaam.
Misschien een goede tip die ik mijzelf heb aangeleerd: laat je geluk niet van 'anderen' afhangen. Ga er zelf op uit, pak de fiets, ga naar de sportschool of inderdaad, zoals hierboven vermeld: vrijwilligerswerk.
De meeste mensen hebben toch een eigen leven en als je je voor jou gevoel continu ergens 'geforceerd' tussen moet wurmen kan dat heel beklemmend werken.
Althans, zo beleef ik dat altijd.
Gezellig een biertje drinken, ongedwongen, dat is waar ik blij van word. Vriendschap moet echt van twee kanten komen anders werkt het gewoon niet.
Waar woon je ergens?
Ik heb wel wat nieuwe contacten opgedaan, maar vind het altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen.
Sterkte! Je bent in ieder geval niet de enigste die dit zo ervaart![😊]()
Staan mensen vandaag de dag nog open voor een gesprekje vanuit het niets? Ik merk vaak dat wanneer anderen dat doen er nogal geïrriteerd gereageerd wordt. Bedankt voor de tips ik zal eens gaan zoeken of dergelijke clubjes hier ook in de omgeving zitten.himalaya schreef: ↑16-02-2019 08:57Ik zou niet naar de sportschool gaan om nieuwe contacten op te doen, mensen hebben oortjes in en doen hun ding.
Vrijwilligerswerk doen, een cursus in wen buurthuis. Wordt lid van een lokale ‘babbelpagina’ op FB, kijk of er dingen worden georganiseerd of stel zelf wat voor: een kaart- of spelletjesavond, een wandeling ergens.
Ga geocachen (daar worden events georganiseerd en er zijn altijd wel mensen die je op weg willen helpen) of pokemon go spelen (hetzelfde).
Oefen je sociale skills door wat vragen op voorhand te bedenken, zodat je een gesprek op gang kan houden.
En zeg als je bij de bushalte staat te wachten tegen je buurman ‘goh, eigenlijk veel te lekker weer om in de bus te zitten hè?’ Of in de rij bij de kassa van de supermarkt , als iemand een mango koopt ‘weet u of de mango’s alweer lekker zijn, ik had er vorige week een en die was smakeloos’
Gewoon, oefenen in praatje klets.
